Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Karla

Karla

31-10-2008 om 10:02

Klasgenoot mag niet spelen met mijn kind omdat ik gescheiden ben

Hoi allemaal,
Een tijd geleden vertelde mijn kind dat klasgenootje A niet met mijn kind mag spelen van de ouders. De reden is dat ik gescheiden ben. In de klas van mijn kind zitten nog 3 kinderen van gescheiden ouders. Van die ouders hoorde ik hetzelfde verhaal: kind A mag ook niet met hun kinderen spelen, om dezelfde reden. Ook gisteren werd het weer gezegd.
Ik vind het erg zielig voor dat kind. Wat vinden jullie hier van?
Groetjes van Karla

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
liora

liora

31-10-2008 om 10:20

Walgelijk

Hoi,

Dat vind ik echt schokkend!! Een gesprek met die ouders lijkt me op zijn plaats. Wel eerst even checken of dit echt de reden is.
Is het een christelijke school of zo?

Liora

mijk

mijk

31-10-2008 om 10:38

Jeetje wat moeilijk

Arm kind. Is er misschien een niet gescheiden ouder van een klasgenoot die dat gesprek wil aangaan? Misschien gaat het dan makkelijker? Ik geloof dat ik er ook moeite mee ozu hebben ook al zijn wij nog gelukkig getrouwd, dus namens gescheiden vriendinnen zou ik mijn best wel willen doen om dit terug te draaien.

Mijk

Dirkje

Dirkje

31-10-2008 om 10:41

Waardeloos

als ouders zo omgaan met een situatie.
Zielig voor de kinderen van wie de ouders gescheiden zijn waarmaa niet gespeeld mag worden, zielig voor hun eigen kind dat niet mag spelen met kindjes wie het wil. Nar voor de ouders die veroordeeld worden. Allemaal waardeloos.
Volgens mij kun je er niets aan doen. In tegenstelling tot wat Liora zegt vind ik niet dat een gesprek met de ouders op z'n plaats is. Het is hun kind en zij voeden op volgens hun eigen normen en waarden. Hoe beroerd ook, het is niet aan jou om ze daarop ter verantwoording te roepen. Slikken, doorgaan en denken dat het meer over hen zegt dan over jou en jouw kind. En je kind uitleggen dat er mensen zijn die anders denken dan je zelf goed zou vinden en dat dat soms gevolgen heeft die heel vervelend uitpakken.
Maar het is en blijft pijnlijk en waardeloos dat mensen zo veroordelend zijn.
sterkte en groet,
Dirkje

Belachelijk en liora

Raar zeg dat ouders dat zeggen, wat is het verschil daar in huis dan?? kunnen ze er iets vanoplopen ofzo??
Ik zou een gesprek aangaan met die ouders en weleens willen weten wat de reden is. zijn ze soms bang dat het besmettelijk is ofzo?

Liora jij schrijft : Is het een christelijke school of zo?

Wat heeft christen zijn hier mee te maken???
Oke in sommige geloven is het not done maar dan nog!!

gr ingmyr

Hillary

Hillary

31-10-2008 om 11:00

Mijn oma's vader

was ook niet zo'n voorstander van oma's verloving met opa, omdat opa's vader met een gescheiden vrouw was getrouwd, maar jeetje dat was ergens rond 1940. Ik zou het aan de ouders vragen, je hebt het tenslotte alleen via de kinderen, niet van hunzelf. Als het echt zo is, zou ik het ook niet voor me houden. Misschien als de hele klas zegt dat hun kind niet meer bij zulke bekrompen mensen mag spelen, ze wel weer inbinden.

Guinevere

Guinevere

31-10-2008 om 11:19

Willen ze samen spelen dan?

Zijn dat kind en jouw kind dan vriendjes, Karla? Als ze elkaar toch niet opzoeken, dan is er geen probleem. Maar als ze wél graag met elkaar willen spelen, zou ik zelf eens een keer de uitdaging aangaan. Kind uitnodigen om te spelen en kijken wat er gebeurt. Misschien valt het trouwens mee!

Raar

Ik zou ze er niet echt op aanspreken maar zou wel zeker willen weten of het zo is.Of het verhaal van de kinderen klopt en goed begrepen is. Dus kindje uitnodigen om te spelen en iets tegen de moeder zeggen van: "Tenminste, als jij het goed vindt?"
Zou ook wel eens willen weten of het echt de reden is. En me ook zeker niet gaan verdedigen. Ben benieuwd of ze zegt : "Nee liever niet, want jij bent gescheiden."
Zou het werkelijk de reden zijn? Heel raar.

Niet aanspreken

Ik zou tegen mijn eigen kind zeggen dat hij/zij van mij wel met dat kind zou mogen spelen. Ik zou zeker niet met die andere ouders hierover gaan praten, wie weet vragen de kinderen bij het ophalen wel een keer of ze mogen spelen. Eens kijken wat die ouders dan zeggen!

Gr. Poezie.

smirre

smirre

31-10-2008 om 16:00

Ik zou moeder wel aanspreken

Maar dan zou ik het als volgt aanpakken *gnagna* Ik zou haar in bijzijn van andere ouders (op het schoolplein dus) vragen waarom haar kind niet met mijn kind mag spelen.Offe..ben je bang dat ik achter je man aanga als hij hem/haar een keer komt ophalen?? Misschien ziet ze je als bedreiging ofzo??

Wat het christenzijn er mee te maken moet hebben ontgaat mij ook een beetje..

Ja maar smirre,

Wat nou als die ouders zeggen dat ze zoiets noooit zouden zeggen of hebben gezegd, dan sta je zelf toch wel een beetje voor aap....
Ik zeg altijd: "wraak is zoet, zeker de wraak waar je niets voor hebt hoeven te doen". M.a.w. het kristalliseerd zichzelf wel uit.

Gr. Poezie.

Annet

Annet

31-10-2008 om 16:23

Met juf praten

Zeker als het niet alleen om jouw kind gaat, zou ik toch een praatje maken met de juf.
Wij hebben ook zoiets gehad in de kleuterklas. Eén kind mocht niet met dondere kindjes spelen (mijn dochter). Juf kan ervoor zorgen dat het buiten sluiten van kinderen besproken wordt, om welk onderwerp dan ook.
En de ouders van dit kind waarschuwen dat kind juist buiten de groep gaat vallen als kind om die reden niet met andere kinderen mag spelen (nadat ze zeker weet dat dit speelt)

Hier ook

Ik ben ook gescheiden en dochter heeft ook een vriendinnetje waarmee ze van die moeder niet mag spelen. We nodigen meisje altijd uit op dochters feestjes en dat mag dan wel (dan snauwt ma: "wat moet ze hebben voor kado?"), maar dochter wordt nooit teruggevraagd. Nou is de vader van het meisje de grootste vreemdganger van het dorp, dus daar wijt ik het dan maar aan: dat ma bang is dat ik er met haar vent vandoor ga. IEUW.

Karla

Karla

31-10-2008 om 18:44

Ik weet het niet

Mijn kind kan goed overweg met kind A. Dat de ouders van A zo denken, dat laat mij verder koud, ik vind het vooral triest voor A. En ik ben gewoon wel benieuwd waaróm die ouders zich zo opstellen. Wat denken ze daarmee te bereiken?
Ik heb het niet van A zelf gehoord hoor, maar een andere (gescheiden) ouder wel. En mijn kind heeft het een tijd geleden ook al eens verteld thuis.
En nee, het is geen christelijke school.
Groetjes, Karla

Yvon

Yvon

01-11-2008 om 09:20

Herkenbaar

Dit is op onze school ook zo(ik ben van de kakschool van hierboven). Ben zelf getrouwd maar we hebben weinig gescheiden ouders op school (iedereen is zooooooo gelukkig maar ik ken er 2 uit een andere klas die het ook erg moeilijk vinden. Vorig jaar hebben ze geregeld dat ze in elk geval bij elkaar in de klas komen zodat de kinderen het makkelijker zouden hebben. Dit is gelukt en natuurlijk is het belachelijk maar het is wel zo. Er iets van zeggen had bij hen geen zin want andere ouders ontkenden het en zij stonden voor paal. De juf heeft wel geholpen door de kinderen met iedereen te laten spelen op school maar na school lukte het niet. Moeders wonen klein en hebben geen tennisbaan of zwembad op het balkon maar doen wel leuke dingen met de kinderen. Volgens mij gaat het nu na 2 jaar ploeteren wat beter. Met eentje heb ik af en toe een praatje, van haar heb ik dit.

Pffff

Ik schrik hier echt van dat dit soort dingen anno 2008!! nog gebeuren in Nederland!! Ik ken een verhaal van mijn moeder die niet met haar vriendin mocht omgaan omdat haar ouders waren gescheiden, let wel, dit speelde vóór 1940 en mijn moeder kwam uit streng katholieke huize. (dat die vader niet met zijn poten van zn dochters af kon blijven was niet belangrijk...)Dat dit nu nog gebeurd...mijn broek zakt af!! Misschien komt t omdat ik hier in de grote stad woon? Het zal mij een worst zijn of een kind gescheiden ouders heeft... Arm kind! Dat die met zulke vooroordelen wordt opgevoed!! Suus

Herken ik echt niet...

tjonge wat een naar idee!
Hier is er toevallig maar 1 moeder gescheiden, haar dochter is een van beste vriendinnen van onze dochter. Volgens mij speelt t meisje gewoon bij iedereen waar ze wil.

Nog een leuke

Dochter kwam laatst thuis met een meisje uit de klas dat hier nog nooit gespeeld had. Ze keek om zich heen en zei spontaan: "Het is hier wél hartstikke gezellig!" Op een toon alsof iemand steeds iets anders had beweerd en ze er nu achter kwam dat diegene (moeder dus) het helemaal bij het verkeerde eind had. Meisje woont zelf in een kast van een huis met ouders die vast heel gelukkig met elkaar zijn (hoewel moeder altijd een beetje treurig kijkt). Meisje wilde dochter terug uitnodigen, maar die afspraak werd met een smoesje afgezegd.

Karla

Karla

02-11-2008 om 11:18

Is er niemand die het kan uitleggen?

Is er niemand op dit Ouders online Forum die het standpunt van de ouders van klasgenoot A kan uitleggen? Ik ben werkelijk benieuwd achter de gedachte die er achter steekt. Waarom verbied je je kind te spelen met kinderen van gescheiden ouders?
Groetjes van Karla

Prulletje

Prulletje

02-11-2008 om 12:46

Uitleg

Scheiden is een schande. Gescheiden ouders zijn "minder" dan getrouwde mensen. Ik denk dat dat erachter zit. Zoals er ook kinderen zijn die niet mogen spelen met buitenlandse kinderen. Of kinderen met een ander geloof.
Er is in dit draadje al gevraagd of het een religieuze school betreft. Misschien zit er wel iets religieus achter. Wat God heeft samengebracht mag je natuurlijk niet scheiden, en dat hebben jullie toch gedaan.
Dit alles is niet mijn mening, dat begrijp je. Ik probeer een verklaring te bedenken.

Prulletje.

Tihama

Tihama

02-11-2008 om 12:53

Denktrant

Hoi Karla (leuke naam

Ik doe een gooi. Het zou kunnen zijn dat die moeder een hele serie vooroordelen koppelt aan het gescheiden zijn. Sommige mensen doen dat.
Die denken dat mensen die gescheiden zijn slechte ouders zijn. Die niet voldoende om hun kinderen geven ('anders waren ze wel getrouwd gebleven'). Dat het feministische wijven zijn die hun kinderen een negatief manbeeld meegeven. Die een losgeslagen moraal hebben. Die onveschillig zijn voor de noden van kinderen. Die egoistisch zijn.
Als de gescheiden moeder geen nieuwe partner heeft, dan kan daar nog bij komen dat men denkt dat de gescheiden moeder 'op jacht' is, dus dan moet je die zover mogelijk van je lijf houden.

Dan kan er nóg iets gelden: sommige mensen zijn bang. Bang voor een scheiding. En daarmee kunnen ze ook wel eens bang zijn voor omgaan met iemand die gescheiden is. Dit fenomeen ervaren overigens ook mensen die een partner verloren zijn of een kind of die een ernstige ziekte hebben. Er zijn mensen die dan liever iemand willen mijden omdat het 'te dichtbij komt'.

Wat ook kan zijn (ik blijf maar even doorfilosferen) dat er een soort jaloezie meespeelt. Misschien heeft ze zelf een waardeloze relatie, maar durft ze niet te gaan scheiden. Dan is geconfronteerd worden met iemand die het wel aangedurfd heeft beangstigend. Weer een reden om afstand te houden.

Ik noem maar even een scala. Een tante van mij ging scheiden en een tijd later overleed haar ex. Ik herinner me dat ze destijds zei: 'eerst was ik dat gescheiden wijf, daarna was ik die zielige weduwe'. Mensen zijn in staat een hele grote berg vooroordelen te koppelen aan iemands 'status'. Overigens± geloof kan ook een rol spelen. De CU gooit praktiserende homo´s uit de partij, ik neem aan dat ze dit ook best willen doen met gescheiden mensen.

Je zei het overigens al: het is heel zielig voor het kind.
Overigens: mijn kinderen mogen wél met de jouwe spelen, hoor. Ook al ben je gescheiden)

Tihama

Marmar

Marmar

02-11-2008 om 13:25

Mogelijk uitleg?

Zelf leg ik het ook uit zoals Prulletje en Tihama. Ik heb ook wel iets soortgelijks meegemaakt. Meisje in de klas van dochter (groep 3-4) deed niet aardig tegen dochter. Ze zei tegen dochter dat ik 'een heks' was en een slechte vrouw, bovendien zou dochtr in de hel komen omdat die wel eens ham op d'r boterhammetje voor de lunch had. 3x raden: wel gelovig, maar geen Christen...
Meisje heeft zelf overigens ook eens aan mij, tijdens mijn meehelpen op school, gevraagd of ik een heks was. Natuurlijk heb ik het bevestigd en gezegd dat ik haar in een kikker zou veranderen als ze zich bleef misdragen (ze was nogal vervelend in de klas).
De moeder van dit meisje kende ik. Zo raakten we eens in gesprek en praatten we over de problemen die we tegenkwamen bij het opvoeden van onze dochters. De moeder maakte zich ernstig zorgen over het nare gedrag van dochter op school en thuis. Ze weet dit aan het feit dat zij en de vader van het meisje gescheiden waren (sic!) maar dit geheim hielden voor de kinderen. Want: in hun cultuur was scheiden een schande, altijd schuld van de vrouw - die dan dus gelijk een slechte vrouw of divel werd gevonden. Vandaar die geheimhouding. Haar ex en zij konden nog wel door 1 deur dus ze voerden dagelijks een toneelstuk op. De vader kwam 'na het werk' bij moeders thuis, at mee, en verdween weer als de kinderen sliepen.
Toch was de sfeer te snijden bij moeder thuis. Ze waren niet voor niets gescheiden (vader had een ander). Moeder dacht dus dat de slechte sfeer toch de kinderen beinvloedde.
Tsja. Hoe ver moet je gaan als je geloof en/of cultuur ervoor zorgen dat je gezinsleven zó in de knoop komt? Ik heb daar geen antwoord op. Ik vond het wel een bizar trieste situatie.
Overigens had ik er geen probleem mee dat meisje vanuit haar geloofsovertuiging dacht dat ik een heks was en wij vanwege het varkensvlees eten in de hel zouden komen. Ik heb haar wél eens gezegd, dat die gedachtengang niet voor ons gold, omdat wij geen Moslim zijn en dus ook niet in hun hel of hemel terecht konden komen. Ze vond dat een goede verklaring en een zorg minder - want mijn dochter en zij waren eigenlijk wel vriendinnen.

Prulletje

Prulletje

02-11-2008 om 13:52

Marmar

Hier valt mijn mond van open. Ongelooflijk.

Prulletje.

mammie2

mammie2

02-11-2008 om 15:32

Waarom niet vragen?

Kun je nou niet gewoon op zo'n ouder afstappen en vragen: "van mijn dochter hoor ik dat jouw kind niet met haar mag spelen omdat ik gescheiden ben, klopt dat nou?" Ik kan me niet voorstellen dat iemand het zou wagen zo'n domme mening ook in publiek te verdedigen. Misschien voelt die ouder zich dan wel wat ongemakkelijk daarna en durft hij/zij jouw dochter niet meer te weigeren.

Laminaat

Laminaat

02-11-2008 om 22:36

Ouders klasgenoot a.

Karla,

Je vraagt om de uitleg van het standpunt van de ouders van A. Maar eerst dit: "Een tijd geleden vertelde mijn kind dat klasgenootje A niet met mijn kind mag spelen van de ouders. De reden is dat ik gescheiden ben." Wie zei dat het spelen niet mag? En wie zei dat jouw echtscheiding de reden is? Ik vind dat je dat echt aan die ouders moet vragen. Drie vragen: 1.Mag jullie kind niet met mijn kind spelen? 2.Waarom niet? 3.Hoezo? Alle speculaties die wij hier op ouders online doen en die jij met andere gescheiden ouders van de klas doet, kunnen lelijke roddels en verdenkingen opleveren.
Ik ken wel wat moeders die hun kind niet met ieder vriendje/vriendinnetje meegeven. Ze hebben zo hun redenen, waar ik lang niet altijd achter sta. Hun voorzichtigheid is meer "het zekere voor het onzekere" of "zo voel ik dat nu eenmaal" en soms ook "ik heb wel eens iets gehoord, maar daar wil ik niet over praten, want dan wordt het een roddel en daar houd ik niet van". Soms gaat het om een vermoeden van drank, soms om een vermoeden van psychisch onvermogen, maar meestal schaamt de "voorzichtige" ouder zich te veel om een uitleg te geven.
Wat nog wel eens wil helpen is, voor jou, het desbetreffend kind, met ouder en wel uit te nodigen. Bijvoorbeeld op een verjaarspartijtje op de uitnodiging te zetten: ouders zijn vanaf (bijvoorbeeld) 16:00 ook welkom om hun kind op te halen en voor een hapje en een drankje. Sowieso is dat een leuke manier om met de andere ouders kennis te maken.
Trek het je in ieder geval niet persoonlijk aan en laat je niet kisten,
Laminaat

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.