Buitenspelen eindigt zo vaak met verdriet
Het is weer mooi weer en het buitenspeelseizoen is weer begonnen! Hoera, dacht ik.
Nou, niet voor onze oudste dochter van 4,8 jaar. We wonen in een zeer kinderrijke straat met veel meiden tussen de 4 en 7 jaar. Het valt me op dat die meiden onderling op zo'n jonge leeftijd al zo hard kunnen zijn naar elkaar toe. "Jij mag niet meer meedoen." leidt bij onze dochter tot groot verdriet en boosheid. De laatste paar weken is ze ook thuis heel bozig en dwarsig. Ik probeer er met haar over te praten en dat maakt haar wel rustiger, maar na ieder incident is ze weer zo verdrietig en boos. Hoe kan ik haar helpen om hiermee om te gaan?
Op school gaat het overigens prima. Ze heeft een paar vriendjes en vriendinnetjes met wie ze deze ervaringen niet heeft en is ook heel gelukkig op school. Ze is een heel gevoelig, intelligent en fantasievol kind en bovenal heel sterk gericht op de mensen om haar heen. Ze wil zo graag aardig gevonden worden en is meer met andere bezig dan met zichzelf. Daarom komt het extra hard aan als die meiden haar afwijzen. Hoe leer ik haar zich te richten op waardevolle relaties en zich te weren tegen mensen die haar kwetsen? Heeft iemand daar ideeen over?
Alvast dank!
Dian32
Het is heel vervelend voor je dochter dat het buitenspelen zo loopt maar ik denk dat je op moet passen om het probleem ook niet zwaarder te maken dan dat het is. Kinderen zijn hard voor elkaar en hebben de neiging iemand buiten te sluiten als ze daar zelf beter van worden. Ik weet niet hoe goed je de buurtkinderen kent maar hier was (is) het vrij normaal dat een ouder van een buitengesloten kind in z'n algemeenheid een keer op het speelplein roept dat het gezeur afgelopen moet zijn en dat er nu weer eens normaal met elkaar gespeeld gaat worden. Niet diep op het gebeurde in proberen te gaan, de "dader" krijg je meestal toch niet boven tafel. Meestal werkt het hier al afdoende als ze door hebben dat ouders op de hoogte zijn van hun vervelende gedrag. Maar laat je ook niet verleiden om alles op te gaan lossen op deze manier. Mijn dochter heb ik een poosje concequent binnengehaald als het weer op huilen uitdraaide, het werd toen snel minder om over ieder dingetje te komen mekkeren/zeuren/huilen. En ze ging opeens wel op haar "strepen" staan of ging gewoon met iemand anders spelen als ze niet mee mocht doen met een bepaald groepje. Succes met je dochter, hopelijk wordt het snel weer wat gezelliger met buitenspelen.
