Jaloezie

Tips

Jaloezie is helaas een bekend probleem; zeker bij kleine kinderen.

Wat ik geprobeerd heb en wat hier goed werkt:

1) elk kind heeft een eigen plekje. Dat kan hun kamer zijn maar als ze geen eigen kamer hebben kan het ook een hoekje van de (woon)kamer zijn of van een slaapkamer. Dat is hun plekje en als ze alleen willen zijn kunnen ze daar gaan spelen. Broertjes en zusjes moeten hun dan de ruimte geven.

2) natuurlijk is het meeste speelgoed gezamenlijk maar ze hebben ook hun eigen spulletjes. Die kan je in een kast doen of een kist waar alleen de eigenaar bij mag.

3)met elkaar spelen hoeft niet maar lelijk tegen elkaar doen, elkaar pijn doen of onaardige woorden gebruiken mag niet. Wie dat wel doet gaat naar het strafbankje/de gang of wat je normaal gesproken ook als straf gebruikt.

4)om de beurt krijgen ze eigen aandacht. Iets alleen met mama/papa doen. Voor oudere kinderen (met 4 jaar is dat ook al leuk): een middag alleen met mama of papa op stap.

5)vaste rituelen en gewoontes gebruiken: vaste zitplaatsen aan tafel en in de auto, vast bedritueel met tijd voor iedereen apart, duidelijke dagelijkse routine: hoe minder onzekerheden, hoe minder ruzie momenten. Als alles altijd zo gaat dan is er niks om ruzie over te maken.

6)kinderen positief met elkaar leren samenwerken en met elkaar om laten gaan. 2 is natuurlijk nog wat jong maar je kan bijvoorbeeld samen koekjes bakken, samen een spelletje spelen, samen naar de speeltuin...ze voor te leven hoe je met elkaar omgaat. De oudste kan je ook hier bij betrekken. Je bent dan wel in het begin veel aan het corrigeren maar tegelijk leer je kinderen zo ook om met elkaar om te gaan door hun gedrag te terug te spiegelen en ze te corrigeren (op een positieve manier) en uiteraard veel complimentjes geven als het wel goed loopt.

Verder zijn 2 jarigen natuurlijk vaak niet zo leuk voor oudere broertjes en zusjes. Babies zijn schattig en die komen niet van hun plaats en zitten nergens aan. Oudere kinderen zijn meer voor rede vatbaar. Juist peuters komen overal aan, willen overal aan meedoen maar weten nog niet goed hoe en daardoor is het spel niet meer leuk. Wat wij als volwassenen lief en schattig vinden van peuters zijn vaak dingen die iets oudere broertjes en zusjes helemaal niet leuk en schattig vinden. Je zoontje is tenslotte ook nog maar 4 dus die reageert ook nog vrij primair en is nog niet oud genoeg om rustig te reageren op kleine zus.

Verder weet ik niet hoe verbaal je 4 jarige al is maar als je goed met hem kan praten dan kan je ook altijd een gesprekje met hem voeren. Hem vragen wat hem dwars zit, wat jij kan doen om te zorgen dat het beter loopt, wat hij kan doen om te zorgen dat het beter gaat...zijn gedrag reflecteren. Je hebt ook een oudere zoon dus misschien kan je die ook inschakelen. Oudere zoon laat zien hoe je wel met kleine zusje omgaat. Oudere zoon is ook lief tegen hem, hoe zou hij het vinden als oudere zoon niet lief tegen hem zou doen? Een beroep doen op zijn al groot zijn. Dat soort dingen. Kinderen kunnen vaak goed meedenken als er wat in huis niet zo goed gaat.

Jaina`

Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Er zitten punten bij waar ik zeker aan kan werken. Vooral wat meer samen doen lijkt me een goed idee.

Ik heb afgelopen week een serieus gesprek met oudste gehad, maar hij kwam niet verder als de jongste terugbrengen want wij zijn ZIJN mama en papa Ik vroeg hem of hij dacht dat de marsmannetjes zijn zusje hadden gebracht en dat leek hem niet onwaarschijnlijk geloof ik.

Nogmaals bedankt!

Leeftijdsverschil

Hoi
Ik weet niet hoe oud je oudste is, maar jullie middelste is dus een poos de jongste geweest, met alle aandacht natuurlijk. Daarbij was middelste bijna 3 denk ik toen jongste werd geboren?
Ik heb wel eens gehoord dat een 3-jarige heel erg bezig is met de plek in het gezin en wil daar bevestiging voor hebben. In die periode een broertje/zusje krijgen is niet handig, want die zien ze als een "indringer" en dat gevoel kan heel erg lang blijven "hangen".
Maar hoe gaat het dan tussen middelste en oudste? Kunnen die wel goed met elkaar opschieten?

Hetzelfde

Bij mij ook, beide jongens lijken jaloers op elkaar en als de 1 de ander op mijn schoot ziet dan wil die ook en soms proberen ze elkaar van mijn schoot te duwen. Ze zijn 1.5 en 6. Ik negeer het vooral, en degene die duwt moet van mijn schoot af als het te gek wordt. Ze hebben meestal ieder hun hoofd op een schouder en ik ben dankbaar dat ik geen derde kind heb! Ik probeer oudste te stimuleren om lief te zijn tegen zijn broertje met kleine beloningen. En af en toe spreek ik de jongste ook vermanend toe, ook al begrijpt hij er nog niet zoveel van.

Ik neem aan dat het tijdelijk is en dat het op een gegeven moment echt wel beter wordt. Zo'n kleintje is gewoon nog niet heel leuk met spelen en kan heerlijk in de weg zitten.

Sterkte.

Wat een herkenning

Dat helpt ook al

De oudste 2 schelen 23 maanden en kunnen ontzettend goed met elkaar overweg. Daarom weet ik ook niet beter

Ik heb wel vaker gemerkt dat de 2e moeite heeft met zijn rol in het gezin. Hij mag veel dingen niet, omdat hij kleiner is dan zijn oudere broer, en hij is te groot om als baby behandeld te worden. Veel dingen doe ik niet moeilijk over. Hij wil nu weer graag geholpen worden met aankleden, en ik denk dat dat gewoon is om de 1 op 1 aandacht. Dus dat doe ik gewoon.

Ik zal eens kijken of ik zondag even iets met hem alleen kan ondernemen. Hij zit vanaf september ook voltijd op school, en daarvoor was hij nog heel veel thuis. Dat is natuurlijk ook wel een grote verandering.

Ik heb trouwens gemerkt dat de jongste het leuk vindt om haar broer te pesten. Gaat ze met een grote grijns op zijn stoel zitten, of pakt net dat ene playmobieltje die hij helemaal heeft opgetuigd. Dan schreeuwt hij, en rent zij lachend weg... Misschien moet ik hem toch maar wat meer alleen met zijn broer laten spelen boven. Ik vind het alleen zo sneu voor de jongste. Ziet ze ze de hele dag niet, en sluiten ze zich op in een slaapkamer om rustig te spelen... Wat vinden jullie daarvan?

Lastig inderdaad. Peuters zijn natuurlijk bezig met de wereld om hun heen te leren kennen en de reacties van anderen zijn vaak mateloos interessant voor ze. Ook op die leeftijd kunnen ze inderdaad al goed uitdagen en pesten. Ik zou proberen om de kinderen te leren dat ze niet aan het speelgoed mogen komen waar een ander nu mee speelt. Ook een peuter kan zo'n regel prima begrijpen.

Ik zou ze niet dwingen om samen te spelen. Wel zou ik proberen om wat meer activiteiten te ondernemen waar ze alledrie aan mee kunnen doen. Zo zijn ze toch ook even samen en krijgen ze aandacht van jou.

Je kan wel een probleem krijgen dat de oudste twee de jongste bewust gaan buiten sluiten in hun spel. Dat is het andere uiterste. Samen spelen hoeft niet maar iemand buiten sluiten mag ook niet... Dat is een heel lastig evenwicht om te vinden eigenlijk. Ik ben daar nog niet uit. In hoeverre is iets buitensluiten en in hoeverre sta je toe dat een van de kinderen niet mee mag doen met het spel? Er zijn tenslotte ook goede redenen waarom de jongste niet goed mee kan spelen. Het is ook niet leuk als je bouwwerk wordt vernietigd of het spel niet serieus wordt gespeeld.

Dat speelt ook een beetje hier. Een van de kinderen heeft een afwijkende manier van spelen en afwijkende interesses. Hierdoor speelt hij veel minder vaak mee en heeft hij vaak het idee dat hij wordt buitengesloten. Dat valt objectief wel mee want hij mag best meespelen van de anderen maar hij vindt andere dingen leuk en hij speelt vaak ook op een andere manier mee waardoor de anderen het spel dan weer niet leuk meer vinden.

Maar dat is dus weer een ander probleem natuurlijk.

Misschien kan je de oudste wat meer betrekken? Het leeftijdsverschil is natuurlijk wat groter dus misschien is hij wat geduldiger met kleine zusje. Als hij met zusje speelt dan gaat de middelste misschien vanzelf meedoen?

Hier

Heel herkenbaar allemaal mijn zoon word zes en zijn zusje is 3,5!als zoon een vriendje heeft mag ze nooit mee spelen en ook zij pakt dingen van hem af en rent dan snel weg en gaat zitten lachen!ze kunnen heel lief zitten spelen maar ze kunnen ook ontzettend ruzie maken!word denk ik vanzelf wel beter als de jongste ouder word!ook willen ze bij mij op schoot en dan is het nee is mijn mama nee die van mij!ik ben heel blij met twee kids en geen drie ik zou gek worden( -: