Peuterdrama

Interessant die powergames had daar nog nooit van gehoord. Ik doe dat onbewust wel vaak omdat ik gemerkt heb dat dochter gewoon heel veel behoefte heeft aan autonomie. Het begon met simpele spelletjes zoals geluiden echoën die zij dan eerst maakte. Inmiddels is haar favoriet om ons de beurt te geven voor van alles en nog wat. Bijvoorbeeld als we beide een glas drinken hebben dan wil zij bepalen wanneer ik drink en dan experimenteert ze met mij de beurt geven om te drinken en zelf drinken.

Wat ook goed werkt is op dagen dat we geen haast hebben haar zelf meer verantwoordelijkheid geven in het ochtend ritueel. Zo mag ze dan zelf haar broodje "smeren" al sinds ze anderhalf is. Dat lukt natuurlijk niet alles komt onder te zitten en het broodje is vaak een gaten kaas na afloop, maar ze roept vanzelf om hulp en dan maak ik het af en is ze superblij en eet dan vol trots haar broodje op.

Maar ondanks alles wat ik probeer nog steeds veel driftbuien en ik probeer maar te accepteren dat dat blijkbaar bij haar hoort.

Peaches schreef op 30-04-2022 om 16:11:

Ik merk aan dit topic hoezeer mijn leven en referentiekader is veranderd sinds ik kinderen heb. Bij alles wat ik lees denk ik 'ja en? Dat is toch normaal?'.

Bijvoorbeeld het verhaal van Tara82 hierboven, dat zou ik een prima geslaagde missie noemen hoor.

Volgens mij zegt niemand hier dat het er niet bij hoort als je een peuter in huis hebt. Het topic is gewoon om even van je af te schrijven. Ik vind het juist ook grappig/fijn om te lezen hoe dat bij andere gaat en de herkenning is juist fijn. Dat betekent dat mijn kind en ik niet helemaal gek zijn. Dat het drama soms enorm grappig is, maar soms ook enorm irritant en naar.

Op het ene moment is het nou eenmaal veel makkelijker om het los te laten en je kind even te laten gaan dan op andere momenten. Dat ligt erg aan de omstandigheden. Ik heb helaas ook niet altijd alle tijd van de wereld. Met een gillend kind onder je arm door een winkel lopen is gewoon niet fijn, maar soms is het niet anders. Daar mag je best van balen als ouder.

Op het wegrennen bij de kassa na was het inderdaad al met al een redelijk geslaagde missie. 

Tara82 schreef op 02-05-2022 om 11:24:

[..]

Volgens mij zegt niemand hier dat het er niet bij hoort als je een peuter in huis hebt. Het topic is gewoon om even van je af te schrijven. Ik vind het juist ook grappig/fijn om te lezen hoe dat bij andere gaat en de herkenning is juist fijn. Dat betekent dat mijn kind en ik niet helemaal gek zijn. Dat het drama soms enorm grappig is, maar soms ook enorm irritant en naar.

Op het ene moment is het nou eenmaal veel makkelijker om het los te laten en je kind even te laten gaan dan op andere momenten. Dat ligt erg aan de omstandigheden. Ik heb helaas ook niet altijd alle tijd van de wereld. Met een gillend kind onder je arm door een winkel lopen is gewoon niet fijn, maar soms is het niet anders. Daar mag je best van balen als ouder.

Op het wegrennen bij de kassa na was het inderdaad al met al een redelijk geslaagde missie.

Zo was mijn reactie ook helemaal niet bedoeld. Ik vind het ook komisch waar die kinderen om kunnen flippen. En ook heel vervelend soms, dus natuurlijk mag je balen! Ik hoop wel dat dat dan is om de last die je er zelf van hebt, niet om het eventuele oordeel van anderen (dat volgens mij dus best meevalt, zoals ook hier te lezen). 

Ik was gewoon een beetje voor mezelf aan het mijmeren over de tijd voordat ik kinderen had. En over de tijd met kinderen, hoe lang een autorit kan duren met een gillende peuter achterin, hoe vaak ik onverrichterzake ben omgekeerd vanwege een opstandige en/of ongelukkige peuter.. 

Peuter (3) huilde vandaag omdat ze geen brood met chocola kreeg na het overgeven.

Dochter antwoordt tegenwoordig ook graag 'Dat zie je vanzelf'.
Van de week ook: ga je zo even aankleden?
Zij: dat zul je vanzelf zien!

Heerlijk 

PhilDunphy schreef op 02-05-2022 om 23:01:

Peuter (3) huilde vandaag omdat ze geen brood met chocola kreeg na het overgeven.

Dochter antwoordt tegenwoordig ook graag 'Dat zie je vanzelf'.
Van de week ook: ga je zo even aankleden?
Zij: dat zul je vanzelf zien!

Heerlijk

Dat is dan vast een zin die jullie zelf gebruiken

Ja heel leuk en leerzaam. 

Als ik streng moet zijn/een grens moet aangeven dan gebruik ik een bepaalde combinatie van zinnen.
Hoor ik dat ineens terug van 1 van mijn kinderen toen die boos op me was!

Die spiegel, hè?

Jillz schreef op 01-05-2022 om 18:56:

[..]

Mijn ondergrens ligt voor buiten op een broek en shirt. Dochter heeft al wel eens met blote voeten en zonder jas door de sneeuw gelopen omdat ze naar buiten wilde zonder. Vijf stappen later draaide ze zich om en wilde alsnog graag schoenen en jas aan. Je hebt wel gelijk dat het een hoop strijd scheelt als je dat soort dingen gewoon laat gaan.

Dat liet ik altijd gaan.  Ooit schijn ik als kleuter tegen mijn moeder gezegd te hebben "mama,  het is zo raar, als jij het koud hebt moet ik een jas aan".

Mijn jongste wilde nooit een jas aan.  Mijn eis was dat de jas wel mee ging.  Hij trok hem vanzelf wel aan als het echt koud was. Of niet,  en dan had hij het koud. Van kou krijg je verder niks.