Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
icy

icy

23-10-2008 om 18:00

Hoe helpen we ons kind meer zelfvertrouwen te hebben

Wie heeft er tips voor ons.
Ons kind is lief, veel te lief eigenlijk, laat over zich heen lopen en bijt niet van zich af. Op leuke evenementen ( bv. open dag brandweer etc) verstart hij, omdat hij denkt dat iedereen naar hem kijkt.
Hij heeft genoeg vriendjes en hij wordt gelukkig niet gepest, maar hij doet ook altijd spelletjes die een ander wil, hij durft dus niet zijn eigen mening te geven, en laat dus gewoon over zich heen lopen.

Thuis echter, doet hij dat wel, en ik snap wel dat hij het hier durft omdat het veilig is. Daarbuiten voelt hij zich blijkbaar niet veilig.

We zijn met hem naar een intake gesprek van de kanjertraining geweest, maar dat vond hij niets. Ook wij hadden niet echt het idee dat hij ermee geholpen zou worden, omdat hij namelijk heel veel dingen hartstikke goed doet.

We willen het nu eerst zelf proberen, samen met hem, alleen hoe doe je dat, waar begin je, hoe leer je iemand om van zich af te bijten.

Oh ja, hij is 9 jaar, zit in groep 6 en heeft geen broertjes of zusjes.

Hopelijk kan iemand mij wat tips geven.
Icy

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
marie

marie

23-10-2008 om 18:19

Sova-training

Hallo
Wel eens aan een SOVA-training (sociale vaardigheden) gedacht?
groetjes

Pippie

Pippie

23-10-2008 om 19:35

Van binnen

Je zoon weet eigenlijk al hoe hij het moet doen. Want hij doet het thuis wel. In een training (kanjer/sova) leren kinderen dat. Het is gedragsgericht en kan goede ondersteuning geven. Het zit 'm niet in het doen maar in het voelen.

Zoek je het eerder in de gevoelens of eigen waardering van je kind. Wat of welk gevoel zit er bij hem zo in de weg waardoor hij niet voor zichzelf op komt bij anderen?

Ik vroeg me even af wat jullie doen als hij het thuis wel laat zien. Wat daar valt dan ook veel te halen voor hem. Je zou kunnen prikkelen door hem aan te geven dat jij het anders wil. Eens kijken hoe hij dan voor zichzelf op komt. Als hij dat wel doet geef je dat aan: "o wat goed dat jij zegt wat jij er van vindt. Okee we willen dus allebei iets anders... zullen we dan...."
Je kan ook zijn positieve punten steeds benoemen en aangeven hoe hij dat kan inzetten buiten de thuissituatie. "O ik zie dat jij het heel fijn vind om spelletjes te bedenken dat doe je zeker ook met de andere kinderen" (ik noem maar wat he)
Je kan het ook hebben over zijn gevoel. Zodra jij ziet dat hij iets moeilijk of eng vindt, geef je aan dat je dat bij hem ziet.

Maak hem bewust van zijn kwaliteiten en gevoelens. Bewust maak je hem door het te benoemen. Het gaat er nog niet eens om om hem er een compliment over te geven. Als iemand zelfbewust is, staat die persoon ook steviger in zijn schoenen. Hij maakt dan zijn eigen veiligheid.
Dus zelfvertrouwen kan pas als je je zelf goed kent.

Pippie

Verhaal van mijn dochter

Dit is precies het verhaal van mijn dochter! Via via ben ik terecht gekomen bij esenco coaching (www.esencocoaching.nl). Bart, de eigenaar, is een paar keer bij ons thuis geweest om met dochter te werken. Dochter vond het gewoon spelen (tekenen, met de poppen spelen, knikkeren), maar hij wist precies de vinger op de zere plekken te leggen en haar te helpen die te overwinnen. Dochter was veel te open. Ze werd niet echt gepest, maar als iemand iets onaardigs zei over bijvoorbeeld haar tas/trui/sport ging ze enorm twijfelen aan zichzelf en of haar smaak wel goed genoeg was. Door de coaching heeft ze geleerd dat zij goed genoeg is zoals ze is (dat kan ik haar als moeder wel vertellen maar dat hielp niet genoeg) en hoe ze kan reageren op vervelende kinderen, maar ook hoe ze kan aangeven wat ZIJ wil, zonder bang te zijn dat een ander haar niet meer aardig vindt. Echt een aanrader die man (en nee, ik heb geen aandelen in zijn bedrijf en het is geen familie).
Dochter was toen ook 9 jaar (nu 10) en heeft ook geen broertjes/zusjes.

MRI

MRI

23-10-2008 om 22:27

Waar woon je?

Ik woon in het Westen en wij hebben hier hele goede ervaringen met 'Leren is Zijn". Juist ook omdat mijn dochter ook zo'n binnenvetter is met veel vriendjes maar ook met veel verdriet en faalangst. Ik vond de kanjertrainig ook te kort door de bocht. Dit voelde in dit geval beter. Kijk eens op de site anders www.lereniszijn.nl
Nee geen aandelen, ben gewoon erg te spreken over ze.

MariaRosa

Marjoleine64

Marjoleine64

24-10-2008 om 11:57

Sterkamp!

mijn zoon van nu net 11 vond het afgelopen zomer helemaal fantastisch, een week (6 d) kamp met veel leuke dingen, maar ook heel veel sociale vaardigheidstraining vaak verpakt in leuke dingen (sport, toneel, maar ook groepsgesprekken). 1 mentor per 3 kinderen, plus nog wat algemene begeleiding, echt super professioneel georganiseerd. Hij heeft er heel veel technieken geleerd, ze voelen zich er super veilig en kunnen alles met elkaar (onder begeleiding van mentor) bespreken. Er zit van alles wat - te druk, te verlegen, pester, gepest en anderszins 'probleemkind' maar niet heel zware gevallen, die worden in de intake eruit gefilterd. Zie sterkamp.nl
Onze zoon (en zijn kampvriendje) gaan waarschijnlijk volgend jaar op het vervolg: Maankamp.
Marjoleine

Icy

Mijn dochter had in groep zes veel last van een paar moeilijke kinderen, die erg negatief zijn. Rond kerst vond ik dat er echt wat moest gebeuren en ben ik op zoek gegaan. Bart is in maart voor het eerst bij ons geweest. Hij heeft meteen het vertrouwen van dochter gewonnen. Die eerste keer was een kennismaking en aan het einde zei hij tegen dochter dat ze echt zelf mocht weten of ze het leuk vond om met hem aan de slag te gaan. Dat mocht ze tegen mij zeggen en ik zou het dan weer aan hem doorgeven, het was óók goed als ze niet wilde. Maar ze zei spontaan meteen dat ze wel wilde. Het idee alleen dat er iemand was die haar kon helpen deed haar al goed. Bart is toen een paar weken achter elkaar iedere week geweest. Ik merkte na de eerste keer al dat dochter plezier had in de truukjes die hij haar leerde om beter om te gaan met die negatieve kinderen. Wat Bart ook heel leuk doet is tussen neus en lippen door enorm veel complimentjes geven. Dochter groeide daar enorm van. Na die eerste weken lieten we steeds langere periodes tussen de afspraken komen. Dochter kon wel altijd bellen of mailen. Na de zomervakantie is Bart nog één keer geweest, maar was het eigenlijk al niet meer nodig. Nu hebben we afgesproken dat we hem half november bellen om even te overleggen.
Wat ik super vind is dat Bart een leuk gevoel voor humor heeft en de 'therapie' helemaal niet zwaar is. Hij speelt met de kinderen en praat ondertussen met ze. Dochter speelde met hem met poppen theevisite (en moest dan de poppen namen geven van kinderen uit de klas en ze aan zogenaamde restauranttafeltjes zetten. Waarom moet die daar? Is die niet aardig? Wat doet ie dan? En hoe voel jij je dan? Heb ik vroeger ook gehad, weet je wat ik toen deed?) of met knikkers, of ze gingen samen tekenen (als alles zomaar zou kunnen, wat is dan je liefste wens?) Al na één of twee keer gaf ze een vervelend kind een grote mond terug en nu gaat het super in de klas. Ze durft ook te zeggen wat ZIJ wil en is niet meer bang dat mensen haar stom vinden. Dochter is gek op ballet en is niet zo goed in balsporten, dus de jongens vinden haar maar een tutje. Ze ziet dat nu niet meer als belediging maar als geuzennaam. Als ze haar weer uitschelden voor tutje maakt ze een prachtige balletbuiging en zegt "dank je". De lol is er voor die negatieve kinderen wel af. Soms reageer ik zelf nog wel eens overspannen op een pestkop op het schoolplein, maar dochter houdt dan haar handen in een dakje boven haar hoofd en zegt dat ze in een prachtige diamant zit, die alle lelijke pijlen tegenhoudt.
Wil je nog meer weten?

Tja

Helaas wordt het niet vergoed door de verzekering. Hij kost wel iets van 80 euro per uur. Al met al was ik iets van 1000 euro kwijt. Ik heb dat ook van mijn spaargeld moeten afsnoepen, maar ik heb dat met veel plezier gedaan, omdat dochter er veel gelukkiger van is geworden.
Ik woon zelf in het Gooi. Geen idee eigenlijk hoe ver Bart wil rijden. Misschien moet je hem gewoon een mailtje sturen. Heb ik ook gedaan toen ik hem nog niet kende en in dat mailtje heb ik allerlei vragen gesteld en zorgen geuit. Hij belde me op en we hadden een erg leuk gesprek. Van daaruit zijn we verder gegaan.

Pippie

Pippie

25-10-2008 om 20:10

Icy

Als je wilt kan je me wel mailen. Je kan het e-mailadres bij de redactie vragen. Ik werk ook met kinderen en ben best bereid om iets meer heen en weer te mailen (bijv over hetgeen je lastig vindt). Ik merk het wel als je interesse hebt. Ook best als je niet wilt natuurlijk.

Goed dat je al merkt dat hij het fijn vindt!!!

Pippie

Sancy

Sancy

26-10-2008 om 10:09

Icy

je kunt forumbeheer mailen via het "envelopje" dat / de link die boven de rubriek staat.

Pippie

Pippie

27-10-2008 om 11:45

Icy

Mmmm nee die leeg ik erg regelmatig

Misschien toch iets fout. Ik geef 'm wel nog eens hier okee:

krusch apestaartje 12move.nl

Heb je dat ook via de redactie? Ik zal eens in mijn gegevens kijken. Ik zie je mail wel tegemoet.

Pippie

jessica

jessica

27-10-2008 om 11:47

Mijn dochter van 8

is ook zo onzeker. het gaat mijzelf door merg en been. na week herfstvakantie heb ik haar vanochtend naar school gebracht. ze was ineens heel stil toen ik haar in de klas bracht. en toen begon ze te huilen en klaagde over buikpijn. slik. dat vind ik zo moeilijk als moeder, maar ze zal er toch doorheen moeten. ik heb binnenkort hopelijk een intakegesprek met een bureau die soc. vaardigheidstrainingen geeft. ik hoop dat dat werkt

Pippie

Pippie

28-10-2008 om 10:12

Beheerder

Is nu gebeurd!

Pippie

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.