Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
angel3

angel3

16-01-2009 om 19:03

Overdreven? bange peuter

Dochter van 3 is echt aanstellerig bang , maar het begint me nu echt te irriteren.
Enkele voorbeelden: ze zit in bad met broer. Broer zegt: ik ga vissen en pakt het kettinkje met de stop en hangt die uit bad als een hengel. Dochter begint keihard te gillen en wil accuut uit bad, want er zijn vissen....
Zucht.

In het zwembad: zoon zegt. xje wist je dat hier een krokodil is? (dit 'grapje' heeft hij al 500 keer gedaan.
Dochter springt zowat het dak op en zit te gillen van angst.

Thuis: zoon vertelt dat hij een griezel feest wil. Dochter springt op de kast bij het horen van het woord griezel.

En ga maar door ga maar door. Bij de dokter is het altijd paniek. Ogentest op cb is al 3 keer mislukt. Op de kinderboererij gaat het sinds kort iets beter en ook een aanlopende hond is te doen (als hij maar vast zit). Nu snap ik die dieren en honden nog. Dat is best normaal. Maar al die nep grappen van zoon (en ja sdie vindt dat heel grappig en ik krijg het er bij hem ook maar niet uit....). Nu na 500 keer die krokodil of als zoon zegt: boven zit een monster.... ik sta naast haar, er is niks aan de hand maar ze gilt het echt uit. Echt heel irritant dat gekrijs ook meteen.
Wie herkent dit? hoe pak ik dit aan? ben er helemaal klaar mee!

groet

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hmmm

Tja, jij zal het aanstellerig vinden maar vind zij het echt eng of doet ze het meer voor de aandacht? Als het het laatste is zou ik haar gegil gewoon (proberen te) negeren. Als zij echt bang is zou ik uitleggen dat ze niet bang hoeft te zijn en haar een reactie leren om terug tegen haar broer te zeggen, zoiets van "doe niet zo raar, dat is helemaal niet zo", "oh maar ik ben daar niet bang voor".

Zoon van net 2 is ook vreselijk angstig, eigenlijk alleen voor rare geluiden. Dat kan de afwasmachine zijn of een boormachine bij de buren, een piepje ergens. Hij hoort echt alles (behalve als ik wil dat hij iets doet!). Ik vind het eigenlijk gewoon heel zielig voor hem, behalve troosten en vertellen wat het geluid is en dat hij niet bang hoeft te zijn weet ik ook niet wat ik kan doen.

zon

zon

16-01-2009 om 19:52

Hier ook

onze dochter van 3 is ook bang voor de meest rare dingen. Zo was ze laatst heel bang voor ijsberen die zogenaamd buiten liepen of voor spoken onder het bed. Ook kan ze net als jou dochter helemaal panisch worden van kleine dingen. Laatst zaten er wat pluisjes in bad. Ze werd helemaal gek, klom er meteen uit en weigerde er nog in te gaan.
Verder is ze ook bang voor de 'gewone' dingen zoals het donker, dieren en enge geluiden. Helaas heb ik niet echt tips. Ik denk dat het er bij hoort, een fase is en wel weer over gaat.

He gelukkig

... het kan altijd erger

Mijn zoon van 3 kan er ook wat van, maar jouw dochtertje heeft het nog een graadje erger geloof ik. Hoewel het ook kan komen doordat mijn zoon geen oudere broer heeft die 'm loopt te stangen.

Alle beesten zijn eng, tenminste 'live'. Op plaatjes is het allemaal best. Soms vindt-ie levende beesten ook leuk, maar dan wel op een afstand van minimaal een meter. Hoewel: hij heeft ooit eens een konijn geaaid. Gelukkig heeft de crecheleidster dat op haar mobieltje gefotografeerd, anders had ik het niet geloofd.

Ook hier de neiging om bij van alles en nog wat te zeggen (met zielig zacht stemmetje) " ik ben bang". Ik verdenk hem er ernstig van dat het hem dan vooral om aandacht te doen is, en mijn reactie is dan meestal een knorrig 'stel je niet aan' waarna ik e.e.a. zoveel mogelijk negeer. Echt bang is hij duidelijk van beesten en van harde geluiden, daar kan ik verder weinig aan doen, al leg ik altijd uit dat het niet eng is.

Maar.... we gaan vooruit. Hij heeft laatst een hond geaaid. Het was een zeldzaam rustige hond met een hele aardige baas die zo goed was dat beest speciaal hiervoor stil te laten zitten, en zoon sprong ongeveer een meter achteruit toen het dier een beetje bewoog, maar toch - hij heeft het gedaan!

Succes met je angsthaasje. Hopelijk gaat het over, al zullen onze kinderen denk ik nooit waaghalzen worden. Maar dat vind ik eigenlijk wel een rustig idee

Groeten,

Temet

Massi Nissa

Massi Nissa

16-01-2009 om 20:26

Hier vreemde angsten

angel3, ik denk net als Temet dat broertje het allemaal wel een graadje erger maakt doordat hij het zo grappig vindt om haar op de kast te krijgen. Heel begrijpelijk, de reactie is altijd extreem, maar ook erg vervelend. Misschien is het een idee om met hem af te spreken dat hij een autootje krijgt als hij haar een hele week niet heeft geplaagd ofzo? Ik weet niks van oudere broertjes, ik doe maar een gok.
Hier heeft mevrouw vooral vreemde angsten. Die pluisjes herken ik, daar heeft ze een grote afkeer van. Eigenlijk vindt ze alle vlekken vreemd, evenals gaatjes in een oude maillot. Ik probeer me altijd te bedenken dat ze pas net twee is en de wereld op haar manier probeert te ordenen. Een gaatje in een maillot "hoort niet". Bij pluisjes roept ze: "Stofstuiga!".
De grappigste en heftigste angst die ze tot nu heeft gehad is de Roze Meneer. Minstens een half jaar geleden was er een soort festival in de stad. Ik liep met de fiets in de hand en dochter voorop in het zitje langs alle bezienswaardigheden. Op een hoek stond een meneer geheel in knalroze geverfd een standbeeld na te doen. Hij verkocht roze suikerspinnen, als je hem betaalde, ging hij bewegen en maakte hij een suikerspin. Dochter kreeg hem in het oog en begon panisch te gillen, kronkelen en huilen. Ze was duidelijk doodsbang. De meneer maakte het nog erger door van zijn sokkel te stappen om haar te troosten. Ik dacht dat ze erin zou blijven. Ben snel weggehold met fiets en al.
Sindsdien heeft ze al duizenden keren verteld over de Roze Meneer. Het verhaal dat wij er maar omheen hebben bedacht is dat de Roze Meneer nu heel ver weg is in Rusland, en dat hij bij zijn moeder woont. Toch heeft ze er zelf nog een veiligheidsmaatregel bijbedacht: "Papa doet boem tegen roze meneer, he?".
Ik vind het wel grappig, het illustreert voor mij vooral hoe ontzettend onbekend de wereld eigenlijk nog is voor zo'n prutsje.
Groetjes
Massi

angel3

angel3

16-01-2009 om 21:51

Is ook zo

ja misschien verwacht ik ook wel teveel van haar . Maar het is elke keer hetzelfde, ik irriteer me dan toch een beetje als ze voor de 1000e keer bang is omdat broer roept: krokodil!
Het is niet alleen broer die het expres doet hoor maar ook broer die gewoon zelf zit te spelen zoals dat hengelen in bad, totaal onschuldig. Hij probeert haar dan ook te troosten maar ze is dan niet meer voor rede vatbaar Gekke muts ha ha

Ilona

Ilona

17-01-2009 om 10:44

Peuterangsten

Voor een deel zijn het gewoon de peuterangsten. Die ukken van ons hebben op deze leeftijd zoveel fantasie, en kunnen moeilijk onderscheiden wat echt en wat niet echt is. Dat moeten ze leren. Dat duurt tot een jaar of zes.
Voorbeelden zijn: pluisjes in het bad, bang om weg te spoelen door het putje of door de wc, kleine diertjes (zoals spinnen en bijen), donker, honden, bang om het eigen lichaam te beschadigen / beschadigd te zien (Mama! Pleister!), krokodillen onder het bed, monsters in de kast, spoken in de kamer, bang voor de stofzuiger.
Het hoort er allemaal bij. Zij moeten van ons leren welke dingen eng zijn en welke niet. Dus je helpt je kind het beste door zo rustig en normaal mogelijk te reageren. Het duurt even, maar die ene angst zal dan afnemen en verdwijnen. Tenzij er iets gebeurt dat de angst bevestigd, dan duurt het langer. Zo zoog ik met de stofzuiger een snippertje papier op wat mijn dochter graag nog had willen opplakken. Zucht, ik had haar net zover dat ze niet meer in de lucht sprong als ik het ding pakte...
Mamarijke, wat je het meest vervelend vind is het krijsen. Misschien kun je daar dan eerst op inspelen en naast je dochter gaan zitten en rustig zeggen dat ze niet zo moet gillen. (geduld! geduld!) Daarna kun je haar uitleggen dat er niets aan de hand is en misschien kun je dan samen met haar iets bedenken om de krokodil te verjagen of samen met broer met de vissen de spelen, want vissen zijn toch heel leuk?? Je hebt duidelijk een dochter die gezegend is met een heleboel fantasie. Laat haar die dan ook creatief gebruiken om samen met jou (of met haar broer) de boel op te lossen!
Succes met alle monsters, Ilona

Ilona

Ilona

17-01-2009 om 10:46

Ik bedoel natuurlijk angel3

Sorry mensen, ben nog niet wakker, het berichtje hierboven is natuurlijk gericht aan angel3.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.