Gebekte jongens in groep 6
Onze zoon zit in groep 6. Al vanaf het begin van zijn schooltijd heeft hij niet echt aansluiting bij de jongens uit zijn klas. Het zijn stuk voor stuk allemaal gebekte en bijdehante jongens. Onze zoon is rustig, beetje verlegen, vindt het moeilijk om van zich af te bijten.
In de lagere klassen speelde hij ook veel met de meiden uit zijn klas. Daar voelde hij zich veilig bij, die deden geen lompe of vervelende uitspraken. Er is sprake geweest van pestgedrag bij de jongens richting hem, maar dat is op dit moment vrij rustig gelukkig.
Er zijn in de klas verschillende trainingen geweest om de groepsdynamiek te verbeteren. School erkent het probleem, maar ondanks trainingen is het elke keer wel wat.
Wij als ouders herkennen dit helemaal niet van onze basisschooltijd dat kinderen onderling zo schreeuwerig en buitensluitend met elkaar omgingen. Onze zoon heeft ook al verschillende weerbaarheidstrainingen (buiten de klassikale trainingen) achter te rug.
Wij vragen het ons af of het normaal is dat je als kind van 9 zo van je af moet kunnen bijten om staande te blijven in de klas. Inmiddels beginnen wij een beetje moedeloos te worden van al die trainingen die onze zoon weerbaar moet maken om maar tegen de gebekte jongens op te kunnen boksen....
Heeft iemand ervaring met zoiets?
RaSa schreef op 13-02-2024 om 08:50:
[..]
Lees ik het goed als er verder niet echt pestgedrag is? Maar meer een probleem dat er niet echt iemand is waar hij aansluiting mee heeft?
Op dit moment is het vrij rustig met pesten. Dit jaar is er 1x een vrij heftig pest incident geweest wat school echt goed opgepakt heeft. Het komt wel regelmatig voor dat jongens echt uitspreken dat ze hem er niet bij willen bij het maken van groepjes bijvoorbeeld. Maar ook dat vind ik als moeder al best pijnlijk om te horen (van hemzelf of leerkracht). Gelukkig zijn er dan ook wel jongens die het daar dan niet mee eens zijn en komt het toch wel weer goed. Maar ... het idee dat er dus jongens in zijn groep zitten (ondanks alle energie en trainingen die erin gestopt zijn) die hem niet 'willen' zit me niet lekker.
Het pestgedrag is dus wel minimaal maar is er wel geweest en dat heeft het vertrouwen in de betreffende jongens wel voor een groot gedeelte weggenomen. Dat duurt even voordat dat weer terug is (als het ooit weer helemaal terugkomt).
Met de betreffende jongens heeft hij sowieso geen aansluiting, maar met de overige jongens ook niet. Omdat hij verbaal geen partij is voor hen. Dat is juist onze zorg en als ik hier jullie reacties lees, is dat over het algemeen genomen geen normale gang van zaken..... Wij willen niet dat een kind van 9 zich zorgen moet maken of hij verbaal iemand de baas is ja of nee. En dat dat in die klas alleen maar 'ja' moet zijn.
Ik zou inderdaad nog kunnen vragen of er overplaatsing naar een andere groep mogelijk is. Maar dan moeten we wel weten of daar een mogelijkheid is waar hij wel aansluiting zal vinden.
LydiaDietz schreef op 13-02-2024 om 11:46:
Competitief, fel en soms een beetje lullig doen tijdens het voetbal hoort er op die leeftijd een beetje bij. En met een beetje lullig doen bedoel ik dat beide partijen hier tevreden mee zijn. Ik wil dergelijk gedrag niet in de klas hebben, ik wil bepaalde woorden ook niet op het plein, maar blijkbaar komt er toch een bepaald machogedrag naar boven bij voetbal, en dat accepteer ik dan maar als leerkracht. Net als dat ik het in lagere klassen ok vind als er gestoeid wordt. Ook weer als beide partijen dit goed vinden.
Dat je zoon daar niet aan mee wil doen en dit niet zijn ding is snap ik heel goed. Doorgaans zit er ook wel een plukje jongens bij die er niks mee hebben, die vinden aansluiting bij elkaar en zo is iedereen gelukkig.
Voetballen is precies dat wat je aangeeft (competitief, fel en een beetje lullig doen), maar alle partijen moeten hier tevreden mee zijn. En daar gaat het op mis. Als onze zoon netjes het geleerde van de weerbaarheidstrainingen toepast (aangeven dat hij het niet leuk vindt dat er in zijn gezicht geschreeuwd wordt dat het door een fout van hem komt dat ze verloren hebben, aan de kant geduwd worden als je keeper bent en dan de bal tig keer in het doel schoppen), walsen ze toch gewoon over hem heen. Voor hem redenen genoeg om voetballen te mijden.
wat mij opvalt aan jou OP is, dat jou zoon steeds weerwaarheidstrainingen moet volgen, maar de kinderen die gedrag vertonen als buitensluiten, en grof gebekt zijn en jou zoon niet in zijn waarde laten niet??
TO, ik zou echt kijken naar een andere klas of school dan. Echt, er bestaan gewoon klassen met meerdere jongens zoals die van jou (en mij). Mijn zoon zat vorig jaar in een andere klas (heeft een klas overgeslagen) en daar had hij gewoon aansluiting met een groepje rustigere jongens; in z’n nieuwe klas weer. Geen bérgen vrienden, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ook de leerkracht hierboven zie ik schrijven dat er altijd wel een ‘plukje kinderen’ niet meedoet met voetballen en het met elkaar leuk heeft. Ik gun je zoon dat echt ❤️
BritgetJones007 schreef op 13-02-2024 om 20:12:
wat mij opvalt aan jou OP is, dat jou zoon steeds weerwaarheidstrainingen moet volgen, maar de kinderen die gedrag vertonen als buitensluiten, en grof gebekt zijn en jou zoon niet in zijn waarde laten niet??
Dat klopt inderdaad. Er is dus wel klassikaal een training gevolgd, onder schooltijd, maar wij zijn al vanaf groep 4 aan het heen en weer rijden met onze zoon. Gelukkig niet aansluitend, maar soms ook wel lange trajecten. En een weerbaarheidstraining is overigens echt niet verkeerd hoor. Hij heeft er zeker dingen van opgestoken en met de huidige training leert hij er nog steeds van. Soms denk ik wel eens: jij bent verder dan die schreeuwers in je klas....
Ergens probeer je als ouders toch alles voor je kind en ga je ook af op adviezen van de leerkracht en ib-er. Voor onze zoon zou het al superfijn zijn als hij maar een paar jongens om hem heen zou hebben. Dat hoeven er inderdaad geen bérgen te zijn.
Wij hebben voldoende om goed over na te denken (en te bespreken).
Superbedankt voor jullie reacties en meedenken!
Maar TO, zeggen dat je iemand niet in het groepje wilt, is pesten. Iemand in z'n gezicht uitschelden/schreeuwen is nog een stap verder, dat gaat richting mishandeling. Ik vermoed dat er al zoveel gebeurd is, dat dit klein voelt. Maar dat is het niet!
Als school dit niet weet op te lossen, zou ik kijken naar een andere school voor je kind.
Ik adviseer ook: verder kijken. Vorig jaar zat de klas boven mijn oudste in groep 6 en heeft destijds met de meiden onderling een goed probleem met de onderlinge dynamiek gehad. Er werd zoveel buitengesloten, genegeerd, gepest en geroddeld, dat er ook verschillende kinderen zijn vertrokken naar een andere school.
Lijkt me vreselijk voor een kind om dagelijks in zo’n groep te moeten zitten. Dit zou je op een werkplek ook niet trekken, toch?
Maar het valt me sowieso wel op rond deze leeftijd dat sommige kinderen in een stroomversnelling richting de tienertijd zitten en sommige nog best kinderlijk zijn. Ik denk dat dit een dynamiek ook scheef kan trekken in een klas?
Misschien niet helemaal een juiste vergelijking, maar ik heb op mijn vorige werkplek meegemaakt hoe 2 collega's de hele boel domineerde en anderen ervan langs gaven wanneer zij niet meededen/meebuigde.
Dat ging echt tot uitschelden aan toe. Het resulteerde erin dat degene die uitgescholden werden, zichzelf maar weerbaarder moesten opstellen, en het uiteindelijk bij 'hun' zelf lag, hoe hard iets je wel of niet raakt!
Assertiviteit, feedback kunnen handelen, grenzen aangeven en dat soort termen vlogen je om de oren. Gooi er maar wat training-termen tegenaan, terwijl het natuurlijk gewoon de wereld op zijn kop is!
Absoluut opstappen, of het nu om een basisschool, sportverenigingen of werkplek gaat.
Het belangerijkste lijkt mij hoe je zoontje zelf erbij is in de situatie en wat hem de oplossing lijkt'
dankjewel voor deze antwoorden en vragen helpt enorm
Bernadetdk schreef op 12-02-2024 om 21:26:
[..]
Wij zijn na 3 jaar training in training uit wel zover dat het wel klaar is met trainen. Mijn man zegt al langer dat 'die andere jongens maar op training moeten. En terecht opgemerkt punt hier is ook dat we op moeten letten dat onze zoon niet gaat denken dat het aan hemzelf ligt.
helemaal met je man eens. Ik vind het wel erg makkelijk dat degene die in de verdrukking staat steeds training na training moet doen, en die jongens geen halt toegeroepen wordt.
Boterbloemetjes schreef op 19-02-2024 om 16:23:
Misschien niet helemaal een juiste vergelijking, maar ik heb op mijn vorige werkplek meegemaakt hoe 2 collega's de hele boel domineerde en anderen ervan langs gaven wanneer zij niet meededen/meebuigde.
Dat ging echt tot uitschelden aan toe. Het resulteerde erin dat degene die uitgescholden werden, zichzelf maar weerbaarder moesten opstellen, en het uiteindelijk bij 'hun' zelf lag, hoe hard iets je wel of niet raakt!
Assertiviteit, feedback kunnen handelen, grenzen aangeven en dat soort termen vlogen je om de oren. Gooi er maar wat training-termen tegenaan, terwijl het natuurlijk gewoon de wereld op zijn kop is!
Absoluut opstappen, of het nu om een basisschool, sportverenigingen of werkplek gaat.
Wel een goede vergelijking.
Ik hoor steeds meer van dit soort verhalen. We moeten als samenleving eens af van het leggen van de aanpassings verantwoordelijkheid bij mensen die zich wel netjes gedragen. Dit moet namelijk gewoon gaan naar de mensen die zich niet netjes gedragen.
Heb zelf ook al meerdere van dit soort voorbeelden gehoord in mijn omgeving. Een hele slechte ontwikkeling.
Ik snap dat het makkelijk is voor leidinggevenden/leraren, want degenen die zich netjes gedragen, zullen dat veel braver doen dan degenen die zich niet netjes gedragen en dan hoeven zij zelf ook niet degenen aan te spreken die het probleem zijn.
Herkenbaar van mijn eigen zoon.
Als ik jou zo lees heb je genoeg gedaan om het te verbeteren. Ja, jouw zoon kan weerbaarder worden, maar de anderen hebben ook iets te doen. Als daar niks verandert dan kom je niet verder. En dan blijft de groepsdynamiek zoals ie is.
Vergeet ook niet dat in groep 7 en 8 kinderen nog harder worden naar elkaar - wellicht is het nu nog acceptabel, maar de kans bestaat dat het helemaal niet meer leuk wordt.
Kortom: ga toch eens onderzoeken of een andere groep of school beter bij hem past. Wie niet waagt die niet wint. Ga eens praten en rondkijken. En groep 6 is op zich niet te laat om nog over te stappen.
Mijn zoon zit nu in groep 8 en achteraf gezien hadden we een andere school voor hem moeten zoeken waar hij meer zichzelf kon zijn. Dat kan nu niet meer. De huidige groepsdynamiek gaat hier niet meer veranderen, dus wij richten onze aandacht op het VO en zijn daar extra kritisch om een school te vinden die bij hem past.
Ik wens je veel succes en dat je zoon maar in een groep terecht mag komen met wat meer gelijk gestemden en waar hij zichzelf kan zijn!
Inmiddels gesproken met de leerkracht, maar dit gaat niet meer goedkomen voor onze zoon, niet in deze klas.
De jongens zijn allemaal 'leiders' op 2 na (onze zoon en nog 1). Er zitten ook negatieve leiders tussen. De klassikale groepstraining die gedaan is om het wij-gevoel te bevorderen wordt niets meer mee gedaan. Onze zoon wil graag klassikale spellen doen, maar dit levert volgens de leerkracht zoveel negativiteit op bij de andere jongens, dat dat niet meer gedaan wordt.
Onze zoon wil niet weg uit zijn klas omdat hij bang is dat er in een nieuwe klas ook weer vervelende jongens zullen zitten. Wij willen hem het liefst in een veilige klas hebben... Nog even de tijd om wat onderzoekjes te doen bij andere scholen.
