Omkleeddrama dochter 3 jaar
Mijn dochter van 3 jaar is een vrolijke, slimme kletskous die ook nog eens motorisch heel handig is. Ze heeft ook een sterke eigen wil en een behoorlijk temperament. Dat kan in meerdere situaties lastig zijn. Maar vooral het aankleden/omkleden is al sinds hele kleine leeftijd een probleem. Als baby was het al altijd huilen als ze andere kleren aan moest. Zij bleek later verborgen reflux te hebben dus ik dacht dat het wellicht kwam doordat platliggen en aan haar sjorren eea erger maakte. Zo gauw ze kon rollen (5 maanden) probeerde ze weg te rollen als ik haar neerlegde om aan te kleden. Na een tijd kon ze natuurlijk zitten en hoefde ze niet meer liggend aangekleed te worden. Ook had ze medicatie die goed hielp bij de reflux. Maar het drama bleef. Wegkruipen en later wegrennen. Kleren weer uittrekken. Huilen, schreeuwen, schoppen. Inmiddels is ze 3,5 en lijkt het eerder moeilijker te worden dan beter.
Ieder omkleedmoment is een probleem. Ze rent weg, zoekt andere dingen die echt eerst moeten, verstopt zich, trekt kleren weer uit, kleed zichzelf niet om, maar wil ook niet geholpen worden enz. Iedere keer moet ik streng worden en eindigt het met huilen. En het maakt niet uit wat we gaan doen. Dat ze in de avond de pyjama niet aan wil omdat ze niet naar bed wil kan ik me bijvoorbeeld wel voorstellen. Maar als we naar de speeltuin of het zwembad gaan, wat zij fantastisch vindt, gaat aankleden voor we de deur uit kunnen nog steeds uiterst moeizaam. Ik wil dit graag anders. Iedere ochtend en iedere avond deze strijd is voor niemand leuk. Vooral ook voor dochter vind ik dit verdrietig. Ze lijkt zichzelf enorm in de weg te zitten. Hoewel zij het ook weer snel vergeten lijkt te zijn eens ze haar kleren aan heeft. Bij mij blijft het wat langer hangen. Ik merk ook dat ik moeite heb om rustig te blijven en ik heb wel eens teruggeschreeuwd. Iets dat ik absoluut niet wil. Ik voel me machteloos op het moment dat het weer begint. Weet niet hoe ik het doorbroken krijg en op een wat vreedzamere manier de dag kan beginnen voor ons allemaal.
Op het moment kleed ik haar beneden bij de televisie om. Dat is ooit zo gegroeid omdat dat nog enigszins ging. Zij keek een filmpje en werd afgeleid en liet zich dan omkleden. Zij mag zelf kiezen wat ze aan wil, meestal geef ik haar 2 opties en dan kiest zij. Soms heeft ze zelf een verzoekje en dat mag ook, mits het niet net in de was ligt oid. Ze kan zelf haar onderbroek en broek aantrekken. Onderhemdje en shirt heeft ze hulp bij nodig. Ik laat haar ook kiezen of ik me eerst aankleed, of zij eerst. Ik geef haar enige bewegingsruimte als ze eerst even iets moet pakken/drinken oid en zij bepaald de volgorde. Maar het wil niet. En ik weet niet goed wat te doen op het moment dat ze weer dwars wordt. Oppakken en gewoon aankleden lukt niet meer op deze leeftijd.
Hebben jullie tips?
Ik heb mijn dochter, toen 4 jaar, wel eens in haar pyjama naar school gebracht, gewoon achterop de fiets. Tasje mee met kleding en schoenen, kijk maar wat je ermee doet. Toen het dochter op de fiets duidelijk werd dat zij echt in haar pyjama over het schoolplein moest lopen, was het brullen. Eenmaal aangekomen griste ze het tasje met kleding uit mijn handen, rende de school in en was binnen een minuut aangekleed.
De keren daarna hoefde ik alleen maar opzichtig een tasje te pakken en kleren te gaan opvouwen om haar te bewegen zich aan te kleden.
Wat Yasmijn ook zegt: als je haar autonomie geeft, verwacht niet dat ze er keurig uitziet in setjes die jij zou hebben bedacht. Mijn dochter ging rustig de deur uit in een gestreept jurkje met een maillot met sterren en een vest met ruitjes. Vaak wel in matchende kleuren, dat dan weer wel. Mij boeide het niet, zolang ze maar was aangekleed.
Als eerste, zou de kleding haar kriebelen? Labeltjes of bepaalde stofjes? Is er verschil in kleding? Bijvoorbeeld geen spijkerbroeken willen?
Ik zou het geloof ik ook op autonomie gooien en niet de strijd aangaan.
Bij mijn dochter heb ik weleens het praatje gehouden dat ze nu groot is en ..
Dat werkt misschien ook wel voor de tv. Iets als "je bent nu een grote meid, de tv is niet meer nodig en je kan je als een grote meid op je kamer zelf aankleden. Als het echt niet lukt vraag je of mama je wilt helpen. "
En dan het ontbijt. Of inderdaad alleen s avonds omkleden. Of in pyama / blote benen naar de opvang.
Zelf heel rustig blijven, alsof er niets aan de hand is.
Wat ook goed deed was iets 1 op 1 doen met dochter, zonder het kleine zusje.
Nee, ze klaagt niet over de kleding. Ze kiest de kleren ook zelf uit, meestal wel uit enkele opties. 2 setjes bijvoorbeeld. Ze is vanmorgen dan ook met 2 verschillende sokken naar de opvang; een hoge roze met bloemen en een grijs-blauw sneakersokje. Haar favo shirt (glitter regenboogkat, niet mijn favoriet, haha) heb ik nog voor haar gestreken omdat die gisteren in de was was. Dus wat dat betreft probeer ik haar haar autonomie wel te geven.
Ik ga dit weekend eens met haar bespreken dat dit anders moet. Dat ze nu groot is en (net als mama) zich boven kan aankleden. Dat ze dat zelf kan en mag en dat ik help als zij daar om vraagt. Dan kiezen we als ze naar bed gaat samen kleren uit voor de dag erna. En mocht ze dan alsnog niet aankleden, dan mag ze in pyjama/naakt mee. Ik denk idd niet dat ze dat vaak zal laten gebeuren.
Meesje schreef op 28-05-2025 om 13:43:
Nee, ze klaagt niet over de kleding. Ze kiest de kleren ook zelf uit, meestal wel uit enkele opties. 2 setjes bijvoorbeeld. Ze is vanmorgen dan ook met 2 verschillende sokken naar de opvang; een hoge roze met bloemen en een grijs-blauw sneakersokje. Haar favo shirt (glitter regenboogkat, niet mijn favoriet, haha) heb ik nog voor haar gestreken omdat die gisteren in de was was. Dus wat dat betreft probeer ik haar haar autonomie wel te geven.
Ik ga dit weekend eens met haar bespreken dat dit anders moet. Dat ze nu groot is en (net als mama) zich boven kan aankleden. Dat ze dat zelf kan en mag en dat ik help als zij daar om vraagt. Dan kiezen we als ze naar bed gaat samen kleren uit voor de dag erna. En mocht ze dan alsnog niet aankleden, dan mag ze in pyjama/naakt mee. Ik denk idd niet dat ze dat vaak zal laten gebeuren.
Ik hoor je steeds over strijken niks mis mee maar een ongestreken shirt ook niet he , je gaf eerder aan dat ze moest wachten tot het gestreken was maar als je op dat moment een ja in de pocket hebt trek snel dat ongestreken shirt lekker aan zou ik denken😉 en je opdrukken/plaatjes op de shirts blijven nog langer mooi ook zo
Ik streek ook helemaal niets van de kinderen. Maar ik heb geen droger, dus dat scheelt. Meestal komt het niet zo gekreukt van de waslijn af.
Kleed je man haar aan, en hoe reageert ze dan?
Wat geeft ze aan als je vraagt waarom dit zo'n probleem is?
Anoniemvoornu schreef op 28-05-2025 om 14:07:
[..]
Ik hoor je steeds over strijken niks mis mee maar een ongestreken shirt ook niet he , je gaf eerder aan dat ze moest wachten tot het gestreken was maar als je op dat moment een ja in de pocket hebt trek snel dat ongestreken shirt lekker aan zou ik denken😉 en je opdrukken/plaatjes op de shirts blijven nog langer mooi ook zo
Haha, je hebt gelijk hoor. Ik strijk ook vrij weinig, laat het hangend drogen en dan vind ik het al gauw acceptabel. (Tot teleurstelling van mijn moeder die zelfs onderbroeken strijkt). Maar dit shirt heeft een soort kraagje/biesje dat omhoog stond na wassen. Het niet direct hoeven aankleden na kledingkeuze helpt haar overigens vaak juist; ik ga even zelf aankleden en jouw shirtje strijken, als ik terugkom ga jij aankleden. Dat werkt beter dan dat ik het direct van haar wil. Ook al kiest ze op dat moment zelf haar kleding, dat wil nog niet zeggen dat ze zich ook wil omkleden.
Vrijevlinder schreef op 28-05-2025 om 14:27:
Kleed je man haar aan, en hoe reageert ze dan?
Wat geeft ze aan als je vraagt waarom dit zo'n probleem is?
Nee, ik ben alleenstaand. Als anderen haar aankleden, zoals op de opvang of mijn ouders doet ze ook zo. Bij de opvang vertelden ze vanmorgen toen ik aangaf hoe het thuis gegaan was dat ze deze week haar broek had uitgetrokken na het doen van een plas. Vervolgens wilde ze niet dat de juf haar hielp met aantrekken. Ze kan daar ook eerst zeggen dat ze het zelf wil, dan toch hulp vragen, als ze hulp krijgt zeggen dat het verkeerd is, weer zelf willen doen enz. Juf is daarop het fruit gaan klaarmaken. Toen dochter eindelijk kwam zat iedereen al aan het fruit en was dochter beginnen te huilen. Vervolgens was ze boos dat 'haar' plek bezet was en wilde ze daar drama over maken.
Meesje schreef op 28-05-2025 om 14:40:
[..]
Haha, je hebt gelijk hoor. Ik strijk ook vrij weinig, laat het hangend drogen en dan vind ik het al gauw acceptabel. (Tot teleurstelling van mijn moeder die zelfs onderbroeken strijkt). Maar dit shirt heeft een soort kraagje/biesje dat omhoog stond na wassen. Het niet direct hoeven aankleden na kledingkeuze helpt haar overigens vaak juist; ik ga even zelf aankleden en jouw shirtje strijken, als ik terugkom ga jij aankleden. Dat werkt beter dan dat ik het direct van haar wil. Ook al kiest ze op dat moment zelf haar kleding, dat wil nog niet zeggen dat ze zich ook wil omkleden.
Blijf je nu naast haar staan als je zich aankleedt? Misschien helpt het wel om even wat afstand te nemen. Als zij op haar slaapkamer is, kun je een beetje rommelen in de buurt, wel in de buurt, maar niet vlakbij haar. Dan kan ze zichzelf aankleden en jou om hulp vragen als het nodig is.
Anoniemvoornu schreef op 28-05-2025 om 10:28:
Mijn kind is jonger maar wat hier helpt is voelen. Als hij voelt dat het gras buiten nat en koud is wilt hij zijn sokken en schoenen wel aan , hetzelfde met een shirt/vest , even het raam open en hij voelt dat het te koud is zonder.
Ik zat hier ook aan te denken. Probeer te denken welke kleding moment de strijd waard zijn.
Hier heeft ze wel eens in alleen hemd en onderbroek ontbeten om daarna wel een shirt en broek aan te willen.
In een prinsessenjurk of pyjama naar de opvang.
Chill outfit /pyjama in het weekend
Geen sokken in de schoenen
Geen handschoenen/jas aan (wel mee met ze dan toch aan omdat het koud is).
Meesje schreef op 28-05-2025 om 14:41:
[..]
Nee, ik ben alleenstaand. Als anderen haar aankleden, zoals op de opvang of mijn ouders doet ze ook zo. Bij de opvang vertelden ze vanmorgen toen ik aangaf hoe het thuis gegaan was dat ze deze week haar broek had uitgetrokken na het doen van een plas. Vervolgens wilde ze niet dat de juf haar hielp met aantrekken. Ze kan daar ook eerst zeggen dat ze het zelf wil, dan toch hulp vragen, als ze hulp krijgt zeggen dat het verkeerd is, weer zelf willen doen enz. Juf is daarop het fruit gaan klaarmaken. Toen dochter eindelijk kwam zat iedereen al aan het fruit en was dochter beginnen te huilen. Vervolgens was ze boos dat 'haar' plek bezet was en wilde ze daar drama over maken.
Makkelijke rok mee ? mijn buurmeisje van 4 heeft zo'n glitterprinsessen ding met elastiek , zo droog en ik zie haar er bijna altijd in al een jaar lang en echt wel dat ze genoeg andere kleding heeft , in de winter met gestreepte kniekousen😂
Ik zou je dochter zelf laten aankleden. Aangeven dat je er niet telkens ruzie om wil maken en dat het vanaf nu haar verantwoordelijkheid is om aangekleed de deur uit te gaan. Over een half jaar gaat ze naar school en daar zal ze zich bij de gymles ook zelf uit- en aan moeten kleden. Als een lastige knoop ofzo nog niet lukt, dan kan de juf vast helpen, maar die heeft geen tijd om de hele klas van top tot teen aan te kleden, laat staan als ze zich zo gedragen als jouw dochter met wegrennen en schoppen.
Ik vind schoppen sowieso geen oké gedrag. Met 3,5 zou ze moeten kunnen begrijpen dat dat pijn doet en dat dat niet mag. Heeft dat nog enige consequenties?
Is ze gevoelig voor belonen? Mijn kinderen niet, maar anders zou je nog een afkruis lijsje kunnen maken met pictogrammen. Alles afgestreept, dan een sticker. Bij 5 stickers in het weekend een kleine beloning (of een pyama dag 😅)
Anoniemvoornu schreef op 28-05-2025 om 15:34:
[..]
Makkelijke rok mee ? mijn buurmeisje van 4 heeft zo'n glitterprinsessen ding met elastiek , zo droog en ik zie haar er bijna altijd in al een jaar lang en echt wel dat ze genoeg andere kleding heeft , in de winter met gestreepte kniekousen😂
Het was gewoon een broek met elastieken band, dus dat was het probleem niet.
MamaE schreef op 28-05-2025 om 15:36:
Ik zou je dochter zelf laten aankleden. Aangeven dat je er niet telkens ruzie om wil maken en dat het vanaf nu haar verantwoordelijkheid is om aangekleed de deur uit te gaan. Over een half jaar gaat ze naar school en daar zal ze zich bij de gymles ook zelf uit- en aan moeten kleden. Als een lastige knoop ofzo nog niet lukt, dan kan de juf vast helpen, maar die heeft geen tijd om de hele klas van top tot teen aan te kleden, laat staan als ze zich zo gedragen als jouw dochter met wegrennen en schoppen.
Ik vind schoppen sowieso geen oké gedrag. Met 3,5 zou ze moeten kunnen begrijpen dat dat pijn doet en dat dat niet mag. Heeft dat nog enige consequenties?
Vind ik ook echt niet oké. Vanmorgen daarom zoals gezegd 2x op de gang gezet. Verdere consequenties heeft het niet. Waar denk je dan aan?
