Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
100%mama

100%mama

06-01-2010 om 13:22

Hoe vertel ik het (oma voor het laatst zien) spoed

De titel zegt het al, zoon gaat vandaag voor de laatste keer mijn oma zien, ga ik dit zo vertellen of kan ik beter een wat milder verhaal geven....

Mijn oma gaat spoedig sterven, morgen wordt de medicatie stop gezet en dan is het wachten op, maar in ieder geval heel heel erg snel zal ze sterven. Zoon (5) is altijd close geweest met haar, maar omdat ze kans aanwezig is dat ze komt te overlijden als wij er zijn is groot en vandaar dat we besloten hebben om vandaag met zoon voor de laatste maal oma te zien (voor hem dan). Nu breekt het zweet mij uit, want hoe ga ik dit vertellen aan hem! Ga ik idd zeggen dat dit de laatste keer is dat hij oma ziet of kan ik er beter iets in de trant vertellen van dat ze de volgende keer een sterretje is als hij haar ziet.......Het is een heel nuchter maar gevoelig kind en die combinatie vind ik nu even moeilijk. Wil iemand mij helpen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Terpi

Terpi

06-01-2010 om 13:35

Wat mij betreft 2 opties

Ofwel je zoon weet al dat het bijna voorbij is, in dat geval zou je kunnen zeggen dat het wel eens de laatste keer *zou* kunnen zijn. Ofwel je zoon heeft het nog niet zo goed door en dan zou ik het zo laten, gewoon gaan en ze samen laten zijn zo puur en natuurlijk als het altijd is. Het verdriet komt toch wel, dat verzacht je niet door het nu al te zeggen en daarnaast maak je er wellicht iets 'engers' van dan het eigenlijk is?
Heel erg veel sterkte in elk geval, een verdrietige situatie zeg waar jullie mee om moeten gaan.
Terpi

Sancy

Sancy

06-01-2010 om 13:35

Ik neem aan dat hij weet dat oma ziek is en dat als je ziek (en oud) bent, dat je dan niet altijd meer beter kunt worden. Voorlopig lijkt me dat genoeg. Over het algemeen vind ik dat kinderen heel goed kunnen reageren op concrete situaties, met feiten, maar dat vagere termen als misschien, binnenkort, snel etc voor onduidelijkheid zorgen.
Ik zou niet zeggen dat het de laatste keer is, maar als hij nog niet zou weten hoe ziek ze is, dan zou ik daar wel over praten vooraf. Ook over hoe oma er bij ligt, met infuus etc, als dat nog niet gezien is.
Sterkte

100%mama

100%mama

06-01-2010 om 13:37

Pelle

wat oma zelf wil weten wij helaas niet en dat kan ik ook niet meer vragen, ze ligt in comateuze toestand en kan niet meer praten.........Ze weet het zelf dus ook niet....

Ik weet het dus niet hoe hij zal reageren, wat dat betreft is dit zijn eerste aanvaring met de dood. Juist omdat hij heel nuchter is, maar wel stemmings gevoelig weet ik niet waar ik goed aan doe.

100%mama

ik begrijp dat je zoontje weet dat jouw oma ziek is. Vertel in eenvoudige woorden hoe ze er bij ligt. Oma slaapt heel diep. Daarom gaan we zachtjes kijken.
Oma is heel ziek en wordt niet meer beter. Niet mooier maken dan het is.
Mijn ervaring is dat kinderen vrij primair reageren. Ze kunnen onder de indruk zijn, maar ook heerlijk eenvoudig reageren. Ik vind dat soms best een opsteker.

Verwacht niet dat je zoontje eindeloos veel vragen gaat stellen of uren aan het bed van oma wil zitten.

Wat je zou kunnen doen, is voorstellen dat hij nog iets voor haar maakt. Een tekening of een bouwwerk. Mijn jongens vonden dat altijd prettig, om iets te kunnen doen zeg maar.

Sterkte!

groetjes van Purk

Toch nog even een overweging...

ik vind een comateuze toestand geen fraai gezicht. iemand kan zeer zwaar ademen, ligt er niet helemaal bij alsof die slaapt.
Ik zou even goed overwegen of je wel wilt dat je zoontje dat ziet. Een afscheid als oma is overleden is m.i. ook prima.

Wil ik je toch nog even meegeven.

groetjes van Purk

100%mama

100%mama

06-01-2010 om 13:52

Hij heeft

haar al gezien in deze toestand gezien dus "gelukkig" is dat dillema er niet bij. Overigens reageerde hij hier heel rustig op en vond het helemaal niet eng, hij gaf haar gewoon een kus.

Ik vind het echt heel moeilijk, aan de ene kant hoort het er bij, aan de andere kant, hij is 5. Het moeilijke is dat hij zelf elke dag vraagt of hij mee mag (wij hebben hem afgelopen 5 weken 1 dag mee genomen per week) dus stel dat het nog 2 weken gaat duren dan weet hij niet waarom hij niet meer mee mag naar oma. Het is gewoon niet te voorspellen hoelang ze het volhoud zonder medicatie, de neuroloog heeft van nu tot 14 dagen gezegt, lekker ruim begrip dus. Pfff, wat moeilijk zeg.

Bedankt voor jullie reaktie's...

Ilva

Ilva

06-01-2010 om 14:45

Hier

Mijn zoontje was 4,5 toen mijn vader stief. Hij was wel heel ziek geweest (longkanker) maar was de laaste maanden flink opgeknapt (was voorlopig kankervrij), was zelfs bij ons op bezoek geweest maar stief toen toch ploseling. Toen wij het aan onze kinderen vertelde moest de oudste (die van 4,5 dus) heel hard huilen. Alles kwam er even uit. En daarna was het over. Hij wilde ook niet mee naar de crematie want "opa was toch dood. Dan kan hij toch niets meer zeggen" Dus ik bedoel, kinderen reageren anders dan volwassenen. Ja, ze gaan ze missen maar ze accepteren het ook sneller. Die van mij tenminste. Wij proberen in alle gevallen altijd eerlijk te zijn te de kinderen. Als je verteld wat er aan de hand is kan hij op zijn manier afscheid nemen. Een tekening maken is bijvoorbeeld een heel goed idee, zoals al genoemd werd.

Sterkte

Rembrand

Rembrand

06-01-2010 om 15:14

Wel meegenomen, maar niet vooral verteld.

Toen mijn Oma ( de overgrootmoeder van mijn kinderen ) na een hersenbloeding in coma lag heb ik onze oudste ( toen ook een jaar of vijf ) wel meegenomen naar het ziekenhuis. Ik ben samen met hem gegaan en ik heb vooraf ( in bedekte termen ) even aan de zusters gevraagd of ze er "netjes" bij lag voor we de kamer binnen gingen.
Wij hebben vanaf het begin verteld dat Oma erg ziek was en dat ze waarschijnlijk niet meer beter kon worden. Ik heb ook benadrukt de kans dat je niet meer beter word groot is als je een oud mens bent ( vergelijking met oude auto die niet meer gemaakt kan worden => oud mens wiens lijfje zo kapot is dat de dokter het niet meer kan maken ). Dat begreep onze zoon goed. Toen ze uiteindelijk overleed ( passieve euthanasie ) wist hij dus al wel dat het zou gaan gebeuren.
Hij is ook gewoon mee gegaan naar het condoleren en heeft haar in de kist bekeken en afscheid genomen. Jammer genoeg maakte mijn moeder er een punt van dat hij bij de begrafenis zou zijn ( ze kon niet overweg met haar eigen emoties ) en ik heb het toen niet op de spits willen drijven. Hij heeft daar dus wel last van gehad, omdat hij niet begreep hoe ze daar nu opeens onder de grond kon liggen. Toen mijn Opa overleed ( een aantal jaren daarna ) heb ik er met mijn moeder over gepraat en zijn mijn kinderen wel mee gegaan.
M.

Wel vertellen

Ik nam het mijn moeder vroeger kwalijk als ze me dingen verzweeg om me te sparen. Ik wou het liever goed verwerken.
Je kunt 'm vertellen dat zijn overgrootmoeder al heel oud is en ziek (dat ziet hij zelf immers ook) en dat de dokters haar niet meer beter kunnen maken. Ze stoppen met de pillen en nu gaat ze dood.
Een sterretje vind ik een beetje raar verhaal. Omdat je zegt dat je zoon nuchter is, kun je hem beter vertellen dat ze overlijdt en dat jullie haar allemaal erg zullen missen. Ik begrijp dat jullie niet religieus zijn? Laat hem dan zijn eigen geloof bedenken, wat er met haar gebeurt en of ze nog een kans op leven heeft na de dood.
Ik geloof zelf dat ze sterven zal en hoop kan hebben op een aardse opstanding. Als jullie die ook krijgen, zie je elkaar dan weer terug. Dat is geen reïncarnatie, maar een opstanding die in een bepaalde tijd in de toekomst zal gebeuren, niet op een individueel tijdstip dus.
Ik vind het beter een kind niets op de mouw te spelden waar je zelf niet 100 % in gelooft.
Sterkte morgen, met het verlies van je Oma. En wat bijzonder dat je haar nog hebt meegemaakt en je zoon met haar heeft mogen kennismaken!
Overigens is mijn zoon, die toen 3,5 was, bij de begrafenis van zijn overgrootmoeder geweest en dat heeft hem goed gedaan.

100%mama

100%mama

06-01-2010 om 17:34

Inmiddels

Inmiddels zijn we terug uit het ziekenhuis. Na echt overdenken wat het beste was hebben we besloten het hem zo eerlijk mogelijk te vertellen. Hij wist tenslotte al dat ze echt heel erg ziek was en niet meer beter zou worden. Ik heb hem idd eerlijk verteld dat we morgen de medicijntjes niet meer gaan geven en dat "ouwe oma" zoals hij haar noemt dus heel snel zal sterven. Omdat oma steeds meer moe gaat worden heb ik hem verteld (echte details van hoe het werkelijk zal zijn heb ik even weg gelaten) zou hij vandaag ouwe oma voor het laatst een kusje kunnen geven als ze nog leefde. Hij vroeg nog even door over hoe het dan allemaal ging, maar ik heb eerlijk verteld dat ik dat ook niet weet hoe het verder gaat en op welke dag ze dood gaat. We zijn gegaan, hij heeft haar een dikke kus gegeven en gezegt dat hij een mooie ster voor haar uit zal zoeken waar hij naar kan kijken strakjes. Hij vond het goed zo en ik heb er ook een goed gevoel bij (hoewel ik het wel onwerkelijk nog even vind).

Overigens, van het sterretje heeft hij zelf "bedacht" destijds toen hij een foto tegen kwam van mijn opa die hij nooit heeft gekend. Om toch naar hem te kunnen kijken heeft hij ene sterretje uit gekozen. Ook toen onze hond overleed heeft hij dit zo gedaan. Voor hem is dit denk ik dan duidelijk en klaar zo.

Bedankt voor jullie meedenken, heel lief.

Rembrand

Rembrand

06-01-2010 om 19:10

Steeds meer moe worden....

Hoi Mama,
Ik hoop dat je hem niet verteld hebt dat ze straks niet meer wakker word ? Kinderen kunnen dan de link gaan leggen tussen slapen en dood gaan. Ik heb zelf altijd heel duidelijk gemaakt dat je hartje niet meer klopt als je dood bent, en het woord slapen nooit gebruikt als we het over de dood hadden.
Je beschrijving van hoe het ging klinkt goed ( als je dat woord in deze context kunt gebruiken
Ik hoop dat het uiteindelijke afscheid snel zal gaan en dat ze niet al te lang hoeft te wachten om naar boven te gaan.
Liefs M.

100%mama

100%mama

07-01-2010 om 16:13

Rembrand

Dank je voor je reaktie. Gelukkig had ik daar aan gedacht! Ik heb hem idd niet verteld dat ze moe wordt en dan dood zou gaan, het ging er mee om in die contex dat het te vermoeiend is om zoveel bezoek te hebben, voor het geval dat hij dus weer vraagt om mee te mogen omdat ik dus wel elke dag ga. Ik heb idd verteld dat oma al heel erg oud is en dat het hartje van oma heel snel nu niet meer wil kloppen.

Vandaag is alles stop gezet dus ik hoop dat ze snel naar boven mag.....(verstandelijk dan he, emotioneel helemaal niet)

Rembrand

Rembrand

07-01-2010 om 23:25

100% mama.

Dubbel gevoel is dat hè ...........
Je hoofd zegt dat het beter is als ze snel mag gaan, maar in je hart voel je dat je haar helemaal niet kwijt wilt. Ik wil je veel sterkte toewensen voor de komende dagen.
Warme omhelzing.
M.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.