Dag basisschool!

Mijlpaal

Wat een mijlpaal! Kan me voorstellen dat het emotioneel en spannend is!

Het is een afsluiting van een periode

En dat heb ik vooral ervaren toen mijn dochter (jongste kind) de basisschool verliet (zo'n 3 jaar geleden). Ik heb dan helemaal niet meer met die basisschool te maken, voor mij was het ook afscheid nemen! De kinderen hebben jaren met elkaar in de klas gezeten. Na de musical is het over. Vooral de meiden hielden het niet droog. Wij vonden het heel plechtig dat ze na afloop van de musical haar getuigschrift bij de directeur ging ophalen (de directeur had over elk kind een praatje bij de uitreiking van het getuigschrift). Daarna ging ze langs het hele lerarenteam om hen een hand te geven. En daar waren veel leerkrachten bij van wie zij in het verleden les heeft gehad, ook van groep 1/2. Dat was wel emotioneel..
En om het echt af te sluiten gingen de kinderen samen nog naar de bioscoop en gezellig wat eten. En dan hopen dat ze elkaar regelmatig op het plein bij de school zullen ontmoeten... helaas was die hoop vervlogen. Toen de periode van het voortgezet onderwijs begon vervlogen alle contacten, op één na. Dochter heeft één vriendin van haar basisschoolklas met wie ze nog regelmatig optrekt. En zij heeft ook een aantal nieuwe vriendinnen op de middelbare school. Het is een nieuwe fase met allerlei nieuwe indrukken. Het komt allemaal wel goed... op naar de volgende fase!!

Dubbel

hier is het dubbel. dochter is er klaar mee. ze had een vervelende klas, met veel drukke vervelende jongens. er zijn een paar jaar geweest waarin de leraar geen orde kon houden, waarbij de jongens 'sterker' waren dan de leerkracht. Mijn dochter -stuudje- heeft zo hier en daar vervelende dingen mee gemaakt, pesten enzo.
ze heeft wel vriendinnen in de klas, maar is desondanks blij dat ze naar een nieuwe school gaat. Nieuwe uitdaging, nieuwe lesstof, nieuwe leerlingen ze is er erg aan toe.

Ik daarentegen zit te denken aan die eerste schoolklas, groep 1 dag 1...ahhh...wat is het voorbij gevlogen. wat hebben we veel meegemaakt. wat zijn we trots op haar, kortom bij mij is het wel even slikken. ik heb nog wel een dochter die nu naar groep 6 gaat dus nog geen afscheid maar ik kan me voorstellen dat dat als ouder helemaal vreemd is.

gelukkig voelt de nieuwe school aan als een warm bad... de manier van communiceren, en net gehoord dat de mentor van de 1e klassen bij elke basisschool langs is geweest om meer te weten te komen van de nieuwe leerlingen. kleine dingen, maar het voelt zo goed!
maakt voor mij als ouder de stap weer wat minder erg

Dag juf!

Mijn kind moet nog een paar weken, maar gut-o-gut zodra hij alle onderwijzeressen een handje heeft gegeven, ga ik, op zeker, de horlepiep dansen. Met oprechte excuses naar het overige personeel en zijn klasgenootjes, maar hoera, dan is het echt over en klaar, ein-de-lijk zijn we dan van die verschrikking van een juffrouw af, niks brok in de keel, de vlag gaat uit en we gaan zingend naar huis.
Mijn zoon komt bij zijn beste maatjes in de klas op zijn nieuwe school, dus daar hoeft hij geen afscheid van te nemen. Eerst lekker vakantie en dan met zijn vrienden naar de nieuwe school, hij heeft er ontzettend veel zin in.