Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Hoe help ik mijn kind bij het omgaan met ruzie met een vriendje?

Mijn zoon van 7 is enig kind en heeft 5 vriendjes en speelt ook wel met meiden uit zijn klas.
Dat gaat vaak goed maar ze hebben ook weleens ruzie of doen minder leuk tegen elkaar.
Het probleem is dat wij alledrie(kind , man en ik) moeite hebben met ruzie en ons gauw aangesproken voelen als iemand niet leuk doet. Mijn zoon reageert er op alsof er iets heel ergs aan de hand is.
Gisteren bijv waren ze met een groep aan het spelen en het was leuk geweest zei mijn kind. Toen we later zelf even wat onenigheid hadden begon hij over dat een paar kids minder leuke dingen hadden gezegd . Nu zal dat wel wat meevallen want 's middags was er een meisje hier te spelen die er bij die groep ook was.
Helaas ben ik een moeder die het vreselijk vind als mijn kind ruzie maakt met een vriendje en daar van gelijk denkt dat kinderen nooit weer willen spelen. Hoe kom ik van dat idee af en hoe help ik mijn zoon van dit idee af??
Hebben jullie kinderen ook wel ruzie met vriendjes/vriendinnetjes??

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
MaximeM

MaximeM

14-07-2009 om 11:45

Zo vaak

Hoi,

Och ja, in een middag kunnen ze 3 keer ruzie hebben gehad en hebben ze het ook weer goed gemaakt. Een keer onenigheid hebben is niet erg, als je er samen maar weer uitkomt, lijkt me zo. Hier dacht ik vroeger er ook wel eens het ergste van en dan hadden ze het samen allang weer goedgemaakt. De jongens zeggen dan sorry tegen elkaar en geven een hand en klaar is het weer (geen langdradig goedmaak gesprek ofzo hoor) mijn dochter kan wel eens wat langer van stof zijn, maar maken het ook altijd weer snel goed onderling.
Je kan het proberen wat luchtig te houden bij je zoon, dus als hij ruzie heeft gemaakt kan je zeggen dat hij dan voortaan maar sorry moet zeggen, of als een ander kind niet aardig doet, kan hij daar ook wat van zeggen. En desnoods daarna; 'zullen we het weer goedmaken?" of ' zullen we nu weer vrienden zijn" ... vaak gaat het minder ingewikkeld of diepgaand als wij denken.

Maxime

Guinevere

Guinevere

14-07-2009 om 13:37

Ruzie = leren

Van ruzie leren de kinderen net zo goed hoe ze zich in het sociaal verkeer moeten gedragen als van gezellig spelen. Het moeten natuurlijk geen vechtpartijen worden. Mijn zoon van 7 heeft regelmatig onenigheid met zijn vriendjes en vriendinnetjes, of andersom. Zijn ze het er bv. niet over eens wat ze moeten doen, of dan vindt zoon dat hij van te dichtbij is beschoten met een waterpistool. Uiteindelijk leggen ze het dan ook weer bij, evt. met wat hulp, en sluiten een compromis.
Ook opmerkingen als "dan ben je mijn vriend niet meer!" hoor ik regelmatig. Het einde van de vriendschap duurt meestal wel 10 minuten....
Ze kunnen beter op deze leeftijd al leren hoe je met conflicten omgaat, dan dat ze later geen flauw benul hebben of alles met de mantel der liefde bedekken.

Noelia

Noelia

15-07-2009 om 15:30

Ruzie hoort

Ik ben ook zo´n type die het niet leuk vind om ruzie te maken. Mijn kinderen daarentegen helemaal niet. Gelukkig trekken ze hun mond open want ze weten of hebben geleerd dat hun vriendjes toch wel terug komen. Ook ik heb wel eens onenigheid gehad want soms zit ik gewoon in een sjagerijnige bui of ben ik het echt zat en meestal schrokken de mensen er van en deden daarna extra aardig. Heel frapant hahaha. Mijn zoon kwam laatst terug van een logeerpartijtje bij zijn vriendje. Eigenlijk vond hij het niet zo leuk want het buurjongetje kwam ook en toen keerden ze zich even een tijdje tegen hem. Nu is hij voor vier dagen uitgenodigd om op vakantie te gaan met dat jongetje. Ruzie hoort er bij hoor. Je maakt bijna eerder vrienden door een flinke ruzie denk ik.

stonkie

stonkie

16-07-2009 om 13:29

Ook enig kind

Mijn zoon is bijna 10 en is ook enig kind. Als ik je verhaal lees, jerken ik er veel in.
Mijn kind is dan ook nog eens verlegen. Hij vindt het ook heel moeilijk om zomaar op een kindje af te stappen, ook al kent hij hem/haar. Het frusteert mij soms omdat ik zelf gewoon niet zo ben, ook zijn vader is niet zo.
Hij heeft het gevoel dat als hij ruzie heeft, het kindje dan ook nooit meer met hem wil spelen. Ik praat er wel veel over met hem, dat ruzie erbij hoort en dat je het ook weer goed kan maken etc... dat is een leerproces. Ik denk alleen wel dat het met enig kinderen moeilijker is, dan met meer kinderen in een gezin, dat gaat veel natuurlijker.
Het blijft lastig soms.
groet
Stonkie

Achteraf

Mem77 ik heb ook een dochter die, wanneer ze heel leuk gespeeld heeft met een vriendinnetje, achteraf kan gaan zeuren over wat er allemaal niet leuk was. Zij heeft dit gedaan, zij heeft dat gedaan, zij zegt altijd zus of zo, ze wil altijd de baas zijn enz. Als ze hier gespeeld hebben heb ik er in ieder geval niks van gemerkt.
Als kinderen nog jong zijn, dan kost het spelen met andere kinderen nog veel energie. Je moet delen, samenspelen, naar elkaar luisteren enz. Misschien dat ze hiermee aangeven dat ze het allemaal nog best moeilijk vinden. De volgende keer wil ze altijd weer heel graag met hetzelfde kind afspreken.

groetjes, Tarole

Balletmama76

Balletmama76

17-07-2009 om 21:29

Met ruzies bemoei ik me niet, maar...

...als dochterlief er een keertje niet zelfst weet uit te komen, kan zij wel altijd om advies vragen.

Meestal is dat echter niet nodig, en zij praat het gewoon zelfst uit met haar vrienden.

Gelukkig is zij nogal erg verbaal en kan zich goed uitdrukken. Maar ruzies horen gewoon bij het leven, en ze moeten zelfst leren om conflicten optelossen, ook voor later.

Zij is ook het enigste kind trouwens. Tot zij een jaartje of 6 was, was zij best verlegen en terughoudend, maar op eens ging de schakelaar de andere kant op en nu kletst zij vrij en blij met iederen...

mem77

mem77

18-07-2009 om 21:29 Topicstarter

Kan het zelf ook niet.....

Ik merk wel dat ik gewoon zelf niet goed tegen ruzie kan... Mijn ouders zijn gescheiden en ik denk dat het daar wel wat mee te maken heeft , ik zie ruzie als iets onherstelbaars , terwijl dat helemaal nog niet zo is als je 6 bent.
Helaas denk ik weleens dat kids van 6 al net zo denken als ik...

koentje

koentje

18-07-2009 om 23:47

Wij

zijn hier veel mee bezig, met het uitleggen en tot andere inzichten brengen. Gewoon door te praten erover en zoonlief de andere kant van het verhaal te laten zien, hem in de huid van de ander te laten kruipen. Kost veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel moeite. Maar uiteindelijk snapt hij het wel. Wat niet wil zeggen dat hij het de volgende keer anders doet., Je moet vooral niet te veel willen. Maar het scheelt wel. Ik denk dat praten heel belangrijk is.

Pippin

Pippin

19-07-2009 om 10:54

Tjee

Volgens mij is het toch wel bijzonder hoor, als jullie allemaal nooit ruzie maken. Hoe bewaken jullie dan je grenzen? Hoe ga je om met mensen die over je grenzen heen walsen?
Hoe laat het dan merken als iets je echt raakt? Voor mij is ruzie maken ook verbonden met betrokkenheid. Als ik ergens boos om kan worden, betekent dat, dat het me raakt. Vooral als het om hen gaat, merk ik dat de kinderen zich dan veilig en belangrijk voelen. 'Mama is zo boos omdat de juf niet eerlijk tegen mij deed. Het is belangrijk voor haar hoe het met mij gaat.'
Het lijkt mij toch wel goed als een kind ervaart dat je ruzie kunt maken, zonder dat dit grote gevolgen heeft. Zonder dat je relatie erdoor verstoort raakt.
Misschien is het een idee om thuis wat te oefenen? Met rollenspellen bijvoorbeeld?

Tirza G.

Tirza G.

19-07-2009 om 11:27

Pippin

Boos en ruzie is toch niet hetzelfde? Als ik boos op een juf ben, stamp ik niet meteen naar binnen om tekeer te gaan, dát hoeft toch niet? Als ik boos ben op iemand heb ik er toch niet meteen ruzie mee? Bij ruzie is er betrokkenheid van twee kanten nodig lijkt mij.

Tirza

Pippin

Pippin

19-07-2009 om 15:49

Tirza

Je hebt gelijk, boos zijn en ruzie maken, dat is niet hetzelfde. Maar voor mijn gevoel zijn we wel met elkaar verbonden. Ik maak alleen maar ruzie als ik boos ben.
Maar wat ik bedoelde: soms is het nodig om ruzie te maken. En dan hoeft er heus niet gelijk servies door de lucht te vliegen hoor. Maar ruzie kan een manier zijn om voor iemand of jezelf op te komen, bijvoorbeeld tegen een onrechtvaardige situatie (en toevallig moet ik dan gelijk aan juffen en school denken). Het lijkt me lastig als je dat niet geleerd hebt.

angel3

angel3

20-07-2009 om 09:11

Onder de boosheid

volgens mij is het van belang om te kunnen zien wat er ONDER de boosheid zit. Er wordt gezegd ik maak alleen ruzie als ik boos ben....en als ik dan verder kijk (als ik dat kan) blijkt dat er stress achter zit, verdriet, teleurstelling. WAT veroorzaakt die boosheid. Als je dat weet heb je weer een opening om te praten.
Ik ben ook niet bang voor ruzie.
Maak vrij vaak ruzie maar wel vaak alleen met partner (niet met vriendinnen), veelal verhult de ruzie/boosheid iets anders. Als je er zo naar kan kijken is het missch minder angstig?

Tirza G.

Tirza G.

20-07-2009 om 11:01

Grappig pippin

Ik maak geen ruzie als ik boos ben. Dan neem ik eerst afstand, tot ik gekalmeerd ben. Ik maak sowieso zelden ruzie. Ik ben maar zelden boos ook, trouwens. Ik krijg gewoon altijd mijn zin, ik denk dat dat het is

Tirza

angel3

angel3

20-07-2009 om 19:10

Tirza

ik ben echt oprecht benieuwd hoe je dat doet... ik ben nl best wel snel boos en meestal komt dat omdat ik moe en sjaggo ben en dan heb ik binnen no time ruzie met man over allerlei onzin. Man weet het inmiddels wel dus zijn lontje is wat langer geworden de laatste jaren, maar oh wat vind ik het moeilijk. Ik kan echt een ruziezoeker zijn....

Pippin

Pippin

20-07-2009 om 22:19

O jee

Denk nu niet dat ik de hele tijd ruzie heb met allelei mensen. Dat valt eigenlijk best wel mee. Ik heb als kind wel heel erg verschrikkelijk veel ruzie gemaakt. Met mijn broer. Mijn moeder werd er gek van. Dan was ik echt woedend. Nu kunnen we prima met elkaar opschieten.
Ik denk dat ik het toen zo goed geleerd heb, dat ik nu niet meer zoveel ruzie nodig heb.
Alleen die ene schooljuf dan.... En dat vervelende mens dat mijn spiegel van de auto afreed en uit de hoogte begon te beweren dat ik op haar weghelft reed. En met mijn kinderen, als ze weer eens ver over mijn grenzen heen gaan. En met mijn man als we samen klussen. Enzovoort...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.