Dochter (10) wordt buitengesloten. Wat te doen?
Hi,
Mijn dochter van net 10 is altijd behoorlijk populair geweest in haar klas. Altijd vriendjes en vriendinnetjes, veel spelen. De laatste tijd is dat echt anders, ze heeft al wekenlang miet meer met iemand gespeeld, haar verjaardagsfeestje was geen succes, het lijkt erop of ze totaal buiten de groep aan het vallen is.
Ze is hier thuis eigenlijk nog best heel vrolijk, alleen merk ik dat de tranen wel hoog zitten. Laatst zag ze na een weekend op tegen naar school gaan vanwege het feit dar ze niet mee mag spelen.
Wat doe ik? Mijn eerste gevoel is het nog eens wat aan te zien, heb ook op de pest websites gekeken, waar ze aanraden niet gelijk iets te doen. Alhoewel ze niet gepest wordt, zo zegt ze zelf.
Maar ik voel me zo machteloos, als ik haar weer alleen hier thuis zie spelen met de oppas..... Miet ik toch de juf eens bellen of mailen? Dat wil dochter niet, maar moet ik dat toch doen?
Wat zouden jullie doen, afwachten of ingrijpen? Ik weet ook niet zeker of er niet toch iets meer aan de hand is. Ze fietst tegenwoordig ook zelf naar school, dus ik heb geen idee meer wat zich daar allemaal afspeelt.
Zou heel graag jullie ideeën horen.
Veel dank
Charlotte
leerkracht bellen
Ik zou contact opnemen met de leerkracht. Kinderen willen dat heel vaak niet, maar voor een ouder kan het heel verhelderend zijn. Heb je een ouder in de klas van een vroeger vriendinnetje, die je vertrouwd? Dan zou je ook nog aan diegene kunnen vragen of er iets gebeurd is of zo.
Dank
Ha Druif, dank voor je reactie. Ik heb besloten om er in ieder geval eens een email naar de juf aan te wijden (ik heb haar nummer niet). Het zit me gewoon niet lekker. Dank voor het meedenken alvast!
Groetjes
Charlotte
of er naar toe gaan
Misschien kan je even bij de leerkracht binnenlopen. Omdat het veel met gevoel te maken heeft, is het soms makkelijker om dat in een gesprek aan te geven, dan in een mail. Hier een meisje dat ook lang buitengesloten is geweest. Nu op het voortgezet gaat het gelukkig een stuk beter.
vervelend
Buitengesloten worden of je buitengesloten voelen is vervelend.
Als moeder zijnde voel je je zo machteloos he!
Je schrijft dat het een paar weken aan de gang is. Het kan soms een fase zijn, zo was dat bij mijn dochter. Vriendinnetje zus trekt ineens meer met vriendinnetje zo, en dochter wist dan niet wat zij dan moest. Ze moest dan een nieuwe weg daarin vinden, wat voor haar heel moeilijk was.
Maar je schrijft dat je dochter altijd populair was, dus ik ga ervan uit dat ze sociaal wel handig was/is?
Ik zou de leerkracht mailen. Dat luchtte mij altijd op, de leerkracht kon het dan wat in de gaten houden, en zag soms ook de dingen van de andere kant. En een gesprekje met kind of degene die buitensluiten deed soms wonderen.
En soms is het ook zo dat jij je vreselijk druk maakt, maar dat het allemaal vanzelf goed komt, dat heb ik vaak zo ervaren! Ineens vind dochter weer aansluiting, een andere vriendin, en gaat het weer goed! En dan denk jij achteraf: pff, alle zorgen voor niks!
Laat in ieder geval je dochter niet merken dat jij het zo erg vind, want dan zal ze je eerder dingen niet vertellen. Laat merken dat je naar haar luistert, geef haar soms een handreiking hoe ze zelf dingen zou kunnen oplossen of hoe ze kan reageren in bepaalde situaties, ik merkte dat dat bij mijn dochter wel hielp, ze werd weerbaarder.
Sterkte, en succes!
oh ja
nog even: je schreef dat ze niet gepest wordt, maar buitengesloten worden is ook een vorm van pesten!
buitensluiten is pesten
Wat versta(at) je (dochter) onder pesten? Structureel buitensluiten is ook een vorm van pesten maar niet iedereen ziet dat ook als pesten.
Dat je over dit onderwerp vertelt, is mi de reden dat je 't liever niet wil afwachten. Ik zou inderdaad met de juf praten en liefst in persoon. Er kan zoveel 'verloren' gaan in een mailbericht. En vraag ook eens aan moeders van (voorheen bevriende) klasgenootjes (als je je daar goed bij voelt) wat er aan de hand is.
Hier
werd het afspreken na schooltijd in groep 7 ineens echt veel minder. Dochter was toen 10. Zij had altijd een drukke agenda en ik maakte me hier toch wel zorgen om. Nu ze in groep 8 zit zie ik dat het gewoon een periode was waarin het met iedereen spelen die tijd had omsloeg in het minder afspreken met echte vriendinnen.
Dochter vond dit zelf trouwens wel een lastige periode, want het werd natuurlijk allemaal anders. Ik vond het zelf ook wel erg wennen dat ze ineens zo vaak thuis was ipv dat ze om kwart over drie belde bij wie ze was of dat er kinderen mee naar huis kwamen.
hier ook minder
Dochter is populair en heeft veel vriendinnen, maar spreekt echt beduidend minder af. (gr. 7)
Maar ik zou zeker even checken bij leerkracht.
Dank allemaal!
Jee, wat een fijne reacties allemaal, zo fijn dat jullie meedenken. Ik hoop echt van harte dat het een soort fase is. Onze oudste had ook geen makkelijke jaren rond groep 6/7, wat is dat toch?
Ik vind het zelf eigenlijk best knus dat ze veel thuis is, en ook in het weekend hebben wij het in ieder geval gezellig, en doen we van alles samen. Maar ik weet gewoon dat het een sociaal diertje is, en dat ze eigenlijk liever met vriendinnetjes speelt dan dat ze bij haar 'oude moedertje' zit 
.
Het is ook zo lastig dat ze nog te jong is (?) om dingen echt te duiden. Ik weet ook zeker dat ze me niet het hele verhaal vertelt. Een goede tip van jullie die ik in mijn oren knoop is om er niet teveel een issue van te maken naar haar toe.
Ik heb juf gemaild, en ik wacht nog op antwoord. Misschien is een live gesprek ook wel aan de orde, maar zou niet eens weten wanneer dat zou moeten plaatsvinden (werk vrijwel full time) en met een mail kan iemand nog even zijn gedachten op een rijtje zetten.
En ja, buitensluiten is ook een vorm van pesten.
Nogmaals dank allen!!
Charlotte
