Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Beetje wanhopig!

Ach, waar moet ik beginnen........
Ik ben moeder van 2 kinderen. een meisje van 6 en een jongen van 4 jaar.

Ik had altijd het idee dat ik het moeilijk had met mijn kleine meid! maar vergeleken met mijn banjer heb ik echt een makkie gehad!

4 jaar! en al 3 keer op het kantoor gezetten van de directeur!
Laat ik bij het begin beginnen:
Ik heb altijd 40 uur moeten werken. Mijn kids gingen naar een gastouder. Dat ging op zich wel goed. Maar mijn banjer eiste zo de aandacht van de gastouder op dat het vervelend werd voor haar. Tenslotte zat hij daar 5 dagen en vond hij dat hij alle recht had op haar. Toen er langzaam aan 1 kindje meerdere dagen kwam, ging hij niet zo aardig doen tegen dat kindje. Nu geef ik niet alle schuld aan mijn banjer, je weet hoe kinderen kunnen zijn.....dat kindje deed iets wat hij niet wilde en hij was zo'n kind wat z'n eigen recht nam! Op een dag kreeg ik een telefoontje dat het echt te gek werd. Hij had gebeten. Of we er over konden praten. De gastouder vertelde dat ze bang was voor mijn kind! BANG VOOR MIJN KIND! ze durfde niet eens naar de toilet omdat ze bang was dat hij de andere kinderen wat aan zou doen! Als ik hem ging ophalen was het altijd drama. Hij krijste totdat hij naar bed ging. Maar hij werd zoveel gestraft dat hij er gewoon moe van was. het was altijd een hel om thuis te komen! de langste 2 uur van de dag. Driftbuien, bonken met zn hoofd, gooien met dingen en totaal verdrietig. hij ging altijd snikkend naar bed. Ik heb hem die dag daar weggehaald. En ben echt met hem aan de gang gegaan. Om er achter te komen wat er was en waarom het zo was. Je gaat je allerlei dingen in je hoofd halen. Zou hij een vorm van autisme hebben? Is het misschien een speciaal kindje? Hij is wel erg jaloers. vooral als het gaat om mensen waar hij heel veel om geeft. Hij heeft nachten lang nachtmerries gehad over dat bijten. Maar mama .... deed stout tegen mij en toen heb ik haar gebeten. Was niet lief van mij he? Mijn hart brak! waarom zag ik niet dat mijn bloed eigen kind zo ongelukkig was. Waarom ben ik zo stom geweest om te denken dat het net zo makkelijk zou zijn als bij de eerste. niet alle kinderen zijn het zelfde! Na een paar maanden begon hij zich te ontspannen. Hij werd liever en rustiger. Hij werd minder gestraft, waardoor hij ook meer zelfvertrouwen kreeg. We hebben een hoop bereikt in een half jaar. En toen brak de tijd aan dat hij naar school moest. Ik hield mijn hart vast. Ik hoop niet dat hij zo'n kind wordt dat de juffen niet leuk vinden of de kindjes. zal hij zich gedragen? Zal hij gaan pesten? O, God ik hoop zo van niet.........

Nu zijn we een paar maanden verder:
Hij is druk, dat is nou eenmaal zo.
Als hij valt of pijn heeft is hij heel makkelijk te troosten. een knuffel en een zoen en hij is alles vergeten. Hij kan heel goed alleen spelen. Als je hem bezig ziet met zijn speelgoed dan is hij geheel in zijn eigen wereld. En van de grootste problemen is dat hij heel erg beinvloedbaar is. Door andere kinderen.
probleem.....Het liefst zou ik de kindjes waar hij mee in de klas zou komen te zitten zelf uitzoeken. Als het kind rustig is gaat hij daarin mee....Maar jammer genoeg kan dat niet. Hij zou moeten leren om er mee om te gaan!

De juf vroeg of ik even binnen kon komen. Ze vertelde mij dat het zo erg was dat ze hem naar de directeur had gestuurd! Hij had zo lopen gooien met spullen dat het echt niet meer kon. Er waren nog 2 andere kindjes bij. Ik schrok daar erg van. Ik had begin van het schooljaar verteld hoe hij is. (ben daar gelukkig erg eerlijk in) en hoe ze het beste met hem om konden gaan. Dat ging goed, tot voor kort. thuis gooit hij ook met dingen. net een paar dagen eerder had hij zijn zus een bloedlip bezorgd door een stuiterbal naar dr gooien! En ik kan je verzekeren dat hij goed kan mikken! Hij is erg sterk voor zijn leeftijd. De eerste dag dat hij bij de directeur op kantoor had gezetten, had veel indruk gemaakt. Ik heb het nog met hem besproken voor het naar bed gaan. Dan bespreek ik altijd de dag met de kids. En dan een verhaaltje en dan lekker slapen. Dus ik dacht, dat laat hij nu wel uit zijn hoofd. De volgende dag ging het goed tot smiddags. toen was het weer bal. hij had weer lopen gooien met autootjes..........weer op kantoor! toen ben ik naar een sportschool gaan zoeken die iets met sport doet voor 4jarige. Dat zijn er erg weinig! Hij kan ook niet terecht bij voetbal. Hij is zo gek van de bal dat ie er van droomt en is erg goed, moet ik zeggen! Ik kwam toevallig een oud klasgenoot tegen die tai quando geeft. Die wilde het wel een kans geven en liet hem een les volgen. Maar hij is 4 en een uur les was echt te lang. Hij had wel de kracht. Dus bood hij mij aan om privelessen te geven van een half uur of 3 kwartier. Ik blij dat hij dat wil doen! Maar je zit met de vakantie's en zo...dus dat ging wel even duren. Toen bedacht ik een stickerboekje, belonen werkt bij hem! Dus duidelijke afspraken gemaakt en toch gaat het fout.....zo moedeloos word ik ervan. Ik weet het niet meer. Hij heeft dagen dat hij gewoon niet luistert. Dat zie je aan zn gezicht als hij wakker wordt. Hij gaat staren en dat gebeurt in een seconde. Dan heb ik 3 keer wat gezegd en kijk hem aan maar hij hoort het gewoon niet. Hij is gewoon ergens anders. Hij kijkt langs je heen. Ik vraag dan specifiek of hij mij aankijkt en vraag dan of hij mama hoort. Als ik het dan herhaal dan komt hij in actie. Waar ligt dat nou aan. is hij dromerig, waar zit hij met zn gedachte? Hij kan ook zo weg zijn. en niet de angst hebben om weg te raken. hij weet je ook altijd weer terug te vinden. Maar ik moet altijd alert zijn. Ik doe er zoveel mogelijk aan. hij krijgt al amper snoep of iets waar ik maar het idee van heb dat hij daar hyper van wordt. ik heb sinds kort al helemaal geen snoep of koek (suikers) in huis, omdat ik er achter kwam dat als hij teveel slechte suiker kreeg het alleen erg werd. Ik houd ontzettend veel van hem, maar ik ben radeloos. Ik wil niet dat kindjes niet met hem willen spelen omdat het een naar kind is. Ik wil niet dat hij andere kindjes gaat pesten! Ik wil gewoon dat het een kindje wordt die wel zn streken heeft maar over het algemeen de regels volgt. Ik doe zo mijn best! Wie heeft er nog meer adviezen of ervaringen voor mij!!!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ga hulp zoeken

Als ik het zo lees heeft je mannetje een serieus gedragsprobleem, en als ik zie wat je al allemaal geprobeerd hebt....
Soms is een probleem zo groot of complex dat je hulp van buiten nodig hebt. Probeer via school of via de huisarts een hulpverlener te vinden die hem onderzoekt en observeert, en jou (en je man?) kan ondersteunen.
Ik vind het knap van je dat je open en eerlijk bent geweest richting school, over hoe zijn gedrag thuis is.
Ik denk dat school en jij de handen ineen moeten slaan om zo tot een zo goed mogelijke aanpak voor je mannetje te komen.
Veel Succes!!!

maxy

maxy

08-06-2012 om 11:37

Opvoedpedagoog?

Deze mensen kunnen jou, zelfs zonder dat je zoontje mee hoeft en er zo de nadruk op legt, tips geven hoe je de dingen kunt aanpakken.
Ook kunnen zij evt met video (opnames van thuis) aan de slaag gaan, waarbij situaties besproken worden, je misschien dingen nog eerder ziet aankomen en daarmee kunt vóórkomen.En uiteraard zien ook zij dan in of je zoontje meer gespecialiseerde hulp nodig heeft, getest zou kunnen worden enz.
Zelf in het verleden 3 gesprekken gehad waarvan maar 1 met kind erbij en met de adviezen kon ik alweer een heel eind verder.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.