Hoe leert een kind
Hoe zit zoiets in elkaar.
Want... ik snap niet waarom hij simpele woordjes zoals boot of vis niet zegt en moeilijke woorden zoals verdrietig (verbasterd tot trietig) Kalkoen en zeewier (staat in zijn favo plaatjesboek) wel.
Een boot is vroemvroem en een vis bububub, maar de woorden zegt hij niet en ik heb ze toch al honderden keren voorgezegd want hij is gek op lezen en doet de hele dag niets anders als je hem de kans geeft.
Het is niet dat ik denk dat hij achter loopt hoor, verre van. Ik zit af en toe met mijn zoontje met mijn oren te klapperen. Hele zinnen zegt hij nu, hij kan zichzelf vrij aardig verstaanbaar maken. Heeft voor zijn leeftijd volgens mij ook wel een behoorlijke woordenschat.
Maar ik vroeg het me zomaar af, het kan namelijk niet aan gebrek aan interesse liggen want hij vindt een aquarium met vissen helemaal gaaf.
Leren is veel dingen
Ja, facinerend heh? Hoe dat kan????
Heb ik ook regelmatig met die van mij, soms opeens een heel moeilijk woord zeggen van wel vier lettergrepen of zo,maar bv een knop is een kop en een auto is niet een auto maar moet benoemd worden in vrachtauto en dergelijken.
Denk dat het ook de wil is, het kind wil zelf bepalen hoe iets heet.
Door te observeren, kijken, luisteren leren kinderen, elk kind op de eigen manier. Door herhalen leren ze vaak wel de woorden, misschien een ander woord voor boot gebruiken, schip miscchien? Of probeer eerst over het water te vertellen of dat de boot of het schip vaart, misschien lukt dat, zeg maar om even af te leiden.
Het is zo wonderlijk en geweldig die eigen beleefwereld en de kinderfantasie!
Lossssslaten kiki 
Het zit erin, het komt eruit.
Ze leren op hun eigen manier. Wat voor jou logisch en een handige volgorde is staat helemaal los van hoe jouw zoon het beleeft.
Dus gewoon volgen.
Kinderen zijn een spons op die leeftijd, ze zuigen alles op en het komt er in een volkomen onvoorspelbare volgorde weer uit. Hoe meer je je verwachtingen loslaat, des te meer kun je genieten van het proces bij je kind. Hoef je alleen nog maar te kijken.
Straks verlang je naar de tijd dat ie nog geen 'boot' kon zeggen! Het is ook zo mooi om de eigenheid van je kind te ontdekken, misschien - maar dat is heel misschien - kom je er nog een keer achter waarom hij nou juist deze volgorde aanhoudt en geen andere (logischere).
