Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Naomi

Naomi

12-11-2008 om 18:13

Apart koken voor moeilijke eter?

Helaas eet mijn zoontje van 6 nog niet echt makkelijk met de pot mee en moet ik eigenlijk altijd apart koken, of iets voor hem apart houden. Vlees eet hij wel gewoon, maar 'prutjes' van groente en vlees gaan er bij hem niet in. Hij wil 'alles apart' dus apart rijst/aardappels/pasta, groente (eigenlijk alleen wortels of broccoli) en vlees. Gerechten zoals pizza, lasagna of ovenschotels zijn niet aan hem besteed. Hij vindt het er vies uitzien en durft het zelfs niet in zijn mond te nemen om te proeven, ook niet als hij alle ingredienten los wel lust!
Ik hoor altijd van andere ouders dat hun kinderen gewoon met de pot meeeten .... klopt dat nou echt? Wie kookt ook apart voor de kids of heeft dat gedaan. Gaat het vanzelf over of moet ik ingrijpen?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Prulletje

Prulletje

12-11-2008 om 19:43

Prima toch?

Zoals jij het beschrijft is je zoon een heel normaal kind. En als hij een aantal dingen wel los lust dan is er toch geen probleem? Dat noem ik niet apart koken, maar wat achterhouden. En dat is een kleine moeite.
Een paar voorbeelden uit mijn keuken. Mijn dochter lust geen lasagne. Dus als ik lasagne maak hou ik wat saus apart en krijgt ze die (met extra groenten erdoor gestaafmixerd) met een macaroni. Pizza lust ze wel graag. Maar om een of andere reden eet ze daarvan het liefst ook alles apart. Dus ze eet eerst de broccoli en de olijven van de pizza af en daarna pas de pizza. En als we een hollandse salade eten eet zij twee blaadjes sla en verder alleen de komkommer.
Nu heb ik maar een kind. Ik weet niet hoe ik het zou doen als ik meerdere kinderen met ieder hun eigen voorkeuren en afwijkingen zou hebben.

Prulletje

Hier ook

De kinderen eten de groenten rauw , zoals wortels, paprika etc. Wij eten ze in een husseltje.
Mengsels lusten ze niet, ze willen blijkbaar graagherkennen wat het is ofzo?

Niet apart

Ik ga echt niet apart koken voor iedereen hoor! Ik heb twee kinderen van 5 en 9. Iedereen (dus ik ook) mag 1 gerecht "kiezen" dat hij/zij echt niet hoeft te eten. Als de anderen dat wel willen eten, dan krijgt de "weigeraar" iets anders: een boterham!

Voor de rest eet iedereen wat de pot schaft. Proeven moet, al is het maar een heel klein beetje. Wat ik vaak meemaak: als er iets nieuws/anders/vreemds op tafel komt dan klinkt er meteen: "lust ik niet!"
Vette pech, want je moet toch proeven. En in veel gevallen wordt er na dat ene hapje ineens gezegd "mmmmm, lekker!" Probleem opgelost.

Ik hou gewoon niet van al dat gemekker over het eten. De ene week lusten ze geen spinazie, de week daarna is het ineens lievelingseten. Geen peil op te trekken, daar doen we dus niet aan. We maken er geen punt van. In principe zijn het beide goede eters, en als ze niet willen dan eten ze maar niet. Maar ze moeten wel aan tafel blijven zitten, dus gemekker over het eten wordt niet beloond met spelen of tv kijken.
Nou moet ik er wel bij zeggen dat beide kinderen van begin af aan alles (indien mogelijk) hebben meegegeten, ze hebben nooit potjesvoer gegeten. Misschien dat dat scheelt.
gr, Suus

koentje

koentje

12-11-2008 om 20:53

Zoals ik het doe:

Als hij iets niet lust kook ik vaak (niet altijd) iets aNDERS VOOR HEM. Dat krijgt hij echter pas als hij 2 hapjes geproeft heeft van datgene wat hij niet lust. Zodat hij toch aan de smaak gaat wenne. Zo eet hij nu spruiten dat het een lieve lust is!
Enkele groenten en andere dingen verafschuwt hij echt, die hoeft hij dan ook niet meer te proeven.

Wel apart houden, niet apart koken

of ik moet toevallig 2 groentes hebben dan mogen ze uiteraard hun voorkeur uitspreken (of beide worden afgekeurd en dan is het dus pech). Dwingen iets te proeven doe ik ook niet meer want zoals hierboven iemand zei, die strijdt verlies je als je pech hebt. Zoon kreeg ik bijna altijd wel zover om te proeven maar dochterlief toch echt niet. Na een paar keer die strijdt aan tafel gehad te hebben doe ik dat niet meer, heeft geen toegevoegde waarde het wordt er alleen maar ongezelliger en problematischer van.

Puck2

Puck2

13-11-2008 om 09:34

Niet apart koken, wel apart houden

Ik ga niet apart koken, maar ik houd wel rekening met onze (overigens zeer goed etende) kinderen. Als zij niet van gekookte worteltjes/bloemkool houden dan krijgen ze gewoon de rauwe variant. Oudste is niet zo'n fan van macaronisauzen. Oke, dan houd ik gewoon wat rauwe paprika en tomaten achter en eet hij droge macaroni erbij. Jongste houdt niet van uitgebakken spekjes door de stamppot: geen probleem, ik schep eerst voor jongste op en roer dan de spekjes voor de rest van het gezin er door. Maar echt iets anders koken dan dat wij eten heb ik nooit gedaan, het zijn meer variaties met dezelfde ingrediënten.

Vraag aan lidwientje

Ik doe het precies zoals jij, maar word er soms wanhopig van: vnl. mijn oudste (5½) is een ontzettend moeilijke eter (ooh, en ik háát moeilijk gedoe over eten). Hij is ongelofelijk kieskeurig, wil haast nooit iets proberen, vindt veel dingen op het oog al "vies" (al mag hij dat woord niet gebruiken). Omdat ik geen alternatief geef voor wat ik kook, eet hij regelmatig niets. Ja, het bakje yoghurt dat ze standaard na krijgen, maar dat is het dan ook. Dit gaat al jaaaaren zo. Ik lees dat jouw kindere uiteindelijk bijgedraaid zijn? Hoe is dat verlopen, heb je daar toch iets voor gedaan, of heb je je beleid voortgezet en komt het "vanzelf" goed?

Guinevere

Guinevere

13-11-2008 om 10:06

Niet echt

Ja, ik ken die verhalen van andere mensen over kinderen die zogenaamd álles eten. Meestal, als ik die kinderen dan een keer zie eten, dan gaan er 3 stukjes macaroni in en een schepje appelmoes. Dus ik geloof die verhalen niet meer onmiddellijk. Er zijn vast kinderen die écht alles eten, maar meestal hebben ze beslist wel een paar "eetkuren".
Hier heb ik jarenlang apart eten voorgezet aan ons (voormalig) wandelende eetprobleem, ik was al blij als hij íets at. Hij at zelfs eerder dan wij om ons eigen avondeten gezellig te houden. Inmiddels eet hij behoorlijk met de pot mee. Alleen als er iets doorgaat dat hij écht niet lust (paddestoelen, aubergine), dan houd ik dat wel eens apart, schep hem eerst op en dan gaat het gehate ingrediënt erdoor. Maar dit is heel zelden. Af en toe krijgt hij vissticks als wij mosselen eten.
Maar voor de rest? Eet ie met de pot mee, dus is "moeilijke-eter-af".

sabje

sabje

13-11-2008 om 10:43

Mijn kinderen eten

wat ik kook of eten niet wat ik kook.Vaak het laatste haha
Ik ga nie apart voor ze koken.Wat ik kook eten ze maar willen ze het niet dan maar niet ook geen lekkers de volgende dag.
Tuurlijk houd ik rekening mee wat ze wel en niet lusten maar ik kook af en toe ook dingen die ik heel lekker vind.
Maar ze eten gewoon met de pot mee hoor.

Puck2

Puck2

13-11-2008 om 11:57

Guinevere (beetje o.t.)

Guinevere: "Af en toe krijgt hij vissticks als wij mosselen eten."
Tja, ik heb dat ook eens gedaan, voor de kinderen iets anders dan de mosselen die Puckman en ik voor onszelf in gedachten had. Uiteindelijk hebben de kinderen net zoveel mosselen gegeten als wij omdat ze het heel lekker bleken te vinden. En ze eten er net zoveel van als wij: 2 van die grote bakken, in totaal 4 kg gaat met gemak op.

groene specht

groene specht

13-11-2008 om 12:31

De helft apart houden

Ik kook graag, en houd dan maar een gedeelte apart. Meestal kook ik (naast de salade) 2 warme groentes waarvan er een wat kindvriendelijker is en de ander naar smaak van de volwassen Spechten in huis: met veel sambal en andere kruiderij.
De kleine spechtjes eten namelijk graag Alles Los. Losse spruitjes, losse gebakken sjalotjes, stukken biet of wortel. Nooooit husseltjes, prak of fijngesneden gebakken ui, kool of spinazie. Nooooooit stamppot of nasi/bami. Wel: rijsttafel, capucijners met bijgerechten of varianten daarop.
Wat ik nooit van de spechtjes heb begrepen is dat ze heel graag maaltijdsoep eten met veel verschillende ingredienten, ook als ik er de staafmixer op heb gezet en het een ondefinieerbare brij is geworden.

Guinevere

Guinevere

13-11-2008 om 13:13

Grappig

Grappig groene specht, hier moet het eten van zoonlief juist zo gekruid en pittig mogelijk. Ik kan beter iets voor mezelf apart houden! Hij heeft nu de pizza-olie met rode pepers ontdekt, het liefst kiepert hij die hele fles leeg over zijn bord.
Puck, ik heb het geprobeerd met die mosselen, maar hij lust ze echt (nog) niet. Wel inktvis en garnalen, maar helaas, geen schelpdieren. En die vissticks zijn wel mega-makkelijk om apart klaar te maken, gewoon in de oven en geen omkijken naar.

Mijn dochter

Mijn dochter (4) is ook heel lang echt een moeilijke eter geweest. Maakte niet uit wat ik kookte, ze vond bijna niks lekker behalve (heel cliché) patat, pizza en pannenkoeken. Boos worden hielp niet (hoewel ik dat echt wel een geprobeerd heb hoor), dwingen helpt ook niet. Apart koken heb ik nooit gedaan, was ook de moeite niet. Gewoon zoveel mogelijk negeren, grote broer die wel alles eet (echt waar, Guinevere, zelfs zonder appelmoes) prijzen als het bord leeg ging, kleine broertje is ook al zo'n supereter en ook die word de hemel ingeprezen.
En iedere avond gewoon weer een van alles een halve schep op haar bord blijven scheppen. En toen, ineens, had ze zomaar haar bord leeg. Ook compleet de hemel ingeprezen natuurlijk en sindsdien gaat er bij steeds meer gewoon alles op. Soms zelfs, nooit verwacht, een 2e bordje! Al is het dan maar pasta zonder saus of alleen een paar aardappels, ze eet iedere avond.
Fruit en rauwkost krijgt ze overigens meer dan genoeg binnen dus de groente (nog steeds het grootste probleem) worden wel wat gecompenseerd.

juno

juno

13-11-2008 om 14:50

Nooit

Nee, ik heb nooit apart gekookt voor kind. Eten wat de pot schaft, zo gaat dat hier en als je het niet lust dan is dat pech. Wat ik wel vaak deed als ze het niet lustte toen ze klein was was een schep appelmoes over of door het eten en dan werd het gewoon opgegeten.

Sjillie

Sjillie

14-11-2008 om 08:58

Hier

" Ook bij eten-wat-de-pot-schaft blijft een kind gewoon volharden als hij het niet lust .... "

Bij ons dus niet.

Bij ons heeft oudste het zeker 5 jaar!!!!!! volgehouden om geen warm te eten!!!!!Pas sinds kort zit hij weer in de fase dat hij proeft.

billie

billie

14-11-2008 om 11:41

Je voelt het aan?

Ga op je gevoel af, zou ik zeggen, en laat je niet gek maken door anderen.
Hier twee lastige eters. De ene is een echte lastige eter, en bij hem wist ik altijd al als ik hem geen alternatief geef eet hij gewoon niet. Hij gaat daar niet van eten. Ik koos dus voor gezellligheid aan tafel, hem leren genieten van eten vzm, en ik heb nu in de hand dat het zoveel mogelijk afwisselend en gezond is wat hij eet. Ik stel wel eisen aan hem, maar die zijn in onze ogen minimaal. (in zijn ogen groot)
Omdta we zo los met hem omgaan is de ander ook een slechte, verwende eter. Zoon mag bijv brood als alternatief en dat wil zij ook wel!! Nu zij ouder wordt stel ik steeds meer eisen aan haar, en die verschillen steeds meer van de eisen aan zoon, en nu snapt ze dat ook en accepteert dat makkelijk. Ik blijf echter makkelijker naar haar dan ik zou zijn geweest als ik alleen haar had gehad. Dan was het echt veel meer mee eten met de pot geweest. Ik wil echter zoon niet helemaal in een uitzonderingspositie plaatsen en bovendien ben ik best heel tevreden met hoe het nu gaat. In principe proeft ze alles en ze geniet ook zo enorm van eten dat dat wel goed komt.

Oké

Ik hoop dat het hier uiteindelijk ook zo gaat als bij jou, Lidwientje! Ik vind het toch zo vervelend, dat moeilijke gepruts met eten. En áls hij dan es wat proeft en hij vindt het niet lekker, begint hij ook echt te kokhalzen, soms zelfs overgeven. En dat is voor zover ik het kan zien, geen aanstellerij. Maar wel vervelend
Tot die tijd eten we in ieder geval 2 of 3x per week iets wat hij wel lekker vindt, dan heeft hij in ieder geval om de dag (gedeelte van) een maaltijd.

ishtar

ishtar

14-11-2008 om 15:33

Verschillende kinderen

Oudste is vanzelf normaal gaan eten, na een behoorlijke 'lus ik nie' periode. Waarin wij ook niet iets anders kookten. Wel rekening houden met wat ze wel lekker vinden, zodat er iig een paar dagen in de week 'normaal' gegeten werd.
Middelste bleef erg volhardend in zijn 'da lus ik nie dus da eet ik nie!' Toch ga ik niks anders voor hem koken. Wel hebben we (pas) de verplichting ingevoerd: pas van tafel na 5 happen eten' En zowaar, het werkt! Gister zelfs nog voordat de rest klaar was met eten! (zat te klapperen met de oren, want werkelijk, niks anders werkte)
Jongste heeft nog een jaar om zelf meer te gaan eten, anders krijgt hij volgend jaar dezelfde aanpak (met wat minder happen). Daar 'waarschuwen' we hem nu al voor Tot nu toe zonder succes, want hij weigert dus echt nagenoeg alles, alleen friet of pizza eet hij (en bami op een kroepoekje). Hij lust zelfs geen pasta.
De enige keer dat ik wat anders voor de kinderen kook, is als wij indonesische vis eten. Dat is zo specifiek en scherp, dat hoeven ze niet te eten. (maar ze mogen natuurlijk wel proeven, als ze dat zouden willen)

Maylise

Maylise

14-11-2008 om 16:28

Niet apart koken

Ik kook een maaltijd per keer en wie niet wilt eten hoeft niet te eten maar ik maak ook geen alternatief.
Verder wil ik best rekening houden met van alles, dus sauzen apart houden, het vlees apart houden (voor de vegetariër) enzovoorts. Zolang het me niet al te veel moeite kost om me aan te passen wil ik dat best doen zoals inderdaad een deel van de groente rauw serveren of een extra salade er bij doen.
Uiteindelijk hou ik best veel rekening met ze. Als ik iets maak waarvan ik weet dat kind a het absoluut niet lekker vindt zorg ik meestal wel dat er toch iets op tafel staat wat kind a wel lekker vind.
Lastig wordt het pas bij kinderen die bijna niks lekker vinden. Dan doe ik op een gegeven moment ook geen extra moeite meer. Mijn dochter van 12 is altijd een hele lastige eter geweest en is dat nog steeds. Ik heb het maar opgegeven verder en hoop dat ze ooit wat beter gaat eten maar ik ga het verder ook niet dwingen.

Maylise

Asa Torell

Asa Torell

14-11-2008 om 20:32

Guinevere, verhalen over goede eters

Ik weet niet precies hoe die verhalen gaan maar hier zeg ik ook vaak dat zoon (4 dus ben hier illegaal) een goede eter is. En daarmee bedoel ik alleen maar dat hij goed genoeg eet om er geen probleem mee te hebben. Maar het is zeker niet onwaarschijnlijk dat hij regelmatig niet meer dan 3 macaroni's en een schepje appelmoes eet, in het bijzonder als we buiten de deur eten.
Als ik zeg dat zoon een goede eter is bedoel ik dat ook helemaal niet opscheppend over hem, laat staan over mezelf, maar alleen maar dat ik blij ben dat het goed genoeg gaat om geen gedoe te geven. Juist omdat ik weet dat nog veel kieskeuriger eten dan hij, heel gewoon is. (in elk geval in zijn leeftijdscategorie).

Asa Torell

Asa Torell

14-11-2008 om 20:36

Zou er onderzoek naar zijn?

Dat vraag ik me elke keer bij dit soort draadjes af. Of er uit onderzoek blijkt of extra koken danwel juist niks extra's doen, beter werkt voor mee eten. Ik geloof dat er erg veel meer moeilijk etende kinderen dan moeilijk etende volwassenen zijn, dus ik zou me kunnen voorstellen dat het helemaal niet zo veel uitmaakt en dat de meeste kinderen vanzelf beter gaan eten. (Dan nog is het natuurlijk maar de vraag waar je als ouder zin in hebt tot het zover is).

Guinevere

Guinevere

14-11-2008 om 21:38

Schande, asa

Tsss, die mensen die allemaal in rubrieken neuzen waar ze helemaal niet in thuis horen!
Nee, die mensen waar ik het over heb, vertellen écht dat hun kinderen "alles" eten. Rijsttafels, alle pasta's, groente, franse kaas....Maar als ik het dan in de praktijk zie, dan valt het behoorlijk tegen ja. Ik vind het allemaal goed, no problem hoor. Moet er wel om lachen maar sinds ik dit meermalen heb gezien neem ik zulke opmerkingen met een korreltje zout (of liever: met een schepje appelmoes).

billie

billie

14-11-2008 om 22:27

Ja, alles eten

Misschien is dat ook wel onder lichte ´dwang`. Thuis dan, en dat doe je natuurlijk niet als je kinderen niet van jou zijn. Hier wordt een hele hoop gegeten omdat ´het moet` min of meer, zelf zouden ze daar niet voor kiezen. En doen dat dan uiteaard niet bij iemand anders.
Oma´s klagen hier bijv steen en been dat moeilijke eter hier thuis een aantal dingen ´lust` maar dat bij oma weigert te eten. Tsja, hij moet toch echt van mij. (maar nogmaals, in de ogen van de meeste ouders ben ik waarschijnlijk ongelooflijk toegevend naar hem , maar dat is dus een bewuste keuze)

Asa Torell

Asa Torell

14-11-2008 om 22:34

Guinevere

Ja, dan kan het niet aan de interpretatie van het begrip 'alles' meer liggen met zo'n lijst .
Wat denk je, krijg je als ouder van een moeilijke eter extra vaak zulke verhalen te horen?

Jesse_1

Jesse_1

14-11-2008 om 23:19

Geen schepje appelmoes

Zo gek is een kind, of er is geen gemiddelde.
De jongste (4, maar oudste broer valt wel in deze rubriek, dus niet illegaal) hier vindt het namelijk nogal grappig, en klopt zichzelf op de borst omdat hij alles lekker vindt. Dit itt zijn 2 broers die zeurkousen zijn wat eten betreft (en dan vrnl 'wat de boer niet kent...') - en daarom dus ook.

Omdat het zijn instelling is dat alles héérlijk is, eet hij ook alles. Proeft alles en roept al vóór het z'n smaakpapillen heeft gerukt "Mmmmm lekker!".
Maar oké, ik lieg, hij lust geen gewokte groenten en volgens mij houdt hij niet van witlof en spruitjes, maar die eet hij wel zonder blikken of blozen op (en zonder aansporingen oid van ons dus).

Na 2 eerder genoemde zeurkousen wel een verademing .

Apart koken doe ik niet. Ik probeer wel af te wisselen wat ze lusten en wat ze niet (zo graag) lusten en soms geef ik er een bepaalde draai aan, of houdt wat apart zodat het voor hen lekkerder is. Omdat mijn man koemelkvrij eet, en ik niet kook ik vaak sowieso al 2 soorten (één met geitenkaas, één met 'gewone' kaas).
Verder is het: graag eten of niet. Vanaf 6 jaar verplicht wat proeven. Of zoiets.

Jesse

Jesse_1

Jesse_1

14-11-2008 om 23:20

Pfff

"vóór het z'n smaakpapillen heeft gerukt"
moet zijn:
"vóór het z'n smaakpapillen heeft geraakt"

Talia

Talia

15-11-2008 om 11:35

Thuis en elders

Bij mij valt het me wel op dat mijn kinderen thuis meer en gevarieerder eten dan bij iemand anders of uit eten. Het is dan toch allemaal net een beetje anders klaargemaakt dan thuis en dat heeft blijkbaar effect. Zeker bij de oudste van 9 maakt dat wat uit. Jongste van 2 is vaak zo afgeleid dat eten er niet van komt. Maar dan nog is het echt waar dat ze vanalles lusten, alleen niet als anderen het zien .

Groet, Talia

bibi63

bibi63

15-11-2008 om 15:30

Smaak

Grappig, ik las hierboven een posting waarin nogal argwanend werd gedaan over kinderen die Franse kaas e.d. lusten. Volgens mij is het een kwestie van (aangeboren?) smaak. Onze dochter is (echt waar) dol op franse stinkkaas, olijven, spruitjes (dus spul wat veel kinderen niet lekker vinden), maar....... veel groentes, zoals doperwten, spinazie e.d. moet ze echt niet. Dat lukt wel beter in een roerbakgerecht o.i.d., maar als 'losse' groente lust ze niet veel. Wel sperciebonen, maar dan door de aardappels gehusseld, boerenkool e.d. Ze houdt dus wel van bepaalde dingen met een uitgesproken smaak (stinkkaas, zeer oude hollandse kaas, olijven e.d. ook graag veeeeel peper op haar biefstukje), maar sommige neutrale dingen (doperwten, gekookte wortels) juist weer niet. Maar daarnaast vindt ze andere neutrale/gewone dingen juist weer wel lekker: aardappels, kale pasta, pannekoeken, kibbeling enz. enz.
Wat mij betreft is er dus ook echt een aangeboren smaak, los van het feit dat veel kinderen niet lusten wat de boer niet vreet of niet kent.
Groetjes
Bibi

T&T

T&T

16-11-2008 om 10:03

Voedsel is brandstof...

en als je te lang wacht met tanken dan gaat je motor er dus aan... Aldus een van de favoriete tekenfilmfiguren van onze kids (een rat). Wij gebruiken de uitspraak te pas en te onpas, want twee moeilijke eters. (eentje heel extreem maar daar zal ik niet te ver op ingaan)
Het gedoe over wel en niet lusten hebben we al lang los gelaten... er moet gewoon in wat ze nodig hebben, en dat is overigens veel minder dan wat het voedingscentum of cb beweert, kinderen overleven soms op belachelijk weinig. En ze zijn hir ook nog zelden ziek, niet te geloven.
Maar hier kook ik dus niet apart, wel altijd met een variant die de kinderen ook lusten, dus een extra groente of appelmoes, extra brood of pasta ernaast, zodat er altijd wel iets is wat ze lusten. Ik heb ook een tijd lang overal een onherkenbaar soepje van gedraaid in de staafmixer... geen gezicht maar het ging naar binnen, dus goed!
Als ik gezellig wil eten zorg ik wel voor een oppas en ga met mijn man op stap, thuis is het meer een noodzakelijk kwaad.
gretjes Tess

Genuanceerde "alleseter"

Ik roep ook altijd dat mijn zoon alles eet maar na de laatste berichtjes moet dat dan wel weer iets genuanceerder. Mijn zoon eet alles wat hij thuis krijgt. Er zijn uiteraard dingen die wij niet eten thuis (meestal omdat ik het niet lust, hihi) en of hij die lust: geen idee. Maar wat ik hier op tafel zet lust hij echt allemaal, zonder appelmoes of dat soort dingen. Dus ook franse kaasjes, olijven, spruitjes (moet de hele zomer aanhoren "mam, wanneer eten we weer spruitjes"?) en andere dingen die de meeste kinderen niet lusten.
En nee, natuurlijk zeg ik dat niet om op te scheppen. Ik geloof ook niet dat het mijn verdienste is, want als dat zo zou zijn dan zou mijn dochter niet zo'n ongelofelijke lastige eter zijn. Heb toevallig gewoon een "allesetertje" op de wereld gezet. Big deal...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.