Dochter zelf vermaken bijna 8

Nick90 schreef op 07-03-2024 om 20:33:

[..]

Ja daar krijgt een nanny toch ook voor betaald ? En dan had je het blijkbaar nog gemak met kinderen die al aangekleed en ontbijt al achter de kiezen hadden. En alsof het er in gezinnen met meerdere kinderen altijd zo vredig aan toe gaat.

Dat zegt ze toch niet? 

Nick90 schreef op 07-03-2024 om 20:33:

[..]

Ja daar krijgt een nanny toch ook voor betaald ? En dan had je het blijkbaar nog gemak met kinderen die al aangekleed en ontbijt al achter de kiezen hadden. En alsof het er in gezinnen met meerdere kinderen altijd zo vredig aan toe gaat.

Natuurlijk ik kreeg betaald dus ouders vragen en ik draaide. Maar gemak zal ik het zeker niet noemen. Als ik mocht kiezen had ik liever dat ik kinderen hielp aankleden, ontbijten en tandenpoetsen en dat soort zorgtaken dan een uur vadertje en moedertje of met de poppen spelen. In de gezinnen met meerdere kinderen was mijn rol wat anders, meer begeleiden dan steeds echt meespelen omdat ze soms ook samen gingen spelen en dan ging ik wat huishoudelijke taakjes doen die ook gedaan moesten worden. Dus wat betreft energielevel kostte alleenstaande kinderen mij meer energie in mijn ervaringen omdat het dan meer een op een entertainment was. 

-Nienke- schreef op 07-03-2024 om 20:51:

Onze zoon is net 8 en ook alleen. Hij kan zichzelf ook niet zo heel goed vermaken, maar sinds enige tijd hebben we daar iets op gevonden; hij heeft op z’n kamer van ons een Google Nest Mini gekregen. Daar kan hij muziekjes mee luisteren en dat is écht een hit! Hij neemt een stapel Duckjes mee en gaat heerlijk op z’n kamer muziekjes luisteren en lezen.

Is er iets dergelijks te bedenken wat je dochter wel graag doet op haar kamer? Nieuw bureau en veel teken- en knutselspullen? Een loungehoekje met muziek of boekjes? Verder eens met iedereen hiervoor: dan gewoon consequent zijn en blijven volhouden dat jij bezig bent en haar niet gaat vermaken.

Ah ja, dat was ik vergeten: dochter had een ouderwets cd-speler met luisterboeken en dan ging ze nog weleens met de verhalen in haar kamer knippen enzo. Soms sleepte ze dat ding naar mijn kamer en dan ging ik mee knutselen, maar dan hoefde ik niet zo met mijn gedachten erbij te zijn. 

Mevrouw75 schreef op 07-03-2024 om 20:20:

[..]

Jij bent echt de eerste die dat zegt.

Nou nee hoor, dat heb ik echt wel vaker gehoord. En is ook wel logisch. Kinderen die alleen zijn moet je (in de meeste gevallen, niet altijd) meer vermaken dan kinderen die brussen hebben, of als er een ander kind komt spelen.

En on topic: ik denk ook dat je grenzen moet (gaan) stellen TO. Nu leert ze alleen maar dat ze altijd bij jou (jullie?) aan moet kloppen, en niet hoe ze zichzelf moet/kan redden. Mijn kinderen gingen op die leeftijd in het weekend zelf naar beneden (na 7 uur, als ze eerder wakker waren bleven ze tot die tijd op hun eigen kamer), televisie kijken. En hadden ze honger dan maakten ze voor zichzelf een boterham. Hier was dan weer de uitdaging om geen ruzie te maken en samen te bepalen waar naar gekeken werd 

Ik weet niet of dit echt aan enig kind zijn ligt. Mijn zus kon zich als kind ook moeilijk alleen vermaken; de periode dat ik al naar de basisschool ging en zij nog niet was erg vermoeiend voor mijn moeder. Ze ging wel naar de peuterspeelzaal twee ochtenden per week. Mijn moeder heeft daar zelfs nog een tijd vrijwilligerswerk gedaan zodat mijn zus gratis nog een extra ochtend mocht gaan. 
Maar ik vind wel dat grenzen stellen en nee zeggen als ouder wel nodig is en dat is niet mijn moeders beste eigenschap en daar maakte mijn zus dankbaar gebruik van. Die had ook het talent om elke eenmalige gunst tot een gewoonte te verheffen. 

Als je dingen stelt maar deze niet volhoudt en je kind krijgt telkens toch haar zin als ze maar blijft zeuren en drammen, dan leert ze vooral dat dat effect heeft.
Niet alles is altijd leuk in het leven. Soms moet je er dan gewoon het beste van maken.

Ik zou als ouder nooit een volwassene inhuren om met mijn kind te spelen, ook niet als ik heel rijk was. Dochter zit wel op meer clubjes dan wanneer we meer kinderen zouden hebben gehad. Dan was dat logistiek (en misschien ook financieel) minder/niet haalbaar, maar we grappen hier wel eens dat het goedkoper is dan een tweede kind. 
Voor de rest heeft ze het ook gewoon te doen met de situatie zoals die is.

Ik vind het daarnaast ook belangrijk om in de opvoeding voor te leven dat ouders ook een eigen leven hebben en niet volledig dienstbaar te hoeven zijn aan hun kinderen.
En dat nee zeggen mag. Niet alleen tegen je kind, maar ook tegen andere kinderen en andere mensen. 

Klinkt vooral ook alsof jullie (nu) niet zo’n goede match zijn. Je ziet bij voorbaat al op tegen een dag alleen met haar, terwijl zij niet graag alleen is.
Het valt me op dat je haar ‘bijna 8’ noemt, terwijl ze pas 7,5 is! Op die leeftijd is een half jaar veel. 
Ik vind het niet zo raar dat een 7 jarige (nog) veel het contact opzoekt.
Het klinkt me ook zeker niet extreem toe, ze amuseert zich wel met vrienden, honden, scherm! Ze speelt alleen niet graag alleen, of niet met speelgoed, of heeft niet het juiste speelgoed of teveel speelgoed.
Ook vind ik het apart dat je niet graag altijd vriendjes over de vloer hebt. Wat wil je nou? Ze is dan toch onder de panne? Als ze niet afspreekt valt ze jou lastig…
Ik vond alles prima en leuk, was me er ook erg bewust van dat tijd vliegt en deze fase snel voorbij zou zijn. 
Maar probeerde het zelf wel ook leuk te hebben. Ging met kinderen en vriendjes naar een speeltuin en las daar heerlijk een boek. Ging met ouders van vriendjes samen op stap. 
Kan ze je niet helpen met klussen? Maak nu fotoboeken oid om ideeën op te doen, ga samen bouwmarkten af. Investeer in contacten met ouders van vriendjes en probeer wat te regelen bij hen voor de klusperiode. 
Vraag je af waarom het je zo zwaar valt met haar. Of investeer idd in een oppas af en toe, een buurtpuber ofzo zodat jij aan je begeerde rust toekomt. 

Pinokkio schreef op 08-03-2024 om 00:59:

Het klinkt me ook zeker niet extreem toe, ze amuseert zich wel met vrienden, honden, scherm! Ze speelt alleen niet graag alleen, of niet met speelgoed, of heeft niet het juiste speelgoed of teveel speelgoed.
Ook vind ik het apart dat je niet graag altijd vriendjes over de vloer hebt. Wat wil je nou? Ze is dan toch onder de panne? Als ze niet afspreekt valt ze jou lastig…
Ik vond alles prima en leuk, was me er ook erg bewust van dat tijd vliegt en deze fase snel voorbij zou zijn.
Maar probeerde het zelf wel ook leuk te hebben. Ging met kinderen en vriendjes naar een speeltuin en las daar heerlijk een boek. Ging met ouders van vriendjes samen op stap.

Ja dit inderdaad.  Wij hebben er 2 die ook heel goed samen kunnen spelen, dus ik snap echt dat dat anders is, maar het rustigste is het als ze allebei een eigen vriend(innet)je mee hebben (of natuurlijk als ze toch een keer ergens anders spelen  )

Pinokkio schreef op 08-03-2024 om 00:59:

Klinkt vooral ook alsof jullie (nu) niet zo’n goede match zijn. Je ziet bij voorbaat al op tegen een dag alleen met haar, terwijl zij niet graag alleen is.
Het valt me op dat je haar ‘bijna 8’ noemt, terwijl ze pas 7,5 is! Op die leeftijd is een half jaar veel.
Ik vind het niet zo raar dat een 7 jarige (nog) veel het contact opzoekt.
Het klinkt me ook zeker niet extreem toe, ze amuseert zich wel met vrienden, honden, scherm! Ze speelt alleen niet graag alleen, of niet met speelgoed, of heeft niet het juiste speelgoed of teveel speelgoed.
Ook vind ik het apart dat je niet graag altijd vriendjes over de vloer hebt. Wat wil je nou? Ze is dan toch onder de panne? Als ze niet afspreekt valt ze jou lastig…
Ik vond alles prima en leuk, was me er ook erg bewust van dat tijd vliegt en deze fase snel voorbij zou zijn.
Maar probeerde het zelf wel ook leuk te hebben. Ging met kinderen en vriendjes naar een speeltuin en las daar heerlijk een boek. Ging met ouders van vriendjes samen op stap.
Kan ze je niet helpen met klussen? Maak nu fotoboeken oid om ideeën op te doen, ga samen bouwmarkten af. Investeer in contacten met ouders van vriendjes en probeer wat te regelen bij hen voor de klusperiode.
Vraag je af waarom het je zo zwaar valt met haar. Of investeer idd in een oppas af en toe, een buurtpuber ofzo zodat jij aan je begeerde rust toekomt.

Heeelijk een boek lezen? Dat lukte bij mijn kinderen met 7-8 jaar echt niet, "Mam, maaaam, kijk eens!" Ook met vriendjes erbij. Met ouders op stap? "Jouw kinderen zijn wel erg druk" 

Het is wel makkelijk om te zeggen, waarom doe je niet "gewoon" dit of dat, maar niet alle kinderen zijn hetzelfde. En dan kan even "uithuilen" op ern forum fijn zijn.

Het probleem is dus eigenlijk dat dit meisje de hele dag door aandacht van anderen nodig heeft, hetzij leeftijdsgenootjes, hetzij ouders, hetzij wie dan ook. 
Iedereen is anders, maar desondanks vind ik het wel waardevol en zelfs noodzakelijk om een kind te leren om soms jezelf even te vermaken. Ook een broer of zus is niet altijd thuis of beschikbaar of heeft geen zin. 

Met ouders van vriendinnetjes samen iets doen, doen wij niet zo vaak. Het is ook geen oplossing voor als je kind om 5.30 uur aandacht wil of als je moet klussen in huis.

Auwereel schreef op 08-03-2024 om 07:47:

[..]

Heeelijk een boek lezen? Dat lukte bij mijn kinderen met 7-8 jaar echt niet, "Mam, maaaam, kijk eens!" Ook met vriendjes erbij. Met ouders op stap? "Jouw kinderen zijn wel erg druk"

Het is wel makkelijk om te zeggen, waarom doe je niet "gewoon" dit of dat, maar niet alle kinderen zijn hetzelfde. En dan kan even "uithuilen" op ern forum fijn zijn.

Je moet dit niet te  letterlijk nemen. Het zijn maar voorbeelden, natuurlijk kies je iets dat zowel bij kind als bij jezelf past. 
Uihuilen mag altijd. 

BritgetJones007 schreef op 08-03-2024 om 18:30:

schrijft TO zelf nog mee?

Die is te druk met het vermaken van haar dochter.

MamaE schreef op 08-03-2024 om 09:58:

Het probleem is dus eigenlijk dat dit meisje de hele dag door aandacht van anderen nodig heeft, hetzij leeftijdsgenootjes, hetzij ouders, hetzij wie dan ook.
Iedereen is anders, maar desondanks vind ik het wel waardevol en zelfs noodzakelijk om een kind te leren om soms jezelf even te vermaken. Ook een broer of zus is niet altijd thuis of beschikbaar of heeft geen zin.

Met ouders van vriendinnetjes samen iets doen, doen wij niet zo vaak. Het is ook geen oplossing voor als je kind om 5.30 uur aandacht wil of als je moet klussen in huis.

Ik zat zelf ruim in de broertjes en merk dus heel duidelijk verschil tussen áltijd aanspraak hebben en een soort afgewezen worden omdat de ander nu even niet wil en ga jezelf maar vermaken.