Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Anna

Anna

03-06-2012 om 22:58

Goede manieren (net 10 jaar en 12 jaar)

Ik hecht wel aan goede manieren, maar het lukt me niet om zoon die te laten tonen, zucht. Bij dochter (12 jr) gaat het een stuk beter, maar houdt toch nog niet over.

Vb:
Tafelmanieren: ik wil graag dat ze wachten met eten tot iedereen zit en eten op zijn bord heeft. Vaak vallen ze aan voordat dat de bedoeling is.
Ik wil graag dat ze vork links en mes (of lepel) rechts houden, gaat ook vaak mis.
Zoon houdt ellebogen vaak op tafel, vind ik niet netjes (wel onderarmen tegen tafel aan) - zo heb ik het althans geleerd .
Dingen doorgeven op tafel voor elkaar, doet zoon niet snel.
Ze willen opstaan voordat iedereen klaar met eten is (ook als de maaltijd niet suuuuperlang geduurd heeft).

Mensen groeten (bij aankomst of weggaan): hij kijkt ze vaak niet aan, geeft vaak geen hand (ik moet hem er steeds weer aan helpen herinneren en gaat niet van harte).

Bij vragen: is antwoord vaak "ja" of "nee" in plaats van "ja, graag" of iets anders met twee woorden.

Het beeld is wel duidelijk. Ik blijf ze eraan herinneren, maar het gaat nog steeds niet soepel.

Zie soms bij andere kinderen van die leeftijd dat die kinderen een stuk netter omgaan met volwassen en aan tafel.

Wie herkent dit? Iemand die mij kan geruststellen dat het uiteindelijk toch wel goedkomt? Of moet ik meer/andere maatregelen (straf?) gaan treffen zodat ze eindelijk eens laten zien dat ze goede manieren hebben (of in elk geval bij anderen die goede manieren laten zien)?

Ik schaam me soms echt dood. Ben zelf - dat is vast duidelijk - wel grootgebracht met het fenomeen dat goede manieren belangrijk zijn. Ik vind het overigens zelf ook van respect naar mezelf en naar anderen toe getuigen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Yura

Yura

04-06-2012 om 08:32

Bij anderen

Wat ik vaak merk en hoor is dat kinderen zich thuis vaak niet aan het bijgebrachte houden maar dat als ze zonder jou ergens zijn dat ze dan opeens zeer goed gemanierd blijken te zijn. Dus je opvoeding is vast niet voor niks.

Vic

Vic

04-06-2012 om 09:36

Bij anderen

Ik heb al regelmatig complimenten gehad over de (tafel-) manieren van mijn kinderen als ze ergens gegeten of gelogeerd hadden. De eerste keer heb ik zelfs nog even nagevraagd of het wel echt over mijn kind ging Thuis gedragen ze zich regelmatig als een stel Neandertalers, maar zo lang er niets stuk gaat en het niet een te erge rotzooi wordt laat ik dat maar een beetje begaan.

Waarom vork links en mes rechts?

Ben benieuwd wat je bezwaar is tegen vork links en mes rechts?

Ben zelf rechtshandig, maar zelf eet zowel ik als mijn kinderen als linkshandigen. Met vork links kunnen wij niet netjes eten...Ik krijg bijvoorbeeld doperwtjes niet met de vork links netjes naar binnen.

Ook hier vaak complimentjes gehad over zonen die bij anderen netje aten en hun eigen spullen afruimden, ter wijl ze hier na het eten achterover leunden.

Maylise

Maylise

04-06-2012 om 15:01

Hier

Mijn jongste zoon kan soms ook tafelmanieren laten zien die zelfs de gemiddelde Neanderthaler niet netjes zou vinden. Ik heb er eigenlijk weinig geduld mee. Hij weet hoe het moet & als hij zich er niet aan houdt dan gaat hij maar op de gang verder eten.

Mijn belangrijkste regels aan tafel zijn:
niet smakken/slurpen
niet met open mond eten
geen ellebogen op tafel
niet opstaan zonder toestemming
Geen negatief commentaar op het eten
Geen negatief commentaar op elkaar (ook niet buiten het eten om natuurlijk)

Mes en vork netjes hanteren vind ik ook belangrijk. In elk geval moeten ze het wel kunnen. In de praktijk vind ik het niet zo erg als ze alleen met een vork eten of zo; mits het wel netjes gebeurd. Niet eten echt naar binnen schuiven maar gewoon netjes eten. In elk geval zolang het netjes gebeurd vind ik het prima als ze het bestek iets anders hanteren.

Margriet*

Margriet*

05-06-2012 om 22:50

Geen ellebogen op tafel

Waarom eigenlijk niet. Ik zit regelmatig met mijn armen over elkaaraan tafel,daarbij rusten mijn ellebogen op tafel. Wat is dat voor een ouderwetse regel?

Smakken en slurpen en boeren, wil ik ook niet.

Maylise

Maylise

06-06-2012 om 12:19

Margriet

Ik neem aan dat je niet eet terwijl je met je armen over elkaar aan tafel zit? Anders vind ik het wel heel knap. Je mag natuurlijk best je ellebogen op tafel hebben bij een andere activiteit dan eten. Althans van mij mag dat. Daar zeg ik niks van tegen de kinderen.
Als we eten dan echter geen ellebogen op tafel. Dat hoort niet zo. Het staat niet netjes. Voor mij reden genoeg om dat niet toe te staan. Etiquette is een manier om intermenselijk contact aangenaam te laten verlopen & tafelmanieren vind ik daar persoonlijk een belangrijk onderdeel van. Ik moet er namelijk ook tegen aan kijken.
Tafelmanieren verschillen uiteraard per land en cultuur maar om het niet te ingewikkeld te maken houden we ons thuis aan wat in het westen min of meer gangbaar is.
Niet elk klein regeltje hoeft constant opgevolgd te worden zolang ze maar weten wat eigenlijk de bedoeling is.
Ik let op wat voor mij belangrijke pijlers zijn en de rest zie ik toch niet want zoveel overzicht heb ik niet meestal.

Secret!

Secret!

13-06-2012 om 23:17

Ik krijg het benauwd!

Als ik je verhaal lees, dan krijg ik het aardig benauwd. Ik zie geen ruimte bij je kinderen, zo strak allemaal. Ik ben het met je eens dat er regels moeten zijn. Om zo waarde en normen aan te leren.
Dat ze moeten wachten totdat iedereen kan gaan eten, heb ik het geluk dat wij voor het eten bidden, zodat het bij ons een gewoonte is, hetzelfde als na het eten dan danken wij en gaan dan van tafel.
Dat ze precies zo met het bestek moeten eten, ik ben blij dat mijn kinderen sowieso hun bord willen leeg eten.
Ik denk dat het bij je zoon iets is van los willen komen van al die regels. Ik kan er niet uit je verhaal opmaken hoe je de regels brengt.
Zelf kan ik helemaal niet tegen als ouders tegen kinderen zeggen als ze een kado krijgen:"En wat zeg je dan?" Omdat ik vind dat je het moment dan zo beladen maakt en het kind te kijk zet. Ik zal dan tegen mijn kind zeggen, als ze er zelf niet mee komt, van: hé wat een leuk kado, leuk dat ze dat voor je gekocht hebben, vind je ook niet? Dan laat je het gewoon aan het kind zelf over.
Ik kan je helaas geen oplossing aandragen. Wel zelf het goede voorbeeld blijven geven, is altijd goed. En verder in een gesprek met je zoon, als het een keer van komt er rustig over hebben. En dan vooral terug koppelen. In de zin van: "Hoe zou je het zelf vinden als (B.v) iemand zo ongeïntereseerd tegen jou doet?"
Verder niet te veel nadruk opleggen, als hij b.v. geen hand geeft of mensen niet aan kijkt. Geef hem de ruimte om het zelf uit te vinden. Die leeftijd heeft hij nu juist om dingen eigen te maken, en dat werkt (zeker bij jongens) als ze het zelf uit zoeken. Door ondertussen dus te zien hoe b.v. jullie ermee omgaan.
Succes ermee, wie weet heb je wat aan mijn commentaar.

tonny

tonny

16-06-2012 om 10:28

Uit en thuis

Mijn ervaring is dat kinderen zich bij anderen (zonder jouw toezicht) vaak beter gedragen dan je had verwacht. Geen paniek dus. Verder vind ik vriendelijkheid en goede sfeer veel belangrijker dan correcte tafelmanieren. Ben met je eens dat kinderen moeten weten hoe het hoort - maak daar een spel van een benoem een bepaalde maaltijd tot oefenmaaltijd en geef punten of zo, voor correct gedrag. Spreek vooraf helder af wat je verwacht.
Laat het verder gaan en ga vooral voor gezelligheid!

Wat onbeleefd gedrag betreft - het is soms ook verlegenheid, gene, je niet zo raad weten met je figuur. En dan die maffe opmerkingen van 'grote mensen', visite die meldt dat je zo groot bent geworden enzo, of gaat vragen of je al verkering hebt. En natuurlijk hoe het op school gaat. Geeuw.

Geef gewoon als ouders het goede voorbeeld, een goed voorbeeld betekent veel meer dan regels!

Natalie

Natalie

02-07-2012 om 11:27

Ook bij anderen minder gedrag

Mijn kinderen (6 en 10jr.) zijn de laatste tijd vaak ook best brutaal en luisteren niet als er anderen bij zijn. Ik ben gescheiden en heb sinds een paar maanden weer een vriend. Al vanaf de eerste keer dat hij kennis maakte met de kinderen waren ze ook heel vervelend. Ze luisterden niet en wisten zich ook niet te gedragen, terwijl ze vroeger best wel netjes waren, met anderen erbij. De meeste mensen vinden ook dat ik leuke kinderen heb. Mijn vriend heeft zich al meerdere malen aan hun gedrag geërgerd. Zo erg zelfs dat hij al 2 keer op het punt gestaan heeft een eind aan de relatie te maken. Hij heeft zelf nogal wat meegemaakt en heeft wat oudere kinderen en vroeg zich af of het niet zal escaleren als wij samen zouden wonen. Ik weet niet hoe dit ineens komt, maar ik weet wel dat het pas echt frustrerend is als kinderen zich bij anderen zo misdragen. Ik ben zelf met ze gaan praten en heb wat afspraken met ze gemaakt. Het lijkt nu intussen wel weer wat beter te gaan.
groetjes, Natalie

Vic

Vic

02-07-2012 om 12:22

Natalie

Jammer dat je vriend zich niet wat meer in de kinderen kan verplaatsen, en er gelijk conclusies aan verbindt t.o.v. jou. Ik denk niet dat dat nog goed gaat komen (heb het zelf meegemaakt), en dat je ze misschien voorlopig maar apart moet zien.

Yvonne

Yvonne

02-07-2012 om 18:14

Dit kost 1 seconde:

Eruit met die vent. Wat denkt-ie wel niet?

Je verdient heel veel beter dat dit Natalie.

Natalie

Maar dat staat toch in de functieomschrijving van kinderen van gescheiden ouders, dat ze zich horkerig gedragen tegen de nieuwe vlam van pa of ma? Ik heb er geen persoonlijke ervaring mee (niet gescheiden) maar in films etc is dit een terugkerend thema, is mij opgevallen. Kinderen schijnen zich vaak nogal af te zetten tegen het idee dat er nu een nieuw iemand op het toneel verschijnt op een plaats waar eerst de andere ouder zat.

Als je vriend daar niet tegen kan zou ik het maar bij latten houden, lijkt me zo. En als dat voor hem niet genoeg is, dan vriend maar af door de zijdeur, lijkt me (ik stel me jouw kinderen dan voor terwijl ze elkaar achter jouw rug een high five geven, maar misschien zie ik het helemaal verkeerd).

Groeten,

Temet

Roosje Katoen

Roosje Katoen

02-07-2012 om 22:29

Samenwonen

is absoluut een slecht plan Natalie. Latten is tot daaraantoe, maar als je vriend zich niet in je kinderen kan inleven geef ik jullie relatie weinig kans.

Snelle conclusies

Worden hier getrokken zeg.
Om nu gelijk iemand aan te raden haar relatie te verbreken terwijl ze niet eens om advies vroeg! Gaat mij een beetje ver.

Natalie Wolbers

Natalie Wolbers

08-07-2012 om 13:40

Bedankt

Hallo allemaal,
Heel erg bedankt voor jullie reactie. Ik moet wel zeggen dat ik mijn vriend niet direct dingen verwijt en dat ik het ook niet direct als gebrek aan inleving zie. Ik weet wat hij zelf allemaal heeft meegemaakt en hij is zelf al 'uit de kleine kinderen', dus misschien is het ook even wennen en als ik eerlijk ben, mag ik soms ook wel wat strenger optreden tegen de kinderen, maar ik heb me inderdaad afgevraagd of het niet beter is een eind aan de relatie te maken. Maar alleen al van de gedachte daaraan werd ik helemaal gek, omdat ik echt heel veel van die man houd. Ik heb die twijfel ook maar aan hem voorgelegd en hij zei dat hij ook te veel om mij geeft, om er meteen een punt achter te zetten. Onze relatie is ook nog maar zo pril. We hebben er nog even goed over gepraat en besloten 'ons' toch nog een kans te geven en niet meteen bij de eerste uitdaging op te geven. Alleen heb ik nog wel een beetje mijn twijfels, maar het is wel zo dat we nog een beetje naar elkaar toe moeten groeien en dat er altijd wel dingen zijn waar we ook aan moeten wennen. Als het allemaal goed gaat, zal die twijfel ook vanzelf wel afnemen...

Anna

Anna

09-07-2012 om 22:44

Secret!

Beetje late reaktie, maar je schrijft "Als ik je verhaal lees, dan krijg ik het aardig benauwd. Ik zie geen ruimte bij je kinderen, zo strak allemaal."

Haha, je zou het moeten zien bij ons!!
Helemaal niet zo strak dus . Punt is juist dat ik het vaak echt helemaal niet strak vind en het juist ieieieietsjes strakker zou willen.

Ik zou het allemaal wel vaker meer netjes willen, maar soms gaat echt niets zoals ik het wil. Gelukkig gaan andere keren dingen wel goed hoor. Maar maak je geen zorgen, ik geloof niet dat ik te streng op dit vlak ben.

A zorac

A zorac

04-08-2012 om 15:50

Leefregels juist prettig

De situatie bij Anna is exact die bij mij thuis. Ook 10 en 12 en ook niet zo nauwkeurig met de etiquette. Heel irritant, maar ik blijf het maar herhalen. "Niet met je mond vol eten", "ellebogen van tafel", "wachten tot iedereen wat heeft". Ik denk dat er niks anders op zit, maar ik ben het ook wel eens beu.
Een eeuw geleden verschenen kinderen van die leeftijd helemaal niet bij volwassenen aan tafel. Die aten bij de kinderjuf en als ze ouder werden bij de gouvernante en die leerde hen alles aan. Vanaf hun twaalfde mochten ze mee lunchen en vanaf hun zestiende aanzitten aan het diner. In gegoede kringen althans. In de lagere regionen moest je maar zien dat je genoeg uit de pan kreeg. Prikken uit de pan en aanvallen op je eten voor iedereen iets heeft wordt niet voor niks onbetamelijk gevonden. Dat wordt vanuit een grijs verleden geassocieerd met armoe en honger.
Ik zie in de discussie dat sommigen al die regels te strak vinden, maar veel regels zijn er niet voor niks. Niet met je mond vol praten voorkomt dat het eten uit je mond spat of dat je je verslikt. Je ellebogen niet op tafel planten is omdat je dan nog met je buurman kunt converseren. Eerst je mond leegeten voor je uit je glas drinkt, zorgt ervoor dat er geen etensresten in je glas dobberen.
Ik vind het prettig als mijn kinderen later eens in onbekend gezelschap zijn dat ze weten wat een beetje de algemeen gangbare normen zijn. Ik merk inderdaad dat ze zich bij anderen beter gedragen. En uit eten gaan is een feest.
Ik zal weer eens een beetje meer op het begroeten gaan letten want dat laat ik een beetje sloffen. Terwijl ik het ook niet meer dan normaal vind dat iemand me aankijkt bij een begroeting.
Azorac

Anna

Anna

28-08-2012 om 22:50

A zorac

Dank voor je reaktie! Fijn die herkenning.

Ik herken de laatste alinea over de begroeting ook weer bij jou. Jongste is er erg slecht in, oudste gaat inmiddels een stuk beter.

We blijven ons best doen, he?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.