Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
liora

liora

29-01-2009 om 11:53

Hij leest!

Hallo allemaal,

Wat een mijlpaal: mijn zoon begint te lezen. Het ontroert me diep. En ik bedacht me dat er nooit zo over wordt gepraat. Terwijl dit toch zeker een ontwikkeling is die minstens zo revolutionair is als de eerste stapjes.

Gewoon het idee dat er nu een wereld voor hem open zal gaan, langzaam aan natuurlijk. Ik vind het prachtig!!

Liora

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Gefeliciteerd!

Wat leuk! nu wordt hij groot hè!

Asa Torell

Asa Torell

29-01-2009 om 14:04

O wat leuk

Heerlijk voor je zoon, Liora! Ik zat er toevallig van de week nog aan te denken, hoe leuk het me ook hier voor zoon lijkt als hij dat straks kan. (Duurt nog even, hij is bijna 5 en heeft er geen interesse in uit zichzelf). Inderdaad een hele mijlpaal!

Mooi hè!

Ik vraag mij af of we bij de 2e telkens weer zo verbaasd zijn, ik denk dat je 1e toch in die zin meer unieke bijzondere momenten levert omdat alles zo nieuw is.

Hier worden er avi boekjes geleend uit de bieb, elke maand haalt ze weer nieuwe, telkens moeilijkere zinnetjes

Ja, gaaf hè

Hier viel een paar weken geleden het kwartje: p-o-t, p-o-t, p-o-t, p-o-t, mama daar staat POT! De mengeling van trots en verbazing in zijn stem, ik vond het prachtig! En nu wil hij steeds als ik voorlees, ook een paar woordjes lezen. Ik vind het geweldig! Er gaat idd langzaam een wereld voor hen open. Opeens zie je overal letters-met-betekenis: op een auto, een pak melk etc etc. Echt super!

liora

liora

29-01-2009 om 19:02

Anneque

Hoi Anneque,

Zo ging het hier precies, eerst af en toe een paar woordjes zelf, en toen hele makkelijke dreumesboekjes. En nu dan Avi 1 of zo, heb maar het allermakkelijkste genomen.

Liora

liora

liora

29-01-2009 om 19:03

Manda

Hoi Manda,

Ik denk wel dat we het bij een tweede allemaal weer net zo prachtig vinden. Misschien mede doordat er redelijk wat jaartjes tussen zitten.
Ja joh, het eerste lachje straks, en dan draaien, kruipen, staan, lopen... ik denk dat we het allemaal weer geweldig vinden.
(en dan heb ik het maar niet over de eerste driftbui, de eerste keer straf, de eerste keer kwijt, etc.)

Liora

Emmawee

Emmawee

29-01-2009 om 21:57

Hier ook

Wat gaaf hè, om mee te maken. Hier speelt het ook bij Stoffer (eind maart 6) en het gaat weer helemaal op zijn eigen onnavolgbare wijze. Al vanaf het begin van het schooljaar vragen de juffen en wij ons af: léést hij nou, of heeft hij het allemaal goed onthouden? Hij zei dan bijvoorbeeld bij een bord op straat: "daar staat 'Let op'. Las hij dat? Of wist hij het gewoon nog? Zoiets als p-o-t heb ik hem nog nooit horen doen en als ik hem vroeg of hij iets nou kon lezen, zei hij 'ja' en ging snel iets anders doen... Geen touw aan vast te knopen.
Tot ik tijdens de inaugurele rede van Obama hem opeens hoor zeggen: "weer terug". En twee tellen later: "nieuwe dingen". Juist, precies uit de ondertiteling.
En de laatste dagen gaat hij los. Het lijkt wel alsof hij het zichzelf opeens toestaat. Ik ben ook blij. En trots. En ja, het is een mijlpaal. Leuk dat je die vergelijking maakt met de eerste stapjes. Ik herken dat wel.
Groeten, Maw.

anne

anne

29-01-2009 om 22:55

En bij de derde weer!

ja hoor, mijn derde las van de week toen we zijn zus van het kdv haalden daar op de kapstok b-r-a-m bram!
En ik was ook weer helemaal verbaasd en supertrots, misschien nog wel trotser dan bij de eerste omdat ik er nu door de drukte minder mee bezig ben wat hij allemaal leert op school. En opeens doetie zoiets!
En ook een paar maanden geleden het los fietsen, dat was ook weer een zo'n geweldig moment. De trots in zijn ogen!

Ja ? compleet ot

oh dat is goed om te lezen, ik hoor juist om mij heen dat een 2e toch anders is, je bent al op school, je hebt al langs de kant gezeten met zwemles etc.

Maar misschien bedoelen ze dat dan anders. Oh het is zo spannend en leuk dat dit vast een totaal ander kind zal worden. En idd er zit 6,5 jaar tussen.

Drie (volledig ot)

Ik (3 kinderen) merk dat ik alles wat mijn eigen kinderen betreft steeds even bijzonder vind: het eerste lachje etc. De middelste gaat volgende maand voor het eerst naar school, en ik ben er nu net zo mee bezig in mijn hoofd als met de oudste anderhalf jaar geleden. Ieder kind is héél anders; mijn tweede verschilt enórm van de eerste. Bij de derde dacht ik dan ook heel naïef: op wie zou hij/zij lijken, op de oudste of de middelste? Nou, op geen van beide! Die is óók weer heel anders, echt leuk! Ik denk dat jullie je echt geen "zorgen" hoeven maken: alles is weer zo nieuw. Wél bespeurde ik bij mezelf wat "op-herhalingsvermoeidheid" bij zaken als het consultatiebureau. Dat wordt eerlijk gezegd wel een routineklus, voor zover het al een uitje was natuurlijk En het gedoe, gesleep met buggy en zo, dat zijn dingen die na de eerste keer hun charme wel verliezen. Maar zoals gezegd: alles van de kinderen zelf is uniek. Merken jullie dat niet in je zwangerschap al? Dat is vast ook weer heel bijzonder, zeker als je straks het kindje voelt bewegen.

Asa Torell

Asa Torell

30-01-2009 om 20:56

Tweede (ot ook)

Hier vind ik het allemaal weer geweldig wat de tweede doet. Ik ben ook vergeten hoe ik het precies allemaal vond bij de oudste (3,5 jaar verschil), althans de herinnering is toch minder sterk dan het gevoel van dit moment zelf. Dus de eerste stapjes, eerste woordjes, ik vind het allemaal weer fantastisch. Bij anderen zie ik dit ook zo gaan, behalve soms als de kinderen erg dicht op elkaar zitten en de drukte vooral in de baby- en peutertijd een beetje overheerst. Maar ja dan is die aandacht er in die periode voor de oudste ook niet.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.