Bestaat dat nog steeds?

Zoon is negentien, ook op zijn zesde verslingerd aan Pokemon. Wat was hij boos dat baby-zusje (nakomertje) geen Pikachu ging heten of dan in ieder geval Misty. Ook ruzies om kaarten en er in blijven hangen kan ik me herinneren. Maar ook onmiddelijk contact op een camping in Frankrijk, attrapez tous ofzo, geweldig. En als school klaagde dat hij de tafels niet kon automatiseren, lieten we hem alle evoluties van 150 Pokemon voordragen. Overigens vonden juffen zoon ook steeds autistisch, psychologen zagen dat niet zo. Inmiddels werkt en studeert zoon en heeft een obsessie voor online poker, waar hij aardig mee verdient. Pokemon evoluties ratelt hij nog steeds in zijn slaap op, tafels zijn nog steeds niet geautomatiseerd.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.