Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Ik heb moeite met speelafspraakjes van mijn kinderen. wie herkent dit?

Ik heb een zoon van bijna 7 jaar en ene dochter van 4 1/2 jaar oud. Beiden zitten op de basisschool en hebben regelamtig speelafspraakjes. Tot zover allemaal prima en leuk voor hen. Maar ik merk dat het voor mij als moeder vaak minder leuk is. Soms erger ik me ronduit aan een bepaald kind, en soms heb ik er gewoon de puf niet voor na een lange dag. Daar voel ik me dan weer schuldig om. Wij wonen helaas in een wijk waar de kinderen niet goed buiten kunnen spelen en vriendjes van de kinderen wonen allemaal niet direct in de buurt, dus er moet altijd gebracht en gehaald worden.
Over het algemeen heb ik meer moeite met de wilde vriendjes van mijn zoon dan met mijn dochters vriendinnetjes. Maar ik sta nooit te springen als ze willen afspreken.
Wie herkent dit een beetje en hoe ga je ermee om?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Met afspraakjes tussen de middag ben ik heel snel gestopt, want er kon niet meer normaal gegeten worden, en het was rennen vliegen om weer op tijd op school te komen.
's middags begin ik er ook niet elke dag aan, ik merk dat het voor mijn zoontje (4,5) ook best vermoeiend is om na school gelijk weer te spelen met iemand. Ik heb dus in zijn, en mijn belang bedacht dat we alleen afspreken op woensdag en vrijdag. En dan maximaal 2 uur.
En als ik geen zin heb in een hoop drukte stuur ik ook wel een beetje met wie hij gaat spelen.
Mijn dochter is 11, dus dat loopt allemaal wel. Daar heb ik geen vaste afspraken voor.

Guinevere

Guinevere

21-01-2009 om 16:56

Héél klein beetje

Ik herken het een héél klein beetje. Vooral toen zoon 4 was en het net begon met de afspraakjes, en nu ook af en toe als er een "nieuw" kind komt spelen. De kinderen die hier komen spelen zijn natuurlijk nog niet op de hoogte van de regels in mijn huis, en die moeten ze eerst leren. Als ze die kennen (en ik houd ze er ook aan) dan verlopen de speeldates al een stuk gedisciplineerder.
Vermoeiend vind ik het ook meestal niet, met een speelafspraak heb ik er meestal weinig omkijken naar. Hoewel ik het vandaag maar even heb afgehouden (ben nog aan het uitzieken).

MaximeM

MaximeM

21-01-2009 om 17:45

Niet iedere dag

Hoi,

Ik zeg regelmatig 'vandaag niemand spelen hoor, je mag wel bij een ander". Soms komt hij dan alleen thuis, soms belt hij dat hij bij een vriendje is. Tussen de middag komt er een of twee keer in de week iemand mee en met spelen ook ongeveer 2 keer per week hier. Zo vind ik het een prima balans. Als kinderen heel druk en vervelend zijn wil ik mijn zoontje ook nog wel eens instrueren om dat jongetje even een weekje niet mee te vragen.

Maxime

Hes@

Hes@

21-01-2009 om 19:06

Juist niet

Ik vind het juist fijn als ze thuis met iemand spelen. Hoef ik ze tenminste niet te halen rond etenstijd.

Ze krijgen een glaasje limonade en wat te eten aan tafel en daarna gaan ze spelen. Regelmatig hebben we hier 4 kinderen in huis en daar heb ik dan minder drukte van dan van 1 kind dat zich verveelt.

angel3

angel3

21-01-2009 om 19:17

Herkenbaar

maar hier zoon van bijna 6 die zich met sommige vriendjes uitslooft en druk loopt te doen en een dochter van 3 die altijd mee wil doen en dat niet altijd mag natuurlijk. Die moet dan ge entertaind worden. Ik kom nergens aan toe als er vriendjes over de vloer is. Maar goed het komt niet vaak voor en ben dan allang weer blij dat het weer 'gelukt' is. Ik zeg wel vaak dat ze om en om moeten doen. Hier heeft zoon 2 keer in de week speelmogelijkheid, rest is zwemles en bso. Meestal heb ik 1 keer per 2 weken een speler maar ook weleens 2 keer in de week. Soms zeg ik inderdaad nee, voel ik me niet schuldig over. Volgende ronde weer nieuwe kansen. Maar relaxed? nou nee.

Op het moment wel

Ik ben zwanger, heb BI, en het is me gewoon al druk genoeg met mijn eigen 3 kinderen. Ergens ophalen aan het eind van de middag gaat lastig door de BI (heb geen auto, dus moet lopen) en ik heb er vaak gewoon geen puf voor. Dus deze weken heeft mijn oudste gewoon vaak even pech gehad. De ouders van zijn vriendinnetje en van zijn beste vriendje vinden het geen probleem om hem naar huis te brengen, hij mag daar zelfs blijven eten als hij daar speelt dus dan mag het wel.
Als ik straks bevallen en weer hersteld ben dan vind ik het geen probleem. Maar dan nog niet vaker dan 1 x in de week hier en 1 x in de week bij iemand.
Sowieso zijn de meeste speelafspraken hier op woensdag of vrijdagmiddag. Tussen de middag vind ik normaal ook geen punt, wel gezellig om er nog een aan tafel te hebben.
Ik snap inderdaad wel je punt dat je sommige kinderen gewoon irritant vind. Mijn oudste heeft een jongetje in de klas zitten dat gewoon echt niet leuk is. Daar mag hij op school mee spelen maar niet hier en niet daar thuis. Vind hij geen probleem, ze hebben toch een beetje een haat-liefde verhouding

Nely

Nely

21-01-2009 om 21:31

Ook niet elke dag

maar niet omdat ik het vervelend of vermoeiend vind hoor want met ouder worden (bijna 10 jaar) gaan afspraakjes vaak veel beter. Soms zie je de kinderen helemaal niet behalve om iets te drinken en een snoepje.

Tango

Tango

21-01-2009 om 21:34

Soms ook

Meestal vind ik het prima als mijn kinderen speelafspraken maken bij ons thuis. Mijn dochter van 7 heeft meestal leuke gezellige vriendinnen waarmee ze zich meestal prima vermaakt. Je hebt dan geen kind aan ze. Soms neemt ze een jongetje mee en dan merk ik vaak dat je iets meer moet sturen omdat ze niet altijd hetzelfde leuk vinden. 1 jongetje mag ze echt alleen uitnodigen als ik er zin in heb, want dat is er een die je echt voortdurend in de gaten moet houden (ik schreef hier al eens een draadje over). Maar over het algemeen zie ik alleen maar voordelen van de speelafspraken, want ik hoef tangodochter niet bezig te houden dan.
Bij tangozoon is het een beetje hetzelfde, hij is pas 4 en begint net een beetje met afspreken. Hij is echter een kind die zichzelf moeilijk kan vermaken dus is een vriendje over de vloer een uitkomst. Ook geen omkijken naar. Het enige nadeel bij jongens vind ik dan vaak weer dat ze veel meer rommel maken. Of hebben jullie meiden dat ook?
Bij ons mogen ze ook maar twee middagen iets afspreken, woensdag en vrijdag en dan vaak tot 15.00 of 15.30 u. Meestal vinden de kinderen dit nog veel te kort, maar mama vindt het prima zo. Je kan dan daarna zelf ook nog wat met ze doen vind ik.

Asa Torell

Asa Torell

21-01-2009 om 22:11

Schuldgevoel

Hier 1 dag thuis met mama, 1 met papa en 3 dagen BSO. Het valt me op dat mijn vriend weinig moeite heeft met het afhouden van speelafspraakjes als hij moe is of er geen zin in heeft of het druk heeft. Zonder schuldgevoel. Ik heb zelf trouwens ook niet zo'n last van schuldgevoel maar vind de afspraakjes meestal wel prima omdat ik er weinig last van heb (gaat gelukkig soepel met zoon). Maar goed, ik zou dus zeggen, gewoon loslaten dat schuldgevoel en regelmatig nee zeggen tegen die afspraakjes als het je te veel wordt, het is ook jouw huis!

Het hangt van de vriendjes af

Mijn zoon van 6 heeft verschillende vriendjes. Er zijn er een paar waarmee hij super leuk speelt. Dan heb ik de hele middag geen kind aan ze. Die mogen van mij rustig ook langer blijven. Wel ligt de playmobil, autootjes etc dan door het hele huis inderdaad, is dat iets voor jongens?
Een ander vriendje van hem is een dwarse kip, luistert voor geen meter en doet achter je rug dingen die je niet wilt hebben. Als hij met hem aankomt dan moet ik er echt zin in hebben en zeg ik vaker nee. En er is nog een jongetje in zijn klas die ik liever niet in huis wil hebben, eerlijk gezegd op basis van de ervaringen van andere ouders inzake speelafspraakjes met hem. Dus ik moedig contact niet aan, het is 1 of 2 keer gevraagd en dan houdt het wel op. Tegen mijn zoon heb ik gezegd dat hij hem niet moet vragen, dat het niet kan omdat hij een klein zusje heeft. Gemeen misschien maar woensdag is mijn enige vrije dag dus ik heb geen zin in een middag drama. Het moet voor de ouders ook leuk blijven toch? Als hij ouder is en zelf buiten speelt mag hij zelf weten met wie hij speelt, nu is het ook mijn middag (en die van zijn zusje).

Herken het deels

Ik merk hier dat er een duidelijk onderscheid is tussen de vaste vriendjes en incidentelere speelafspraakjes. Als de vaste vriendjes mee komen vind ik dat alleen maar gezellig, die zijn hier inmiddels zó thuis, ik ken ze goed en zij kennen mij en het reilen en zeilen van ons huis. Die afspraakjes verlopen ontzettend makkelijk, heb geen kind aan ze en geniet alleen maar van de lol die ze met elkaar hebben. Dan zitten ze weer zo ontzettend te giebelen of hebben ze de slappe lach, waardoor ik ook aangestoken wordt, echt alleen maar hartstikke leuk.
De incidentele speelafspraakjes vind ik heel veel minder. Dat zijn toch kindjes waar het ook wat minder mee klikt en niet zo soepel verloopt. Het spelen zelf vergt wat meer begeleiding, er is nog wel eens een meningsverschil en het is wat lastiger inschatten omdat ik de kinderen niet goed ken. Gelukkig komen deze speelafspraakjes minder vaak voor, kinderen hebben dan zelf na zo'n afspraakje ook wel weer even genoeg gehad.
Er mag overigens vrij vaak gespeeld worden van mij, maar ik laat dat soms ook een beetje afhangen van wie ze willen uitnodigen. Tussen de middag overigens geen spelers hier, tenzij het om opvang van een vriendje gaat, die tijd hebben de kinders echt even nodig om bij te komen.

Lentezon

Lentezon

22-01-2009 om 10:32 Topicstarter

Pffff

FIjn dat jullie zo snel reageren.
En fijn dat e rook herkenning is. Ik voel me vaak zo schuldig. Ik mekr ook verschil tussen jongens en meisjes, jongens zijn zoveel drukker. Mijn zoon is een rustig jongetje maar zijn vriendjes denderen hier door het huis en dat vind ik minder. De vriendinnetjes van mijn dochter zijn verschillend. Er is een drukker kind bij dat hier een keer op de nieuwe bank ging staan met haar laarzen aan! De moeder was er notabene bij en reageerde nogal lauwtjes. Ik was flabbergasted. Als mijn kind dat zou doen zou ik toch echt wel ingrijpen. Dat kindje heb ik eigenlijk liever niet over de vloer maar dat is ook zowat. Ze is ook brutaal en zeurt om snoep. Vier jaar is eigenlijk ook wat jong merk ik.Mijn dochter is het na een uur al beu en dan komt de moeder pas over 2 uur....
Ik beperk het spelen nu ook tot de woensdag en vrijdag middag. Dat geeft al wat rust. Maar relaxed ben ik niet als er een kind komt spelen. Ik kom dan ook niet aan mijn werk toe, zelfs strijken niet omdat de hele kamer vol speelgoed ligt. Dan is er nog het probleem dat mijn zoon een vriendje heeft die mij te streng vindt. Dat kind is thuis enigst kind en mag alles. Dus ja, die is behoorlijk verwend. Ik vind het dan zo vervelend voor mijn zoon dat dat jongetje zegt dat hij liever bij hem thuis speelt omdat ik te streng ben...zoonlief zelf vind mij overigens helemaal niet streng.
Moeilijk moeilijk.

Maylise

Maylise

22-01-2009 om 10:39

Wel fijn eigenlijk

Mijn zoontje is vrij druk en kan erg lastig alleen spelen. Ik vind het dus altijd wel fijn als er vriendjes over de vloer zijn. Dan spelen ze namelijk samen en hoef ik niet te entertainen. Niet dat ik het erg vind om zoon bezig te houden maar soms is het wel heel fijn als anderen dat doen. Het is vaak wel druk en rommelig met vriendjes over de vloer maar dat is het zonder die vriendjes ook wel.Zoon heeft over het algemeen leuke vriendjes/vriendinnetjes die redelijk luisteren. Meestal spelen ze gewoon de hele middag zonder een wanklank.
Er zijn een paar vriendjes die ik ook liever niet over de vloer heb. Day zijn kinderen die niet zo goed luisteren en die met zoon een slechte wisselwerking hebben waardoor het of ruzie wordt of dat ze elkaar zo opjutten dat ze kattekwaad gaan uithalen of heel druk worden. Daar heb ik geen zin in dus die afspraken houd ik wel af.
Mijn dochter in groep 8 neemt ook regelmatig kinderen mee naar huis maar dat zijn over het algemeen juist de meest rustige kinderen dus je merkt vaak nauwelijks dat ze er zijn.
Ze mogen van mij elke dag afspreken behalve als zij of ik andere bezigheden hebben. Mijn zoon gaat twee keer per week naar de BSO dus op die dagen kan het sowieso niet.

Maylise

Guinevere

Guinevere

22-01-2009 om 11:35

Jongens en rommel?

Jee, dat herken ik helemaal niet, dat jongens er zo'n puinhoop van maken. Ik kan het niet vergelijken met meisjes maar het speelgoed ligt hier beslist niet door het hele huis. Overigens is dat ook één van mijn regels: geen puinhoop maken en voorzichtig omgaan met de spullen.
Ik houd nooit speelafspraken met bepaalde kinderen af, ik ken geen kinderen die echt onmogelijk zijn. En als ze dat de eerste keer mogelijk wel enigszins zijn, dan is dat de volgende keer beslist al verbeterd. Bijvoorbeeld een keer met een meisje gehad dat niet wilde luisteren met buiten spelen, ze ging tóch op de straat spelen ipv op de stoep. Hop, naar binnen jij, en jullie mogen niet meer buiten spelen. En een keer een jongetje dat bleef zeggen dat hij niet hoefde te luisteren omdat ik de baas niet over hem was. Die heeft bijna een half uur op een stoel gezeten totdat hij opeens wél kon luisteren. Nooit meer problemen mee gehad.

kirima

kirima

22-01-2009 om 12:14

Herken het ook, maar

Inmiddels zijn mijn dochters al een stuk ouder (12 en 9), en nu is het meestal hartstikke gezellig als er vriendinnen over de vloer zijn. Ik kan er nu zelfs van genieten!
Maar toen ze een stuk jonger waren vond ik het ook vaak lastig hoor. Sommigen zijn druk, luisteren niet, met anderen was het vaak ruzie. En ik heb zelf echt niet van die lieverdjes, maar het is inderdaad vaak hoe ze op elkaar reageren.

Asa Torell

Asa Torell

22-01-2009 om 12:38

Strenger worden

(en ook dat zonder schuldgevoel ) lijkt me een goed idee. Hup, in de eigen kamer spelen ipv. de woonkamer. En wie vraagt om snoep krijgt niks. Ik roep het makkelijk maar ben hier zelf ook pas net mee aan het oefenen... maar het voelt al wel prettig, want je onderhuids voortdurend ergeren is een stuk vervelender dan even twee minuutjes strijd (vooral met zoon zelf overigens) dat de kinderen echt niet in de woonkamer mogen spelen.

Asa Torell

Asa Torell

22-01-2009 om 12:40

En winnen kun je toch niet

van alle andere ouders, dus er zal altijd wel iemand jou te streng vinden. Zelfs als het complete onzin zou zijn is het nog een goeie truc om meer gedaan te krijgen, tenslotte. (althans het werkt vast wel eens, zeg niet dat dat bij jou zo is). Dus helaas voor zoon, helaas voor vriendje met de niet-strenge ouders, gewoon eigen regels doen.

liedewij

liedewij

22-01-2009 om 14:02

Juist wel fijn

Wij hebben 4 kinderen.Oudste 3 nemen bijna dagelijks vriendjes.vriendinnetjes mee naar huis. Ik vind het geen probleem. Maar ze moeten zich wel aan mijn regels houden en ik corrigeer ze vrij snel. Soms zegt er weleens 1 dat ie mij streng vindt. Jammer dan. Maar ze blijven wel komen dus het zal wel mee vallen
Ik vind het zelf ook wel prettig als ze iemand te spelen hebben dan kan ik juist m'n gang gaan. En eigenlijk net zo lief hier zodat ik ze niet hoef te halen/brengen.Overigens moet ik erbij zeggen dat 4-5 jaar nog best jong is en anderhalf uur is dan vaak wel genoeg. Dan blijf ik meestal nog wel in de buurt om wat te sturen. 10 minuten voor ophaaltijd roep ik dat ze moeten opruimen. Meestal geen probleem. Mijn ervarng is juist dat meiden zoveel troep maken. Een heel verschil tussen de kamer van onze dochter of onze zoons.

Er was 1 reaktie van iemand die tegen haar kind zegt dat er wel gespeeld mag worden maar niet thuis. Als dat incidenteel is ,oke. Maar ik baal van die moeders die het heel erg handig vind dat hun kind wel bij mij speelt maar dat het daar zo weinig uit komt. Kan ik me echt aan ergeren en sinds een paar maanden word ik steeds assertiever en zeg er wat van. Altijd lastig maar ik voel me soms gebruikt.

Liedewij

suus36

suus36

22-01-2009 om 14:14

En als ze dan niet meer thuis willen

Hi,

Ik ben vrij makkelijk met speelafspraken. Vindt het ook echt sneu als ik gewoon thuis ben, mijn zoon mag niet spelen van mij en hij ziet zijn vriendjes met elkaar meegaan. Mijn dochter speelt weinig na schooltijd dus geen probleem.

Soms gaat het mis, dan zijn ze gigadruk (jongens), meestal is het gezellig. Ik vind zowiezo altijd wel leuk als er drukte om me heen is.

Ik ben wel duidelijk. Niet zeuren om snoep, geen tv voor vijf uur, geen playstation/nintendo en op je kamer spelen als je beneden teveel herrie maakt. Nu merk ik dat mijn zoontje bij één van zijn vriendjes altijd daar wil spelen. Daar mag wel playstation, snoep etc. Dan moeten ze af en toe met mij mee.

Als het dus echt te druk is en ze "breken de tent af" dan mag mijn zoontje voor straf twee dagen geen speelafspraak. Werkt ook prima. Hij houdt zichzelf in.

Ze gaan overigens twee middagen naar een gastouder, maar daar zitten zijn vriendjes ook.

Mijn dochter (8) speelt niet zo vaak en als ze een vriendinnetje heeft, spelen ze op haar kamertje schooltje ofzo. Dan heb ik niet eens door dat ze een vriendinnetje heeft.

Kortom, ik leg vrijwel geen beperkingen op in spelen met elkaar. Had ik vroeger ook niet. Zover ik mij kan heugen mocht ik altijd iemand meenemen of naar iemand toe.

Ik las dat van één iemand het kind alleen woensdag en vrijdag twee uurtjes mag spelen met een vriendje. Jemig vind ik dus echt heel beperkend voor een kind. Als je net op school zit, ok, maar als je wat groter wordt vind ik dat wel heel weinig. tenzij hij zelf niet meer wil.

Groetjes,
Suus

Sandra

Sandra

22-01-2009 om 14:59

Hoort erbij...

"Ik vind het dan zo vervelend voor mijn zoon dat dat jongetje zegt dat hij liever bij hem thuis speelt omdat ik te streng ben...zoonlief zelf vind mij overigens helemaal niet streng."

Trek je dat soort opmerkingen niet zo persoonlijk aan joh! Zo gaat dat met kinderen. Ze vergelijken en benoemen de verschillen. Is toch helemaal niet zo raar? Mooie gelegenheid om uit te leggen dat bij ieder gezin andere regels gelden, en dat dat nu dus jouw regels zijn. Kinderen hebben dat heel snel door en blijken dat vervolgens heel normaal te vinden. En ja, de gehaaide kids proberen je wellicht uit te spelen ('dat mag ik thuis wel hoor'). Da's dan jammer voor ze, hier mag het niet.
Als ze wat ouder zijn, komen ze weer met andere dingen. x mag onbeperkt TV kijken. Y mag zo veel computer als hij wil. P mag wél op MSN. S hoeft pas om 2 uur thuis te zijn uit de kroeg... Wen er maar aan, dit hoort bij het opvoedings-spel.

liora

liora

22-01-2009 om 18:57

Sturen

Hoi,

Ik vind het heel erg van het kind afhangen. Als ik kinderen echt lastig vind, probeer ik het contact verder niet al teveel te stimuleren.
Verder vind ik ook: zoveel mogelijk spelen in de eigen kamer. En als kinderen om snoep vragen zeg ik dat we hier niet om snoep vragen.

Mijn zoon is 5 en ik vind het nu al makkelijker dan een jaar geleden. Meeste speelafspraakjes maak ik in het weekend en dan is het al snel drie uur spelen en dat vind ik vaak ook wel aan de lange kant. Maar goed, tis niet anders.

Verder vind ik ook dat het wederzijds moet zijn. Dus als er niet wordt teruggevraagd, en kind is hier al enkele malen geweest, dan houd ik het verder af als dat kan.

Liora

Roos

Roos

22-01-2009 om 23:53

Wel tussen de middag

Ik deed het juist zoveel mogelijk tussen de middag. Vond ik een lekkere afgebakende tijd en je zat niet met halen/wegbrengen. Bij ons op school hadden ze wel een lange middagpauze van bijna 2 uur.
Roos

MaximeM

MaximeM

23-01-2009 om 08:54

Ruimte in huis

Het ligt er denk ik ook wel aan hoeveel ruimte je thuis hebt. Mijn dochter heeft zo'n klein kamertje, daar kan je amper op spelen. Nu maakt dat nu niet meer zo uit, ze zijn wat ouder en kletsen meer dan dat ze spelen. Hier is het juist weer dat de jongens drukker zijn, bij de meiden heb ik amper het idee dat er iemand is, bij de jongens zitten ze soms op een meter van me af (kleine woonkamer), en dan roepen ze naar elkaar in plaats van gewoon praten. Ik zeg daar natuurlijk altijd wat van, maar het zijn altijd dezelfde vriendjes en leren doen ze er niet van, na een paar jaar doen ze het nog steeds. Ik was degene die zei dat mijn zoon best mag spelen maar niet bij mij. Ze mogen ongeveer 2 keer in de week hier en ik vind het ook prettig als hij eens bij een ander gaat spelen (vroeger wilde mijn zoontje alleen maar thuis spelen en nooit bij een ander) ik ga er dan ook vanuit dat de andere ouder assertief genoeg is om te zeggen "nee nu niet" als ze er geen zin in hebben, ik kan niet voor een ander denken. Het zijn ook niet telkens dezelfde vriendjes waarbij hij dan gaat spelen.

Maxime

Ans

Ans

23-01-2009 om 14:58

Herkenbaar

Allemaal herkenbaar, soms vermoeiend en soms leuk om te zien hoe andere kinderen zijn. Welke ik wel bij mijn kinderen vind passen en welke niet. Dit is nog een beetje te sturen op deze leeftijd. Vermoeiend is het gedeelte dat ik me haast om op tijd op school te komen vervolgens alleen naar huis ga om een uur later weer de halve stad door te fietsen om ze weer op te halen. Het liefste heb ik dat de kinderen bij ons komen spelen, zie ik de kinderen en ik hoef niet te halen. Mijn kinderen zijn netjes en lief dus ik stoor me aan brutale kinderen of de betweters maar goed ik hoef ook niet met ze te spelen.

MRI

MRI

25-01-2009 om 22:51

Hier

Ik vind het leuk als hier kinderen spelen. Je hebt er plakkers bij (meer de meisjes) die willen veel aandacht van de moeder, ik dus. Die negeer ik een beetje tot dat ze de hint begrijpen dat ik geen tegen aan praat object ben dan wel hun eigen moeder die overal naar moet kijken wat ze doen en dan applaudiseren. Dan heb ik wat jongens over de vloer die wat brutaal/ moeilijk te sturen zijn. Daar doe ik wel moeite voor in de zin dat je hier veel lol kan hebben maar dat er wel geluisterd dient te worden.
Voor de rest kan ik me af en toe intensief met/voor de luitjes bezighouden. Maar altijd poffertjes/ pannenkoeken of wentelteefjes. Een meisje die een pittig dieet heeft weet dat ze hier altijd een lekker omeletje krijgt. Maar dan: natje/ droogje gehad: hup lekker naar een ander verdieping spelen. Waarom? Omdat ik nu weer even tijd voor mezelf nodig heb. Oh ja, dat begrijpen ze wel. Ze mogen hier vrij veel, tenten bouwen klimmen etc.
Na een tijdje doe ik wel weer eens wat met ze als ik zin heb. Harry Potter voorlezen, accordeon spelen waarbij zij muziek maken, verstoppertje doen. En dan weer hup: nu weer even met elkaar. Opruimen even met zijn allen.
Ik irriteer me wel aan sommige kids (een lust niks en vind ook alles saai) maar haal me schouders dan maar op.

MR

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.