Dochter te druk

Geen idee wat wijsheid is maar....

Ik herken veel van mijn eigen dochter in je verhaal. Ze is ook 5 en een half en erg impulsief. Op school hebben ze schijnbaar nogal moeite om haar te laten luisteren. Ze doet liever haar eigen ding Ook daar wordt wel eens met krachttermen gegooid zoals ADD of PDD NOS maar daar kan ik me vooralsnog helemaal niet in vinden in die zin dat ik het nogal overtrokken vind en ook vrees voor de bekende stempel. Mijn dochter heeft juist wel moeite met concentreren maar dat manipuleren herken ik wel. Wij hebben iig besloten haar een extra jaar te laten kleuteren zodat we het nog een tijdje aan kunnen kijken. Ze is van September dus qua leeftijd kan dat nog.
Wijze raad heb ik dus niet in deze maar ik lees wel mee!

Groetjes Femke

Cynthia

Je krijgt niet zomaar een etiketje hoor! En huisartsen plakken dit soort stickertjes niet, daar zijn specialisten voor. En daar zijn meestal heel wat gesprekken en vragenlijsten voor nodig.
Ik denk dat je eerst voor jezelf helder moet krijgen of je op dit moment iets wilt met de signalen. Die keuze ligt bij jullie als ouders. Wil je hulp, een onderzoek oid, of heb je het gevoel dat het probleem niet bij je dochter ligt maar bijvoorbeeld bij de leerkracht?
Besluit je dat je inderdaad hier 'iets' mee wilt, dan is de volgende stap dat je bedenkt WAT je dan wilt. Waarschijnlijk ben je nog helemaal niet bewust van de mogelijkheden. Je kunt bijvoorbeeld naar de huisarts gaan en het met hem of haar bespreken. Een huisarts kan je vaak goed adviseren over het traject dat je zou kunnen ingaan. Aan jullie is vervolgens de keuze wat je gaat doen. Heb je geen haast, dan kan ik je aanraden om de komende tijd vooral veel te gaan lezen. Hier op het forum bijvoorbeeld zijn veel ouders met kinderen waar 'iets' mee is en inmiddels veel ervaring hebben met onderzoeken, testen, hulpverlening etc. Zelf heb ik er veel aan door hier veel te lezen en te schrijven; het helpt je je gedachten te ordenen en je leert er gewoon veel van.
Het 'standaardtraject' is dat je van de huisarts een verwijzing krijgt voor een onderzoek. Je meldt je dan aan bij een grote instelling, wacht een half jaar op je beurt, er volgen gesprekken, leerkracht en ouders vullen lange vragenlijsten in, soms zijn er observaties etc. En daar komt dan een uitslag uit. En met die uitslag in de hand kun je kijken naar een volgende stap: begeleiding van het kind, een training, opvoedondersteuning of eventueel medicatie.
Maar je hoeft het niet op deze manier aan te pakken. Je kunt ook met een specifieke hulpvraag naar een kinderpsycholoog of -therapeut gaan. Daar heb je helemaal geen diagnose voor nodig.

Cynthia

"Officiele stickers krijg je inderdaad niet zomaar, maar het beeld wat mensen hebben is zo neergezet! Kinderen moeten al zo vroeg passen in een bepaald hokje, waar ze nog zoveel te ontwikkelen hebben..."
Dat klopt vaak wel, maar probeer daar boven te staan. En weet je, vaak is het onwetendheid. Daar heb je nu eenmaal mee te maken, dat kan vervelend zijn, maar je doet er niets aan. Zorg dat jij de wijste bent. Lees veel, probeer helder te krijgen wat je dochter nodig heeft, maak het concreet.
Maar je heeft daarnaast signalen van anderen niet te negeren. Zij zien soms dingen die je als ouder helemaal niet ziet, of in niet opvallen. En nee, daar horen ze dan niet direct een labeltje aan te hangen (daar gaan alleen deskundigen) over, maar je kunt er wellicht wel iets van leren. Vraag door wat hen dan zo opvalt aan je dochter, op welke momenten dat is etc. Dat heeft niets met 'in een hokje plaatsen' te maken, dat is het proberen te doorgronden van je dochter. En dat helpt je dan ook weer om je dochter te helpen.