Jip en Janneke....
Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenover staan.
Laatst sprak ik mijn buurvrouw. Zij is een stuk jonger dan ik (eind 30, zoiets) en heeft 2 jonge kinderen van 5 en 7. We stonden even te kletsen over van alles en nog wat en over haar kinderen en school enz. Toen hadden we het ook even over lezen en voorlezen. Zij vertelde toen, behoorlijk verontwaardigd, dat haar moeder haar kinderen voorleest uit Jip en Janneke (die moeder had die boekjes nog van vroeger) en dat de oudste daar bij oma ook zelf wel eens uit leest. Ze was echt best pissig daarover, want ze vond het ouderwets en niet geëmancipeerd en dat haar kinderen hierdoor verkeerde ideeën enzo zouden kunnen krijgen. Ikzelf vond het eigenlijk nogal overdreven, maar heb daar niet echt op gereageerd. Behalve iets in de trant van 'ach, de andere kant is, dat ze de verhaaltjes leuk vinden en zo wellicht plezier in lezen krijgen en dat is ook wat waard'.
Toen ik daar later nog eens over nadacht (in eerste instantie met de gedachte: Zie ik iets over het hoofd, denk ik hier iets te makkelijk over. Vooral omdat zij er zo'n punt van maakte), vond ik het eigenlijk steeds gekker en vooral ook nogal kortzichtig. Het is toch eigenlijk ook een stukje geschiedenis dat ze op die manier mee krijgen. Iets wat je als ouder ook kunt aangrijpen om daar wat verder over te vertellen tijdens het voorlezen. Toen en nu. Als ze vragen wat, bijv., een kolenkachel is, kun je vertellen dat men dat vroeger vaak had, hoe dat, ongeveer, werkte. Dat mensen toen vaak nog helemaal geen centrale verwarming hadden, dus andere manieren had om hun kamer warm te krijgen. Dat we nu weten, dat dat, naast minder efficiënt en minder praktisch, ook nadelen had ivm de vieze lucht die in de kamer komt. Maar dat er toen simpelweg nog geen andere methoden waren, dus je moest wel. En mensen wisten toen niet beter, wisten toen ook minder over vieze lucht enzo.
En wat betreft de emancipatie (moeder was altijd thuis). Toch een mooi moment om te vertellen over toen en nu. Toen: Het huishouden was sowieso veel bewerkelijker, omdat er veel minder apparatuur was en de apparatuur die er was ook minder kon. We eten niet zoveel in allerlei bewerkte vorm konden kopen, ook niet geschild, gesneden enz enz, geen eten konden bestellen, geen kant en klare gerechten, dus veel meer werk. Kun je overigens direct er ook nog even bij vertellen, dat al dat kant en klare en bewerkte eigenlijk ook helemaal niet zo goed is 
. En vooral kun je ook vertellen, dat toentertijd, men vond dat moeders voor thuis waren en dat vaders het geld verdienden. Dat we daar nu heel anders over denken enz.
Kortom: Ik vind het eigenlijk heel kortzichtig en zie juist ook de voordelen van die ouderwetse boekjes. Mooie gelegenheid om te vertellen en dingen uit te leggen. En vooral ook: Als de kinderen die verhaaltjes leuk vinden, wees blij, het stimuleren in leesplezier is juist zo belangrijk.
Hoe kijken jullie daar tegenaan?
felija schreef op 02-12-2025 om 17:47:
[..]
In het voorbeeld van bakblik, krijgt haar man wellicht alle credits, terwijl bakblik onzichtbaar thuis haar man faciliteert door haar eetschema om te gooien.
Maar dan ga je wel van alles problematiseren m.i. De man doet wat hij op dat moment moet doen: Naar z’n oude vader die z’n been gebroken heeft. Dat doet ie niet omdat die dat leuk vindt of een leuk vindt of een lintje wil, maar omdat dat op dat moment nou eenmaal moet. Als dan het eetschema in de war komt, dan is degene die op dat moment thuis is, de vrouw in dit geval, degene die probeert om toch iedereen die avond fatsoenlijk te laten eten. Dat is wat het op dat moment is. Als het andersom was geweest, dan was het andersom. Degene die thuis is kan er ook voor kiezen dat het dan maar een avond boterhammen eten is. Ik de denk dat we nu een beetje in een kronkel gaan zitten denken.
felija schreef op 02-12-2025 om 17:47:
[..]
In het voorbeeld van bakblik, krijgt haar man wellicht alle credits, terwijl bakblik onzichtbaar thuis haar man faciliteert door haar eetschema om te gooien.
Maar dan ga je wel van alles problematiseren m.i. De man doet wat hij op dat moment moet doen: Naar z’n oude vader die z’n been gebroken heeft. Dat doet ie niet omdat die dat leuk vindt of een leuk vindt of een lintje wil, maar omdat dat op dat moment nou eenmaal moet. Als dan het eetschema in de war komt, dan is degene die op dat moment thuis is, de vrouw in dit geval, degene die probeert om toch iedereen die avond fatsoenlijk te laten eten. Dat is wat het op dat moment is. Als het andersom was geweest, dan was het andersom. Degene die thuis is kan er ook voor kiezen dat het dan maar een avond boterhammen eten is. Ik de denk dat we nu een beetje in een kronkel gaan zitten denken.
Ginevra schreef op 02-12-2025 om 17:50:
[..]
Er zijn ook mensen die dan wat makkelijker bij bepaalde taken zeggen "dan niet". Dan maar geen mantelzorg, dan moet moeder maar iemand anders zoeken om te komen helpen.
En in mijn omgeving zijn het meer mannen dan vrouwen, die dat soort taken uit hun handen laten vallen als het moeilijker uitkomt.
En even los van wat ik daarvan vind, dat scheelt natuurlijk wel in je eigen belasting.
Herfstappeltaart schreef op 02-12-2025 om 18:31:
Ik vind overigens (even een beetje off-topic) dat nagels knippen, onder douche doen e.d. absoluut niet valt onder mantelzorgen. Ik heb dat nooit gedaan bij een (schoon)-ouder en zou dat ook niet doen. Ik wil ook niet dat dit bij mij door mijn kinderen wordt gedaan later. Ik zou dit heel vernederend vinden. Graag een prof hiervoor. Ik heb wèl altijd klaar gestaan om de was en strijk te doen, medicijnen verzorgen, huishoudelijke taken overnemen, eten langs brengen, boodschappen doen, administratie verzorgen enz.
Ik begrijp dat mensen daar misschien anders over denken, maar voor mij is dat echt een no-go.
Soms bij een acuut iets moet je toch accepteren dat je wel een keer onder de douche wordt gedaan door je kind.
Mijn moeder kwam in 2022 acuut op bed te liggen in een zorgbed in de huiskamer. Thuiszorg kon niet diezelfde dag geregeld worden en dan wil je toch als kind en ouder dat je een beetje fris blijft. We hebben als kinderen 2 dagen zelf moeder gewassen. Daarna kwam thuiszorg en kon moeder weer douchen.
Inmiddels is er een douchekruk en zou ik het in noodgevallen weer doen totdat thuiszorg geregeld kan worden.
Bakblik schreef op 02-12-2025 om 20:27:
[..]
Soms bij een acuut iets moet je toch accepteren dat je wel een keer onder de douche wordt gedaan door je kind.
Mijn moeder kwam in 2022 acuut op bed te liggen in een zorgbed in de huiskamer. Thuiszorg kon niet diezelfde dag geregeld worden en dan wil je toch als kind en ouder dat je een beetje fris blijft. We hebben als kinderen 2 dagen zelf moeder gewassen. Daarna kwam thuiszorg en kon moeder weer douchen.
Inmiddels is er een douchekruk en zou ik het in noodgevallen weer doen totdat thuiszorg geregeld kan worden.
In absolute noodgevallen zou ik iemand natuurlijk niet in de steek laten, maar structureel...nee.
Bakblik schreef op 02-12-2025 om 20:27:
[..]
Soms bij een acuut iets moet je toch accepteren dat je wel een keer onder de douche wordt gedaan door je kind.
Mijn moeder kwam in 2022 acuut op bed te liggen in een zorgbed in de huiskamer. Thuiszorg kon niet diezelfde dag geregeld worden en dan wil je toch als kind en ouder dat je een beetje fris blijft. We hebben als kinderen 2 dagen zelf moeder gewassen. Daarna kwam thuiszorg en kon moeder weer douchen.
Inmiddels is er een douchekruk en zou ik het in noodgevallen weer doen totdat thuiszorg geregeld kan worden.
Ja, zo heb ik het ook gedaan bij mijn moeder. Zij is vorig jaar overleden. Inmiddels is mijn vader van 89 erg ziek en hebben we het iets beter geregeld, bij mijn moeder overkwam het ons ineens. Mijn zus is overigens van mening dat mijn vader alles zelf wel kan regelen, zij doet helemaal niets. Daarmee komt alles op mij neer, de ziekenhuisbezoeken, de gehoorapparaten, de boodschappen regelen (die worden wel thuisgebracht, maar je moet het toch eerst bestellen), de nazorg na ingreepjes en het verzorgen van maaltijden. Ik werk ook nog eens fulltime. Vlak na kerst moet mijn vader voor een grote operatie het ziekenhuis in en daarna heeft hij veel zorg nodig, waarbij dan wel thuiszorg wordt ingeschakeld. Ik help hem met liefde want ik ben erg dol op mijn vader, maar het zou fijn zijn geweest de zorg te kunnen delen met mijn zus. Ik kan haar niet dwingen maar ik voel wel een enorme wrok naar haar toe. Niet gezond, ik weet het, ik moet het loslaten. Maar als mijn vader is overleden en alles is afgehandeld geloof ik niet dat ik haar nog wil zien. Dan mag ze in haar eigen egocentrische bubbel blijven zitten.
Dymo schreef op 04-12-2025 om 10:46:
[..]
Ja, zo heb ik het ook gedaan bij mijn moeder. Zij is vorig jaar overleden. Inmiddels is mijn vader van 89 erg ziek en hebben we het iets beter geregeld, bij mijn moeder overkwam het ons ineens. Mijn zus is overigens van mening dat mijn vader alles zelf wel kan regelen, zij doet helemaal niets. Daarmee komt alles op mij neer,[...]Maar als mijn vader is overleden en alles is afgehandeld geloof ik niet dat ik haar nog wil zien. Dan mag ze in haar eigen egocentrische bubbel blijven zitten.
Ik heb ook niets voor mijn moeder gedaan destijds. Ze was naar mij namelijk nooit echt aardig. Gelukkig heeft de rest van de familie mij zover ik weet dat niet kwalijk genomen.
Valeria schreef op 04-12-2025 om 15:10:
[..]
Ik heb ook niets voor mijn moeder gedaan destijds. Ze was naar mij namelijk nooit echt aardig. Gelukkig heeft de rest van de familie mij zover ik weet dat niet kwalijk genomen.
Dan kan ik het me wel voorstellen. Maar mijn ouders waren prima ouders. We hebben een goede jeugd gehad, mochten studeren wat we wilden, kwamen niks tekort, ook geen aandacht. Mijn moeder kon wel eens moeilijk doen, maar dat was bijzonder goed verklaarbaar vanuit haar eigen achtergrond. Mijn vader is een heel lieve man.
Zus heeft sinds een jaar of 7 een vriend die op iedereen het plakkertje narcist of borderliner plakt en ineens vindt zus ook dat ze zwaar heeft geleden in haar jeugd. Tot haar 50e/55e was er niks aan de hand. En toen ze na haar scheiding de hypotheek niet rond kreeg, pakte ze maar al te graag geld aan van mijn ouders.
Natuurlijk zijn er redenen waarom je niks kan of wil doen voor je ouders. Ver weg wonen, drukke baan, druk gezin, slechte band, noem maar op. Dat veroordeel ik echt niet.
Ik loop al zeker 4 jaar te mantelzorgen, eerst voor mijn moeder, nu voor mijn vader. Mijn zus heeft alleen maar lopen tegenwerken. Geen idee waarom, als je niks wilt doen, bemoei je er dan ook niet mee. Ik heb zo weinig mogelijk contact met haar.
Ik vind het toch wel verschil maken of je mantelzorgt en/of last minute iets anders moet koken als je (fulltime) werkt dan als thuisblijfpersoon. Ik was deze week vier keer laat thuis uit mijn werk. Dan schiet er een hoop bij in. Is ook een energiedingetje want als ik om 20.00 uur dan gekookt en gegeten heb, ben ik er wel even klaar mee. Dus morgen kan ik last minute de cadeautjes inpakken en nadenken wat ik met de lekkage in de badkamer moet. Gelukkig is december maar een maand per jaar, altijd chaos 
MMcGonagall schreef op 04-12-2025 om 23:27:
Ik vind het toch wel verschil maken of je mantelzorgt en/of last minute iets anders moet koken als je (fulltime) werkt dan als thuisblijfpersoon.
Dan lijkt me nogal logisch.
