Kinderen spelen (bijna) altijd ergens anders
De titel zegt het al, mijn twee kinderen (8, j/m) spelen bijna altijd buiten de deur. Alleen dochter neemt wel eens vriendinnetje mee, maar zoon wilt altijd bij de ander spelen, vaak dezelfde 3 vriendjes. Dochter is soms hele dagen bij de buren. Ook nu heb ik weer een heeeeeeeel rustige zondagmiddag.
Maar ik voel me er soms wat bezwaard onder. We vragen wel regelmatig aan de andere ouders of het niet bezwaarlijk is dat het zulk eenrichtingsverkeer is, en ze zeggen dan dat het okee is. Daar gaan we (wij als ouders dus), dan maar vanuit.
Ik vind het zelf niet zo heel erg hoor dat ze elders spelen, al vraag ik me soms af of het hier soms niet gezellig is. En ik stimuleer ook wel om vriendjes eens mee naar hier te nemen, maar als zij dat zo afspreken, dan is het zo.
Moet ik dat bezwaarde gevoel maar gewoon van me af zetten?
Groet, Linda
Herken het wel
Ik snap dat je je bezwaard voelt dat je kinderen alle dagen ergens anders zitten.
Hier brengt met name de oudste ook regelmatig een hele (mid)dag door bij vriendjes. Maar omgekeerd komt ook vaak genoeg voor. En toch zit ik op zo'n dag dat ie ergens anders is ook met dat gevoel dat jij beschrijft.
Maar goed, als de ouders van de vriendjes het echt geen probleem vinden, zou ik me er maar niet te druk om maken. Heb je ze ooit ronduit gevraagd waarom ze zo niet zo vaak kinderen mee naar jullie huis nemen?
Chris
Tja
Hoe is het bij jullie thuis? Ik zie vaak bij vriendinnetjes van dochter dat er beneden niet gespeeld kan/mag worden. Het is daar ook altijd netjes. Hier mag er wel altijd beneden gespeeld worden en het is hier dus ook altijd een bende
En er wordt hier dus ook vaak gespeeld.
Is het bij jullie wel leuk om te spelen?
Maar dochter heeft ook een periode altijd bij een ander gespeeld, gewoon omdat de vriendjes/vriendinnetjes dan iets in huis hadden wat we hier niet hebben.
Als het volgens die ouders geen probleem is, dan zou ik er verder niet moeilijk over doen. Wie weet zitten ze over een paar weken altijd bij jou.
Dendy
Ik vind het wel vervelend!
Ik vind toch dat dit een beetje om en om zou moeten gaan. Als mijn kids meer bij de ander willen spelen zit daar altijd een reden achter. Bv bij mijn zoontje dat hij bij zijn vriendje de hele tijd mocht gamen. Hij is 7 jaar en bij vriendje mocht hij games doen voor oudere kids bedoeld, 12 jaar en ouder. Deze games mag hij thuis niet doen dus deed hij het wel bij zijn vriendje. Ook mocht hij bij vriendje cola en chips en snoep zoveel hij maar wilde. Thuis mag hij wel iets lekkers maar niet de hele tijd. Dus ja er kan wel degelijk een reden zijn voor kinderen om altijd bij het vriendje thuis te willen afspreken. Tja daar kan ik met mijn gezonde fruit en glaasje ranja niet tegenop. Vervelend vond ik het wel..... Dus ja ik heb er wel wat van gezegd dat ik wou dat het wat meer om en om ging. Dan maar teleurgestelde gezichten.
Hier ook
Mijn jongste speelt ook liever bij andere kinderen thuis. Ze heeft een vriendje waar zo ongeveer alles mag, modder maken in de tuin, met water spelen in de badkamer, de hele tijd van buiten naar binnen lopen, en het hele huis overhoop trekken. Hier mogen ze ook best wel wat rommel maken tijdens het spelen, maar van ladingen modder in mijn huis word ik niet zo blij. Ik heb het liefst meisjes of rustige jongetjes te spelen 
Periodes
zijn het nu geworden. Maar tot een paar jaar terug )toen kwam de jongste) zaten ze allemaal hier. Bijna alles mocht, bijna alles kon. Dagen achter elkaar, hele fantasie avonturen op zolder tussen de dekens, tenten en geheime schuilplekken, bouwsels maken met troep in de tuin etc.
Hoe netter het hier wordt hoe minder vrij kinderen kunnen spelen. Gelukkig hebben we nu een speelhuisje in de tuin.
Vandaag de eerste bulk zooi van zolder afgehaald, daar gaat de ruimte voor al die avonturen, toch erg jammer, ik vond nog kleine briefjes met opdrachten, codes en hele samen zweringen. De zolder is nu dood, er komen 2 hele nette kinderkamers. Geen gekruip meer achter oude planken mogelijk straks (ik ben ze een paar keer echt kwijt geweest, dit huis was een super goede plek met super goede verstopplekken). Jammer jammer.
En sinds de jongste er is, nu 3,5, ben ik vaker en duidelijker nee gaan zeggen. En dat heeft gewerkt. Ik moest ook wel, was meerendeel van de tijd gesloopt door het slechte slapen.
Inmiddels is het netjes over en weer. En toch vind ik het ook wel jammer, zo'n winter vol met speelafspraakjes, 5 kinderen op zolder, 2 in de kast, 1 onder een bed.
Meestal hier
De vriendjes van mijn zoon speelden ook graag bij ons thuis. Niet om bergen snoep en omdat bij mij alles mocht. Al was ik wel makkelijk. Er mochten tenten gebouwd worden en de tafel vol met knutseltroep. Maar het was hier ook lekker rustig, zoon is enig kind, dat vonden andere kinderen altijd heerlijk. Geen speelgoed wat gedeeld moest worden, geen vervelende broertjes of zusjes. Ik had alle tijd en alle aandacht voor ze. Andersom wilde mijn zoon graag eten bij gezinnen met meer kinderen, veel gezelliger aan tafel en wat rommeliger. Ik denk dat het vaak een periode is en dat het straks maar zo kan omdraaien.
Blij met herkenning
Fijn te horen dat mijn kinderen niet de enige zijn die altijd ergens spelen. Ik vind het op zich ook geen probleem, maar voel me bezwaard jegens de andere ouders. Ik vind dat het afspreken wel een beetje om en om mag gaan. Maar dat is ook maar een 'idee van hoe het hoort'. Ik geef het wel aan, maar laat de kinderen ook hun eigen dingen wel regelen. Kan het echt niet bij ons, zeg ik het, en ik hoor het soms ook wel als het echt niet bij anderen kan. Dan komen ze wel bij ons.
Kortom, misschien moet ik me niet zo bezwaard voelen. Want dat was mijn probleem eigenlijk. En als ouders het wel vervelend vinden, dan hoop ik maar dat ze het eerlijk aangeven.
(nu ja, wij zijn dan ook niet echte dumpouders, en als er 'oppas-afspraakjes' moeten worden geregeld, dan regel ik die zelf met ouders in kwestie en dan is duidelijk wat de achterliggende reden is)
Waarom ze liever elders spelen? Dat ze daar meer mogen, denk ik niet. De meeste ouders zitten wel op dezelfde lijn. Ik hoor ook altijd wel wat ze hebben gedaan. Wel hebben de vriendjes van mijn zoon meer wii spellen, en hebben bijna alle kinderen meer ruimte in huis en tuin. Dus dat zal wel een vrijer gevoel geven.Zij hebben nu twee kleine kamertjes boven waar al het speelgoed staat, en beneden staat de knutselrommel. Maar bij vriendjes spelen ze ook altijd boven.
Overigens moet ik wel eerlijk zeggen dat ik vriendjes over de vloer wel snel te druk vind, en misschien straal ik dat onbewust wel een beetje uit. Niet dat ze hier niet uitgelaten en rommelig mogen spelen...(maar waarschijnlijk is de paniek in mijn ogen direct te lezen, hahahhahaha).
Groetjes,
Linda
Hier ook andersom
zoon vindt het het leukst bij zichzelf thuis, en er zijn ook een paar vriendjes die hier graag spelen (elke week). Misschien komt het doordat we heel veel lego hebben, ik weet het niet. Er heeft ook wel eens iemand gezegd dat wij zo'n gezellig huis hebben (tis heel rommelig, ik ben nogal slecht in opruimen Ik zou het denk ik ook wel jammer vinden als de kinderen altijd ergens anders gaan spelen.... maar ik vind het wel gezellig, vriendjes over de vloer. Maar heel drukke vriendjes, of kinderen die geregeld iets stuk maken heb ik dan weer liever niet te vaak in huis.
Op zich mag er van mij wel veel maar niet alles, en ik ben ook niet scheutig met snoep en frisdrank en ik word ook wel boos op andermans kinderen als die zich niet gedragen (schijnt vrij bijzonder te zijn, heb ik wel eens begrepen...) Toch zijn de kinderen met vriendjes veel vaker hier dan ergens anders. Ik stimuleer het wel om ook af en toe ergens anders te gaan spelen, want ik vind het ook wel belangrijk als het een beetje om en om gaat.
Geen enkele illusie
ik heb geen enkele illusie mbt kinderen. Het zijn calculerende egocentrische wezentjes. Dus als ze ergens graag spelen, zit er iets voor ze in. Anders gaan ze ergens anders heen. De vriendjes van mijn jongste komen ook het liefst hierheen. Ik weet precies waarom. Wij hebben 1. Een PlayStation 3 (waar ze een uur op mogen spelen) 2. Een voetbalveld naast het huis 3. Tosti's als lunch.
Echt, zo simpel is het. Dus vat het niet persoonlijk op.
Haha, mussie
inderdaad, daar zit wel wat in. Je hebt ook van die kinderen die willen komen spelen omdat ze graag bij iedereen in de klas geweest willen zijn. Misschien ligt het dan toch aan ons speelgoed
Wat willen de andere kinderen?
Het kan ook heel goed aan 'de anderen' liggen. Mijn zoontje speelt altijd bij z'n vriendje.
Ik ben daar door de ouders een keer boos op aangesproken omdat het om en om zou moeten zijn. Prima. Sindsdien spelen ze dus eigenlijk niet meer. Want vriendje wil niet bij ons spelen.
En nee, dat ligt niet aan ons, want het ander vriendje speelt juist vrijwel uitsluitend hier...
Reactie: andere ouders?
@Mussie; inderdaad, ik moet het niet te persoonlijk opvatten. Maar je wil dat iedereen het natuurlijk bij ook jou gezellig heeft
Maar ja, ook ik ben niet scheutig met drinken en snoep, en spreek kinderen aan op ongewenst gedrag= geren op de trap en slaan met deuren (heb ik een bloedhekel aan), en ik spring niet direct in de houding bij ieder verzoek. Hahaha, ik ben echt niet gezellig. Arme kinderen.
Nu ja, blijkbaar hebben de andere kinderen meer voordelen. En die zie ik op zich ook wel (zoals ik al zei, vooral meer ruimte). En nee, zo heel erg stoor ik me daar nu ook weer niet aan (toch????).
Ik hoop maar wel dat de andere ouders hier mee kunnen leven en geen om-en-om mentaliteit hebben. En anders hoop ik dat op normale manier te horen.
@Hanne; inderdaad, sommige van de vriendjes en vriendinnetjes spelen inderdaad liever bij zichzelf, om wat voor reden dan ook.
Maar 'anders-om moeder' jullie hebben dus geen om-en-om mentaliteit en vinden het niet erg als een vriendje altijd bij jullie zit?
Groetjes en dank voor jullie reacties,
Linda
Nee
Nee, ik heb er geen problemen mee als een kind altijd bij mijn speelt.
Maar mijn mening is zeker niet zaligmakend. Zoals gezegd ik ben er ook wel eens over aangesproken door een andere ouder die het niet zo leuk vond.
Mwah
Soms vind ik het wel vervelend dat ze altijd hier zijn. Maar dat komt vooral omdat ik maar 1 vrije middag per week heb, de rest werk ik. En ik wil ook wel,eens m'n handen vrij hebben en lekker naar de kapper gaan ofzo. Maar dat zit er dus niet in. Ik ben wel vrij streng in het naar buiten gaan. Die PSP3 mag dus zoals gezegd een uur, maar daarna gaan ze naar buiten. En dat weten ze.
Overigens was het bij mijn oudste andersom. Die had een vriendje met een enorme tuin, een trampoline en een moeder die veel lekkerdere tosti's maakte. Dus die zat altijd daar. het kan dus ook nog per kind verschillen!
Herkenbaar
Mijn oudste van 9 speelt ook veel vaker bij anderen. Vooral omdat het hier door de week niet kan.
Ik had me op de leeftijd 4-7 jaar zeker bezwaard gevoeld, maar tegenwoordig niet meer. Ze spelen heel veel buiten of op de kamer en ik heb niet het idee dat het lastig is voor andere ouders.
Liora
Niet erg
Er zijn hier twee vriendjes die voornamelijk hier spelen. Eentje is een adhd'ertje en helft van een tweeling; het is een heel grappig en lief jongetje maar voor zijn moeder is het vast prettig als ze af en toe een herrieschopper kwijt is Eens in de 3 weken ongeveer heb ik ook weer genoeg drukte gehad en dan vind ik dat ze maar weer eens daar moeten gaan spelen, haha.
Bij het andere vriendje dat hier vaak komt spelen zijn er voornamelijk computerspelletjes en dvd's als speelgoed en wordt er op een speelmiddag vrijwel alleen achter een beeldscherm gezeten. Ik ben eigenlijk wel blij dat mijn zoon niet zo vaak dáár speelt. Komt ook bij dat als dat jongetje bij ons (of bij iemand anders) gaat spelen, hij niet mee hoeft naar het sportclubje van zijn broer.
Verder vind ik het wel goed voor de ontwikkeling dat de kinderen ook bij andere mensen thuis spelen, dus dat stimuleer ik ook wel. Aan de andere kant vind ik het ook altijd wel heel gezellig en leuk om te zien hoe onze kinderen met hun vriendjes spelen.
Wisselend
Mijn dochter heeft een vriendje dat alleen bij ons komt spelen. Ik weet niet eens waar hij precies woont en moeder heeft geen telefoon (helemaal niks dus). Hij komt gewoon zonder afspraak en vraagt netjes of het uitkomt. Aan de andere kant speelt dochter juist graag bij vriendinnetjes: ander speelgoed en (ook niet onbelangrijk) geen irritant dreumesbroertje dat in vijf seconden je zorgvuldig opgebouwde paardenstal sloopt.
Ik weet niet of die andere moeders dat vervelend vinden. Ze bellen meestal zelf om dochter uit te nodigen, dus dat valt wel mee, vermoed ik. Ik houd me er eigenlijk niet echt mee bezig. Wel bied ik regelmatig aan om het eens om te draaien. En soms gebeurt dat dan en soms ook niet.
Heel herkenbaar.
Ook ik bied dus regelmatig aan dat zo'n vriendje ook best bij ons mag komen maar op de een of andere manier komt dat er niet van. Hopelijk zien zulke ouders mij niet als zoeentje die altijd haar kind dumpt zonder iets terug te doen want ik wil echt wel maar ze geven me de kans niet.
Niet erg maar......
Ik heb ook wel eens gehad dat ze het delen van hun (nieuwe) spullen lastig vonden. Soms stuur ik dan bij, en stimuleer ik dat ze thuis spelen. Beetje om en om is wel handig maar vaak gaat het wel vanzelf. Dan een tijdje vaak hier en dan een tijdje vaak elders.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
