Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Polly Shearman

Polly Shearman

04-03-2009 om 10:38

Advies nodig: zoon biecht iets op

Zoon van 7,5 kreeg uitnodiging voor feestje van zijn oude buurjongen. Waar hij tot 1,5 jaar geleden veel mee speelde. Sinds die uitnodiging binnen is heeft zoon het weer veel over ex-buurjongen, maar hij vertelde mij gisteren ook over de keren dat ze ruzie hadden en gevochten hadden, toen waren ze vijanden maar nu zijn ze weer vrienden zegt hij.

Gisteren avond vraagt hij aan papa: is plas giftig?
Manlief vraagt zich af waar die vraag vandaan komt en gaat vissen, uiteindelijk verteld zoon dat hij in de mond van het ex-buurjongentje moest plassen. Die wilde dat eigenlijk bij hem doen, maar zoon wilde dat niet dus toen moest hij het bij ex-buurjongen.

Manlief mocht het aan niemand vertellen ook niet aan mij, wat hij natuurlijk wel heeft gedaan.

Ik vind in elkaars mond plassen geen spelletjes voor kinderen van toen 6 en 5 jaar. Ik vraag me ook heel erg af hoe ex-buurjongen op het idee komt, hij had gezegt dat plas heel lekker was.

Daarbij komt: wij hebben nooit zo warm gelopen over de vriendschap tussen die twee omdat wij het nooit zo hebben vertrouwd, de ouders van de buurjongen zijn een verhaal apart.

Ik wil nu dat zoonlief eigenlijk niet naar het feestje gaat. Ik wil gewoon dat ze niet meer spelen. Dat hebben ze al 1,5 jaar niet gedaan na de verhuizing van ex-buurjongen, hij woont nu verder weg en zit op andere school dus ze zien elkaar nooit meer.

wat nu te doen:
kan papa vertellen dat hij het mij heeft verteld, kan ik er zelf met hem over praten ( lijkt me niet, want dan vertrouwd hij ons nooit meer)

wij willen niet dat hij naar het feestje gaat, hoe kleden we dat in zodat hij het niet ziet als straf?

hoe zorgen we dat we hem niet afschrikken en dat hij in de toekomst ook gewoon tegen ons blijft praten.

oh en moet ik dit tegen moeder van ex buurjongetje vertllen, omdat ik me ernstig afvraagd hoe dat kind op zulke spelletjes komt??

iemand advies??
groet, polly

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Misschien

Hoi Polly, jeminee, ik kan me goed voorstellen dat je er helemaal klaar mee bent. Ik heb nu niet zoveel tijd, maar ik zat te denken, als jij niet wil dat je zoontje niet naar feestje gaat en je wilt voor je zoontje er geen "big deal" van maken, waarom plan je dan niet iets anders op de bewuste dag van het feestje. Bijv. "goh, dat komt wel slecht uit dat feestje, ik wilde net die dag van het feestje met je naar...(zelf in te vullen, opa en oma, zwembad, binnenspeeltuin). Vind je het heel erg om het feestje af te zeggen?"
Dat is mijn tip en nu moet ik helaas weg. Succes.

Goh

dit is een lastige.

Hoe blij is zoon met de uitnodiging? Hoe ver weg wonen de ex-buren? Dat zijn een beetje de vragen die in me op komen. Als ze echt in een andere plaats wonen en je ze dus 'niet meer ziet'. Zou ik niet in gesprek gaan met moeder. Het is anderhalf jaar geleden gebeurd en je ziet ze verder niet meer.

Als het zoon niet uitmaakt of hij wel of niet gaat (dus hoe blij is hij met uitnodiging) dan zou ik inderdaad zeggen...gut, wat jammer we gaan ook al....

Hij heeft zelf volgens mij best door dat het een raar spelletje was. Knap dat hij ook gezegd heeft, nee dat mag niet bij mij. Daar moet je best stevig voor in je schoenen staan als iemand dat een beetje samenzweerderig tegen je zegt.

Groetjes van Purk

Polly Shearman

Polly Shearman

04-03-2009 om 11:37

Hij telt de dagen af

voor het feestje... hij wil heeeeel graag...!
ex buurjongen woont niet heel ver weg hoor, maar wel ver genoeg zodat ze na school enz niet meer afspreken.
hij wil heeeeeeel graag.... en ik wil heel graag dat hij niet gaat.
Had met man al besproken dat hij dan maar met zoon moet gaan zwemmen ofzo.. ( ik heb op de dag feestje de auto mee omdat ik met oudste naar een tournooi moet) Idd iets leuks tegenover het feestje zetten maar zoonlief is niet zo makkelijk om te praten ben ik bang.

maar moet ik nu nog met hem in gesrpek over het plasincident??

Pippin

Pippin

04-03-2009 om 11:47

Jij niet

Je zoon heeft jouw niet in vertrouwen genomen, dus ik zou er ook zelf niets over tegen hem zeggen. Dat zal je man dus moeten doen.
Ik zou mijn kind in dit geval wel naar het feestje laten gaan, maar dan wel met de nodig afspraken met hem. Je man kan hem duidelijk maken dat hij zoiets niet hoeft te accepteren, dat zijn lichaam van hem is. En met hem doornemen wat hij kan doen als iemand in de toekomst nog eens een keer zoiets van hem vraagt. Een rollenspel of zo oefenen. De kans dat er op het feestje een incident zou zijn is natuurlijk verwaarloosbaar.
Maar als je nog andere redenen hebt waarom je niet wilt dat je zoon naar het feestje gaat, als je bijvoorbeeld de ouders niet vertrouwt, verandert dat de zaak. Maar dan zou ik dát ook als argument naar je zoon hanteren. (Je mag niet want ik vertrouw die ouders niet en ik ben verantwoordelijk voor jou.)
Pippin

Mariska

Mariska

04-03-2009 om 12:05

Je zoon heeft zijn vader in vertrouwen genomen dus is het ook aan hem (vader) om terug te komen op wat hij hem heeft verteld. Ik (als vader zijnde) zou er zeker wel op terug komen. Je zoon heeft het verteld nadat hij die uitnodiging kreeg toch? Daarvoor was het contact verwaterd vanwege de afstand? Zoals eerder door iemand gezegd - je zoon heeft zelf door dat het incident dat zich heeft voorgedaan niet oke was. Dat hij bij zijn vriendje in zijn mond heeft geplast is een grens te ver. Kennelijk heeft dat vriendje een zodanige overredingskracht dat hij daaraan heeft toegegeven. Zo ook - dat hij het er met niemand over zou hebben. Heel goed van hem dat hij het uiteindelijk aan zijn vader heeft verteld! Dat was het eerste wat ik hem zou teruggeven. Waar je hem voor moet complimenteren. Zoiets moet je niet geheim houden. En hoe erg ook wat er is gebeurd; gebruik het om van te leren. Vertrouw je zoon dat hij zoiets niet nog eens toestaat. Ik zou hem ook het vertrouwen schenken om naar dat feestje te gaan. Door hem niet te laten gaan onthoud je hem van een leuk feestje - en straf je hem eigenlijk voor wat hij heeft verteld. Dat lijkt mij niet de bedoeling.

Eens met mariska

al staand op het schoolplein zojuist kon ik ff rustig nadenken. Mariska heeft ondertussen eigenlijk al gepost wat ik nu had willen doen.

Hij wil graag, geef hem inderdaad het vertrouwen. Hierna zal het toch wel weer verwateren. Vader Polly heeft de eer inderdaad om het gesprek aan te gaan met zoon. Hij is in vertrouwen genomen.

Groetjes van Purk

Bellefleur

Bellefleur

04-03-2009 om 12:33

Vies spelletje

Ik denk dat het gewone nieuwsgierigheid is van dit buurjongetje. Hoe zou plas smaken? Ik zou er niets achter zoeken. Al zou ik het zoon wel duidelijk maken dat dit letterlijk een heel vies spelletje is. Op zo'n verjaardagsfeestje is er normaal gesproken veel toezicht. Ik denk niet dat er dan ruimte is voor zo'n incident. Laten gaan dus. En daarna zou ik de contacten inderdaad weer laten verwateren. Enne, jij zelf kunt weinig, jij bent niet in vertrouwen genomen. Papa zal het gesprek weer moeten aan gaan.

Wat wil je bereiken?

Hallo Polly,

Je hebt verschillende vragen. Je vraag over het opbiechten aan vader irt houding van moeder is een lastige en daar weet ik zo gauw geen antwoord op.

Ik zou je zoon vooral laten merken dat je/jullie het erg waarderen dat hij het heeft verteld. Probeer er achter te komen of hij er mee zit. Beschouwt hij het als een soort ruzie of zit het dieper?

Wij hebben met oudste (toen 5.5 jr) meegemaakt dat oudste onder dwang door buurtkindje van dezelfde leeftijd is betast (hand in onderbroek). Oudste vertelde dat pas na half jaar en niet aan ons maar aan een ouder nichtje van ons (14 jr). Mijn eerste reactie was een enorme woede. Ik kon buurtjongetje wel vermorzelen. Vervolgens veel gepiekerd en gepraat met een paar directe familieleden en een goede vriendin.

We hebben goed gepraat met ons kind. Eerst over de feiten: wat is er precies gebeurd, wanneer, hoe ging dat, waarom etc. Bleek eenmalig te zijn, gelukkig. Vervolgens gepraat over: je lijf is van jou, spelletjes onder dwang zijn niet ok, je kunt altijd bij papa of mama terecht en je hoeft niet bang te zijn voor straf, verschil tussen leuke en vervelende geheimen e.d.

Voor ons kind bleek dit voldoende. Was opgelucht, zelfvertrouwen, niet bang voor confrontatie met buurtjongetje, voelde zich gesteund. Wat voor mij een belangrijk punt was dat oudste dit beschouwde als een erg verveldend incident, maar vergelijkbaar met een gemene schop of omduwen. Als volwassene bekijk je zo'n gebeurtenis snel vanuit een sexuele context maar kinderen leggen die associatie (waarschijnlijk) niet. Onze kleuter wist destijds ook nog niet van de bloemetjes en de bijtjes. Jouw zoon van 7.5 jaar waarschijnlijk wel, maar het is nog maar de vraag of dit voorval voor hem een sexuele lading heeft.

Wat ik mezelf kwalijk heb genomen is of ik het zelf niet had kunnen merken. Want buurtjongetje kwam geregeld aan de deur om te vragen of oudste kwam spelen en die wilde absoluut niet. Jouw zoon wil natuurlijk graag naar het feestje, maar wat wil hij verder, wil hij ook nog wel eens 1:1 afspreken met ex-buurjongetje?

- Wel of niet aanspreken van de moeder?
Ook die vraag hebben wij onszelf gesteld. Ik vind dat je ouders mag aanspreken op het gedrag van hun kinderen. Maar als je de bal gooit, moet hij wel gevangen worden. Gaat dat gebeuren denk je? Een van mijn argumenten was: andere kinderen behoeden voor een dergelijk voorval. En: als mijn jongens zoiets zouden doen, zou ik het graag willen weten!

Maar bedenk vooral: wat wil je ermee bereiken? Wij hebben het uiteindelijk niet gedaan. Buurtjongetje is eentje uit een degelijke christelijk gezin. We kregen het gevoel dat de kans groot was op ontkenning (mijn kind doet zoiets niet) of: is een verhaal wat jouw kind verzonnen heeft of: het was een soort spelletje, waaraan jouw kind mee wilde doen. We kregen niet het gevoel dat het echt bespreekbaar zou zijn en dat we er iets mee zouden bereiken. We hadden ook geen zin in praatjes in de buurt. Kortom onze inschatting was dat het verhaal niet zou landen en we er niets mee zouden bereiken. En dat het vooral nog iets was wat ons als ouders niet lekker zat, voor ons kind was de kous afgedaan. Het is nu bijna drie jaar geleden en ik heb oudste er nooit meer over gehoord.

Ik zou idd kijken of je die dag niet iets anders kan plannen. Je kunt natuurlijk heel eerlijk en open zijn. Maar dat moet je wel willen. Gewoon zorgen dat er net die dag een andere belangrijke afspraak staat, is een charmante oplossing. Je stuurt de jarige nog netjes een kaart en dan is er niks op aan te merken. Bedenk nog wel hoe je het contact met ex-buurjongetje vanaf nu wil afhouden.

Sterkte, ook voor je zoon!

Polly Shearman

Polly Shearman

04-03-2009 om 12:52

Jullie hebben harstikke gelijk

maar pollyman vond het allemaal maar moeilijk en probeerde het dus op mij af te schuiven. Dat doen we dus niet.
Natuurlijk gaat er op het feestje niks gebeuren, maar ik vind het best vervelend als hij daar wel heen zou gaan met de gedachte van ons uit dat de vriendschap daarna maar weer snel moet verwateren.

Maar hij wil zo graag.
Hij zou het idd als straf zien als het niet door zou gaan, en dan nauurlijk ons nooit meer iets vertellen.

maar vinden jullie dat ik het de moeder van exbuurjongen moet vertellen.
Ik blijf erbij dat als een kindje van 5 tegen en kindje van 6 zegt: plas is heel lekker, moet je eens proeven zal ik eens in jou mond plassen???

dat dat niet klopt. Ik vraag me af of dat normale nieuwsgierigheid is.

Vroeger heb ik zelf ook wel eens met vriendjes gedaan: blote billen laten zien, dan mag je meedoen. Op die leeftijd.
Maar ik vind dit net een stapje verder.

groet, polly

Polly Shearman

Polly Shearman

04-03-2009 om 13:04

Wat ik bedoel is

stel dat ex buurjongetje zelf een vervelend ervaring heeft gehad, en daarom dit spelletje met mijn zoon wilde spelen. dan moet moeder dat toch weten? of zie ik dat verkeerd???

Nee

ik probeer mij te verplaatsen maar ik zou spontaan een afspraak plannen voor de tandarts ofzo. Nee laat het maar zsm verwateren. En het plasincident (vind dat zeker niet normaal ontdekkend spelen) zou ik voor hem er los van koppelen maar wel benoemen dat je dat geen normaal gedrag vindt, dat het vies is en het niet netjes is.

Laat maar expres verwateren, ik heb niet de indruk dat je als je dit de ouders verteld iemand daar beter van wordt.

Laminaat

Laminaat

04-03-2009 om 15:20

Ah joh

Polly,

Volgens mij maak je er een te grote zaak van. Kinderen doen dat soort dingen gewoon. Lang niet alle kinderen, maar genoeg om te stellen dat het niet abnormaal is. En het doet bij mij ook geen alarmbellen rinkelen. Nieuwsgierigheid, meer niet. Laat die jongens lekker vrienden zijn, als ze dat willen. Tenminste, dat is mijn mening.
Groet,
Laminaat

Polly Shearman

Polly Shearman

04-03-2009 om 19:30

Het moet niet gekker worden

toen manlief thuis kwam, samen nog even besproken wat we er nu mee moeten. Dit draadje bekeken, en besloten hem idd gewoon naar het feestje te laten gaan. Maar wel nog een gesprek aan te gaan over je eigen lijf enz enz.

word zoonlief thuis gebracht door moeder van weer ander feestje, zegt moeder tegen mij: in de auto hadden ze het over poep en pies, en vertelde zoon dat hij in mond van vriendje moest plassen... !?!
Ik heb kort met moeder gesproken, uitgelegd dat we er mee bezig zijn en dat ik het haar later nog wel eens uitleg. En toen aan zoon gevraagd waar dat over ging. OH jaaa dat was toen een grapje??!?!? manlief nog met hem gepraat en daarna ik nog een keer, en wat blijjkt nou.... dat hele plas incident vind hij zelf nogal grappig, een lachtertje, geen probleem.
HET grote geheim wat niemand mag weten ( mijn man dus wel) blijkt te zijn dat hij zelf een keertje op de wc op zijn hand had geplast en het toen heeft opgelikt om te proeven, en dat vond hij zo gruwelijk... ! Hij schaamt zich vreselijk! en dat is dus het grote geheim.

Dat hij iets heeft gedaan bij buurjongen omdat het moest, vond hij zelf ook niet zo handig, want als iemand hem vraagt om op zijn hoofd te poepen doet hij het niet. en hij zal ook nooit meer in iemands mond plassen want nu weet hij hoe vies het is ( !?!?!?) en ik vertrouw hem er idd wel in dat hij heel goed weet wanneer hij NEE moet zeggen.

Manlief gaat zaterdag met hem een hapje eten, om er als mannen onderelkaar nog eens over te praten.
( dat werkt in ons gezin bijzonder goed, alleen tijd met papa of mama)

Dus hij gaat gewoon naar het feestje, Hij zal nooit meer iemand in zijn mond plassen. En hij zal het ook nooit meer aan andere kinderen vertellen of het er over hebben omdat het nogal vies is.

kleine kinderen worden groot en dat opvoeden valt lang niet altijd mee... pffff

groet, polly

koentje

koentje

04-03-2009 om 22:33

Nou ja zeg,

Zo zie je maar... Dan valt het waarschijnlijk toch wel mee, toch Polly? Is nu de lading voor jou er ook een beetje af?

Het deed mij denken aan het verhaal van mijn zoon; dat hij met een vriendje aan elkaar piemeltjes gingen ruiken... Heb ik eigenlijk ook nooit een big deal van gemaakt. Maar plassen is ook nog wel een graadje verder...

Mariska

Mariska

05-03-2009 om 17:56

Raar verhaal ja...

Nu ineens was het een grapje?

Ik vind er weinig grappigs aan! En al helemaal geen lachertje. Als mijn kind in mond van ander kind moest plassen dan zou ik daar geen lol aan kunnen beleven. Zou het ook niet leuk vinden als mijn kind dat zo afdoen als 'grapje'.

Plas van/bij jezelf proeven is wat anders. Heb wel eens gehoord dat sommige mensen iedere dag hun ochtendurine drinken omdat het zo gezond zou zijn. En sommige mensen doen aan plas-seks, maar nee - ik bedank

Erg prettig dat je zoon kan bedenken dat wat hij heeft gedaan omdat iemand anders dat wilde - dat dat niet zo handig was. Altijd zelf blijven nadenken. Zoals ik eerder al stelde; erg genoeg dat en wat is gebeurd maar genoeg om over te praten en om van te leren.

Leuk dat vader en zoon samen een hapje gaan eten!

Groetjes, Mariska

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.