Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Angst voor overgeven

Onze dochter is 8 jaar en sinds kort extreem bang voor overgeven. Ze is al jaren vies van overgeven,zowel van haarzelf als van een ander. Maar nooit extreem, maar sinds een paar weken lijkt het wel een fobie aan het worden.
Bijna elke avond ligt ze te huilen, omdat er wel iemand in de klas, iemand op een verjaardag, of zijzelf ziek kan worden en dus de kans bestaat dat ze of een ander gaat overgeven.
Ik heb al van alles gedaan, geduld getoond, boos geworden, gevraagd enz. enz. Maar ik kan haar niet helpen.
Als ze aan overgeven denkt, krijgt ze buikpijn, wordt ze misselijk (en dus de kans weer groter wordt, dat ze over moet geven) en heel angstig.
Graag jullie ervaring, advies. Ik weet het even niet meer.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Puck

Puck

14-09-2010 om 08:32

Hulp inschakelen

Wanneer een kind op deze leeftijd al zo extreem angstig is voor overgeven (=emetofobie) dan is het denk ik verstandig om eens met de huisarts te praten en deskundige hulp in te schakelen om te voorkomen dat het alleen maar erger wordt.
Wanneer je googelt op "angst voor overgeven" dan kom je veel info tegen zoals deze:
http://www.psycholoog.net/?p=220

Hier

Hier heeft dochter van bijna 9 die angst ook. Een jaar of twee geleden was deze op het hoogtepunt. Ze had steeds het gevoel zelf te moeten overgeven. Ik ben eerst naar de huisarts gegaan om haar na te laten kijken (haar keel, waarom had ze telkens het gevoel dat ze moest overgeven). Gelukkig was er niks aan de hand. Ik heb het op zijn beloop gelaten. Ze sleepte overal een emmertje mee naar toe voor het geval dat. Ze viel er zelfs mee in slaap! En, na een poosje, ging haar aandacht over naar andere dingen. Je kunt hier het woord overgeven nog steeds niet zeggen hoor, maar dat hele extreme is eraf.
Wat ik wil zeggen: misschien zijn het spanningen zoals het nieuwe schooljaar die deze extreme 'uitbraak' van emetofobie uitlokken. En komt ze vanzelf in rustiger vaarwater. Ik zou het wat haar betreft niet te veel forceren, maar het stiekem wel nauwlettend in de gaten houden. Succes!

Hillary

Hillary

14-09-2010 om 10:27

Goh is daar een naam voor?

Ik heb en had ook die angst, maar ik heb jaren gedacht dat iedereen dat had. Tot ik iemand ontmoette die het in veel ernstiger mate had dan ik. Zij was ook in therapie geweest, maar dat had niet echt geholpen volgens mij. Als iemand teveel dronk, een boer liet of te hard ging hoesten ging werd ze gek. Zelf heb ik alleen angst om te moeten overgeven, als ik me misselijk voel ga ik heel stil op bed liggen tot het over is, draai me zelfs niet op mijn zij ofzo, echt niet bewegen. Als iemand anders moet overgeven maak ik dat ik wegkom. Nadat ik kinderen heb gekregen is het wel beter gegaan, dan kun je nu eenmaal niet weglopen. Nu kan ik in mijn hoofd een knop omzetten en gewoon een emmer onder een kotsend kind houden en de emmer daarna nog omspoelen ook. Nou ja de mate waarin ik het heb is er wel mee te leven hoor. Maar zoals jij het omschrijft dat ze er de hele dag mee bezig is dat gaat natuurlijk niet.
Mijn dochter heeft het een tijd gehad met onweer, zodra de eerst spat regen viel werd ze nerveus en wilde zsm naar binnen voor het geval het ging onweren. Ze keek ook elke dag het weerbericht. Ik stond toen ook op het punt om hulp te gaan zoeken, maar opeens was het over. Ze was toen wel jonger, 5 ofzo.

Corien :-)

Corien :-)

15-09-2010 om 17:40 Topicstarter

Emetofobie

Ik had ook al gegoogled, maar daar werd ik niet vrolijker van, ik schrok me lam. Wat een verhalen, wat veel mensen hebben dit, ik had geen idee. Maar bedankt Puck, voor het meedenken.
Clo, ik ben blij met jouw ervaringsverhaal. Het emmertje herken ik, deze heeft mijn dochter ook bij haar bed staan. En misschien heb je gelijk, en heeft het met een nieuw schooljaar te maken en verdwijnt het straks langzaam.
Ik wil er ook niet té veel aandacht aan geven, bang dat het erger wordt, maar ik wil het wel goed in de gaten houden (na al die verhalen op internet!).
Ik wacht nog even om naar de huisarts te gaan, de juf weet er nu van. Dat geeft voor mijn dochter ook wat rust.
Dat ze de klas uit mag, mocht ze 'misselijk' worden.
Wat voor type is je dochter Clo? En wat voor type ben jij Hillary. Of mag ik mensen/kinderen met een (overgeef)fobie niet over één kam smeren? Ik heb nog een dochter, maar dat zou me enorm verbazen als zij (ooit) een fobie zou krijgen. Zij staat heel zeker in haar schoenen, af en toe loopt ze er meer naast . Daarom mijn vraag.
Maar tot zover, bedankt!

Hillary

Hillary

15-09-2010 om 22:19

Leuke vraag

Goh zou het echt niet weten. Redelijk nuchter. Niet angstig uitgevallen, als ik 's nachts iets beneden hoor ga ik gewoon kijken terwijl mijn man nog aan het wakker worden is. Toen ik 18 was ben ik gaan backpacken door Europa. Was op de basisschool een rustig onopvallend kind denk ik, kon makkelijk leren, maar was erg slecht in sport, behalve in trefbal omdat ik bang voor de bal was hahaha. Ben wel iemand die graag aardig gevonden wil worden en er heel slecht tegen kan als ik onheus bejegend wordt, zelfs als dat door een vreemde is (als iemand je beschuldigt van voordringen ofzo). Poeh wat een ontboezeming. Heb wel een ernstige ziekte gehad op mijn vijfde jaar compleet met verblijf in ziekenhuis etc.
Zie je ergens een overeenkomst? Ik geloof niet dat ik een type voor een fobie ben, tenminste dat zou de buitenwereld nooit van mij verwachten. Ik heb/had er nog een schiet me te binnen, maar die heb ik redelijk overwonnen, dat is de frituurpan. die hebben wij dan ook niet in huis. Is daar ook een naam voor?

Corien

Mijn dochter is een type als haar moeder haha. Niet bang uitgevallen, maar met een sterke behoefte aan controle. En dat kan uitmonden in angsten of neurotische trekjes. Mijn advies is daarbij altijd: erkennen dat het bestaat en het zoveel mogelijk loslaten om uit te laten werken. Iemand die heel graag controle heeft (over het lichaam in dit geval, emetofobie is uiteindelijk een angst controle over het lichaam kwijt te zijn) gaat die grip op controle verstevigen zodra iemand van buitenaf probeert die controle te 'verzwakken'. Zolang je dochter dat emmertje heeft en van de juf de klas uit mag heeft ze een gevoel van controle, dat geeft enige rust. De bedoeling is dat na een tijdje deze 'noodoplossingen' niet nodig blijken te zijn en losgelaten kunnen worden. Nogmaals, zo werkt het hier, ik kan natuurlijk niet voor anderen spreken.
Helaas heeft mijn dochter weer een andere tic te pakken. In de vakantie is ze ziek geweest (alleen koorts, niets met overgeven deze keer) en nu durft ze niet naar school. Ik denk dat ze bang is dat ze zo lang van huis is en dan niet naar huis kan als ze opnieuw ziek zou worden. Vooral het overblijven ("dan MOET ik al mijn brood opeten mama, dan word ik misschien weer ziek", ook al heb ik al eerder besproken dat eten geen moeten is). Iedere ochtend geeft ze aan ziek te zijn, krijspartijen, kringen onder haar ogen want ze slaapt er slecht van. Nu kunnen we helaas niet zoveel loslaten, want ze moet gewoon naar school, dus we zijn al aan een rondje huisarts + doorverwijzingen begonnen. Zucht. Niet om je bang te maken hoor. Dit gaat ook wel weer over en dan is het weer een gewone fijne blije meid.
En inderdaad, ze heeft een broertje en die is van de ongecompliceerde soort

Rina

Rina

17-09-2010 om 14:44

Hier ook

Mijn dochter, bijna 10, heeft dit dus ook. 's Avonds moeten we haar in bed wel 10x ervan verzekeren dat ze niet zal overgeven. Anders kan ze niet slapen. Wordt ze 's nachts wakker, dan kruipt ze snel bij ons in bed, want stel je voor dat...
Als ze op de fiets naar school vertrekt wil ze eerst horen dat het allemaal goed zal gaan. Ze is echt heel bang om te moeten overgeven.

Als iemand anders ziek/misselijk is, is ze bang dat ze aangestoken zal worden en dan moet overgeven.

Ze is bang om iets onbekends te eten, want misschien maakt het haar wel misselijk.

Ik heb nooit geweten dat dit dus vaker voorkomt. Ik ga gelijk even googlen op emetofobie.

Het is overigens begonnen nadat ze een keer heel ziek is geweest en toen zeker 2 dagen niets binnen kon houden (ze bleef maar spugen, echt tientallen keren op een dag). We vonden het dus helemaal niet zo raar dat ze hier bang voor is gebleven. Maar goed, dit alles is 4 jaar geleden gebeurd en ze is nog altijd heel bang ervoor.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.