Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Geduld? opperdepop!

Vanavond heb ik heeeeeeeeeel hard geschreeuwd tegen mijn kleuter van 6, echt heel erg hard. Hij is zich het apezuur geschrokken natuurlijk, ik ook. Hij was al de hele middag aan het piepen en zeuren, last van een aftje in zijn mond. Maar dan vooral tijdens het avondeten en niet bij het snoepje die middag. Bij het naar bed gaan idem dito, pas toen ik had voorgelezen, gezongen en ingestopt kreeg hij ineens zoveel last van zijn aftje, huilen en piepen en niet te stoppen. Toen ben ik dus zooooo boooooooos geworden en gaan schreeuwen. Uiteindelijk stopte dit geschreeuw in huilen van mijn kant (hij lag natuurlijk al te huilen) en ben ik weggelopen. Van mijn huilen schrok hij enorm, hij sprong gelijk zijn bed uit en stond op de overloop naar mij te kijken met de bedeesde vraag of ik huilde? Arm schaap. Toen hebben we een poos gekroeld en hebben we het goed gemaakt, maar ow jongens, wat vind ik mezelf een kreng. Bah!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sascha2

Sascha2

20-06-2011 om 21:01

Niet doen

Sanneke, je moet jezelf geen kreng vinden. Juist omdat je je er zo ontdaan over voelt, weet je dat je zo helemaal niet bent. Ik vind het menselijk hoor, het verliezen van je geduld. Het voelt naar he? Herkenning hier hoor, want mijn jongetje van zes kan ook zo jengelen en zeuren en doen. Heel vermoeiend en mij overkimt het ook dat ik mijn geduld verlies . Ze zijn moe, einde schooljaar, vermoeiend jaar (groep 3) en tja, dat is geen handige combinatie.
Hoe gaat het met dochter? Doet ze haar naam nog steeds eer aan ? De mijne wel, die staat tegenwoordig vrijwel iedere avond buiten even af te koelen
Hou je taai hoor! En geef D morgenochtend een flinke knuffel
X

En nog even praktisch

En nog even praktisch: er zijn verdovende spulletjes tegen aften in de handel, wel vragen bij de apotheek. Met lidocaine oid erin. Ze gaan er niet sneller van over maar het verzacht de pijn wel.

En wat dat schreeuwen betreft: been there, done that. En dan schrikt het arme joch zich helemaal te barsten en voel ik me natuurlijk enorm schuldig. Ik ben nog niet zelf gaan huilen trouwens.
Nou ja, moeder is ook maar een mens, denk ik dan maar. Vooral 's ochtends ben ik enorm menselijk

Groeten,

Temet

Sanneke*

Sanneke*

21-06-2011 om 08:24 Topicstarter

Bedankt

Jullie hebben gelijk, ik ben alleen zo verbaasd dat ik zo enorm boos kan worden op zo'n klein mannetje... Maar goed, soms is al het bloed onder de nagels vandaan en barst de bom zullen we maar zeggen. Vannacht wel slecht van geslapen, lag toch te malen en te draaien. Gevolg? Chagrijnig! Maar goed, ik ben aan het werk vandaag en de kinders krijgen positieve aandacht bij opa & oma en hoeven niet naar mijn gegrom te luisteren.
Spul met lidocaïne vind ik een strak plan, ik zal morgen eens langs de apotheek gaan. Tot nu toe gebruik ik aloclair spray, maar dat doet geen snars tegen de pijn. Mijn man heeft ook vaak aften maar doet er verder niks tegen, misschien gaat hij het nu gebruiken als ik het koop en kan hij weer fatsoenlijk eten met aft. Beetje eigenwijs is hij wel hoor
En inderdaad, een moeder is ook maar een mens. Soms voel ik me een supermama, maar vaker dus niet en loop ik even vast. Maar toch baal ik er nog van.
Groetjes, Sanneke*

dc

dc

21-06-2011 om 09:57

Inderdaad

Het is mij ook overkomen, inclusief huilbui en knuffelbui erna. Soms waarschuw ik ze gewoon dat ik heel sacherijnig ben en ze me maar beter met rust kunnen laten

Sascha2

Sascha2

21-06-2011 om 10:14

Dat stadium heb ik hier ook: ik waarschuw ze alvast .

Sanneke*

Sanneke*

21-06-2011 om 10:35 Topicstarter

Waarschuwen

Ik had ook heel braaf gewaarschuwd, maar mijn HSP-zoon kon het niet laten te testen of het wel echt zo was. Nou.... hij wilde dat hij dat niet had gedaan denk ik.
Ik heb ook een lange knuffelsessie daarna gehouden, dat was voor ons allebei erg nodig, geschrokken als we waren.
Ik kikker wel wat op door jullie berichtjes, dank!
En Berber, gelukkig ben ik geen kreng, jij kent me wel aardig tenslotte thanx!

Weet je wat bij mij vaak werkt?

Om de oplopende ergernis rond die tijd van de dag niet op te kroppen. Gewoon helemaal bij mezelf houden en uitspreken. Dat wordt dan bijvoorbeeld een opsomming van alle dingen die me tegenvallen/mis zijn gegaan die dag, en dat ik me daardoor nu moe voel en echt even zin heb om niets te doen. Bij mij voorkomt dat uitbarstingen.

Variant daarop is als je voelt dat je overloopt gewoon gaan zitten op de grond en tot tien tellen. Vaak komt kind dan naar me toe en knuffelen we even.

Massi Nissa

Massi Nissa

21-06-2011 om 11:36

O zo herkenbaar

Mijn dochter (4,5) kan afwisselend superlief zijn en mij tot waanzin drijven. Ik heb haar vorige week geknepen. Expres. Ze reageerde vreselijk verontwaardigd (en terecht), want dat mag zij ook niet en waarom mocht ik dat dan wel? Ik heb toen maar uitgelegd dat ik het ook niet mag. Knuffel erbij en voor dochter was het alweer klaar. Ik voelde me nog tijden schuldig en rot. Wat ik merk, is dat ze meer dan ooit mijn eigen buien spiegelt. Als ik erg moe ben en tien dingen tegelijk 'moet' doen (voor mijn gevoel dan), word ik een onprettig mens. Dochter zet de hakken dan ferm in het zand en wordt ook onmogelijk. Ik weet nog niet hoe ik het kan voorkomen, voornemen helpt niet.
Groetjes
Massi

Esc

Esc

22-06-2011 om 07:54

Herkenbaar hoor

Het gebeurt niet vaak, maar ik merk wel eens dat ik sta te schreeuwen zonder dat ik het zelf door heb Blijkbaar inderdaad teveel opgekropt gedurende de dag of de vorige dag, komt ook wel voor. Ik probeer ook wel te waarschuwen ('pas op, ik voel dat ik boos word' o.i.d.) maar dat maakt meestal geen indruk. Ik noem het altijd 'darmdagen', en de ervaring leert dat na een darmdag nooit nóg een darmdag komt.

Sascha2

Sascha2

22-06-2011 om 20:54

Sanneke

Hoe is het gisteren en vandaag gegaan

Sanneke*

Sanneke*

22-06-2011 om 22:13 Topicstarter

Sascha

Gisteren ging goed, dat was geen kunst want toen legde mijn man hem op bed haha! Vanavond heb ik hem weer op bed gelegd en hij probeerde weer te blijven roepen en zeuren. Ben rustig gebleven (oeioei wat kost dat moeite), beetje meegeveerd in zijn geklaag, maar wel duidelijk gemaakt dat ik niet gediend was van dat piepen. Ook aangegeven dat ik voelde dat ik boos aan het worden was en dat ik niet wilde dat het weer zo fout zou gaan. Uiteindelijk moest ik 1 x terug toen hij eenmaal lag, dat is te overzien natuurlijk.
Maar het blijft lastig, dat wel.
Lief dat je het vroeg trouwens!
Oh ja, je vroeg nog naar de dame he? Die is zo lief, dat is echt bijzonder. Af en toe een bui als ze haar zin niet krijgt, maar dat is eigenijk zo over. Slapen als een os, van 7 tot 7 en dan 'smiddags ook nog een uur of 2. Nooit zeuren met naar bed gaan, luistert overdag ook een heel stuk beter dan grote broer ooit gedaan heeft, is voor rede vastbaar en goed af te leiden. Kortom, een heerlijke meid en nog niet echt een enorme peuterpuber terwijl ze toch al 3 is. Alleen zindelijk worden?! Dat duurt nog wel even, mevrouw wil ECHT niet! Heeft ook geen last van een vieze luier, ook niet als er poep in zit, boeit haar gewoon niet. Dus.....
Groetjes, Sanneke*

Sascha2

Sascha2

23-06-2011 om 06:42

Fijn

Wat fijn dat het met dochter zo lekker loopt. En het zindelijk worden, joh ze heeft nog bijna een jaar.
Dat dreinen en roepen bij het naar bed gaa, dat herken ik. Tenenkrommend he? Mijn oudste heeft dat een tijdje gedaan en bij hem hielp het als ik een consequentie verbond aan het gedrag. Hij slaapt met deur open en als hij blijft roepen dan gaat de deur dicht, want ik wil het niet horen. Dat soort dingen. Voor hem hielp het. Bij de tweede ook. Naar nu bij T totaal niet, die zet nog een tandje extra bij op zulke momenten. Vandaar dat zij af en toe in de tuin belandt voor een minuutje of wat, om het te doorbreken en om mijn boosheid te beperken. Nog even en ik hoop dat ze haar zinnen op iets anders zet. Nog een te gaan hahaha, maar de vierde slaapt sowieso niet in zonder mij. Ooit, ooit is het rustig in huis , dan wonen ze op zichzelf. En o, wat zal ik de reuring dan missen. Hou je taai hoor, je bent echt de enige niet. Goed dat je het benoemd hebt

anna

anna

26-06-2011 om 00:12

Mammie op de trap

Ik heb ook 'n keer m'n zoontje terug geduwt, niet hard maar toch! en toen zei hij 'mammie no pushing' en begon hij te huilen... Oh nee! Toen heb ik uitgelegd dat ik dat niet mocht doen en ben ik op de eerste tree van de trap gaan zitten, waar hij ook moet zitten als hij stoute dingen doet Nou dat vond hij wel terecht, daarna knuffel en klaar. Wel ben ik geschrokken van m'n reaktie, en als ik voel dat het oploopt, loop ik nu even weg, of zeg ik niks/diep ademen, en dat helpt tot nu toe. Hij merkt dan ook dat hij te ver gaat; hij zit in z'n "terrible twos" zoals ze hier zeggen!
ik kan niet wachten op n goeie nacht slaap!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.