Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Karin

Karin

07-10-2010 om 11:23

Dochter nooit uitgenodigd op feestjes op nieuwe school

Ik heb een 10 jarige dochter, erg lief en leuk kind, al zeg ik het zelf. Op haar oude school was ze populair, en kwam bijna op elk verjaardagspartijtje. Leuk voor haar! Nu zijn we verhuisd naar een dorp, en ondertussen zit ze daar al weer ruim 2 jaar op school.
Het gekke is dat ze daar zelden op een partijtje uitgenodigd word, dat is 2x in die 2.5 jaar gebeurd en dan op feestjes van meisjes die niet erg populair zijn en waar ze ook verder niet mee speelt. Ook na school is er maar één meisje waar ze soms mee thuiskomt. Zelf wil ze wel maar haar klasgenoten niet, hebben andere vriendinnen, willen gewoon niet. Zelfs op haar eigen verjaardagsfeestje begin dit jaar, had mijn dochter allemaal meisjes van haar sportclub uit de stad uitgenodigd, niemand van deze school. Ze zei toen dat ze dat niet wilde.. Nu komt de aap uit de mouw, de kinderen uit haar klas wilde niet op haar feestje komen, niemand kon die ze had gevraagd. Ja ja, beetje ongeloofwaardig lijkt me, dat niemand kan.
Mijn kind lijdt hier best onder, en ook ik begrijp niet waarom dit zo is. Wij komen uit een grote stad, en dit is maar een piepklein dorp. Maar we wonen hier al 2.5 jaar ondertussen. Ik vind het echt niet leuk meer en voel me erg vervelend daardoor. Dochter is niet blij met deze verhuizing, het is er allemaal niet leuker op geworden voor haar. En ze wil graag,ze is erg vrolijk en sociaal, maar toch komt ze er niet tussen.
Ze zit in groep 7, dus nog 2 jaar basisschool, het lijkt me zo niet de leukste tijd voor haar. Er is ook weinig andere keuze, er is nog 1 school hier, maar ik vermoed dat het verschil tussen stads en dorps ook wel groot is en veranderen van school in dit dorp niet veel uitmaakt. Wat te doen, ik voel me best schuldig t.o.v mijn kind, door de verhuizing( zelf heeft ze nooit willen verhuizen zegt ze..)

groet

Karin

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Netwerken

zelf dus op het schoolplein leuke gezellige gesprekjes aanknopen met die andere ouders. Hier en daar dus wat sturen, wie zit er op welk clubje ed.

En kinderen uit de buurt dan doe zit het daar mee ?

Mijn dochter is nu richting 8 jr en speelt het laatste half jaar met minder kinderen van school en meer in de straat.

Trouwens

als ik dus zu horen van een andere moeder dat haar kind zo weinig uitgenodigd wordt dan zou ik haar gewoon een paar keer meenemen, eens kijken of er en klik ontstaat.

Ja misschien is het wel goed om op een positieve manier eens wat te netwerken met andere moeders.

Wat doet ze in de pauze eigenlijk, staat ze dan ook alleen op het schoolplein ?

Verder de tip van pelle, die kinderen waar ze wel door uitgenodigd is, kan je daar niet wat meer mee ?

T&T

T&T

07-10-2010 om 12:44

Stomme dorpen

Het kan heel lang duren om er in een dorp tussen te komen... zelf ben ik opgegroeid in zo'n "stom dorp", ik was er niet geboren, en dat heb ik mijn hele jeugd moeten aanhoren. Toch had ik wel gewoon vriendinnetjes hoor, maar het was meer bij groepjes indelen op school en sportclub en zo, dat je merkte dat de kinderen "van buiten het dorp" wel eens wat anders behandeld werden.
Geloof het of niet, na jaren te zijn weggeweest woon ik weer met mijn man en kinderen in datzelfde dorp. In veel opzichten vind ik het nog steeds een stom dorp maar ik zie nu ook de voordleen wat meer. En een groot verschil met mijn jeugd: we hebben vervoer!!! dus voor alles wat er niet of niet naar mijn zin is rij ik naar "de stad". Ja, ook voor een leuke school voor de kinderen!
Ik heb wel contacten in het dorp, maar die zijn vrij oppervlakkig. Man en dochter zijn hier bij een vereniging en zien daar dus wel wat meer mensen.
De wereld is zo groot als je hem zelf maakt, je hoeft niet naar de school in jou dorp als het een rotschool is . Zit je dochter in het dorp bij een vereniging? dat kan ook veel goed doen maar, net als bij die school vind ik wel dat het dan ook echt een leuke vereniging moet zijn, en niet omdat hij toevallig om de hoek is.
groetjes, Tess

Polly Shearman

Polly Shearman

07-10-2010 om 18:40

Hmm cobi niet mee eens

Zoon lief, was nooit populair ( vind ik trouwens naar woord) had een paar goede vrienden, maar in de klas vond hij geen aansluiting, die zagen hem liever niet.

Tot vorig jaar... groep 7... het tij keerde~! ( reden voor dit verhaal niet belangrijk) en nu heeft hij veel meer vrienden in zijn klas, en zelfs verkering, en alle meiden vinden hem "ubber vet" zoals ik op zijn hyves kan lezen. Dus dat in groep 5a 6 de vriendschapskaarten verdeelt zijn, is niet geheel waar.

Hillary

Hillary

08-10-2010 om 13:02

Beetje herkenning

Dochters klas is na groep 5 gehusseld omdat van 3 groepen 2 werden gemaakt. Ze was altijd erg populair, maar speelde met iedereen. Inmiddels zit ze in groep 8 en waar zoon (1 klas hoger) een hele groep vrienden heeft, is het blijkbaar bij meiden nodig om een bff te hebben en dat heeft zij niet. Ze gaat nu veel met een meisje om dat ik niet zo leuk vind, weet niet precies waarom, echt gevoelsmatig, onaardig van mij ik weet het. Gelukkig had man hetzelfde, ze belde bijvoorbeeld op een zondag en kreeg man aan de lijn en vroeg of onze dochter er was. Die was er en die wil dan gelijk alle afspraken verzetten omdat vriendinnetje naar de bios wil. Man gaf ook aan dat hij al bijna bang werd van dit vriendinnetje aan de telefoon, zo dwingend. Met dochter gesproken waarom ze nou zoveel met dit meisje omgaat, maar dat is dus inderdaad bij een soort gebrek aan beter. Dan wil ze met iemand afspreken na school maar dat kan niet want die gaat al met die etc. Bij zoon ging dat veel makkelijker, dan ging er toch nog een mee, dan zaten ze hier soms met 6 jongens binnen met 2 controllers met de playstation en na een tijdje lekker met zijn allen voetballen buiten waar nog een paar vriendjes kwamen aanwaaien of ze gaan zondagmiddag met zijn allen het eerste elftal van hun voetbalvereniging aanmoedigen ofzo, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Bij meisjes werkt dat blijkbaar niet zo helaas. Moeten nu voor dochter een middelbare school gaan zoeken en eigenlijk willen we haar naar een school hebben waar niet zoveel kinderen van onze basisschool naartoe gaan, kan ze een nieuwe start maken. Patroon wat ik hierboven zie en zelf herken is dat je moet zorgen dat in ongeveer in groep 6 de kaarten geschud moeten zijn en dat je een bff moet hebben, anders val je buiten de boot. Paar jaar geleden werd dochter op alle feestjes uitgenodigd, zoveel dat we soms maar afzeiden omdat we onze weekenden om haar feestjes moesten bouwen (bijna alle kinderen in de zomer jarig), nu wordt ze nog maar sporadisch uitgenodigd en weet ze zelf eigenlijk ook niet zo goed wie ze uit moet nodigen. Gelukkig zit dochter op voetbal, ze mag met de jongens wel altijd mee voetballen.

Hier hetzelfde verhaal.

Toen mijn dochter 10 was zijn we verhuisd van de randstad naar een kleine plaats. Zij had het wel naar dr zin op school, maar werd nooit uitgenodigd op feestjes, ze kwam er niet meer tussen. Groepjes gingen samen zwemmen, maar zij werd nooit meegevraagd. Op clubjes ed had ze wel veel vriendinnen. Ze veranderde in een kattig meisje en had veel dwarse buien hierdoor. Nu zit ze in de brugklas met nog 4 meiden van haar oude school en 2 daarvan horen tot haar vriendinnegroepje samen met nog een aantal nieuwe meiden. Het is een hecht groepje aan het worden die op school en daarbuiten met elkaar optrekt. Ze is veranderd is een rustiger en aardiger meisje wat lekker in haar vel zit. Achteraf denk ik dat 10 jaar niet de beste leeftijd was om zo`n verhuizing mee te maken, haar broertje die toen 5 was heeft helemaal geen last gehad van de overgang. Ik zou je dochter zich laten richten op vriendinnen op dr sportclub of misschien in de buurt. grote kans dat het op het voortgezet beter gaat.

Lidewei

Lidewei

08-10-2010 om 19:36

Dorp? nee, dank je...

Karin, ik herken het verhaal wel van je. Ik ben opgegroeid in een dorp, kwam er wel vandaan en mijn ouders ook. Toch had mijn vader het verkeerde beroep en ik ben door kinderen en volwassenen (ja, echt waar) buitengesloten. Ik zou dom zijn, raar, hield van Doe Maar en niet van Normaal, wilde op ballet (en dat is hel stom), etc. etc. Het is helaas een mentaliteit die je veel tegen komt in dorpen. Ik werd nog eens niet begroet als ik iemand van het dorp tegen kwam op straat. Je hoort erbij en anders heb je vette pech. Ik zou proberen om met je dochter te zoeken naar een vereniging/club waar ze wel aansluiting vind. Toen ik die wel gevonden had, heb ik eindelijk een leuke tijd kunnen meemaken. Helaas was ik toen al 16...
Of je er iets mee opschiet om met de leerkrachten van school te gaan praten? Ik vraag het me af. Zeker als zij ook van het dorp komen. Mijn leerkrachten hebben letterlijk gezegd dat ze me niet moesten. En dan sta je daar met je bek vol tanden, als ouders.
Kan ze niet terug naar de school in de stad, of is dat te ver?

Lidewei

krin

krin

08-10-2010 om 21:23

Dorp of stad

Het maakt niet uit. Je komt op een verkeerde leeftijd in een gevestigde groep, en dan moet je mazzel en doorzettingsvermogen hebben om ertussen te komen.
Dat het zo gemakkelijk op het deurpse geschoven wordt, ergert me. Ik kwam als dorpsmiep op een school in het o zo beschaafde en quasistedelijke Amstelveen en werd daar buitengesloten als de pest. Of ik de koeien had gemolken voor school. (Mijn vader was docent, in A'dam). Of we inmiddels waterleiding hadden. (Ja.) Waarom ik op de telefoonlijst stond, want dat deden we 'op het deurp' toch met rooksignalen? (We zijn geen indianen). Of ik de buitenplee had uitgeschept vanochtend... (Nee, je ruikt je bovenlip). Enz. enz. enz.
Dus doe alsjeblieft niet alsof dorpelingen het alleenrecht op idiotie hebben.
Met excuus voor de blijkbaar slecht verwerkte bagger die even op kwam zetten. Ik ben allergisch voor omgekeerd grootstedelijk provincialisme, geloof ik.

T&T

T&T

09-10-2010 om 12:53

Oh ja krin!

Heee, waar is je tractor?! Ja, vanuit dat stomme boerengat ging ik ook nog eens in "de stad" naar school, en vervolgens was ik daar een "boerin" ... zooo sullig! iedereen die in zijn eigen kleine hokje blijft denken
Mijn kinderen nu (8 en 9) wonen in dat stomme dorp, en hebben hier ook niet echt aansluiting, we proberen het nu wel via verenigingen. en ze gaan in "de stad" naar school. Dat is voor een basisschool kind toch al "raar" want dan wordt er weer gekletst dat de dorpsschool niet goed genoeg is... een middelbare school is hier niet, dus dan moet iedereen naar "de stad" maar ja, die stad is eigenlijk ook een veredeld dorp, al mag je dat daar nooooit zeggen natuurlijk. We gaan gewoon ons eigen gangetje, overal dwars doorheen, hoop dat mijn kinderen er iets leuks van mee pikken ]
groetjes, de boerin

Eendje

Eendje

09-10-2010 om 22:25

Herkening

Mijn zoon had tot groep 5 een leuke groep vriendjes. En toen kwam de school op het lumineuze idee om de klassen om te gooien en kwam hij met een vriendje in de "andere" klas te zitten. De vriendschap werd daarna door vriendje opgezegd en toen had hij helemaal niemand meer.

Na veel bemiddeling van de juffen in de daaropvolgende leerjaren en met wisselend resultaat (om niet te zeggen averrechts) lijkt het nu in groep 8 min of meer weer goed te komen. Okee, hij heeft er geen speciaal vriendje en ze zijn met een oneven aantal. Maar hij mag er weer zijn, wordt weer gezien door de rest van de klas en hoera hoera er worden opeens ook klasse feesten gegeven en hij heeft de afgelopen maanden dus al meer feestjes gehad dan de voorgaande jaren bijeklaar.

De truc was inderdaad ook strategisch plaatsen en koppelen in de klas. Hier voornamelijk bij een zeer sociaal, allemans vriendachtig kind, dat hem overal bij betrekt. Hoera voor dat kind.

En hij straalt weer, wordt weer gezien en gehoord en je ziet hem gewoon opbloeien. Ik hou mijn hart vast voor het resterende gedeelte van het jaar en kijk uit naar het moment dat ie naar een middelbare school met meer gelijkgestemden gaat.

Ik kan alleen maar zeggen: ga praten op school, forceer niks (bij haar) en doe haar als compensatie in haar vrije tijd op wat leuke dingen zodat ze toch een soort van vriendschapsband met andere kinderen kan ervaren.

Je staat zo machteloos in deze dingen. Als kleuter lag ie zo goed in de groep en kon hij het zo goed vinden met de kinderen die later de grootste etterbakken werden. Kinderen en omstandigheden kunnen zo vreselijk veranderen in een paar jaar.

Ik hou af en toe echt mijn hart vast voor de jongste twee. Als ik eraan denk dat die allemaal nog moeten gaan doormaken wat de oudste heeft doorgemaakt krijg ik bij voorbaat al hartzeer.

Eendje

Eendje

10-10-2010 om 14:11

Tops

Tja,dat in het kader van: een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest. Toch?!

Jongste is mijn oogappeltje, en lijkt qua karakter nogal op oudste. En middelste is niet bepaald de makkelijkste in de omgang.

Maar inderdaad, het is ook vooral een kwestie van pech. De klas van oudste is niet zo heel groot en hij heeft echt ook nul aansluiting bij de rest van de jongens. Zijn nogal van die branieschoppers en hij totaal niet. Komt regelmatig voor dat ze allemaal (op eentje na, aka die van mij) moeten nablijven. Is natuurlijk ook niet goed voor je naam en faam. En toch ben ik daar ook wel blij mee. Hier vliegen geen f*cks en k*ts en andere lichaamsdelen over tafel. Dat durft hij gewoon niet. Het is al bijna zover dat ik gewoon blij ben als ie eens een keer bijna een grote mond heeft

Middelste zit in een heel ander type klas, maar owee als ze daar ooit aan gaan sleutelen. Denk dat ik dan toch ook echt de ervaringen uit het verleden ga meenemen in mijn beslissing.

En iedereen die aan jongste komt sla ik persoonlijk af :p

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.