Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Steeds huilend wakker (en vroeger)

Mijn zoontje werd een tijdje geleden altijd vrolijk wakker, zowel 's ochtends als 's middags. Hij ging dan lekker liggen 'kletsen'. Pas als het hem te lang duurde begon hij eerst te piepen en dan te gillen.

Een tijdje geleden begon hij 's middags steeds huilend wakker te worden, dus meteen huilen (eigenlijk gillen) tot we hem eruit halen. Nu doet hij dat ook 's ochtends. Ook wordt hij steeds vroeger wakker, de laatste dagen rond een uur of vijf. Laten huilen helpt niet, en op een gegeven moment schaam ik me dan toch ook voor de buren, het gaat echt hard namelijk.

Iemand een idee hoe dit zou kunnen komen? We hebben eigenlijk niet echt iets veranderd. Of hoort het gewoon bij de leeftijd? Hij is anderhalf.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

26-11-2009 om 21:41

En als je hem op bed legt?

Huilt hij ook als hij op bed gelegd wordt? Heb je de oren bijvoorbeeld even na laten kijken?

Hier ook

Zoon werd als baby vaak huilend wakker maar op een gegeven moment veranderde dat naar vrolijk. Maar sindsdien is het al meerdere keren weer verwisseld, en ik heb geen idee waarom.

Is je zoon koud misschien? Of droomt hij nu?

Mijn ervaring is dat het meestal maar een periode duurt en dan weer over is.

Mariska

Mariska

28-11-2009 om 19:05

Oren

even laten checken...

carolien14

carolien14

29-11-2009 om 09:24 Topicstarter

Toch maar doen dan

Dankjewel voor jullie reacties. mIsschien moet ik dan toch even de oren laten checken. Al huilt hij niet als hij ligt bij verschonen. In bed leggen gaat eigenlijk vrijwel altijd zonder probleem. Toevallig nu al twee dagen even wat gehuil, maar dat is binnen een minuut over.

suus36

suus36

29-11-2009 om 10:06

Misschien bang?

Hoi Carolien,

Mijn jongste (bijna 3 jaar) heeft hetzelfde. Omdat ik niet wil dat ze broer en zus wakker huilt, ga ik naar haar toe, pluk haar uit bedje en leg haar tussen ons in. Slaapt ze als een roosje verder. Ik denk dat ze bangig is als ze wakker wordt. Eigenlijk is dat alleen zo rond 5 uur 's ochtends en mij maakt het niet uit als ze dan tussen ons in komt te liggen.

Misschien dat jouw zoontje ook bang is? (Sinterklaastijd etc.)

Groetjes,
Suus

carolien14

carolien14

29-11-2009 om 13:07 Topicstarter

Bang zou ook kunnen

Ja suus, bang zou ook kunnen. We doen nog niet aan sinterklaas, maar hij zegt wel sinds een paar dagen steeds 'donker'. Dus misschien is dat het wel. ZIjn oren is niets mis mee denk ik, ook als je erop duwt ofzo.

Wat kun je doen aan een bang kindje? Moet je er dan juist steeds heen gaan? Heb namelijk ook het idee dat als hij ons eenmaal ziet, hij per se uit bed wil en dan gewoon gaat gillen van boosheid als dat niet mag. Het huilen stopt namelijk pas als je hem uit zijn kamertje haalt, niet als je binnenkomt en tegen hem praat. Dan stopt het even, maar zodra hij door heeft dat we hem alleen troosten en weer weg willen gaat, gaat het weer door.

Heeft hij al een nachtlampje?

Zo niet dan is dat misschien een idee. Hier had zoon een paar jaar een lampje maar nu vind hij dat (de schaduw die het maakt) weer eng en ligt hij weer in het donker. Je blijft bezig af en toe

suus36

suus36

30-11-2009 om 21:27

Verschillende meningen

Hoi Carolien,

Volgens mij zijn de meningen hier over verdeeld. Wat is wijsheid? Het hangt er denk ik van af wat je zelf wil.
Ik vind het niet zo erg als ze tussen ons in komt liggen (dan haal ik haar, want ze slaapt nog in een ledikant). Maar dat doe ik alleen als het midden in de nacht is. Dan heb ik de energie niet om haar stil te krijgen (en ben bang dat ze broer en zus wakker maakt). Wij kunnen prima slapen als zij erbij ligt. Ik heb wel een beetje de grens dat als wij nog wakker zijn, dat ze er niet bij mag. Ik wil ook weer niet dat ze er altijd bij ligt. Dan ga ik wel naar haar toe en troost haar, maar als dat niet werkt laat ik haar ook wel huilen hoor. Dan ben ik zelf nog wakker en maakt het me niet zo uit. Dan zeg ik ook: wij liggen nog niet op bed, dus je kan er niet bij. Maar ja, zij is al bijna 3 dus snapt dat al redelijk.

O ja, wij laten het licht op de gang de hele nacht aan en haar deur staat wagenwijd open. Anders gaat ze no way slapen. Ik weet van mijn oudste 2 dat zij hetzelfde hadden. Zij willen ook altijd met hun deuren open slapen. Ze zijn allebei tot hun zesde ongeveer 's nachts naar ons toe gekomen om tussen ons in te liggen. Dat is vanzelf over gegaan. Er is dus hoop

Ik weet dat ik als kind ook altijd heel bang was. Ik mocht absoluut niet bij mijn ouders liggen. Maar ik was echt heel angstig. Misschien dat ik daarom redelijk makkelijk ben.

Maar goed, ik spreek zat vriendinnen die niet willen dat hun kind 's nachts tussen hun in komt liggen. Ik denk dat je dan toch andere dingen moet proberen als: licht op de gang aan, even troosten en uiteindelijk even laten huilen.

Zou jij het een probleem vinden als je de kleine tussen jullie in legt? Het klinkt wel een beetje alsof hij bang is, als hij "donker' zegt.

Groetjes,
Suus

carolien14

carolien14

01-12-2009 om 21:01 Topicstarter

Liefst in eigen bedje

We willen hem eigenlijk het liefste toch in zijn eigen bed houden. Lampje heeft hij, knuffel dus ook, en wat speelgoed in bed. We proberen hem nu als hij wakker wordt en huilt steeds even te troosten in bed, en dan weg te gaan. Soms valt hij dan weer in slaap na even huilen, soms ook niet. Wel heel zielig als hij bang is, maar vind toch eigenlijk dat hij het ook wel moet leren. Of ben ik dan wreed.

dc

dc

01-12-2009 om 23:54

Koud?

misschien al geroepen, maar heeft hij het warm genoeg?

En wat je hier zegt :*
"ZIjn oren is niets mis mee denk ik, ook als je erop duwt ofzo. "
zegt niets. Mijn oudste (heeft vaak oorontstekingen gehad) kon al praten en bleef nog volhouden geen pijn te hebben, en je kon erop duwen, geen kick. Maar had toch een dubbele oorontsteking volgens de dokter. Enige signalen : vaak wakker worden, huilerig, niet willen slapen, eigenlijk zo'n beetje alles wat je beschrijft.

Dus ik zou echt toch even naar een dokter gaan, al is het maar om pijn uit te sluiten. Bij anderhalf kunnen ze het zelf nog niet goed aangeven wat er is.

En bij mijn 2 kinderen (3,5 en bijna 21 mnd) is mijn ervaring : spoken 's avonds en 's nachts en pijn/ziek is de oorzaak.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.