Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Polly Shearman

Polly Shearman

22-09-2008 om 23:08

Terrorruud heeft nu ook driftbuien

Ongelooflijk wat kan dat kind krijsen. Hij kan prima praten en kan altijd duidelijk maken wat hij wil, behalve tijdens een driftbui. De reden van de buien is me altijd erg onduidelijk. Ik zie ze ook niet aankomen, hij begint uit het niets met krijsen en gillen en stampvoeten. Hij smijt met alles wat op zijn weg komt. Meestal pak ik hem gewoon maar op schoot om hem te troosten, want ik begrijp hem niet.
Maar als hij duidelijk iets wil wat hij niet mag hebben, en daarom een driftbui heeft kan hij gewoon even op de gang om uit te razen.
De andere 2 hebben dit nooit zo erg gehad. Ik vind mezelf met alle andere oppaskinderen erbij getelt toch een behoorlijk ervaren moeder, maar van die driftbuien word ik toch echt heel moe! Ik ben echt kapot na zo;n dag met hem.
Iemand goeie tips? oh hij is nu ruim 2 jaar
groet, polly

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Yta Chalne

Yta Chalne

23-09-2008 om 10:02

Hm, tja

Er is echt niet veel aan te doen, je moet het uitzitten. Meestal is het ruim voor kleuterschooltijd weer over, en achteraf duurt het niet zo lang...maar ik kan me nog steeds héél goed de driftbuien van dochter twee herinneren, die inmiddels al lang en breed op het vo zit...het is écht vermoeiend én lastig. Je niet laten meeslepen, op geen enkele manier, is het enige wat je zelf een beetje helpt, voor je kind doet dat niet veel.

angel3

angel3

23-09-2008 om 10:50

Herkenbaar

onze oudste had het niet zo erg als onze dochter (bijna 3). De driftbuien worden iets minder maar het krijsen niet. Als het haar niet bevalt zet ze een keel op die je 3 straten verder nog hoort. Het gaat steeds beter door haar inderdaad apart te zetten. Ik begreep zoon altijd beter dan haar. Ik snap haar soms niet. Bij een driftbui nam ik zoon altijd op schoot maar dat helpt bij haar totaal niet. Ik kan dan gewoon een keiharde mep krijgen. Ik laat haar dus altijd maar even. Meestal komt ze na een paar minuten zelf helemaal intens verdrietig naar me toe. Dan ben ik er altijd om haar te troosten. Dat vindt ze dan heerlijk.
Sterkte

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.