Is een speen nu echt zo schadelijk??
Goedenavond,
Ik heb even een vraagje, is een speen / tut (zoals wij hier zeggen) nu echt zo schadelijk?
Dit vraag ik omdat mijn 3 zoontjes van 3, 5 en 8 nog een knuffel hebben met een tut eraan, ik vind het prima omdat aan hun gebit niets te zien is en het voor hun een stukje troost is. Maar je hoort tegenwoordig wel eens dat een tut op langere termijn schadelijk kan zijn, zoals ik al zij heb ik deze ervaring niet.
Groetjes,
Monique
Joep (8jr) Robin (5jr) Jasper (3jr)
Dalarna
hoe verklaar je dan dat ze toen ze allang geen speen meer hadden/hebben graag op andere voorwerpen zuigen/sabbelen/knabbelen? (knuffels, duimen, kledingstukken) Volgens mij is dat een uiting van zuigbehoefte.
Dalarna
Ben ik niet met je eens.
Mijn kinderen hebben nooit een speen gehad, maar oudste heeft tot zeker 7 jaar regelmatig gekauwd, gesabbeld pok ding en knuffels. Beiden ook niet geduimd trouwens
Jeetje wat een reacties
Iedereen hartelijk dank voor het reageren.
@creabea ik ben het geloof ik wel met je eens, blijkbaar kan een kind van 8 ook nog zuigbehoefte hebben. Want als het een gewoonte is zou mijn zoontje ook wel zonder slapen. Ik heb liever dat hij nog een speen aan zijn knuffel heeft als hij slaapt dan dat hij gaat duimen want volgens mijn tandarts zou dat vele malen meer schade aanrichten.
Groetjes,
Monique
sjonge jonge
zuigbehoefte is ook gewoonte . . .
en zelfs al zou het een niet-te-stuiten-behoefte zijn, niet elke gewoonte is een goede gewoonte 
gr Angela
Gewoonte
Kleine baby's hebben zuigbehoefte, na een maand of 5 wordt die behoefte minder, een prima moment om de speen af te wennen. Mijn kinderen gingen altijd slapen met een speen in de mond en als ze dan sliepen trok ik die plug er uit, opdat ze geen zuig gewoonte gingen ervaren.
Dat zuigen aan die speen is een "verslaving" als je dat als ouder in stand houdt blijven de kinderen zuigbehoefte houden.
Het is toch niet voor niks dat op de fopspenen leeftijden staan? Een speen geschikt voor een 8 jarige ben ik nog nooit tegen gekomen.
zuigebehoefte
mijn kinderen hebben geen speen gehad. Bij de oudste is door bijvoeding vanaf zo'n 7 maand de borstvoeding afgebouwd, heeft een duim en speen geprobeerd, maar vond beide niks. De jongste heeft door omstandigheden een jaar volledig borstvoeding gehad, geen speen of duim, maar kon ook niks met een tuitbeker ( vond ik dan wel weer lastig), maar direct over op een gewone beker.
Ik heb zelf geduimd tot mijn twaalfde en heb dat afgeleerd doordat ik een beugel kreeg.
o,ja
ook geen fles, dus geen rubber in de mond.
sigaretten
Geef je je kind dan ook over een paar jaar sigaretten omdat het een grote zuigbehoefte heeft?
Wat zegt de tandarts er nu van?
@Mijntje
Mijn man rookt bijna een pakje per dag, ik weetniet wat slechter is een speen in bed op je 8ste of een pakje sigaretten per dag roken op je 32ste .
De tandarts zegt alleen dat hij het niet kan zien aan hun gebit (bij alle 3).
Groetjes,
Monique
Dat verklaart 
Jullie zijn de familie struisvogel; wat je niet kunt zien zal er wel niet zijn, toch?
Of je hebt gezondheid en welzijn niet zo hoog op je prio lijstje staan, kan ook.
Ik denk trouwens dat het helemaal niet vervelend is voor een kind te leren dat troost ook van andere dingen kan uitgaan dan iets als een speen zodat ze meerdere manieren leren om troost, comfort of hun heil te zoeken en niet alleen bij een stuk plastic. Ik denk dat ze onbewust zich heel klein en kwetsbaar kunnen blijven voelen als de speen zo belangrijk blijft, slecht voor het zelfvertrouwen lijkt mij.
@Mollie
Overdag is er met zijn zelfvertrouwen niets mis en hij komt heel zelfverzekerd over.
Hij gaat voetballen etc, maar 's avonds kruipt hij het liefste weg achter zij speen en knuffel.
Ik verbaas mezelf daar ook wel eens over, overdag een heel stoer jongetje van 8 en 's avonds nog echt een klein ventje.
Dan behoor ik misschien tot de familie struisvogel . Maar moet ik hem dat nou echt gaan afnemen omdat dat "zo hoort"? Ik heb daar erg mijn vraagtekens bij.
Maar ieder zijn mening natuurlijk.
Groetjes,
Monique
Dalarna
Nou daar zit je fout. Ik heb nog steeds een flinke zuigbehoefte als je een lekkere speen in m'n mond stopt 
(vroeger nooit een 'tut' gehad trouwens)
naadloos
Nou, als de tandarts vindt dat er niks aan de hand is, wie zijn wij dan? Afnemen omdat het zo hoort? Niemand die het ziet, toch?
Het is vast wel over als hij 18 is, want ik denk dat het toch wel raar staat tegenover je vriendinnetje later Of als hij gaat logeren, als hij zich erover gaat schamen stopt het vanzelf.
Heeft je man vroeger ook lang een speen in zijn mond gehad? Gaat dit naadloos over in sigaretten of zoetigheid omdat het troost biedt? Daar zou ik dan wel zorgen over maken. Geen idee of dit ooit is onderzocht, of daar echt een verband tussen bestaat.
O hemel nee
Niet doen omdat het 'zo hoort', dat lijkt me een hele jammere reden. Maar doen om hem te leren dat hij zich mag voelen zoals hij voelt én zich daarin mag ontwikkelen, los van een attribuut. Nu blijft de speen staan voor dat kleine jongetje dat hij savonds is en moet hij de stap zetten dat los te laten. Misschien is hij er onbewust wel allang aan toe maar hoort het zo bij hem dat hij die stap niet kan nemen. Daarom zou ik je kinderen helpen de speen te laten gaan; om te leren dat je geen attributen nodig hebt om te kunnen zijn wie je bent, te voelen wat je voelt en getroost te worden. Help je kinderen om onafhankelijk te worden, daarmee sterker.
Het doet me gewoon ook erg denken aan dat kind dat jarenlang dezelfde tekening voor zijn moeder maakte. Moeder dacht dat het niet anders kon en prees hem maar de hemel in omdat ze hem zelfvertrouwen wilde geven (als een geschenk). Pas toen er iemand met het kind over in gesprek ging bleek dar kind deed wat hij dacht dat moeder verwachtte en niet durfde een andere tekening te maken (dit hoorde immers bij hem). Clue was dat moeder kind had kunnen uitdagen om verder te gaan, een stap te zetten in zijn ontwikkeling.
Snap je mijn analogie?
Ps: ik zal mijn analogieën met roken achterwege laten want dan krijg ik waarschijnlijk het halve forum over me heen maar wil wel even genoemd hebben dat ik me niet kan voorstellen dat je (zoveel) rookt en niet dolgraag wil stoppen. For the record.
@Rafelkap
Geen idee, ik zal het hem eens vragen.
Wat mijn zoontje betreft ga ik het voorlopig gewoon zo laten.
En inderdaad het zal wel vanzelf overgaan voor hij 18 is, en is dat niet zo dan zien we tegen die tijd wel weer eens verder .
Groetjes,
Monique
ik denk ...
dat een beugel en een speen niet samen gaan, dus ik verwacht dat de orthodontist je nogmaals gaat uitleggen hoe het technisch zit . En dat zal ruim voor z'n 18e zijn.
gr Angela
zoals ik al zei
Sommige kinderen hebben een zetje nodig om bepaalde (normale, gezonde) stappen in hun ontwikkeling te kunnen zetten. Een 8 jarige met een speen heeft zo'n zetje duidelijk echt heel hard nodig. Als je dat als ouder dan vertikt te doen, dan vind ik wel dat je tekortschiet.
Door zo'n beslissing aan je kind over te laten, laat je hem juist in de steek. Je houdt je kind expres klein en belemmert zijn ontwikkeling.
luier
Daar geef ik Jippox wel gelijk in. Als je kind met 6 nog met een luier slaapt 's nachts help je die ook om droog te worden. Als je kind met 4 niet in zijn eigen bed durft te slapen leer je dat het ook in zijn eigen bed te slapen.
Een speen is niet nodig om je veilig te voelen. Het is fijn voor de ouders om een rustig kind te hebben.
Straks heeft het voortdurend een Ding nodig om zich veilig te voelen (en liefst in zijn mond). Kan me voorstellen met het slechte voorbeeld van zijn vader dat dat wel een sigaret wordt.
Rafelkap
Dat is precies wat ik bedoel, alleen jij hebt veel minder woorden nodig )
Logeren
Gaat je oudste nooit eens logeren of wil hij dat juist niet vanwege de speen?
@Dalarna
Mijn kinderen gaan eigenlijk nooit logeren maar dat komt omdat ze er alle drie een bloedhekel aan hebben om ergens te slapen als ik of mijn man er niet zijn.
De oudste moest afgelopen jaar op schoolkamp (was verplicht voor heel zijn klas), twee weken drama en op de dag dat ze zouden vertrekken was hij letterlijk ziek (39gr koorts dus niet schoolziek) en dat heeft nog twee dagen geduurd.
Dus ik heb voor dit jaar maar even aangegeven dat ze schoolkamp niet kunnen verplichten.
Groetjes,
Monique
mamma.monique
Je kinderen kunnen niet ergens slapen zonder papa of mama.... Ook dit klinkt als kleinhouden en het belemmeren van hun ontwikkeling. Waarom wil je niet dat je kinderen groter en zelfstandiger worden?
Bloedhekel?
Bloedhekel? Zij? Of vindt jij het moeilijk ze los te laten?
Ik vond het wel dapper dat een moeder van een vriendje eens erkende dat ze het ZELF moeilijk vond haar zoon te laten logeren.
Ik denk dat dat klein houden (zo schattig met knuffel met speen) meer voor jullie is. Hee, maar groot zijn ze ook nog schattig hoor, zelfs van die lange slungelige pukkelige pubers. Het blijft namelijk je kind!
Om niet buiten de boot te vallen zou ik ze toch een beetje leeftijdsadequaat opvoeden: dus helpen met ontspenen en helpen logeren bij oma's en vriendjes, door ze vertrouwen te geven dat ze het kunnen.
@Rafelkap
Ik snap dat je denkt dat het kleinhouden is.
Maar ik kan je verzekeren dat dit er niets mee te maken heb, ik herken van een hoop van mezelf van vroeger in mijn kinderen. Ik kon nooit slapen in een onbekende omgeving en snap precies wat mijn oudste doormaakt als hij helemaal overstuur is omdat hij op schoolkamp moet. Zelf heb ik tot mijn 15de geduimd, misschien verklaart dat waarom ik zo soepel met die speen om ga.
Groetjes,
Monique
nooit logeren?
met 8 jaar nooit ergens logeren? Dat had toch allang een keer gebeurd moeten zijn, dan was dat schoolkamp ook niet zo'n drama geworden (hoe lang duurde dat kamp eigenlijk?). En het is toch jammer dat hij dat schoolkamp heeft gemist....ik zou dat niet nog een keer laten gebeuren. Vind je van jezelf niet dat je een hoop gemist hebt in je jeugd? (daarbij neem ik even aan dat je ook niet/weinig gelogeerd hebt). Ik heb vroeger ook een tijd last gehad van heimwee en ik wilde ook nergens logeren zonder m'n moeder (ergens tussen m'n 10e en 12e ongeveer); helaas was mijn moeder nogal toegeeflijk op dat punt, en zijn er wel eens logeerpartijtjes op voorhand niet doorgegaan omdat mijn moeder(!) ging uitleggen dat ik niet kon logeren omdat ik dan heimwee kreeg. Heel vreselijk vond ik dat; had ik net wat moed verzameld om toch te gaan en dan ging het natuurlijk niet meer. Thuis in bed voelde het toch ook niet fijn dat het 'niet gelukt' was; bovendien ben ik er wel wat vriendinnetjes door kwijt geraakt 
De kinderen hier zeuren ook wel eens als er een oppas is, maar dat onthoudt ons er niet van om toch af en toe uit te gaan 's avonds. Je wil toch ook wel eens iets samen doen zonder de kinderen, toch? En bij mij gingen de kinderen ook pas logeren vanaf een jaar of 2 (bij opa en oma); eerder kon ik ze niet missen en ik gaf nog borstvoeding
Daarna werd het toch echt wel eens tijd, volgens mij geldt voor logeren ook iets als jong geleerd enzovoort.
Maar inmiddels heeft mijn jongste van 5 toch zeker al een keer of 6-7 gelogeerd; bij opa en oma, en bij bevriende stellen met kinderen van dezelfde leeftijd. Elke keer is het een feest om te gaan logeren: bij opa en oma mogen ze onbeperkt tv-kijken en worden ze verder ook verwend en bij vriendjes is het gewoon zo leuk omdat je eindelijk eens een keer langer kan doorspelen dan tot 5 uur 's middags.
En dit jaar gaat de oudste van 8 voor het eerst een week op scoutingkamp. Dat vind ik zelf wel lang, maar hij mist een hele hoop lol als hij niet zou gaan. Vorig jaar kon hij ook al een week mee; toen hebben we getwijfeld. Ik vond mijn zoon toen nog iets te klein (zat er ook nog maar net bij, en jongste van groep kinderen van 7-11 jaar, en hij was met sommige dingen nog niet zo zelfstandig). Als wij heel enthousiast waren geweest, dan was zoon ongetwijfeld gegaan, maar nu vond hij een week ook wat te lang (omdat ik het te lang vond). Dit jaar wil hij 'zekerweten' wel mee.
M.a.w. leer je kinderen maar gauw logeren, anders missen ze een heleboel (zoals dat schoolkamp). Breng het als iets geweldigs, maak er voor de kinderen en voor jezelf een feestje van, en je kinderen zullen je positieve houding vast wel overnemen. Hoe langer je ermee wacht, hoe vervelender het wordt. Want een kind van 7 dat niet mee is geweest op kamp, dat is nog wel aanvaardbaar, maar straks een van 10 of 12 die niet zonder papa en mama kan, dat wordt raar gevonden.
Wat een vreemde redenatie
Je kinderen mogen een speen tot hun 18e want jij hebt lang geduimd. Je kinderen worden niet uitgedaagd om uit logeren te gaan want jij hield niet van logeren ..... Vind je dit zelf niet krom? Zo geef je ze toch veel minder kans om zich te ontwikkelen? En vanwege wat? Omdat je zelf vroeger zo was? Voor wie doe je het dan? Om jezelf gerust te stellen dat jij niet de enige bent/was?
Want ik zie geen positieve kant voor je kinderen hieraan (een speen terwijl je daar eigenlijk te groot voor bent en groot genoeg om dat te weten en weten dat je leeftijdsgenoten dingen doen die jij niet doet om dat je niet durft).
@creabea en @Mollie
Ik begrijp jullie reactie. Ik heb zelf nooit naar mijn kinderen uitgesproken dat ik er vroeger ook niet van hield om te logeren dus ze hebben het niet van mij het komt echt uit hun zelf.
En zeg nou zelf, 2 weken drama voor 3 nachten schoolkamp is heel dat schoolkamp toch niet waard?
Ik heb hem er van proberen te overtuigen dat het heel leuk ging worden maar hij was niet te overtuigen en wilde absoluut niet. Ik heb mijn best gedaan om hem te overtuigen maar ik denk ook dat forseren zeker niet de oplossing is.
Natuurlijk slapen ze weleens bij Opa en Oma maar dat zien ze niet echt als logeren omdat Opa en Oma ongeveer net zo vertrouwd zijn als wij.
Groetjes,
Monique
Wat je niet ziet is er wel
Ook al heb jij het niet letterlijk gezegd dat jij niet uit logeren ging vroeger, je brengt het (onbewust) natuurlijk gewoon over dat jij het wel (meer dan) prima vindt zo. Dat lees ik al in je posting dus je kind zal dat absoluut niet ontgaan.
En ik vrees dat je me je laatste stukje precies aangeeft hoe je het punt mist; het gaat dus niet om een speen of om drie daagjes kamp. Het gaat om de ontwikkeling van je kinderen en dat jij die remt.
Maar jij vindt het prima zo en bent heel tevreden met de huidige situatie. Je hebt hier denk ik gepost in de hoop op bijval maar dat is niet helemaal gelukt. Soit. Jij bent blij me je kinderen en hun ontwikkeling dus, c'est ca.
tegengeluid
Ik ben het ermee eens dat het allemaal wat krampachtig overkomt op het scherm, MAAR een schoolkamp voor kinderen van 8 jaar (of misschien toen zelfs nog 7?) zou ik ook moeite mee hebben. Mijn kind zou ik eerlijk gezegd waarschijnlijk niet laten meegaan omdat ik het echt nergens voor nodig vind op die leeftijd.
da's waar
bij 3 nachten weg voor een 7-jarige ligt het er wel een beetje aan in welke setting het kind gaat logeren inderdaad. Als kind geen vriendjes zou hebben in de klas lijkt me dat wel een lange zit op die leeftijd.... aan de andere kant, je hebt ook wel zomerkampen voor die leeftijd.
