Halen en brengen school
Beste allemaal,
Ik loop tegen een probleem aan.
Straks gaat mijn zoontje naar school en zit ik met het halen en brengen.
Ik werk momenteel 24 uur (ma, woe en do). Ik heb aan mijn werkgever voorgesteld om dit wat meer te verdelen over de week, zodat ik mijn zoontje kan halen en brengen. Helaas kan ik niet op mijn vriend rekenen, want hij heeft onregelmatige werktijden. Ik ben secretaresse en zit dus op een kantoor. Tot nu toe is altijd alles goed geregeld geweest en iedere moeder heeft haar werktijden mogen aanpassen, tot nu toe. Ze willen dit in de toekomst proberen tegen te houden.
Ik had als voorstel:
ma werken van 08.15 - 17.00
di werken van 09.30 - 14.30
woe vrij
do werken van 08.15 - 17.00
vrij werken van 09.30 - 14.30
Ik zou dan twee uurtjes per week meer gaan werken, zodat ik tenminste twee volle dagen aanwezig ben. Werkgever gaat hier in eerste instantie al niet mee akkoord. Daar kan ik nog wel mee leven, dan werk ik de ma en do gewoon tot 16.00. De ma en do heb ik namelijk wel opvang kunnen regelen.
De mannen waarvoor ik werk vinden dit geen probleem. Maar mijn leidinggevende - een nieuwe - dus wel. Ik kan natuurlijk gewoon drie dagen blijven werken, maar wil hem gewoon niet naar de voorschoolse en naschoolse opvang doen. Daar ben ik geen moeder voor geworden. Om hem zo lang naar opvang te sturen. Ik heb genoeg back-up op mijn werk, dat is het probleem niet. Hebben jullie tips of weten jullie of er iets bestaat zoals een wet?
Groetjes.
Desiree
Goh Astrid
Ik weet niet hoor.
Maar ik geloof dat als we met zijn allen hier alleen maar Kumbaya om het kampvuur gaan zingen dat het dan gauw afgelopen is met dit discussieforum.
Het kan zijn dat ik vrij direct ben (ja in het echte leven ook ja), maar ik bespeur toch ook weleens wat lange tenen her en der. Ik geef mijn mening, zeg hoe ik het zie maar probeer dat wel altijd netjes te doen. Als je daar niet tegen kunt: tja, negeer me dan maar....
discussieforum
Het gaat altijd over meer dan puur sec de vraag van iemand. Dat hoort bij zo'n forum en dat is nou ook juist de meerwaarde, volgens mij. En als vragensteller pik je eruit waar je wat mee kunt en negeer je de rest.
Als het al te bont wordt zijn er altijd wel mensen die even 'hoho' roepen, maar meestal vind ik de toon reuze meevallen. Ik vraag me dan meer af waarom sommige mensen zich toch zo vreselijk snel aangevallen voelen. Dat bedoel ik met 'grow up': op een gegeven moment groei je daar toch wel een beetje overheen?
Klopt
Irl geef ik meestal alleen mijn mening als daar expliciet om gevraagd wordt (net als hier) en dan doe ik dat op dezelfde manier als hier. Wat me niet altijd in dank wordt afgenomen, maar dat terzijde 
Eens met Jippox
Intussen toch al 55 mensen de moeite genomen om in de pen te klimmen, dat is niet niks.
Natuurlijk zit er niet altijd bij wat in Desiree's straatje past, maar we moeten het doen met wat ze opschrijft, we zien haar niet. Dat zij alles persoonlijk opneemt is haar probleem.
aardig
Ehm, ik heb volgens mij heel netjes en aardig gereageerd en keurig de vraag die gesteld werd beantwoord.
De vraag was of iemand wist hoe dit op te lossen en of er wettelijk iets vaststond.
Ik heb netjes de desbetreffende wet gegeven en aangegeven waar de haken en ogen zitten. Zonder enig waardeoordeel.
Alleen daar is verder helemaal niet op gereageerd.
astrid (en desiree?)
Wat me zo opviel aan Desirees reacties is dat ze vanaf het begin af aan zeer afwijzend reageerde op enige input die geleverd werd op haar *eigen* informatie over hoe zij vond dat ze het moederschap moest invullen.
In mijn optiek heeft ze geen enkele keer de suggestie opgepakt dat haar leidinggevende misschien wel zo denkt als hier op het forum werd toegelicht (hoe je dus ook tegen moederschap, werkende ouders etkunt aankijken, en dat dat beinvloedt hoe werkgevers denken).
Ze vond telkens dat het niet ter zake deed en vond het zelfs (beetje) belachelijk om dat erbij te betrekken.
Als je zo reageert op een andere insteek van het probleem en daarmee 75% van de posters afserveert . . . da's ook niet lekker bij een eerste posting denk ik dan.
En tot en met het laatste alleen maar de mensen bedanken die in haar straatje praatten, geen blijk geven van breder trekken van de discussie etc.
tsja. . .
gr Angela
tunnelvisie
Ik denk dat Desiree een beetje last had van tunnelvisie en echt geen idee had dat (veel) mensen en blijkbaar anders in staan. Ze hoeft het niet met andermans mening eens te zijn, maar het zou haar wel sieren als ze open zou staan voor andermans perspectieven.
En tja, stel je je vraag op een forum dan moet je ook groot genoeg zijn om andere meningen aan te horen en te respecteren. Toch?
weer even over het werk
Bij ons op het werk kunnen de part-timers geen vaste dagen en tijden meer krijgen. Dat heeft ook te maken met bezuinigingen er moet scherper gepland worden met personeel en dat lukt niet als mensen niet flexibel zijn. Dat is best lastig met kinderen maar het lukt mijn nieuwe collega's allemaal goed want ook de kinderopvang is flexibeler geworden.
Er is ook meer besef dat er voor jou 10 anderen zijn, het is moeilijk een baan te krijgen, dus mensen spannen zich meer in om alles op het werk goed te laten verlopen.
Ik merk trouwens wel op het forum dat mensen sneller boos zijn en boos vertrekken. Terwijl de reacties hier altijd heel genuanceerd zijn, op een uitschietertje na. Moet je eens op het viva forum kijken, daar wordt echt heel fel en ongenuanceerd gereageerd.
hier een moeder én leidinggevende
Ik ben (alleenstaande) moeder en leidinggevende van een flink team. Nu is flexibiliteit in de uren niet zo een probleem. Hoe laat iemand binnenkomt maakt in ons werkveld niet zoveel uit. Maar ik vind wel dat flexibiliteit van 2 kanten moet komen. Dus als er overgewerkt moet worden omdat er een klus echt af moet verwacht ik ook dat iedereen, dus ook de moeders, er dan extra is. Dat blijkt in de praktijk toch vaak wel tegen te vallen eerlijk gezegd...
overwerk
het ligt er maar net aan met zo'n overwerkklus hoe vaak, of je het thuis mag doen, of het van tevoren duidelijk is dat er overgewerkt gaat worden etc. Ik heb vroeger stage gelopen bij een bureau waar er ineens werd besloten dat de deadline wel heel dichtbij was en dan 'mocht' je niet meer naar huis. Het kwam wel voor dat mensen met zo'n plotselinge deadline tot diep in de nacht op het werk bleven; toen heb ik wel bedacht, hier ga ik niet werken later (maar goed, de stage was toch al niet leuk). Bij dit bedrijf schoten de vaders in de stress die moesten regelen dat iemand anders het kroost van de kinderopvang ophaalde, maar misschien heb je gelijk dat een moeder gewoon naar huis zou gaan. Zou ik ook doen, ik wil best het werk mee naar huis nemen in zo'n geval maar niet onaangekondigd 's avonds niet thuis komen. Zou ik ook niet waarderen als mijn partner regelmatig zou overwerken.
Ik zie dat hier bij een kennis; moeder heeft haar werk maar (tijdelijk) opgegeven omdat man regelmatig overwerkt, en de kinderen vaak ziek zijn. Alles komt op haar neer, school van de kinderen, dokter/tandarts/therapie, zwemles, voetbal etc.
Swaen
Als je dat op tijd aankondigt, zoals ik op tijd vrij vraag normaliter, dan is er vast wel iets te regelen. Maar je kunt kinderen niet ongevoed, zonder oppas laat alleen thuislaten, maar dat snapt elk redelijk mens denk ik.
Niet iedereen heeft een groot netwerk/familie /bso met warm eten en slaapplaatsen voor de nacht; om het maar even ver door te trekken.
Zo was mijn baas wel. De baan zou flexibel zijn, maar die flexibiliteit trok al heel snel door naar 1 kant. Zijn kant.
Verschilt per baan
In het werk wat ik doe zit heel veel flexibiliteit maar er wordt verwacht dat het werk gewoon af is. Sommige periodes zijn heel druk en zal je 60 uur per week moeten werken. Daar staan ook rustige periodes tegenover waarin je minder uren kan draaien en makkelijk eerder weg kan en later beginnen. Over het gehele jaar genomen draait bijna iedereen meer uren dan zijn contracturen. Wie daar geen zin in heeft kan beter in een andere sector gaan werken. Maar flexibiliteit hoort inderdaad wel van twee kanten te komen. Als het eenzijdig is dan ontstaan er vlug ergenissen.
Desiree
Ik snap je wel hoor. Je was gewend aan hoe het tot nu toe ging, betreffende je college's en hun kinderen, en het was een koude douche voor je nu het ineens anders wordt gedaan.
Het is ook best flauw, zeker als het werk er niet onder leidt als men flexible omgaat met de momenten van halen/brengen.
En wat onvriendelijk zijn betreft - die klacht komt bij vlagen terug, door de jaren heen. De een heft er wat meer last van dan de ander als er eens -al dan niet expres- wat kort door de bocht wordt gereageerd.
