Kind 4 jaar van school gestuurd
Hey allemaal,
Mijn zoontje is in de zomervakantie 4 geworden. Voorheen ging hij naar de peuterspeelzaal. Helemaal blij dat hij net als zijn grote broer ook nu naar de basisschool ging.
Eerste dag basisschool ben ik gebeld of ik hem kon ophalen. Hij had het erg moeilijk, wilde weglopen, probeerde de juf te slaan en was opstandig.
De volgende dag gelijk gesprek gehad met de intern begeleider en besproken rustig op te bouwen met hem door kortere dagen. Natuurlijk ook erg geschrokken wat er was gebeurd maar dacht misschien de spanning?
De week daarna is het misgegaan bij het buitenspelen. Hij ging met zand gooien en uiteindelijk een juf geslagen. Weer gebeld en nu gesprek met de schoolmaatschappelijk werkster. Geen idee waar dit gedrag vandaan komt aangezien hij dit nog nooit gedaan heeft. Ook hoorde we vaker dat hij kindjes ging slaan uit het niets.
We hebben een stickerkaart gemaakt en elke dag gepraat over dingen die beter konden op school en welke dingen leuk waren. Een sticker kreeg hij als het goed ging op school.
Helaas mocht dit ook niet helpen. Gisteren weer gebeld dat het uit de hand liep. Kindjes geslagen een juf gebeten.
Vandaag gesprek op school dat hij helaas niet meer mag terugkomen omdat het zwart voor zijn ogen wordt en dat ze dan geen idee hebben hoe ze met hem om moeten gaan. Nu willen ze iemand erbij halen die hem "schaduwd" zodat als het misgaat deze persoon kan ingrijpen en hem kan helpen. Ook willen ze hem laten testen. Hier krijg ik meer informatie over morgen.
Ik schrik enorm wat er met mijn kind is gebeurd de afgelopen 4 weken. Hij is echt wel een temperamentvol mannetje, laat niet over hem heenlopen en is echt niet altijd de liefst maar in bovenstaande herken ik hem totaal niet. Helemaal niet naar de leraren toe. Ik zelf dacht dat het misschien toch teveel is. Ook bij het wegbrengen wordt hij boos en wilt hij niet waardoor hij met hoge emotie de klas al ingaat en dus al 3-0 achterstaar. Daarnaast gaat hij pas 4 weken. Ik wilde voortstellen om hem 2 a 3 halve dagen te laten gaan en heeeeel langzaam opbouwen bij goed gedrag. Maar school was duidelijk dat hij voorlopig niet welkom is. Pas al hij getest is en zo een "schaduw" persoon komt. Wel is daar een wachtlijst voor wat een jaar kan duren.
Ik ben ten einde raad en heb geen idee waarin ik terecht ben gekomen. Iets wat zo een leuke tijd had moeten zijn voor hem is het gewoon niet. Er zit hem duidelijk iets dwars en ik vind het moeilijk hoe wij hem thuis moeten helpen en begeleiden. Vind het ook heel lastig te beseffen dat je een kind van 4 jaar die net 4 weken school heeft gehad van school haalt.
Wil ook wel gezegd hebben dat ik zijn gedrag ook echt niet normaal vind en dat we dit zeker niet accepteren. Wel staan wij achter ons kind en doen we alles eraan om te zorgen dat hij een leuke schooltijd gaat krijgen.
Nu is mijn vraag of iemand hier ervaring mee heeft of tips wat wij kunnen doen? Zelf hebben we nog niks besloten en willen we het laten bezinken.
Alvast bedankt!
het klinkt voor mij dat je kind zijn gevoel van veiligheid volledig kwijt is. Hij probeert duidelijk zelf de regie weer terug te krijgen op zijn manier maar faalt daarin.. ik heb zelf momenteel een ventje van 5 thuiszitten en weet dat school er alles aan heeft gedaan om hem te betrekken en hem dat gevoel van veiligheid te bieden, maar ook zij hebben een limiet. Als ze moeten kiezen voor het individu of de groep, gaat de groep voor en dat is logisch. Mijn kereltje staat nu ingeschreven voor bijzonder onderwijs. Minder prikkels, kleine overzichtelijke klassen en vooral meer aandacht voor hem en wat hij nodig heeft om zich weer veilig te voelen.
ik herken onze jongste dochter in jouw zoon
Wij hadden het geluk dat een leerkracht wel kon omgaan met haar pittige karakter
En we goed hebben samen gewerkt
Wat ik jou als advies wil mee geven dat ik contact zou opnemen met een sbo school dit is een school die hem kan begeleiden in gedrag zo mist hij niet zo veel van het basis onderwijs en kan hij later terug stromen naar het gewone onderwijs
Mijn mening is wel dat ik het erg verkeerd vind hoe de school ermee om gaat
Je zoon heeft ook recht op een warm en liefdevol plekje waar hij begrepen .gezien en gehoord word .het lijkt of hij zich niet veilig voelt
En twijfel niet aan jezelf ieder kind is anders en heeft gewoon andere handvaten nodig luister goed naar hem
Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jullie kindje
Ik zou een Luisterkind afstemming aanvragen. Dat zou ook inzicht in het gedrag kunnen bieden.
Ik heb mijn dochtertje ook zien veranderen in groep 1. Ze plaagde andere kinderen, gebruikte zelfs voorwerpen om een ander pijn te doen. Of kraste op iemand anders zijn of haar tekening. Hulp gezocht. Maar er was niets te ontdekken waarom haar gedrag zo penible op school was. Thuis heb ik geen kind aan haar. Vorig jaar moest ik weer op het matje komen. Het was weer zover. Ik las dit jaar in een tijdschrift over 'innerlijk kind'. Ik heb een afspraak gemaakt bij een kindertolk. Wat een openbaring! Er zijn eigenlijk geen 'probleemkinderen'. Het ligt vaak bij de ouder, mama en/of papa. En daar zijn veel ouders niet bewust van. Ik had een hoop bagage uit mijn verleden niet verwerkt. Ik ben een type die vindt :
Die trauma's waren toen, kan ik nu niks meer mee, waarom zou ik slachtoffer blijven van mijn verleden. Ik bagatelliseerde mijn gevoel. Neus vooruit, niet meer achterom kijken en door! Maar, mijn kleine meid spiegelde mijn verleden. Ik had er zelf geen last van, dacht ik. Maar uiteindelijk mijn dochter wel (nu 7 jaar). Dit uitte zich in vreemd gedrag. Ondertussen mijn pijnlijke verleden met een kindertolk besproken nadat ze eerst het gedrag van mijn dochter had opgeschreven. Zij vertaalde dit naar mij. Door mijn innerlijk kind te begrijpen (en niet te bagatelliseren) , waren de gedragsproblemen bij mijn dochter weg! Ik ben een heel nuchter persoon, maar wist instinctief ook dat dit wel eens het antwoord kan zijn. Ik ben maar 3x geweest.
*Eerst gedragsproblemen van kind laten opschrijven
*Dan vertaling van gedrag van kind
* Bespreken wat er veranderd is of nazorg met tools hoe je goed in contact kan komen met je innerlijk kind.
Wie weet werkt dit ook voor jou?
Mijn dochter gaat weer met plezier naar school.
hoi,
Ik vraag me af of zijn gedrag juist voorkomt bij buitenspel. Op en in school is er een zekere mate van structuur waardoor je kind weet wat er van hem verwacht wordt. Bij buitenspel is die stuctuur ineens ver te zoeken en soms raken kinderen in paniek van de drukte die ontstaat. Delen van speelgoed is buiten ineens niet meer zo duidelijk en je zoon kan het idee hebben dat als hij slaat de kar of fiets ineens wel binnen bereik is. Als er al een stress situatie voor hem ontstaan is en de juf berispt hem ook nog een keer dan loert escalatie om de hoek. Hem straffen heeft niet zoveel zin. Hem leren omgaan met zijn boosheid/paniek is wat te doen is. Blijf geloven in je zoon en geef hem handvaten om te leren dat slaan en boos worden niet de weg is. Stel hem niet zomaar bloot aan vrijspel dit vindt hij duidelijk lastig dus begeleid hem. Nu heeft hij zichzelf aangeleerd dat slaan, schoppen en bijten scoort. Alleenmet hulp (die echt niet meteen profesioneel hoeft te zijn) hoe het anders kan komt hij er wel.
Je kunt via de gemeente integrale vroeghulp inschakelen. Zij kijken naar het hele plaatje: thuis, school, je kind. Hebben wij als ouders heel veel aan gehad. Een heel team kijkt aan alle kanten mee.
Wat lastig to! Ik ben zelf kleuterjuf en heb ook een kindje in de klas waar ik me erg veel zorgen over maak. Ik ben dan ook een beetje verbaasd over de snelheid van handelen en de stappen die genomen zijn door school. Bij ons moet daar nogal wat aan vooraf gaan… Heb je al meer informatie gekregen van school of is het nog steeds redelijk vaag?
