Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Johanna Jannetje

Johanna Jannetje

19-05-2009 om 12:29

Kinderfeestje, hond en eigenares


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Moes en jade

Moes, met loeder doelde ik op de hond, niet op het kind natuurlijk.

En Jade, knie gaat inderdaad omhoog zodra hond in de buurt komt. Maar gaat een hond te ver, dan trap ik inderdaad. Ze moeten gewoon bij me vandaan blijven en ook bij mijn kinderen.

liora

liora

21-05-2009 om 11:55

Niet aaien

Hoi,

Ben nogal verbaasd over het niet aaien. dat heb ik mijn zoon niet geleerd, want ik wilde hem niet bang maken. Regelmatig komt er een hond op ons afrennen en dan reageert hij niet bang, terwijl ik dan wel vaak me afvraag waarom de eigenaar de hond niet bij zich houdt.

Mijn zoon heb ik geleerd dat als hij wil aaien, hij eerst de hond aan zijn hand moet laten snuffelen.

Maar goed, mijn vraag: hoe leer je kinderen geen honden te aaien en tevens niet bang te zijn voor honden, als er in hun omgeving geen honden voorkomen?

Liora

Pippin

Pippin

21-05-2009 om 12:27

Liora

Ik leer het mijn kinderen net als in het verkeer. Je gaat er altijd vanuit dat die ander niet te vertrouwen is, dat die automobilist niet oplet. Pas als je aanwijzingen hebt voor het tegendeel steek je over.
Zo leer doe ik het ook bij honden. Ik ga ervan uit dat die hond vals is en die baas dom.
Als wij een hond zien bij de supermarkt bijvoorbeeld en mijn kinderen neigen ernaar om bij die hond in de buurt te komen (vind ik ook zo irritant, zo'n blaffende hond die de ingang van de winkel versperd) dan begin ik gelijk te roepen: 'Geen vreemde honden aaien, blijf maar uit de buurt'. Net zoals ik bij het oversteken roep: 'Eerst naar links kijken, dan naar rechts en dan weer naar links'.
Pippin

Jade en liora

Je hebt ten minste een gezonde en nuchtere kijk op honden. Dat vind ik fijn om te lezen. Het zijn en blijven inderdaad dieren. Vreemde honden vertrouw ik per definitie niet (ik ben ook al skind door ene hond gebeten). Ik moet ook zeggen dat het niet mijn favoriete dieren zijn, behalve als ik een hond een beetje leer kennen, dan ga ik ze vaak wél leuk vinden.
Maar heel vaak maak ik als reactie mee als ik vraag of iemand zijn hond bij zich wel houden: maar hij doet niks. Daar gaat het mij niet om, ik vind het niet prettig als ene hond over mijn kindje kwijlt of zijn neus in mijn kruis duwt.

Liora, je kan best een kind leren dat het niet zo maar een hond mag aaien zonder het bang te maken voor honden.
Ik leg mijn kinderen uit dat de meeste honden lief zijn, maar dat sommige honden het niet fijn vinden om geaaid te worden en dat je het daarom altijd moet vragen.

Moes

Moes

21-05-2009 om 12:48

Ooooh... dan is het goed, dirksmama... (d)uh...

Nee, natuurlijk niet! Dacht jij nu werkelijk dat ik dacht dat jij het over een kind had? Nee hoor, ik had wel door dat je met loeder de hond bedoelde. Ach weet je wat, die schop je toch gewoon? Dan is het goed hoor, honden mag je schoppen. (D)uh... nee, toch, nee, natuurlijk niet! Wat mij betreft niet. Vanwege dat respect dat ik noemde. En nog een goede reden: agressie naar een hond toe, roept vaak agressie bíj de hond op. Je gaat dus van de wal in de sloot als je van die hond af wilt, door 'm te schoppen (ik blijf het een bizar agressieve oplossing vinden, en zelfs als ik er over schrijf, krijg ik er de kriebels van...). Misschien mijn vorige stukje nogmaals lezen?

Moes

Moes

21-05-2009 om 12:54

En nog even over het aaien van (vreemde) honden

Ik denk dat je kinderen het beste kunt leren (vreemde) honden te negeren. Sterker nog, dat leer ik mijn kinderen ook wat betreft onze eigen hond, althans, negen van de tien keer. Een hond is geen speelgoed, geen kameraadje, geen vriendje, niet een leuk (aai)object. Een hond leeft in een roedel en checkt altijd 'sta ik onder of boven deze persoon', en bij kinderen concludeert een hond bijna altijd: er boven. Dat betekent dus dat 'niet te vertrouwen', da's geen boze opzet, dat is hoe het werkt met honden. Door een hond te negeren, geen aandacht aan hem/haar te besteden, gaat een hond die 'strijd om positie' niet aan, zeker niet als er een volwassen persoon in de buurt is (waar-ie onder staat, in z'n gevoel). En als je kinderen vertrouwd wilt maken met dieren, 'gebruik' dan geen honden, maar bijvoorbeeld cavia's, een geit, een schaap, kortom: ga naar een kinderboerderij. Het kan niet zo zijn dat ze zo 'schattig' zijn, vreemde honden, en daarom geaaid moeten worden (dan leert een kind met honden omgaan) en dat ze tegelijkertijd 'rotbeesten' zijn als ze dan gaan springen, likken of anderszins ongewenst gedrag gaan vertonen. Negeren betekent 'niet in contact zijn', niet in het goede (lief, leuk, aaien) en niet in het 'slechte' (springen, happen, likken). Volgens mij kun je kinderen dat gewoon uitleggen: een hondenwereld is anders dan een kinder-/mensenwereld. Toch? Groeten van Moes.

Moes

'een hondenwereld is anders dan een kinder-/mensenwereld'

Absoluut, maar dat geldt ook voor geiten in de kinderboerderij. Mijn zoontje is daar een keer op de horens genomen door een geit die uit zijn hok sprong!

2 centen

Moes: "Ik denk dat je kinderen het beste kunt leren (vreemde) honden te negeren. Sterker nog, dat leer ik mijn kinderen ook wat betreft onze eigen hond, althans, negen van de tien keer."
Er is denk ik wel een verschil met kinderen die thuis geen hond hebben. Andermans hond is gewoon interessanter als je zelf geen dier hebt, of parkietjes ofzo. Wij houden onze kinderen heel consequent voor dat ze altijd eerst aan de baas moeten vragen of een hond geaaid mag worden en ze kennen zelfs een hond die beslist niet door vreemden aangehaald wil worden. Maar toch, die hond blijft interessant, want wij hebben geen hond. En die kat thuis is toch een heel ander soort beest.
Ik ben het volkomen met Jade eens, als je een hond niet volledig onder appèl hebt, moet je hem aanlijnen.

Moes

Moes

21-05-2009 om 16:27

Ook

Op een plek waar vrij lopen mag? Ik weet het niet hoor. Onze hond luistert meestal prima, totdat... (en dat laatste is altijd iets wat ik dan niet voorzie, en ik voorzie best veel en speel er dan met hem op in). Ik houd me aan de regels: los waar het mag, vast waar het niet mag. En dan gaat het wel eens mis; ik kan me dat broodje bedelen bij een picknick op het veld waar-ie altijd los is dan ook voorstellen. Níet de nare reactie van de mevrouw in kwestie, waar dit draadje mee begon, die dan weer níet. Maar als die mevrouw (zoals Dirksmama doet, zegt ze) mijn hond dan schopt, dan tja... dan hebben we een ander gesprek (maar nog steeds een gesprek hoor) . Groeten van Moes.

margje van dijk

margje van dijk

21-05-2009 om 18:23

Ik zou er ook toe in staat zijn

Als er buiten zomaar opeens een wildvreemde hond op mij of mijn kinderen af zou komen rennen (of gewoon aan zou komen lopen) dan zou ik daar uiterst defensief op reageren. Wegwezen, rothond, is het eerste en enige wat ik denk. Als de hond met enkele simpele gebaren niet van plan is te vertrekken, zou ik 'm ook een trap kunnen geven. Niet hard hoor. Maar ik zou wel met m'n been gaan werken. Wat moet ik anders doen? Een stok pakken en 'm daarmee wegduwen? OK, dat is ook een optie.

Maar me verdiepen in de psyche van de hond? Hem behandelen als is hij de onderste in de hierarchie, na de kinderen, maar 'm dus eigenlijk toch wel als kind behandelen? Ben je gek. Nee. Weg met dat beest, en wel onmiddellijk.

Kijk, als de eigenaar in de buurt is ben ik heus bereid te wachten totdat die zelf iets doet. Maar als die niets doet of als niet duidelijk is wie de eigenaar is, dan ga ik heus niet afwachten totdat het hond behaagt weer bij ons weg te gaan.

Ik heb zo ontzettend *niets* met honden (en ook niet met andere huisdieren), ik kan er niet mee omgaan en ik wil er ook niet mee omgaan. Als ik bij iemand kom die een hond heeft dan voel ik me uiterst ongemakkelijk als die hond te dicht bij mij komt. Ik heb enkele vrienden met honden en die weten dat.

Dat je dan een bepaald protocol zou dienen te moeten volgen (juist wel of juist niet aandacht aan zo'n hond schenken): ik heb geen idee, en ik heb er ook geen boodschap aan.

Misschien schokkend voor hondenbezitters die veel van hun dier houden en hem heel zorgvuldig opgevoed hebben, maar het is niet anders. Het is voor jullie misschien ook goed te weten dat er mensen zijn als ik, die meteen vrij raar reageren als er een hond in de buurt komt. Ik denk dat ik niet de enige ben...

Margje

Vic

Vic

21-05-2009 om 18:38

Les 1 (voor hondenbezitters): ze zijn niet schattig

Ik heb niets met honden, en ik vind de meeste honden ontzettend onopgevoed. Hondeneigenaren staan er vaak vertederd bij te kijken als hun hond 'heel lief' zijn vieze natte snuit tegen je aan duwt, of langs je benen schuurt. Ik heb ook meerdere malen eentje horen verzuchten 'ach, wat schattig'. Een goed opgevoede hond reageert direct als zijn baasje een bevel geeft, gaat niet ongevraagd aan vreemden snuffelen, en rent niet blaffend op vreemde kinderen af (en gaat er zeker niet achteraan als die kinderen gillend wegrennen). Als er in het park zo'n beest op ons af komt, ga ik altijd voor mijn kinderen staan. Ik zal ook zeker niet aarzelen enigszins schoppende bewegingen te maken als ik het idee heb dat de hond geen goede bedoelingen heeft.

Kiki

Kiki

21-05-2009 om 18:44

Maar hier op het forum houden hondenbezitters zich aan alle rege

ruimen hun troep op, houden hun honden aan de lijn en bij kinderverjaardagen vandaan. Dat doen ze allemaal net zo keurig als de ouders die hun kinderen allemaal leren om nooit zomaar een vreemde hond te aaien.

Ik vind dat heel fijn, maar irl is het toch een tikkeltje anders. Er zijn kinderen die zomaar honden aaien en er zijn hondenbezitters die zich niet aan die regels houden.

Ik houd ook niet zo van honden, ik ben zelfs een beetje bang voor blaffende honden, zeker als ze los lopen. Mijn broertjes en mijn moeder zijn allemaal panisch van honden, zo erg dat het echt een probleem is voor ze.
De keren dat wij hondenbezitters tegenkomen die daar begripvol op reageren kan ik op een hand tellen.

En ja, als er een hond blaffend en grommend op mij af komt of op mijn kind afkomt zou mijn been ook wel eens uit kunnen schieten. En ik zou nooit een hond of ieder ander beest zomaar pijn doen.

Asa Torell

Asa Torell

21-05-2009 om 20:20

Bang zijn is ook terecht

16.000 ziekenhuisbehandelingen per jaar in Nederland, door hondenbeten. Sinds ik dat weet voel ik me nog gerechtvaardigder om honden als gevaarlijk te beschouwen als ik ze op straat tegenkom. Honden en mensen begrijpen elkaar nou eenmaal gauw verkeerd, zeker als ze elkaar niet kennen.

Psyche van een hond?

Interesseert me alleen als ie op redelijke afstand blijft. Als ie te dicht bij komt dan duw of trap ik 'm weg. Hangt af van de manier waarop ie op me af komt. Nette honden krijgen echt wel een aaitje op de kop van me. Maar van die hyperactieve kwijl/blaf/spring/bijtbeesten? Wegwezen. Daar vind ik niets schattigs aan. En komen ze te dicht bij mijn kind en heeft baasje niet het fatsoen om loeder tot de orde te roepen dan neem ik mijn maatregelen.

30 jaar geleden schreef Hans Dorresteijn het al: honden horen onder de wapenwet.

Hillary

Hillary

22-05-2009 om 09:18

Ik ben echt vreselijk

Gister wilde ik hond (6 maanden) uitlaten, maar in de gang gekomen bleken de kinderen voordeur open gelaten te hebben, hond was dus heel snel buiten (zonder riem). Gezellig, pal voor onze deur waren ze aan het voetballen, hij rende er dus tussen. Helaas bleek 1 kind extreem bang te zijn. Kind zette het op een rennen, hond er achteraan. Kind niet meer te stoppen, hond niet meer te stoppen. Beiden luisterden niet helaas. Gelukkig liep kind uiteindelijk tuin van overburen in, waar ze beiden noodzakelijkerwijs moesten stoppen. Wat een toestand. Gelukkig waren buren niet boos. Echt hoor ik probeer het mijn hond altijd aan de lijn en te zorgen dat hij komt als ik "hier" roep, het gaat alleen niet vanzelf. En hij is ook nog eens een hyperactief spring en bijtbeest.

Jade

Jade

22-05-2009 om 13:26

Vic,

bedankt voor de les, maar dat heb ik niet nodig hoor

Ik trap geen dieren (mits ze niks doen), maar schoppende bewegingen maken is wat anders dan trappen (in mijn ogen is dat vol uithalen.....hmmmm, lastig om dit zo `op papier` uit te leggen

Ik duw ook wel honden weg met mijn been en doe dus een knie omhoog als een hond bij mij op wil springen.

Jade

Jade

22-05-2009 om 13:27

Dirksmama,

als een hond te ver gaat ben ik ook niet meer zo lief hoor

Jade

Jade

22-05-2009 om 13:31

Margje,

ik vind jouw reactie helemaal niet schokkend. Als hier mensen komen die honden niet plezierig vinden of er bang voor zijn dan gaan ze in de bench.

Ondanks dat ik zelf 2 honden heb ben ik voor vreemde (grote) honden toch wat huiverig.

Jade

Jade

22-05-2009 om 13:34

Asa,

"Sinds ik dat weet voel ik me nog gerechtvaardigder om honden als gevaarlijk te beschouwen als ik ze op straat tegenkom."

Helaas is het toch vaak de schuld van de eigenaren, waarvan er genoeg zijn die ze los laten lopen en niet snappen dat er mensen zijn die de taal van de honden niet kent. Desondanks houden ze hun hond toch niet aan de riem.

Buitendat zijn er ook eigenaren die het zooooo schattig vinden dat hun kindje zoooooo goed met hun hond op kan schieten, dat ze zelfs in de mand liggen of kruipend naar de hond toe gaan. Ik kan me daar kapot aan ergeren, want zulke hondeneigenaren snappen er dus geen r**t van.

Christa.

Christa.

22-05-2009 om 17:11

Raar (2x)

Ik vind die vrouw ook raar reageren :o( Losloopgebied of niet, je houdt je hond bij je als er (veel) kinderen rondhobbelen! En schreeuwen tegen een kind omdat hij lief wil doen tegen je hond..... belachelijk!
En Dirksmama...... als jij mijn 'loeders' een trap zou geven als ze enthousiast naar je toe komen en kwispelen, kun je er donder op zeggen dat ik jou een rottrap geef :o) Maar ik ben een van die eigenaren die poep opruimt, hond aangelijnd heeft en de honden (ja heb er 3) redelijk onder appél heeft :oP
Christa.

Asa Torell

Asa Torell

22-05-2009 om 19:55

Jade

Ja natuurlijk, het is ook niet zo dat ik denk dat alle honden gevaarlijk zijn. Maar wel dat ik het niet kan weten als ik een onbekende hond tegenkom. Ik zat altijd met een licht schuldgevoel over het wantrouwen tegenover dat geruststellende 'hij doet niks hoor' maar dat ben ik sinds ik dit getal las dus wel kwijt. Al geloof ik dat het daarbij inderdaad nog het meeste om thuisincidenten gaat met hond en kind, dus het 2e geval wat jij beschrijft.

Johanna Jannetje

Johanna Jannetje

27-05-2009 om 22:06

Vreemde hond/ vreemd kind

tjongejonge, het roept nogal wat op, zeg!
Ik weet intussen niet meer of het een blonde vrouw met een zwartwitte hond was. Volgens mij was het een lichtblonde labrador, maar dat weet ik niet meer zeker. Het heeft duidelijk geholpen om het hier van me af te schrijven, haha!
Het was bij de speeleilanden, zeg maar een soort speeltuintjes, met veel water. Dit was bij een kabelbaan. De eigenares had zelf geloof ik ook een paar kinderen bij zich, of die hoorden bij haar gezelschap (ook vrouw). Ik vermoed dat honden er niet los mogen lopen.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat het alleen maar uit de hand zou lopen als ik haar op eventuele vastbindregels had gewezen. Ze was zo opgefokt. Ik dacht ook dat ze wsch heel ongelukkig was, maar eerlijk gezegd denk ik dan nog dat je dat niet op een vreemd kind moet afreageren.
Ik kan goed bedenken dat je een kind moet leren niet op vreemde honden af te stappen. Maar het is mijn eigen kind niet. Zijn ouders hebben een hond. Hij zal vermoedelijk het beest even liefdevol in zijn ogen hebben behandeld als zijn eigen hond.
Maar ik kan ook bedenken dat je niet op vreemde kinderen gaat schelden, out of the blue.
Afgezien van losloopgebied of niet. Ik heb het idee dat het hele Amsterdamse Bos losloopgebied is, want wij als niet-zulke-hondenminnaars werden ook in het café later als aliens behandeld, toen we de hond van de buurtafel niet bij ons wilden hebben snuffelen en bedelen.
Bedankt voor al die reacties, hoor!
Johanna

Johanna Jannetje

Johanna Jannetje

27-05-2009 om 22:10

Oja

Nog even: de kinderen zaten op een bankje, of liepen wat rond, of zaten op de grond, en de hond kwam op zijn manier gezellig bij ons. Houdt van beweging en water denk ik. En van kinderen misschien ook wel. Ik zat een meter of 10 bij het bewuste jongetje vandaan, kon hem dus ook niet zo even snel ervan weerhouden zijn brood te delen. We zaten niet in een kring of zo, en tot dat moment waren wij de enigen op dat eilandje. Er was verder helemaal niemand.
Johanna

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.