Dwanghandelingen kind 7 jaar
Hi,
Even een verhaal, omdat mijn man en ik het niet zo goed meer weten.
Onze zoon is vandaag jarig en 7 jaar geworden.
Hij heeft de afgelopen jaren al aparte, dwangmatige trekjes. Tot voor kort waren deze gewoon dingen die bij hem horen en konden we er ook wel om lachen.
Voorbeelden:
- Hij moet elke dag op dezelfde tijd naar bed, anders wordt hij heel zenuwachtig.
- Hij is extreem bang om te laat te komen en raakt dan echt in paniek.
- Hij wil liever niet met het OV, omdat je dat kunt missen.
- Etc.
Nu is er de afgelopen periode iets nieuws bijgekomen waar iedereen in huis, en vooral hijzelf, last van heeft.
Zodra hij naar bed gaat, móét hij buiten een auto zien rijden. Hij gaat dus voor het raam staan nadat we hem in bed hebben gelegd en wacht tot er een auto voorbij komt. Wanneer er na een kwartier nog geen auto is geweest, raakt hij in paniek en gaat huilen.
Omdat ik dit zielig vond, heb ik vorige week met hem afgesproken dat we samen naar een auto kijken en dat hij daarna lekker gaat slapen. Dit leek te werken, tot vanavond.
We hadden hem in bed gelegd nadat we samen naar een auto hadden gekeken, maar na een paar minuten begon hij te jammeren. Toen ik ging kijken, stond hij weer bij het raam. Hij kon alleen maar huilen en ik kreeg er niet goed uit waarom hij daar weer stond.
Na troosten ben ik weer weggegaan. Een paar minuten later begon hij opnieuw te jammeren.
Ik ben bij hem gebleven en we hebben de dag even doorgenomen. Hij gaf aan dat hij moet gaan kijken bij het raam zodra hij een auto hóórt. Heel lastig, omdat we bij een weg wonen.
Daarna heb ik hem verteld dat hij zijn bed niet meer uit mag van papa en mama. We hebben samen nog even geluisterd naar auto’s en ik heb uitgelegd dat er niks gebeurt wanneer hij niet gaat kijken. Na nog wat troosten ben ik weggegaan en is hij uiteindelijk gaan slapen.
Nu is hij vandaag jarig en vieren we het morgen met de familie. Samen met Sinterklaas zorgt dat voor heel wat spanning in zijn hoofdje. Toch vinden we dit gedrag wel apart.
Wat moeten we hiermee en hoe helpen we hem het beste?
Ik denk dat er niet een kant-en-klare oplossing is.
Misschien kan hij aan sommige dingen wennen, maar zal dat heel lang duren.
En misschien zal hij altijd sneller in paniek raken dan andere mensen.
Als hij altijd op dezelfde tijd naar bed wil, doet mij dat aan autisme denken.
Maar ik weet niet of dat bij kinderen van 7 jaar al kan worden vastgesteld. (misschien alleen als het heel duidelijk is).
Een auto moeten zien als je hem hoort...
Bij normale kinderen zou ik het dan zo weinig mogelijk over auto's hebben.
(je weet wel, probeer maar even 5 minuten niet aan een olifant te denken...)
Maar ik denk dat je een autistisch kind rustig kunt vertellen dat een auto die je hoort, soms een andere kant op rijdt. En dan komt hij niet langs het raam.
Ik geloof dat ik dit toch wel met de huisarts zou willen bespreken als ik jou was. Zeker nu het je zoon dwars gaat zitten.
Heb je je zoon al wel verteld dat sinterklaas niet bestaat? Mijn 'niet-autistische zoon, maar het schuurt wel' vond het in deze periode heel prettig om te weten wat en hoe dagen zouden verlopen. Voor een nerveus kind kunnen al die festiviteiten al snel teveel zijn.
Als jullie je zorgen maken en je afvragen of je er iets mee moet is het altijd mogelijk om met de huisarts of de schoolarts/GGD jgz te overleggen. Dat laatste vind ik zelf een fijne plek, je kan ook aangeven dat je een afspraak zonder je kind erbij wil om even te overleggen hoe zij er naar kijken.
Ik zou er zeker mee verder gaan. Er speelt van alles in zijn hoofdje. Hij lijkt er zelf last van te hebben. ik kan mij inbeelden dat dit heel beangstigend voor hem kan zijn. Ik wil je aanraden om het eens te bespreken met een kinderpsychiater. Vanuit mijn beroep ben ik dagelijks bezig met dit soort vragen. Beeldvorming is de eerste stap. Zonder duidelijk beeld is een juiste aanpak vinden moeilijk. Ik bewonder wel jullie huidige aanpak. Jullie focussen op zijn angsten en proberen ze te verzachten. Dat lijkt me al heel goed. Misschien kunnen jullie hulpmiddelen inzetten zoals oordopjes (loops zijn aangenaam in het oor), witte ruis, boekjes over Sinterklaas ter verduidelijking, werken met een dagschema, alarmpje instellen met uur van vertrek,…? hij heeft nood aan duidelijk, structuur maar ook duidelijke grenzen (zoals bijvoorbeeld niet uit bed komen maar roepen als er iets is mag wel).
Autisme komt ook in mij op. Maar het kan ook pure angst zijn (controledrang). Denk ook zeker aan hoogbegaafdheid. Allemaal pistes om te verkennen.
Moedig om het hier te posten. Ik duim mee dat het snel beter met hem gaat
