Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Hoe zouden jullie dit aanpakken? [zoon roept steeds 's nachts]

Het volgende is het geval. Zoonlief (4 jr 2 mnd) is eigenlijk altijd een voorbeeldige slaper geweest, maar de laatste tijd gaat het niet zo lekker. Bij het inslaap vallen roept hij nu zo'n 3 a 4 keer, dan ga je terug en dan is er iets onbenulligs. 'snachts is hij nu ook vaak wakker. Vannacht tussen 2 en 4 heeft hij zo'n 8 keer geroepen. Ik beken dat ik daar dus heeeeeel slecht tegen kan. Als er echt wat is mag je roepen, geen probleem, maar als je gaat liggen roepen om niks?! Oei oei oei, dan word ik echt boos. Het liefst zou ik als een soort serpent midden in zijn slaapkamer staan stampen en gillen dat hij NU moet stoppen met roepen en gaan slapen! Maar ja, dat doe je niet....
Ik ben nu elke keer terug gegaan, boos gezegd dat het slaaptijd is en dat hij moet gaan slapen. Uiteindelijk heb ik hem zo'n 5 minuten laten roepen, daarna boos ernaar toe. Nog een keer HEEL DUIDELIJK gezegd dat hij moest stoppen met roepen en moest gaan slapen omdat mama heeeeeel erg boos aan het worden was. Gelukkig is hij daarna gaan slapen, maar ik voelde me zo boos, raar eigenlijk he?
Hebben jullie dit wel eens meegemaakt en hoe gingen jullie hiermee om? En hoe voelden jullie je hierbij?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Soms...

Mijn oudste (6,5) heeft van die vlagen dat hij net zoiets doet. Hij roept niet maar komt zijn bed uit. En natuurlijk, als er iets is is dat geen punt, maar niet zomaar, voor de lol, of omdat je denkt dat je dan nog wel even gezellig beneden kunt zitten. Bedtijd is bedtijd.
Hij kwam in het begin heel stil de trap af en als hij dan in de gang stond begon hij te huilen, alsof er echt iets was. Ja, dan schrik je natuurlijk, dus troosten, wat drinken, even kroelen en dan weer naar bed brengen. Tot we doorhadden dat hij het express deed en dus pas beneden op commando begon te huilen. Ik ben goed boos op hem geworden, het was gewoon aandacht trekken en nu komt hij soms nog wel eens beneden om niks maar hij doet niet meer zo stiekem alsof er echt iets is.

Ik kan er dus ook slecht tegen, bedtijd is bedtijd! Ik ben de hele dag thuis, de hele dag met ze bezig, mijn man ook zogauw hij thuis komt en als ze op bed liggen verwacht ik gewoon dat ze gaan slapen en is de avond voor ons. Dus ik word er ook boos om, maak dat ook heel duidelijk, en ik moet me ook wel eens inhouden als de kinderen dwars zijn en niet gaan slapen.

Wat je zoon betreft: zou het niet kunnen dat hij dat nu gewoon blijft doen omdat je er in het begin steeds op reageerde? Maak hem duidelijk dat je er niet van gediend bent en reageer niet meer op zijn roepen. Als er wel wat is kan hij naar je toe komen, neem ik aan?
Suc6!

De kriebels krijg ik ervan

..als ik mijn eigen tijd niet krijg, of het nou 's avonds is of 's nachts. Brr.

Maarreehh.. ik loop al een tijdje mee op dit forum en ik kijk dus altijd precies naar de leeftijd. Net 4? Dus rond Sinterklaastijd op school begonnen? Mmmm.. ik zou wat voorzichtiger zijn. Het kan wengedrag zijn, dat er toch wat uit moet komen omdat er een hoop veranderd is de afgelopen maanden. Dat het iets emotioneels is.

Ik zou er overdag over proberen te praten en een heel duidelijke lijn uitzetten voor 's nachts. Eventueel zelfs met een beloningssysteem, en met een reactiewijze die jou zo min mogelijk uit je slaap haalt. Dus dat je al weet wat je gaat doen als ie weer piept - geen overleg met je partner of met jezelf.

Zo'n boze reactie 's nachts is heel herkenbaar, daar komt een heel diepe emotie bij kijken die niet helpt bij het oplossen.

Oh ja en nog iets, nog afgezien van het mogelijke kleuterwennen: ik zeg altijd dat de oplossing voor nachtproblemen ligt in de dag. Vaak ligt daar ook de oorzaak.

Gnome

Gnome

03-01-2009 om 23:52

Goede tip

die kende ik nog niet, weghalen, kleuren en tijdschakelaar...

note to self, tijdschakelaar kopen

Sascha2

Sascha2

04-01-2009 om 16:34

Hier ook geweest

Mijn zoontje heeft dat vorig jaar een periode gedaan. Om gek van te worden! Hij was toen net 3. Eerst begon het met iets onschuldigs, waar we keurig intuinden. Zo wilde hij in de nacht een slokje water, moest hij plassen etc. Dus wij er steeds uit en maar aan zijn verzoeken voldoen. Op een gegeven moment wilde hij de krokodil onder zijn bed weg hebben en vlak erna wilde hij midden in de nacht met ons buiten gaan voetballen. Toen was de maat vol en waren we ervan overtuigd dat het alleen maar aandacht vragen was, zonder dat dat nodig was (in onze ogen).
Onze aanpak: negeren. En dan niet in de zin van hem laten roepen. Hebben we even geprobeerd en dat resulteerde in een driftig op en neer springende kleuter. Iedere keer dat hij uit zijn bed kwam of ons riep, zijn we naar hem toegegaan, hebben we hem terug in zijn bed gelegd ZONDER iets te zeggen en ZONDER hem aan te kijken. Het duurde een paar nachten maar toen was het kwartje gevallen: een roep om aandacht had geen zin. Het was wel een uitputting, want de eerste paar keer kwam hij steeds bozer uit zijn bed. Maar het wierp zijn vruchten af en na een week was het over. Geen last meer van gehad. Het grappige was wel dat mijn dochter bij hem op de kamer slaapt en toen overal dwars doorheen sliep. Een paar keer is ze kort wakker geworden en dan keek ze echt met zo'n blik van: "hou es op"
Sterkte, want o, wat is dit vervelend he? Het maakt je driftig en dat werkt averechts, dat voelen ze feilloos aan.
Sascha

Sanneke*

Sanneke*

04-01-2009 om 19:40 Topicstarter

Driftig, precies

Driftig is precies de goede omschrijving Sascha! Ik word echt witheet van dat gedrein. Hij roept ook niet 1 keer en stopt dan... Nee, dat is echt continue Mama-Mama-Mama-Mama-MAMA-MAMA-MAMAAAAAAAAAAAAAAAAA enz enz tot ik bij hem ben. Steeds harder en op een gegeven moment ligt hij echt hysterisch te gillen. Hij komt niet uit bed, dus terugleggen hoeft niet. Maar dat gegil kan ik ook echt niet negeren hoor! Maar ja, hoe dan? Ik heb al bedacht dat ik naar hem toega en steeds hetzelfde zeg en doe. Deur open, vanuit de deuropening zeggen "Het is nacht, slaaptijd, stop met roepen, welterusten." deur weer dicht. Zoiets?
Beloningssysteem van Pelle klinkt ook wel heel goed... Eens kijken hoe het vannacht gaat, heb er nu al geen zin in.

Guinevere

Guinevere

04-01-2009 om 21:55

2 manieren

Wij hebben dit ook wel eens gehad met onze nu 6-jarige zoon. Vooral als hij 's nachts incidenteel klaarwakker was en niet kon slapen. Op zich logisch dat een kind dat niet kan slapen om zijn ouders blijft roepen, je moet toch iets doen... :-p
Ik heb dit op 2 verschillende manieren aangepakt. Ik ben een paar keer echt ongelooflijk kwaad geworden, ik was het zóó ontzettend zat dat gemek midden in de nacht, en ik was zó moe en wilde zo graag slapen, dat ik dat overduidelijk heb laten merken. Ik kon mijn oerreactie niet meer inhouden bij de 6e keer "mammaaaaaaaaaaa". Helaas werkt deze manier meestal niet erg goed omdat je dan op dat moment met een kind zit dat nog erger overstuur is. Waar het wel voor helpt is m.i. dat je kind leert dat moeders ook mensen zijn die graag slapen 's nachts...
En mijn 2e manier: na de 500e keer roepen pak ik mijn kussen op en ga bij zoon in bed liggen. De enige manier om zelf nog aan slapen toe te komen. Bij elke beweging van zoon zeg ik dan: "Stilliggen, het is nacht, ik wil slapen". Meestal zijn we dan binnen een half uur allebei onder zeil, oef. Gelukkig gebeurt het bij ons niet zo vaak, meestal slaapt zoon als een blok.

Rembrand

Rembrand

05-01-2009 om 08:40

Guinevere.

Even een inkoppertje : Denk je niet dat hij zelf ook wel weet dat je bij hem komt liggen als hij maar lang genoeg blijft roepen
M.

Kaarten

Het lijkt een beetje op het beloningssysteem van Pelle,. maar ik gaf destijds dochter twee ansichtkaarten (die ze zelf had mogen uitzoeken) en elke keer dat ze uit bed kwam moest ze een kaart inleveren. Dit gebeurde overigens wel 's avonds en niet 's nachts, dus als ze alletwee haar kaarten had ingeleverd ging als volgende stap het licht uit op haar kamer (ze mag met het licht aan in slaap vallen om nog wat te lezen ofzo). Het licht uit wilde ze natuurlijk voorkomen en ook op haar kaarten was ze zuinig, dus werd er nog eens over nagedacht of ze wel echt uit bed wilde. Het was eigenlijk zo voorbij.
Maar ze blijven verbazen. Zo riep zoontje laatst om vijf uur 's ochtends (hij is normaal een echt makkelijke slaper) "mama, over hoeveel nachtjes ben jij jarig?" Euhh... Ik ben in juni jarig. Dat vond ik dus een licht overbodige vraag om vijf uur in de ochtend in de vakantie.

Polly Shearman

Polly Shearman

05-01-2009 om 11:30

Hier

roepen ze ons nooit, als ze in hun bed gaan gillen of huilen hebben ze een nachtmerrie en zijn ze niet wakker dus dan spurten we er snel naar toe.
Verder zijn ze al vanaf dat ze in een gewoon bed lagen zelf snachts uit bed gekomen om te plassen of water te drinken ofzo..
heel af en toe staat er wel eens een naast ons bed snachts ( schrik) maar dat is vaak onschuldig. kwesitie van even troosten en weer terug naar bed sturen.

Nee na de peuter leeftijd hebben wij nooit meer last van nachtbrakers, tenzij ze ziek zijn of zo.
Ik zou het dus idd op de peuter manier op lossen, dus gekrijs negeren en om de zoveel tijd, zeggen dat het slaaptijd is. punt.

wat slopend trouwens... sterkte !!

groet, polly

Sascha2

Sascha2

05-01-2009 om 13:43

O ja

Wat hier trouwens ook goed werkt bij het naar bed brengen is het volgende. Mijn zoon wil nog wel eens blijven roepen om aandacht, als hij net in bed ligt. Hij heeft graag de deur open en het licht op de gang aan. Dus als hij blijft roepen, geef ik hem een waarschuwing dat bij de volgende keer de deur dicht gaat, of de lamp uit. Meestal probeert hij het dan toch nog een keer, met alle gevolgen van dien. Deur dicht en/of lamp uit en hij is stil. Weliswaar boos stil, maar stil. Dit wil 's nachts ook wel helpen. Alleen dan is de lamp sowieso uit. De deur staat open en die kan makkelijk, héééél makkelijk, dicht gaan Wie weet helpt dit bij jullie?
Hoe was het trouwens afgelopen nacht?

angel3

angel3

05-01-2009 om 14:30

Wat is er dan?

waarom word je zoon wakkeer en wat is er dan aan de hand?
Als onze zoon wakker wordt is het meestal door een droom en dan heeft hij moeite zelf in slaap te vallen.
Wat wij doen is niks zeggen en op een matrasje ernaast gaan liggen. Hij valt dan soms pas na een uur weer in slaap (is duidelijk klaar wakker) maar is dan verder wel rustig. Ik hoor dan gewoon dat hij nog niet slaapt en heb daardoor ook zelf wat meer moeite weer in slaap te vallen....maar dat heb ik dan in eigen bed ook.

Boos worden en roepen e.d maakt het bij ons alleen maar erger met als gevolg dat zusje dan ook wakker wordt.

Overdag praten we er dan over en maken we eventueel afspraken...

suk6

Sanneke*

Sanneke*

05-01-2009 om 15:30 Topicstarter

Er is niks

Als hij roept en ik ga er naar toe, dan wil hij een slokje water (tuitbeker op het nachtkastje) of een koude speen (die liggen ernaast). Of hij heeft ineens een zere buik (jaja) of hij hoort iets tikken (huh?) of hij ziet iets op de muur (?). Nou ja, hij verzint dus elke keer weer iets anders, maar ik geloof niet dat er echt wat aan de hand is.
Vannacht was het weer drama, van 1 tot half 4 ben ik zo'n 8 keer naar hem toe gegaan. 1e keer gevraagd wat er aan de hand was, toen wilde hij een slokje water. Vriendelijk verteld dat hij me daarvoor ECHT niet hoeft te roepen omdat het water naast zijn bed staat. De keren daarna ben ik ernaar toe gegaan, vanuit de deuropening gezegd "het is nacht, slaaptijd, niet meer roepen, welterusten" en deur weer dicht. Hij roept dan af en toe nog achter me aan dat hij me echt wat moet vertellen, dat hij echt nog een kusje wil. Kortom, aandacht! Krijgt hij niet, dus ik loop door en plof weer in bed om zo'n 20 minuten later weer dezelfde actie uit te voeren. Bah!
Vandaag is hij weer naar school geweest, ik hoop dat hij nu in zijn gewone ritme ook zijn gewone slaapritme weer oppakt, maar het zal wel ijdele hoop zijn I'm afraid.
Dank voor alle tips, ik sta open voor veel ideetjes, maar bij hem gaan liggen wil ik (voorlopig) echt nog niet doen. Ik ben bang dat ik er dan niet meer vanaf kom namelijk...

Sascha2

Sascha2

05-01-2009 om 16:01

He sanneke

Balen zeg, dat het vannacht weer hommeles was! Het is zo herkenbaar, die roep om aandacht en dan nog proberen die aandacht te krijgen als jij wegloopt. Hier was dat ook. Ik hoor het nog in mijn hoofd: "mamamamamamamamaaaaaah! Ik wil nog wat zeggen!!!". Soms, als hij om mijn man riep maar ik ging (of andersom) dan presteerde hij het om doodleuk te zeggen dat hij mij niet had geroepen om vervolgens waar ik bij stond keihard om mijn man te roepen. Grrrrr...
Is het misschien een idee om hem een superstoer lampje kado te doen (eentje met weinig voltage, zodat het echt een nachtlampje is) en die steevast aan te zetten als hij gaat slapen? Dan zou je die vervolgens uit kunnen zetten als het weer raak is in de hoop dat hij het ui zijn hoofd laat de volgende keer? 't Is maar een ideetje...
Ik duim in ieder geval voor je dat het ritme snel terug is en jij weer aan je nachtrust toe komt. Slaapt je dochtertje trouwens door de nachtelijke perikelen heen?

Sanneke*

Sanneke*

05-01-2009 om 16:34 Topicstarter

Heej sascha!

Ja, erg he? Het blijft echt in je hoofd hangen. Als hij dan weer stil is, galmt het nog na in mijn hoofd, bah!
Dat lampje lijkt me nog een goed plan... Ik heb al een jaar of 2 een nachtlampje (met tijdschakelaar!) maar die geeft nauwelijks licht. Een nieuw stoer lampje aanschaffen is natuurlijk altijd een poging waard.
En dochterlief? Die knort door alles heen! Die is volgens mij met geen 10 paarden wakker te krijgen 's nachts, gelukkig!
Nou, op naar vannacht... yek.
Hoe gaan de nachten van jouw dochtertje?!

Guinevere

Guinevere

05-01-2009 om 20:19

Jaah rembrand

"Even een inkoppertje : Denk je niet dat hij zelf ook wel weet dat je bij hem komt liggen als hij maar lang genoeg blijft roepen "

Zeker weten Rembrand! Maar het gebeurt gelukkig maar heel weinig, dus ik kies dan toch liever voor mijn nachtrust dan voor het opvoedkundig verantwoorde alternatief (zzzzzzzzzzz).

ginger

ginger

06-01-2009 om 02:54

Aandacht is misschien behoefte aan veiligheid

misschien heeft je zoontje wat behoefte aan veiligheid nodig op dit moment?.
je zegt hij is net 4, zal dus nu naar school gaan? veel nieuwe indrukken misschien en moet het allemaal verwerken, moet weer zoiets als positie bepalen voor zichzelf. het is ook niet niks.

ik denk dat je gelijk hebt, hij heeft behoefte aan wat meer aandacht
maar aandacht is toch niet slecht? ik begrijp dat vaak niet. kinderen van 4 zijn er toch niet mee bezig (mijnsinziens) om ons leven even lekker moeilijk te maken.
ze kennen het 'slechte' nog niet. (ik vind dat 'aandacht vragen' zo vaak in een negatief daglicht wordt gezet.
Ik begrijp best dat het balen is dat het in de nacht extra zwaar is (geloof me, ik weet wat het is, ik heb er eentje van 4 jaar en eentje van 5 maanden) maar ik kan gelukkig nog vaak denken en handelen zonder boos te worden. en als ik het even niet meer trek, dan neemt mijn man het over. (grappig is dat vaak zit de ene er doorheen en kan de ander het zo luchtig opvangen).
Ik heb gemerkt dat het dan veel sneller voorbij gaat. en zonder al te veel stress.

veel sterkte iig!

Sanneke*

Sanneke*

06-01-2009 om 12:43 Topicstarter

En vannacht

Vannacht ging het gelukkig wat beter, hij heeft in 2 uur tijd 3 keer geroepen, geen probleem dus! Ik werd vanmorgen echt een soort uitgerust wakker, heerlijk.
Eens kijken of hij deze fijne lijn vannacht doorzet.
En Ginger, ja ik denk dat het een behoefte aan veiligheid is, maar ik geef dat liever overdag dan 'snachts. Geloof me, ik ben echt niet gezellig 'snachts en ik denk dat niemand lachend 10 keer uit bed gaat naar een schreeuwende kleuter.
Extra opgelet om hem overdag veel te knuffelen, positief te stimuleren, samen een spelletje doen, samen knutselen om op die manier zijn gevoel van veiligheid en eigen positie te versterken. Of dit werkt weet ik niet, maar het voelt goed om te doen.
En mijn man kan het niet overnemen, die is vrij lichtgeraakt, zeker 'snachts en die ontploft een stuk sneller dan ik doe. Daarbij neemt kleuter geen genoegen met papa en begint daarna alsnog om mama te gillen...
Dank voor het meedenken allemaal, ik zal morgen weer verslag van de nacht doen.

Sanneke*

Sanneke*

07-01-2009 om 20:32 Topicstarter

Jammergenoeg...

Zette die fijne lijn niet door. Afgelopen nacht ben ik zo'n 10 keer naar hem toe gegaan. Steeds weer iets nieuws bedacht wat er aan de hand was. Op een gegeven moment ben ik echt boos geworden en gezegd dat het de volgende keer heeeeeel lang zou duren voor ik weer zou komen. Daarna niet meer gehoord.
We hebben nu het plan opgevat om vannacht sneller boos te worden en als het te lang duurt ernaar toe gaan en zeggen dat we nu gewoon echt niet meer komen... Benieuwd hoe we dat gaan volhouden, maar we hebben allebei het gevoel dat het de beste manier is.
Na een keer of 4 waarschuw ik dat ik nog maar 1 keer kom. Als hij daarna weer gaat roepen, dat ik dan echt niet meer kom....
Pfoei, ik zie er niet naar uit, maar je moet wat he?!

Prulletje

Prulletje

07-01-2009 om 21:15

4?!

"Na een keer of 4 waarschuw ik dat ik nog maar 1 keer kom. Als hij daarna weer gaat roepen, dat ik dan echt niet meer kom...."

Na vier keer?! Jij bent gek (sorry)! Wat dacht je van na één of twee keer? Als de boodschap na tien of na acht of na vier keer aankomt, dan komt het ook wel na één of twee keer aan!
Papa hier in huis had vroeger de gewoonte om bij straffen eerst drie keer te waarschuwen, en dan pas maatregelen te nemen. Toen hij een keer per ongeluk na twee keer waarschuwen al boos werd zei kindlief: "Nee papa, je hebt nog geen drie keer gewaarschuwd". Dochter ging dus gewoon door met stangen omdat ze wist dat ze nog een waarschuwing zou krijgen en nog geen straf! Meteen aanpakken dus, en zeker midden in de nacht...

Prulletje

Sanneke*

Sanneke*

07-01-2009 om 21:45 Topicstarter

Ja prulletje

Ergens heb je wel gelijk, maar ik ben toch nog wat huiverig. Ik vraag me nl af of ik het echt volhou om er niet meer naar toe te gaan als hij blijft liggen gillen en huilen... Zou jij dat kunnen?

Prulletje

Prulletje

07-01-2009 om 23:10

Weet niet, maar...

Je schrijft dat hij niet meer riep nadat je echt boos was geworden. Dat bedoelde ik. Dat boos worden was de grens. Alleen zou ik die grens niet pas na tien keer bereiken.
Ik weet niet of ik het zou kunnen. Ik heb het nooit geprobeerd. Als mijn dochter 's nachts wakker wordt dan kruipt ze bij ons in bed. Ze weet dat dat mag. Onder een voorwaarde, ik wil er niet wakker van worden. Mijn nachtrust is namelijk heilig Dus als ze eens per ongeluk met de deur slaat waardoor ik wakker word, dan word ik erg boos en stuur ik haar terug. En iets dergelijks gebeurt dan ook maar hooguit twee keer per jaar, want ze vindt het veel te fijn om bij ons in bed te mogen kruipen.

Prulletje

Jo Hanna

Jo Hanna

10-01-2009 om 22:56

Kind erbij betrekken

Hoe gaat het met het jongetje? Nog steeds aan het nachtbraken? Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat hij er zelf over zegt. Kun je er met hem over praten? Ik praat met mijn dochter wel eens via een poppenkastpop, werkt beter dan rechtstreeks en als er iets was, komen er verrassend heldere dingen uit. Ik vind het ook opmerkelijk hoe kinderen al heel jong mee kunnen denken over een oplossing.
Ik zou ook in de richting denken van een vraag naar veiligheid gezien de heftige verandering van het naar school gaan (nieuwe omgeving, meer bij mama weg?) Wat geeft hem veiligheid? Een foto van jou op zijn nachtkastje? Een knuffel die je een paar dagen onder je trui hebt gedragen? Een tovertekening (een tekening die iets 'zegt' als je je niet lekker voelt, heeft mijn dochter zelf bedacht). Kortom, denk magisch!
Succes & groet, Jo Hanna

Sanneke*

Sanneke*

11-01-2009 om 21:01 Topicstarter

Het lijkt erop

dat het echt beter gaat! We hebben met hem afgesproken dat hij 's nachts 1 keer mag roepen, we komen dan ook gelijk. Daarna kan hij roepen, maar we komen niet meer. Hij heeft die nacht welgeteld een kwartier liggen gillen, huilen, krijsen. Toen nam hij een slok water (hoorde de beker weer op de bedrand zetten) en is toen stil gebleven, hij begreep dat we echt niet kwamen. Afgelopen nacht ging het nog beter, hij heeft gewoon maar 1 keer geroepen! Hoera!!!

Prulletje

Prulletje

11-01-2009 om 22:03

Hoera!

Mooi! En nu maar hopen dat het zo blijft!

Prulletje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.