Raar...kinderen komen niet buiten?
Ik geef toe dat het druilerige weer van vandaag niet uitnodigt om naar buiten te gaan, maar in mijn omgeving ken ik een paar moeders die blijkbaar de hele winter niet buiten komen met hun kinderen.
De een dat haar kinderen (baby en peuter) eigenlijk door de week niet buiten komen omdat haar peuter van 2,5 lastig is en blijkbaar er snel vandoor gaat. Ook vindt zij vaak dat haar kinderen 'ziek' zijn. (een baby met verhoging is bij mij niet zo ziek dat ie niet naar buiten kan) Zelfs boodschappen bij de supermarkt worden nog zonder kinderen gedaan, laat staan dat die kleintjes een keer in een speeltuintje/kinderboerderij komen.
De andere moeder was zelfs met mooie winterweer nauwelijks de deur uit geweest (alleen een keer met een sleetje naar de supermarkt op een neer) want die hield zelf niet van sneeuw. Oudste jongetje is net 4 geworden en wil nooit naar huis als ie op school of bij vriendjes is geweest, vind je het gek. Ik werd gewoon bijna boos toen ik dat hoorde.
Beide moeders (blijkbaar doen de vaders niet mee in het verhaal) lijken het wel teveel moeite te vinden om in hun eentje met 2 kinderen op stap te gaan.
Nu heb ik zelf ook twee kleintjes (4,3 en 1,0 jaar) en daar word ik elke dag ook erg moe van, maar ik vind het toch erg belangrijk (ook voor mezelf) om elke dag een frisse neus en wat beweging te halen.
Ik ben toch geen uitzondering dat wij de afgelopen maand continue winterpret hadden (iglo bouwen, sneeuwpop maken, schaatsen). Oudste moet ik wel altijd even motiveren om naar buiten te gaan, maar eenmaal buiten vind ie het bijna altijd leuk en wil hij niet meer naar binnen
Jongste gaat gewoon mee in de buggy in een warme zak. Overigens ben ik ook wel van het type dat de kinderen laarsjes aantrekt om in de plassen te stampen als het heeft geregend, maar dat is toch niet zo gek toch? (doen de beschreven moeders ook nooit, namelijk)
De ander
Hoi mamahippie,
De ander heeft vast weer andere redenen. Ik kom met mijn tweede ook veel minder buiten dan met mijn eerste. Waarom? Omdat tweede al vanaf zijn geboorte dagelijks mee moet brengen en halen naar school, en ik hem daardoor de eerste tijd verder zoveel mogelijk rust wilde geven.
En vanaf dat hij een maand of zes is, is het ijskoud en wil ik zelf helemaal niet naar buiten.
Het hangt trouwens ook van het kind af. Met mijn oudste moest ik echt op een gegeven moment naar buiten anders was hij niet meer gezellig. Misschien dat mijn jongste veel langer zelf kan spelen, dan hoef ik ook niet zo vaak naar buiten.
Ik denk trouwens wel dat buitenlucht gezond is, maar misschien is dat wel onzin, ik ga meteen naar het draadje van Temet, want dat is interessant!
Liora
Mamahippie
In mijn ogen doet Berber niet onaardig. Ze wijst je er alleen op dat je jouw manier van doen boven die van een ander stelt en dat is toch niet nodig?
Je slaat jezelf zo op je borst. Omdat jouw kinderen vaker naar buiten gaan dan kinderen in je omgeving. Ik denk: lekker belangrijk. En dat denk ik niet omdat ik me schuldig zou voelen. Raar om dat zo te stellen trouwens.
Zo ook de conclusie dat je jezelf supermoeder noemt, maar dat zal wel sarcastisch zijn bedoeld (hoop ik)...
De verontwaardiging
van mamahippie is het vooral wat mij triggert...
Als iemand liever zonder zijn/haar kind boodschappen doet omdat hij/zij er het hoofd dan bij kan houden - so what? En ik zal geen ouder tegenspreken als die besluit om met een ziek kind binnen te blijven. Ouders die zelf niet van de sneeuw houden maar binnenshuis een feestje kunnen bouwen - wat is daar mis mee?
En niet iedere ouder draait er even makkelijk zijn/haar hand voor om, om met twee kleintjes op stap te gaan. Moeten we dat meteen veroordelen?
Gezellig
buitenspelen is gezond, gezond voor de beweging, gezond voor de buitenlucht.
Al vanaf dat mijn kinderen een week of 3 zijn, komen we minstens (en dan echt minstens) een half uur perdag buiten om te spelen in de speeltuin. Het moet al echt de hele dag erg regenen wil ik dat niet doen met ze. Of als er 1 echt ziek is hangerig of echt koorts heeft. (de andere gaat dan met een vriendje mee naar buiten (met ouder)
Meestal spelen we langer als een half uur buiten. Laatst stond er toevallig in de krant dat er te weinig buiten gespeeld word, met daarbij dat kinderen dat een half uur per dag minstens nodig hebben.
Wij halen het dik dacht ik toen ik het artikel gelezen had, en ik voel me er goed bij en de kinderen ook. Boodschappen doen zonder kinderen vind ik een ander verhaal, als mijn man thuis is doe ik het liefst de boodschappen alleen, maar vaak zijn ze er bij en geef ik ze kleine opdrachtjes.
Ja, zo lust ik er nog wel een paar
Van mensen die het niet met je eens zijn of iets over je toon zeggen, roepen dat ze zich verdedigen en het dus toch met je eens zijn. Mooi gevonden .
Nou...
Blijkbaar lezen de mensen die niet met mee eens zijn er overheen, óf ik heb het toch iets te scherp geformuleerd, óf mag je niet andermans opvoeding bekritiseren, als je het zo wil noemen.
Wat er mis is, is dat er in mijn omgeving mensen zijn die in het geheel niet buiten komen met de kinderen. Niet, dus hè. Dat ene schoolgaande kind mag nog net de auto in en uit stappen om op school te komen eb die komt in het speelkwartier nog buiten, maar diens broertje en de kinderen van die andere beschreven ouders zitten nog niet op school, dus die blijven letterlijk 24 uur per dag binnen, een uitzondering daargelaten. Dat vind ik raar, maar jullie niet dus?
Tuin?
hebben ze misschien een tuin waar de kinderen spelen?
Soms vraag ik me even af waar het om gaat...
Waarom valt iedereen zo over het verhaal van hippie heen? Schuldgevoel of zo? Zij constateert iets, geeft dat aan, en vraagt zich af wat anderen vinden, het is verder nogal simpel, of je gaat veel met je kids naar buiten, weinig of niet, en vind dat wel niet of een beetje leuk 
ik wou dat ik weer naar buiten kon en lekker kon spelen met mn kids... nog even... als de kleine er is en de bekkeninstabiliteit weer weg is...
Kadonaj
Waarom val ik over mamahippie heen? Juist omdat ze het niet laat bij constateren en aangeven, maar omdat ze er lustig op los oordeelt. (En misschien wordt mijn irritatie versterkt doordat haar nick de onjuiste suggestie wekte dat het hier om iemand ging die "leven en laten leven" voorstaat).
Wat van die dingen die mijn nekharen overeind zetten: "De een dat haar kinderen (baby en peuter) eigenlijk door de week niet buiten komen omdat haar peuter van 2,5 lastig is en blijkbaar er snel vandoor gaat. Ook vindt zij vaak dat haar kinderen 'ziek' zijn."
Dat lees ik alsof mamahippie eigenlijk wil zeggen: Wat een smoesjes!
En dan: "... lijken het wel teveel moeite te vinden om in hun eentje met 2 kinderen op stap te gaan."
Ja, en? Misschien vinden ze het inderdaad te veel moeite. Dat mamahippie het enig vindt om met laarsjes door de regen rond te spetteren betekent toch niet dat naar buiten gaan voor alle ouders een leuk uitje is? Ondertussen doen deze moeders misschien heel leuke dingen met hun kinderen in hun frisgeluchte huis.
"...ik was gewoon oprecht verontwaardigd dat die ene moeder zei dat de kinderen drie dagen in de week letterlijk niet buiten komen"
Hoezo nou, verontwaardigd? Krijgen die kinderen stokslagen? Krijgen ze elke avond alleen maar doperwtjes uit blik te eten? Waar hebben we het over?
En dan deze: "Dat vind ik raar, maar jullie niet dus? "
Wat nou raar? Ze vindt het verwerpelijk, slecht, net zo ongezond als drie keer per week patat. Die ouders willen gewoon geen moeite doen voor hun kinderen en verzinnen smoesjes voor hun verwaarlozende gedrag. O ja, en ondertussen zijn het goede vriendinnen van mamahippie. Nou, gelukkig is mamahippie geen vriendin van mij. Who needs enemies with a friend like this?
Zeg biene...
...je wou toch niet zeggen dat moeders die hun kinderen alleen maar doperwtjes uit blik geven géén supermoeders zijn ? Wat een oordeel
Mammalies
Heb je wel eens doperwtjes uit blik geproefd? Volgens mij is het een martelmethode.
Doperwtjes uit blik zijn lekker!
Do I need to say more
Ik snap je ergernis biene, vroeg t me gewoon af
(super)mamahippie
Wow, ik hoorde al over dit draadje, was even benieuwd waar het om ging.
Maar, lees ik dit nou goed? Hoe jij je voor je kinderen in zet! Er zijn niet veel moeders op deze wereld die dat voor hun kinderen over hebben, deze kou en zelfs de regen! trotseren, alles voor de gezondheid van hun kind. En er dan ook nog van genieten!!! Wat moet het een teleurstelling zijn om te zien dat jij bijna de enige bent die dit doet! Al die gemiddelde ouders... pffffft wat moet je ermee...? (gelukkig heb je ook een superman gevonden).
knipoog
Maar alle gekheid op een stokje; idd zoals al gezegd werd, live and let live toch? Misschien is dat iets wat je als "jonge moeder" nog zal moeten gaan ervaren; dat iedereen anders is en dat er niet perse een goed of fout is en dat daar nog een heeeeeeleboel tussenin zit... Ik wens je bovenal succes met het beoefenen van respect voor je medemens toe!
Groetjes lunamaya
Biene
Ik ben het helemaal met je eens! Behalve wat je zegt over die doperwtjes in blik. Die zijn namelijk WEL lekker. Maar voor de rest vind ik inderdaad ook dat mamahippie wel erg makkelijk en erg veel oordeelt.
Mamahippie zegt wel dat het vriendinnen van haar zijn, maar zijn dat ook wel echte gelijkwaardige vriendinnen voor je, mamahippie? Of vind jij stiekem toch dat je het veel beter doet? Dat spreekt namelijk wel heel erg uit je berichtje....
Bovendien komen kinderen die drie dagen per week op het kdv zitten meestal al genoeg buiten, als ze ergens veel naar buiten gaan is het daar wel. Kan me dus ook goed voorstellen dat die moeder het wel welletjes vind.
Verse doperwten (o.t.)
Verse doperwten zijn zo lekker dat je als dat hebt gegeten geen doperwten uit blik meer lust 
Het pellen is wel een werkje (maar peuters vinden het leuk om te helpen) maar dan heb je ook wat!
Biene
ik voel me juist sinds kort een supermoeder omdat mijn zoon eindelijk sind stwee jaar weer eens groente eet: doperwtjes uit blik! (Kan me niet schelen hoe ze smaken, al de verse supergroentes zijn geweigerd...)
Mamalies
Zo zie je maar weer, alles is relatief!
Pff, ik vraag me overigens af wie je er een plezier mee doet
Mijn zoontje heeft het echt na tien minuten wel gezien buiten, dan wil hij in de buggy in zijn warme trappelzak en daar kan ik hem niet ongelijk in geven. Ik heb ook een pesthekel aan kou.
en dan ... ga ik dan doelloos een rondje lopen met een sacho-dreumes die luidkeels laat weten dat het koud is en dat hij naar huis wil en een huilende baby, nou sorry daar pas ik voor. Dus ja, ik kom misschien niet altijd even lang buiten.
Maar ik doe mijn zoontje en mijzelf er gewoon geen plezier mee. In de zomer zijn we wel hele dagen buiten, mag ik dat dan tegen elkaar wegstrepen?
Toch geloof ik, heel raar, niet dat mijn zoontje wegkwijnt met mij als vreselijke moeder
Wat pas echt zielig is
Mijn kinderen houden toevallig van de kou en van sneeuw en zijn nu veel buiten, niet tot mijn genoegen overigens 
Maar even los van buiten spelen of niet in de winter. Wat ik pas echt zielig vind zijn de kindertjes die met een jaar of 2 overal mee naar toe moeten. Speeltuin, dierentuin, kinderboerderij, museum... elke beleving wordt zorgvuldig door mamma uitgekozen. Tegen de tijd dat ze 4 zijn hebben ze alles al gezien, en dan? Ga maar eens na wat een kind van 2 echt graag wil, namelijk dicht bij hun ouders zijn, en misschien wel lekker binnen tutten en mamma nadoen. Misschien zijn die moeders die niet buiten komen wel betere moeders door lekker toe te geven aan de behoeften van hun kinderen dan aan hun eigen "goede moeder programma".
Louise
Grapje zeker louise
Is de kinderboerderij niet juist bedoeld voor kleintjes?
Nooit gedacht dat ik een slechte moeder zou zijn omdat ik naar de kinderboerderij ga en een dierentuinabonnement heb.
Enfin, hopen dat het grappig bedoeld is en ik het gewoon niet snap
Ik snap het wel hoor
Ik denk dat Louise bedoelt dat je alles met mate moet doen.
Ik ken ook van die kinderen die continu van hot naar haar gesleept worden in het kader van de educatieve uitjes.
Er is niks mis mee om af en toe eens naar de kinderboerderij te gaan, maar gewoon ook eens lekker thuis zitten is net zo goed. Beetje de balans zoeken dus....
Tsja, ik voel me een tikkeltje aangesproken wel
Ik denk dat mijn zoontje wel vier dagen in de week in kinderboerderij is, het is nu eenmaal aan het einde van mijn straat.
Ik heb er nu eenmaal een hekel aan om doelloos op straat te lopen, ik moet iets te doen hebben.
Boodschappen doe ik op zaterdag dus dat hoeft ook niet. Ik ga niet mijn boodschappen verdelen per dag, ik doe dat niet voor mijn lol en ik ga geen winkeldingetjes verzinnen, speeltuin is bij de kinderboerderij en bovendien dat vindt hij toch eng.
En eens in de maand in de dierentuin, soms twee keer per maand. Ik woon op een half uurtje rijden van Blijdorp af en het is met een abonnement hartstikke leuk om even een ochtendje te gaan. Je bent er zo, je bent ook zo weer thuis.
Musea komen we ook regelmatig en kerken, ik ga ook regelmatig uit eten met ze. Niet om educatief naar hun toe te zijn, maar ik ga nu eenmaal voor mezelf op vakantie en uit eten en niet, alleen, voor mijn kinderen.
En ik ben niet bereid mijn hele leven stil te zetten omdat ik twee kinderen heb.
Dat maakt mij ongetwijfeld een slechte moeder, maar ach mijn zoontjes ontwikkelen zich volgens mij best goed. Zo zielig zijn ze niet. Ze zijn hartstikke blij om mij te zien.
Geen idee berber
Den Haag woon ik, woon jij daar ook?
Ik overdrijf misschien wel, maar ik vind de manier waarop Louisa haar ongenoegen uit opschrijft over moeders zoals ik minstens net zo overdreven.
Moeders zoals ik...
zijn anders als moeders zoals zij... Maar daarom niet meteen slechter of beter.
Gister op de sportschool was ik even in gesprek met een andere moeder. Ik gaf aan dat mijn peuters best moeten wennen aan regeltjes waar ze sinds afgelopen week mee geconfronteerd worden op de peutergroep. Zij vroeg: zoals? Nou, dat ze moeten blijven zitten totdat alle andere kindertjes klaar zijn met eten. Nou, dat vond zij heel normaal - haar kinderen moesten al van kleins af aan gewoon blijven zitten en dat vond ze ook belangrijk omdat ze daar heel sociaal van worden. Ik probeerde nog uit te leggen dat mijn dochter er wel een uur langer over kan doen, dan laat ik de rest toch niet wachten? Ik kreeg een blik van: jij spoort niet. Maakte haar niet uit hoelang haar kinderen over het eten doen, pas als iedereen klaar is mochten ze van tafel. Ik gaf het op en heb gezegd: ach ja, mijn kinderen zijn inderdaad wel erg ascociaal en zeggen in plaats van goedemorgen elke ochtend godverdomme... Ik bedoelde het als cynische grap maar zij greep het aan voor de volgende onderstreping voor haar perfecte moederschap: ja maaaar, mijn kinderen schelden en vloeken nooit... en als een ander het doet dan zetten ze grote ogen op want dat kan niet hoooor....
Toen wilde ik bijna vragen: jou kinderen komen zeker ook vaak buiten? Weer of geen weer?
Mariska
LOL
Ja fijn hoor
Van die braaf-gedrilde kindjes.
Voor ons sloebers is dat natuurlijk alleen maar in onze dromen te bereiken.
En trouwens, ik ga echt niet een uur lang met 3 ongedurige kinderen aan tafel zitten hoor. Ik kijk wel uit.
Rofl mariska en berber!
Ik reageer haast nooit meer in dit soort draden. Ik vraag me weliswaar af wat in deze discussie het verschil is tussen "je gelijk willen halen" en "iets in de trant van bevestiging zoeken", maar ik ga me er niet mee vermoeien. Evenmin ga ik meer uitleggen dat mijn kinderen zelf nu eenmaal graag binnen spelen, ook als het hoogzomer is en badjes-in-de-tuin-weer. Dan krijg je maar weer reacties dat kinderen toch zeker lekker in de zandbak/het zwembadje/de speeltuin/de tuin moeten zitten met dat heerlijke weer. Ik herinner me gewoon dat ik er vroeger ook de pest aan had als ik net lekker zat te lezen of te frutselen en ik moest verplicht "lekker buiten spelen". Ook Genistus herinnert zich dat. Dus als ze hier met hoogzomer een week niet naar buiten willen, so what. Dan spelen ze toch binnen, wrom niet.
Jeetje kiki
vergeleken met die van jouw komen die van mij superweinig buiten. Kinderboerderij, volgens mij ben ik daar het laatst in de zomer geweest, speeltuintjes niet echt daar zijn meer hangjongeren dan kinderen. dierentuin vinden ze alle twee saai. Winkelen steevast een drama (ik wil ene boekje mag ik een snoepje, mag ik dit nog, ik wil hellpppeen). Thuis is zo heerlijk rustig. We gaan eens naar de ene oma en opa, dan naar de andere oma en opa, dan eens naar tante en oom, dan naar vrienden. De oudste gaat naar school, de jongste kdv en psz. Volgens mij zien die kinderen zoveel straat dat ze blij zijn als ze een keer lekker thuis kunen spelen
Hier wel veel buiten
Speeltuin is lastig geweest de afgelopen maandag met al die sneeuw. Bovendien is dochter een enorme koukleum, dus na een half uur heeft ze het wel weer gezien buiten. We gaan wel elke dag minstens een keer lekker buiten lopen, fietsen, sleetje rijden, rennen of iets anders. Ook bijna elke dag naar de winkel. Tweemaal per week uren in de tuin bij oma spelen (zeer beschutte tuin waar het minder koud is). Op het kdv wilde ze de laatste weken ook niet meer naar buiten, te koud. Gisteren voor het eerst in maanden naar de kinderboerderij, was ontzettend leuk. Ik kijk uit naar de lente, want dochter is nergens zo blij als buiten (mits het minstens 5 graden boven nul is).
Ik denk dat kinderen enorm van elkaar verschillen. Onze dochter is buiten zichzelf van geluk als we de trein naar Amsterdam nemen. Andere kinderen raken al overprikkeld van de supermarkt. Ik ben zelf een echte huismus, maar omwille van ons kind onderneem ik van alles. Met het slechte weer van de afgelopen tijd is er nog genoeg te bedenken: de ballenbak in het tuincentrum, een croissantje eten bij de Delifrance, met de bus naar oma (veel leuker dan met de auto), naar de bibliotheek en daar dan lekker lang in boeken bladeren en op de kussens spelen.
Maar goed, de vraag ging over buiten spelen. Nou, weinig dus met het weer van de afgelopen winter. Elke dag een half uurtje en verder vooral ander vermaak. Ik kan niet wachten tot het lente is en we samen naar Zandfoort aan de Eem gaan, zij voor de zandbak en ik voor een cappuccino in het zonnetje. Mmmmm.
Groetjes
Massi
Was het maar weer lente
hier zijn we ook schuldig aan het niet zo veel buiten komen.
toen in december de eerste sneeuw viel heb ik heel snel mijn beide dochters in skipakken gestoken en naar buiten .... dat vond mijn oudste (3) helemaal geweldig volgens haar was het 1 grote zandbak. mijn jongste (20 maand) kan nog niet heel lang lopen en met een skipak in sneeuw dat je tot de knietjes komt ging het helemaal niet. ze vond het verschrikkelijk.
Na een paar weken had de oudste het ook wel bekeken en stond vaak na 10 minuten al weer bij me...ik wil in huis spelen...
We blijven dus lekker binnen tot alles weer een beetje zonniger is .....en binnen is er ook genoeg te doen.
ookal wordt deze mamma wel eens gillend gek van de hele dag binnen zitten met 2 peuters.
