bertje1
18-03-2009 om 22:20
Kleuterleed
mijn zoontje van bijna 5 (3 mnd) heeft een broer en zus (3 jr. en ouder, ouder) en vanavond, bij naar bed gaan kwam het hoge woord er uit: hij wil niet 5 worden want dan moet hij zo veel doen en kunnen en schrijven.....etc.
Jeeeetje wat een leed! En dat terwijl we geheel niet prestatiegericht zijn!! Ik denk dat hij het van de oudsten ziet en denkt dat hij het ook moet en misschien veel nog niet begrijpt waar we het over hebben...zielig. Heb het proberen op te lossen met gepraat, maar hij was niet heel overtuigd.... nog tips, herkenning?
jasset
19-03-2009 om 10:27
Ach..wat zielig!
Maar wel erg goed dat hij zo kan verwoorden wat hem dwarszit! Het lijkt een echt denkertje. ( en misschien wat faalangstig?)Ik neem aan dat je al hebt verteld dat hij als hij 5 is nog helemaal niet hoeft te lezen en schrijven enzo. Misschien ook goed om dit eens te noemen bij zijn juf, dat ze er extra rekening mee houdt dat er niet te veel van hem geëist wordt. ( meestal moeten ze in groep 2 een aantal taakjes per week af hebben). En je hebt ook vast al verteld dat ze in groep 3 alle woordjes 1 voor 1 gaan leren, en dat dit eigenlijk vanzelf gaat, dat ieder kind dit dan kan, en hij ook. Ik wens je wijsheid toe om je kind gerust te kunen stellen.
Guinevere
19-03-2009 om 11:14
Wie weet
Wie weet helpt het om je kleuter uit te leggen dat hij tegen de tijd dat hij 6 jaar wordt, het waarschijnlijk vanzelf leuk gaat vinden om te leren lezen en schrijven! Want dan is ie véél groter. En dat het als hij het niet leuk gaat vinden, ook niet zo erg is.
Een dergelijke uitleg deed het bij mijn zoon in elk geval meestal goed.
Rafelkap
19-03-2009 om 11:22
Ik realiseerde me ook opeens met bijna 10 jaar dat ik straks niet meer met poppen zou kunnen spelen en vond dit vreselijk! Gelukkig vond ik het geleidelijk aan zelf steeds minder leuk.
Gewoon maar geruststellen, dat hoeft toch niet allemaal meteen en gaat hij vanzelf leuk vinden? Want een brief aan mama/oma schrijven, mama voorlezen, hartstikke leuk allemaal!
maar beter nu niet meer over hebben? misschien is "het" al een beetje over.
Yaron
19-03-2009 om 14:23
Hier zei zoon, van toen net 4, een paar maanden geleden huilend dat hij geen 12 jaar wilde worden, want dan moet hij in een andere stad naar school en dat is zo'n eind fietsen. Had hij gehoord van het buurmeisje van 12. Ik heb hem maar verteld dat hij eerst nog heel vaak jarig zou zijn voor hij 12 wordt, toen was hij enigszins gerustgesteld.
IngridT
19-03-2009 om 17:39
en hier dikke stress bij het idee dat ze op hun 18e misschien wel uit huis willen.....
Ingrid
bertje1
19-03-2009 om 20:58
Dank
hihi.. vandaag was het meeste leed al geleden. Aan tafel hadden we het toevallig over verjaardagen, hij had ineens ook kado-wensen..hahha. ik zei: we sloegen je verjaardag toch over??
Maargoed, hij zit er wel mee blijkbaar, meld het wel even aan de juf...
Quilla
19-03-2009 om 23:51
Ach jee
Geen tips, wel herkenning. Mijn oudste (5) had precies dezelfde zorgen over naar groep 3 gaan. Inmiddels heeft hij zichzelf het lezen toch eigen gemaakt, maar ik mag het op school niet vertellen, dat wordt een verrassing als hij dan in groep 3 zit Hij ziet dat helemaal voor zich en kan zich er helemaal over verkneukelen...
Dat heeft zich dus opgelost, maar ik geloof dat hij zowiezo onder een hoop gebukt gaat. Hij wordt heel boos als hem gevraagd wordt wat hij later worden wil. Vorige week kwam de aap uit de mouw waarom die vraag niet gesteld mag worden. Hij wil niks worden, want bij later hoort 'dat hij weg moet naar die andere mevrouw...'
(Heb hem ooit eens verteld dat hij verliefd zal worden en met die persoon in een huis zal willen wonen. Nog in het midden gelaten of dat een hij of een zij zal zijn, je weet maar nooit, hij maakt er toch traditioneel een mevrouw van, LOL)
Ik kan alleen maar proberen te verzachten wat hij uiten kan. Vermoedelijk loopt hij met nog veel meer leed rond. Inderdaad zielig. Fijn dat hij over kadootjes al nadenken kan!
Damajo@
20-03-2009 om 01:09
Hier ook
Precies dezelfde leeftijd en dezelfde angst.Hij begon er elke keer weer over. Ik heb gezegd: als je in groep 3 zit vind je dat wel leuk om te leren. Ga morgen maar eens opletten: die kinderen van groep 3 gaan niet huilend naar de klas dus ze vinden het niet erg. En dat was ook zo ! Daarna kwam het buurmeisje( ook groep 3) nog even opbeurende verhalen vertellen.Niet meer over gehoord.
Damajo
Jolijt
20-03-2009 om 09:49
Misschien mag hij
een uurtje kijken in groep 3?
Of even met hem gaan zitten en het lezen van "ik" leren?
(of STOP, onze zoon vindt het geweldig dat dat 'zomaar' op straat staat...)
En natuurlijk... groep 1 en 2 zijn er niet voor niets. Ik zou het zeker wel met de juf opnemen.
jasset
20-03-2009 om 11:32
Quilla
Ik heb mijn zoontje gerust kunnen stellen dat hij lekker altijd bij mama mag blijven wonen als hij dat wil. ( hij zal er toch hoop ik over een jaar of 18 zelf anders over denken....)
Quilla
20-03-2009 om 23:55
Jasset
LOL, ja, datzelfde heb ik natuurlijk ook gezegd, met dezelfde gedachte erbij.
Maar ehh, over 18 jaar is hij al bijna 24, ik hoop toch op nog iets eerder
bobbit
21-03-2009 om 12:12
Herkenbaar
mijn puberzoon was als kleuter een keer ontzettend verdrietig. Een meisje in zijn klas had hem de liefde verklaard. Maar....hoe moest dat nou, moesten dan gaan trouwen en moest hij dan bij hun gaan wonen en niet meer bij zijn moeder. ik heb het kunnen relativeren door uit te leggen dat ze vast alleen maar met hem wilde spelen omdat ze hem zo'n leuke jongen vond. En dat hij zolang als hij zelf wil thuis mag blijven wonen
Wilma
23-03-2009 om 11:09
Haha, ingridt
Dikke stress bij je kind of bij jou ??
Hier ook een dochter die niet groot wil(de) worden, want ze wilde nog zo graag spelen. Ook tegen haar gezegd dat ze nog héél lang mag spelen en dat ik spelen ook nog leuk vind en ik ben toch ook al groot?
Zoon, nu tien, zei dat ook en da's vanzelf weer over gegaan. Maar op 't moment zelf is 't wel erg sneu ...
Groetjes,
Wilma