Dochter weekendje weg met vriendinnetje... moeilijk!
Hoi allemaal,
Mijn dochter van 7 is gisteren door een vriendinnetje en haar ouders uitgenodigd om in de mei vakantie 3 nachten mee 'op vakantie' te gaan. Ze is zelf superenthousiast en wil heel graag. Mijn man vindt het ook geen enkel probleem. Maar ik? Ik vind het heel moeilijk. Ze is 'nog maar' 7, en dan 3 nachten weg... bah, ik heb er bijna buikpijn van.
Ze logeert vaker bij dit vriendinnetje (en andersom ook). Ik vertrouw de ouders volkomen, en mijn dochter is ook dol op hen. Ze is helemaal zichzelf bij hen, geeft precies aan wat ze wel en niet wil, of ze honger/dorst/pijn enz. heeft. Allemaal hartstikke goed dus.
Wij zelf hebben geen gelegenheid om weg te gaan in de meivakantie en ik gun haar dit uitstapje. Waarom vind ik het dan zo moeilijk?
Er is dus geen sprake van een 'probleem' (ik laat haar heus wel gaan), maar ik moet even van mij afschrijven. Zijn er meer moeders die problemen hebben met loslaten?
Waar een mens zich al niet druk over kan maken 
Groetjes, Vaje
Zelf iets leuks gaan doen
Heb je nog meer kinderen? Dan zou ik daar lekker veel speciale aandacht aan geven. Als je dochter enig kind is, dan schept haar uitje mogelijkheden om eens uitgebreid met iemand uit eten te gaan zonder dat je op de klok hoeft te kijken. Hoe leuker je het voor jezelf maakt, hoe sneller en aangenamer de tijd verloopt.
Wel goed van je dat je je dochter laat gaan ondanks je buikpijn.
skik
Skik
Hoi Skik,
Ja,ik heb nog een vierjarige (en nummer drie is onderweg).
Ik ga me maar eens op hem storten inderdaad. Hij zal als de baby geboren is al aan aandacht moeten inleveren, dus nu maar even 3 dagen een overdosis van mama.
Dank voor je reactie!
Grtjs!
Drie dagen kleutertijd
en maak er mooie dagen van. Wat fijn dat je dochter zo'n goeie vriendin heeft in een gezin waar ze zich thuis voelt.
Dat gevoel van loslaten, tja... dat moet wennen, en dat valt niet altijd mee.
Ja hoor
Oh ja, ik zou dat ook helemaal 'niks' gevonden hebben. Ik weet dat iedereen er gelukkig mee zou zijn, mijn kind zou het fantastisch hebben, het kind waarbij ze gaat logeren ook, en ik zou met een knoop in mijn maag zitten maar haar toch laten gaan. Maar iedere keer gaat het beter hoor.
Ja....
moeilijk he! Ik heb voor het komende schoolkamp ook maar wat extra diensten ingepland voor de afleiding....
Misschien ben je ook extra emotioneel door je zw3angerschap? Maar lekker laten gaan hoor, die grote meid van 7. Met je vierjarige en je 0jarige kom jij je dagen wel door!
Fijn, herkenning!
Wat fijn om te lezen dat ook anderen het lastig vinden om hun "grote" kinderen los te laten.
Een paar dagen "kleutertijd" is zeker erg leuk. Hoewel het in geval van mijn zoon zich voornamelijk zal vertalen in heel veel voetballen buiten We gaan er wat moois van maken.
Ik ben ongetwijfeld wat labierer dan normaal dankzij de zwangerschapshormonen. Het valt me zwaarder om te relativeren. Ik stond zojuist weer met tranen in mijn ogen toen dochterlief met roze stift een briefje had geschreven "Je bent lief mama. Dikke kus" die ik op kon hangen zodat ik aan haar kon denken als ze "op vakantie" is. Gelukkig duurt het nog even voordat ze gaat en kan ik haar tot die tijd extra knuffelen en vooral proberen haar niet te laten merken dat haar moeder het best lastig vindt 
Mijn kleuter kondigde aan maar een nachtje bij opa en oma te gaan logeren als zijn zus weg is. Dat betekent dat ik zowaar een dag helemaal voor mezelf heb! Dat is toch ook wel een lekker idee. En aangezien er nog van alles moet gebeuren in de babykamer komt dat eigenlijk helemaal niet zo verkeerd uit.
Kortom, het zal even slikken zijn, maar ik red me vast wel. En mijn grote meid, die zal vast het inderdaad vast fantastisch hebben!
Pfff...ja
Ik kan me je buikpijn heel goed voorstellen.
Onze dochter is toen ze net 6 was naar een andere school gegaan. Eerst zat ze (ze is autistisch en heeft een verstandelijke beperking) op een KDC, en vlak na kerst is ze toen naar een ZMLK-school gegaan. 5 Maanden later was het jaarlijkse schoolkamp...Dat hield in dat ze 5 dagen (4 nachten) met de hele school naar een plaats op 70 kilometer afstand gingen.
Van te voren buikpijn, en die dagen dat ze weg was kropen om.
Maar toen ging ik haar ophalen; zo'n blije snoet, zoveel plezier gehad, en ook ineens zo gegroeid.
En tja, ieder jaar was het weer even slikken, en was ik dolblij dat ze weer veilig terug was.
Maar nu het dit jaar vanwege de bezuinigingen niet doorgaat, vind ik het ook weer ontzettend jammer...
Schoolkamp?
Waarom moet een ZMLK school in hemelsnaam met 6 of 7 jarige kinderen op schoolkamp?
