Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Frustraties bij schrijven

Mijn zoontje van vijf is sinds de zomer erg bezig met schrijven van letters en cijfers. Hij kan niet wachten tot hij in september naar de eerste primair gaat en huiswerk krijgt (wij wonen in Luxemburg vandaar). Maar hij is ook erg gefrustreerd als iets niet lukt. Als hij de twee schrijft en mij vraagt of het goed is en ik zeg, niet helemaal dan wordt hij boos. Ik blijf rustig en schrijf de twee voor hem zodat hij die kan overtrekken. En ik zeg dat papa en mama het ook hebben moeten leren maar hij wordt alleen maar bozer en gefrustreerder. Is er betere aanpak. Iemand tips?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
marie

marie

22-11-2010 om 17:29

Perfectionistisch?

Hallo
Heeft hij deze frustaties alleen bij het schrijven of is hij in het algemeen perfectionistisch/faalangstig?
Want dit hebben wij met de oudste ook meegemaakt. Die begon altijd gelijk te zeggen "dat kan ik niet". Dat deed ze alleen maar, omdat ze alles in één keer goed wilde doen. En als het inderdaad eens niet lukte ging ze gelijk janken (grrrrr). En wij probeerden het echt altijd met een positieve aanpak.
Op een gegeven werden wij het zo zat, dat wij hebben gezegd. Je moet het eerst 10 keer proberen, voordat je mag zeggen dat je iets niet kan. En dat heeft wel geholpen, om haar dingen te laten proberen.
Dus misschien kun je zoiets ook met je zoon afspreken? Dat hij het echt een paar keer moet voordat hij boos mag worden.
succes

dc

dc

22-11-2010 om 17:41

Wie is er perfectionistisch? Je kindje of jij?

Als de 2 bijvoorbeeld verkeerd om staat, dan zeg ik er wat van. Als hij goed omstaat maar niet netjes is, dan prijs ik hem toch de hemel in. Dat komt vanzelf, met heel veel oefening. Niet in 1 keer. Ik snap niet zo goed dat je dan zegt dat het niet helemaal goed is?

Massi Nissa

Massi Nissa

22-11-2010 om 19:43

Hier ook!

Dochter hier is net vier en barst ook in tranen uit als iets niet meteen lukt. Ze kan lang boos blijven, zowel op zichzelf als op die stomme tekening (of wat het dan ook was wat mislukte). Het is niet fijn voor haar om zo gefrustreerd te raken van iets relatief kleins, dus ik probeer haar wel af te leiden of uit te leggen dat iets meestal niet meteen lukt. Misschien hoort het bij kleuters?
Groetjes
Massi

dc

dc

22-11-2010 om 20:52

Nee

Mijn 4 jarige doet dezelfde letter 4 keer over als het voor hem niet goed genoeg is, maar is er niet gefrustreerd over.

lucas05

lucas05

23-11-2010 om 14:20 Topicstarter

Herkenbaar

Dit verhaal klinkt heel erg bekend. Steeds maar 'Kan ik niet zeggen'. Zo ging het ook met tekenen in het begin, maar nu hij zelf vindt dat dat beter gaat, tekent hij erg graag. Misschien toch iets wat perfectionistisch jongetje en echt zelf ben ik niet zo perfectionistisch dc! Ik prijs 'm uiteraard ook graag de hemel in maar als ik een letter of cijfer niet goed herken, mag ik dat best zeggen.

Bijna goed

Voor ons klinkt het misschien hetzelfde als je zegt "nee niet helemaal goed maar wel knap" of "bijna goed, zeg wat knap". Maar voor een kleuter kan dat een wereld van verschil zijn.

ayla

ayla

25-11-2010 om 09:11

Lucas05

Omdat dochter neigt naar faalangst zijn we vaak voorzichtig met onze opmerkingen. Dochter is zoals veel HB kinderen erg perfectionistisch en kan als er ook maar 1 verkeerde opmerking komt de boel neergooien en het maanden weigeren te doen. Zo heeft ze maanden weigeren te schrijven omdat ze vond dat ze het niet zo mooi kon als de juf. Een kleuter hoeft nog niet herkenbaar te kunnen schrijven, wees blij dat hij het probeert. Als je het niet helemaal kunt lezen informeer je eens voorzichtig wat er staat en prijs je hem ondertussen de hemel in voor zijn prachtig stukje werk

Guinevere

Guinevere

25-11-2010 om 11:47

Geen commentaar geven

Wat mij opvalt in het startbericht, is dat je commentaar levert op zijn beginnende schrijfkunsten. Dat zou ik gewoon helemaal achterwege laten. Hij leert het vanzelf wel. Het is heel normaal om de vorm niet gelijk helemaal goed te hebben of nog jarenlang in spiegelbeeld te schrijven. Waarom zou je een 5-jarige daar dan op verbeteren? Gewoon prijzen om zijn inspanningen, that's it.

Ja maar guinevere

Als het jochie nou zelf vraagt of het goed is, en het staat in spiegelbeeld, zou je het dan ook niet mogen zeggen? Dat lijkt me nou ook weer wat ver gaan (en ik zou me zelfs kunnen indenken dat sommige kinderen denken 'mamma zegt toch altijd dat alles goed is, nou weet ik nog niks').

Groeten,

Temet

Guinevere

Guinevere

25-11-2010 om 16:13

Misschien

Misschien moet ze dan zeggen: "Wat is ie mooi! Het is een twee, ja toch? Zal ik ook een twee maken?". Die spiegelbeeldkwestie is voor de meeste 5-jarigen toch te ver van hun bed. Een theekopje is ook een theekopje, of het oortje nu links of rechts zit, dus bij letters en cijfers is dat ook zo toch?

Hanne.

Hanne.

25-11-2010 om 16:30

Zeggen of niet zeggen?

Ik vind het moeilijk of je het wel of niet moet zeggen. Als een kind er alleen gefrustreerd door raakt zou ik zeggen, nee. Maar misschien dat je het anders in kan kleden.

Da's een mooie 2, maar de meeste mensen schrijven het anders. Zeg je niet dat het 'fout' is, maar ondertussen... Het spiegebeeld verhaal speelt inderdaad ook mee. Waarschijnlijk ziet hij het verschil tussen zijn en jouw 2 niet (vergelijk b en d, veel kinderen 'zien' in eerste instantie ook het verschil niet). En dan word ik ook boos als ik verbeterd word.

Ik zit inmiddels met een vergelijkbaar 'probleem', Mijn jongste 4 heeft zichzelf ook een aantal letters aangeleerd, en probeert wat te schrijven. Volledig fonetisch, maar ik vind het prima. Weet van haar zus nog dat als ze in groep 3 zitten ze in eerste instantie alles fonetisch mogen doen. Verbeteren komt later wel.

Maar.....nu schrijft ze ook haar naam fonetisch. Ipv Theresa, schrijft ze dus Tereesaa. En nu sta ik weer in dubio. Verbeter je dit ook niet, of mag je van een kind verwachten dat het de eigen naam wel goed spelt (die zit ze per slot van rekening 20 keer per dag langs komen).

Verbeteren

Mijn zoon blijft evengoed wel krabbelen, ondanks correcties, dus ik heb het probleem vooralsnog niet, maar ik zou dus wel verbeteren als het kind ernaar vraagt.
Mijn reactie meestal "ja, heel goed. Eigenlijk moet er wel nog een h tussen [ of wat dan ook] - het is een beetje een gek woord"

Kinderen hebben toevallig (nou ja, ook weer niet geheel toevallig) namen die je eigenlijk net zo schrijft als je ze zegt, dus daarmee sowieso geen problemen. Als ik Hanneke was zou ik de naam inderdaad wel goed aanleren.

Groeten,

Temet

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.