Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Angelique Peelen

Angelique Peelen

16-12-2008 om 08:39

Nog meer oudere moeders met een peuter?

Hallo,

Ik hoop hier wel wat reacties te krijgen, bij contacten niet gelukt

Ben je net als ik op wat latere leeftijd (nog) moeder geworden, zou ik het leuk vinden hier te praten over alle zaken die voorbij komen als (oudere) moeder. Ik voel me zelf helemaal niet oud, maar wordt natuurlijk wel zo gezien, denk ik.

Ik heb 3 kinderen uit een eerder huwelijk, zoon van 15, zoon van 14, dochter van 10 en nu dus nog een zoontje van net 2. Ik vind het helemaal leuk, maar heb natuurlijk ook ondervonden dat het best lastig kan zijn in sommige gevallen.

Herkenbaar?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Yta Chalne

Yta Chalne

16-12-2008 om 10:58

Hmm

Ik heb vergelijkbare leeftijdsverschillen hier in huis, maar ik zie vooral veel voordelen. Nooit oppas nodig 's avonds bijvoorbeeld, geen jaloezie, altijd iemand die zin heeft om peuter voor te lezen/ in bad te doen/ mee naar het park te nemen, de groten vinden het heerlijk om hun eigen dingen te doen dus 'saaie' peuteruitjes kunnen makkelijk met thuislaten van de groten (die hebben al helemaal geen oppas nodig , voor mezelf is het erg leuk om Nijntje af te wisselen met gesprekken over vriendjes en wiskundeproefwerken... Qua vakanties kiezen we iets wat vooral voor de oudsten leuk is, jongste vindt het overal leuk waar wij allemaal zijn. Echte nadelen heb ik eigenlijk nog niet kunnen ontdekken, wanneer vind je het lastig?

maria68

maria68

16-12-2008 om 12:04

Wat is oud?

Hallo,

Ik ben 40 met een peutertje van 2. Volgens mij val ik dan ook wel onder "oudere" moeder. Ik heb 1 kindje en ik zie niet meer of minder problemen dan bij "jongere" moeders. Ik denk heel vaak oh zij (een moeder) is denk ik wel ongeveer mijn leeftijd en dan scheelt een soms nog ruim 8 jaar ofzo (ik ouder) Dat is eigenlijk overal wel zo. Ik ben vrijwel overal de oudste moeder en zeker de oudste met een eerste kindje. Dat vind ik soms wel raar omdat ik mij altijd nog erg jong voel! Misschien dat ik de bevalling(KS) fysiek wat meer impact had dan als je 30 bent maar ja dat weet je nu eenmaal. Het enige nadeel vind ik dat het bij ons bij 1 kindje blijft met als reden onze leeftijd. mijn man is 47 jaar en ik ben nu 40 en wij vinden dat voor ons toch wel de limiet . Hoewel mijn moeder 48 was toen ik geboren werd en ik dat nooit als probleem heb gezien. Zo zie je maar alles is relatief.
Groeten
maria

Angelique Peelen

Angelique Peelen

16-12-2008 om 12:56

Positief

Ach het is niet zo dat ik nu alleen maar nadelen zie hoor. Ik zie ook juist heel veel voordelen, zoals jullie die ook al noemden. Ik heb veel meer rust nu dan toen ik 27 was en mijn oudste kreeg. En ja, het oppassen is ook ideaal. De oudste 2 willen niet vaak meer met mij op stap en zijn dus prima in staat even op te letten zodat ik rustig boodschappen kan doen of naar een 10 min. gesprek van school moet. Geen gesleep meer met oppassen.

Wat ik wel lastig vind is dat ik weinig speelvriendjes/dinnetjes heb voor mijn jongste. Ik hoop dat als hij straks naar de peuterspeelzaal gaat, dat makkelijker zal gaan.

En ik moest behoorlijk wennen aan alles makkelijk kunnen doen en nu weer in de luiers en bv. Overigens heb ik hem het langste kunnen voeden, ruim 11 maanden.

Wat was voor jullie de reden toch op latere leeftijd weer zwanger te worden?

~~esther~~

~~esther~~

16-12-2008 om 21:27

Ook wat ouder 1ste kindje

Ik ben 41 met een tweeling van 2. Ik wilde mijn kinderen eigenlijk eerder, ik was 33 toen ik met de pil stopte (ook niet helemaal piep maar dat valt toch best mee). En toen werd maar ik niet zwanger. Testen, wachtlijst, serie IUI's, nog een wachtlijst, 1 IVF-poging, kort wachtlijstje, ICSI en raak. Maar dan ben je dus 5 jaar verder.

Ik heb verder geen last van mijn leeftijd, ik was alleen tijdens de zwangerschap wat zenuwachtiger omdat er toch wat meer kans op een afwijking is. Maar nu vind ik het prima, ik had dit echt niet op m'n twintigste moeten doen, ik sta nu veel steviger in m'n schoenen. De relatie met mijn man is ook heel solide, na bijna 20 jaar weten we precies wat we aan elkaar hebben.

Lean1

Lean1

16-12-2008 om 22:18

Ook ouder

met 1e kindje.
Min dochtertje wordt in januari 3 jaar, ook doordat het allemaal niet van zelf ging. We hebben de hoop op een 2e nog niet helemaal opgegeven, maar gezien mijn gezondheid wordt het wel precair.

Ook hier een keizersnede, was wellicht gemakkelijker geweest toen ik 30 was. Goed het heeft niet zo mogen zijn en ik prijs mij zelf elke dag gelukkig met mijn kindje!

ik ken ook mensen die nog steeds met lege handen staan.

groeten, Lean

Angelique Peelen

Angelique Peelen

17-12-2008 om 10:59

Wat je zegt

Het is wat jullie ook zeggen. We mogen op onze leeftijd echt gelukkig zijn met een gezond kind. Dat ben ik me ook wel erg bewust. In mijn directe omgeving ook mensen die na jaren proberen nog steeds geen kindje hebben. Dan schaam ik me soms over mijn 4 kinderen.

Waar ik zelf nog wel eens tegen aan loop is dat de meeste mensen om me heen gewoon oudere kinderen hebben. Kom zelden iemand tegen die net als ik nog een kleintje rond heeft rennen. Ik mis dus wel de contacten met anderen in soortgelijke situatie. Hebben jullie dat ook? En ervaren jullie dit als 'vervelend'?

Het allergrootste voordeel vind ik overigens het 'relaxte' moeder zijn. Ik maak me veeeeel minder druk dan toen ik mijn eerste kreeg op 27 jarige leeftijd. Dat vind ik wel erg prettig

Mrem

Mrem

17-12-2008 om 12:51

Grappig

te lezen hoe oudere moeders het ervaren. Ik ben juist een heel jonge moeder. 23 bij de eerste, nu 26 en pas bevallen van de derde. Inmiddels heb ik best veel contacten met kinderen maar ik liep eigenlijk ook tegen het probleem op dat ik geen gelijkgestemde kon vinden. De meeste mensen in mijn omgeving waren nog helemaal niet bezig met kinderen krijgen en de mensen die ik ken met kinderen zijn allemaal een stuk ouder.
Grappig dat jij schrijft nu veel relaxter te zijn dan toen je 27 was. Ik ben ook een heel relaxte moeder en heb altijd het idee dat oudere moeders minder relaxt zijn. Waarschijnlijk is dat een heel fout vooroordeel

Verschil

Ik denk dat het verschil maakt of je op latere leeftijd weer zwanger wordt of dat je dan voor het eerst zwanger wordt. Ik ben een voorbeeld van de laatste categorie (nu 40, peuter van 3, zwanger van nr 2). Ik heb dus geen idee hoe e.e.a. was geweest als het tien jaar eerder was gekomen. Misschien fysiek wat makkelijker, maar ik vraag het me af. Ik denk niet dat ik nu per se steviger in mijn schoenen sta, ik had rond de 30 ook wel kinderen willen en kunnen hebben denk ik, maar ik ben gewoon heel laat aan de man gekomen. Dat kan ook nog. Nog mazzel dat zwanger worden vervolgens, toen dat besluit eenmaal genomen was, redelijk vlot ging.

Overigens is het verschil met vriendinnen met kinderen niet eens enorm groot, wel enkele jaren, maar een aantal heeft toch nog kinderen in de basisschoolleeftijd. Dus dat helpt om me niet al te bejaard te voelen

Groeten,

Temet

Yta Chalne

Yta Chalne

17-12-2008 om 15:01

Oh ja

Ik herken wel dat je minder contacten hebt met ouders van kleintjes. Ik weet ook wel hoe dat bij mij komt, mijn enthousiasme voor knutselmiddagen op het kdv, peuterspeeltijden in de speeltuin etc. is nooit groot geweest maar is nu echt helemaal op. Ik ga er niet heen, en ontmoet er dus ook niemand Ik vind het geen punt, kind heeft het op het kdv erg naar zijn zin, ook zonder dat ik knutsel met collegamoeders.
Overigens voel ik me niet echt oud, ik was 34 toen jongste kwam (die nu 3 is), vrijwel alle moeders hier in de omgeving zijn ongeveer van dezelfde leeftijd. Ik ben geen betere moeder geworden dankzij mijn leeftijd dan ik was bij de oudsten, maar ook niet slechter. Zelfs niet erg anders. Ik ben wel benieuwd hoe dat zal zijn als hij in de puberteit komt, misschien is dat wel anders, pubers als je zelf ouder bent. Ach, als hij erg lastig wordt stuur ik 'm wel een weekendje naar z'n grote zussen

Lean1

Lean1

17-12-2008 om 15:44

Ik wissel

tussen gestresste en relaxte moeder, ook afhankelijk van hoe ik zelf in mijn vel zit.
Soms als ze een drama maakt kan ik dat gemakkelijk langs mij aflaten glijden, echt in de orde van de reclame van die moeder die zelf maar ging liggen gillen op de supermarktvloer Maar ik kan mij ook vreselijk zorgen maken om de kleinste dingen, haar overmatig willen beschermen en heel dicht bij mij willen houden.
Volgens mij is dat de aard van het beestje en zou ik dat ook 10 of 15 jaar eerder hebben gehad.

Verder niet heel vel contacten met moeders van kleintjes, maar genoeg. Ze is wel de allerjongste van de kleinkinderen. Al zijn er daar totaal maar 4 van, dus dat is niet heel veel. Heeft wel als "voordeel" dat ze altijd in het middelpunt van de belangstelling staat,wat zij heerlijk vindt natuurlijk.......

Hier geen oudere kinderen om aan te spiegelen en zoals het er uitziet ook geen jongere kinderen. Dat is wel een punt van pijn......

Lean

Het barst ervan!

Ik ben 40 met een peuter van 3,5 maar heb in mijn omgeving en op mn werk en in mn famillie overwegend vrouwen die laat aan kinderen zijn 'begonnen' of pas laat kregen om allerlei redenen (laat geschikte man gevonden, vruchtbaarheidsproblemen, man wilde eerst niet etc.). In mijn geval: wij waren toen ik 33 was klaar voor een baby, maar toen bleek moeder natuur daar anders over te denken. Dus ja, uiteindelijk wel gekregen, maar wel pas bijna 4 jaar later.

Ik voel me echter geen uitzondering; in mijn buurt (A'dam) wonen overwegend 35+ (en vaak werkende) moeders en ik heb ook vriendinnen die allemaal nu eind 30 zijn met peuters of nog babies. Ook op mijn werk zijn de meeste collega's laat begonnen met het moederschap en ook (schoon)zusjes hebben nog jonge kindjes.

Dus ik vind hele jonge moeders eerder opvallen in mijn wereld, ik ken en zie ze namelijk nauwelijks!

Maar ik moet eerlijk zeggen dat als ik met jongere moeders praat in speeltuin of creche dat de overeenkomsten (de praatjes over ontwikkeling, zorg en plezier over je kind) groter zijn dan de mogelijke verschillen dus voor mij doet leeftijd er niet zo toe. Maar dat is wellicht typisch een opmerking van een oudere moeder waar jongere moeders zich helemaal niet in herkennen !

Jopi (reactie van een jonge moeder)

Ik ben een jonge moeder. Was 21 toen de oudste geboren werd en ik zal straks net wel of nog net geen 28 zijn als de 4e komt. Maar voor mij maakt leeftijd ook niet uit hoor! Sterker nog, hoewel hier in mijn omgeving best wel aardig wat jonge moeders zijn trek ik meer op met "oudere" moeders. Op de een of andere manier klikt dat beter. De jonge moeders hier in de buurt zijn wel van mijn leeftijd maar hebben toch vaak nog een heel ander leven. Tot zover de reactie van een jonge moeder

Maylise

Maylise

18-12-2008 om 16:52

Maakt weinig uit

Volgens mij maakt leeftijd niet zo veel uit wat betreft relaxed zijn. Toen ik mijn oudsten kreeg was ik vrij jong en helemaal niet zo relaxed, toen ik mijn jongste kreeg was ik ouder en behoorlijk relaxed. Ik denk niet zo zeer dat leeftijd daar ook maar iets mee te maken had als wel het feit dat ik gewoon meer ervaring had en een hele andere positie had toen ik de jongste kreeg. En daarnaast hoe definieer je relaxed, wat voor de een is relaxed is voor de ander juist absoluut niet relaxed. Ik maakte me meer zorgen bij de eerste kinderen in elk geval.

Ik zie zelf ook niet zo veel verschil verder tussen oudere of jongere moeders. Verder herken ik wel veel in Yta's verhaal, ook het afnemende enthousiasme mijner zijde bij de jongsten voor peuter activiteiten clubjes en andere bijeenkomsten. Gelukkig hadden we het KDV daarvoor.

Maylise

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.