Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
bibi63

bibi63

24-09-2009 om 16:03

Logeerprobleem en straks groep 8 kamp

Hoi allemaal,
Graag jullie tips, advies enz.
Onze dochter (bijna 11, groep 7) ging vanaf baby logeren bij oma (hier vlakbij). Vanaf ca. 4 jaar bij vriendinnetjes. Dat ging allemaal uitstekend. Ze is zelfs met 7 jaar op turnkamp geweest hier ver vandaan. Maar vanaf ca. haar 8e is het een enorm probleem. Er is geen duidelijke oorzaak, ze weet het zelf ook niet, maar ze heeft dus enorme heimwee. Wil 's avonds laat naaar huis of zelfs 's nachts. Logeerpartijs dus af en toe geprobeerd, maar het wil niet lukken.
Op zich is dat gewoon jammer, maar helaas. Over een paar jaar zal het vast wel anders zijn. Maar ja, over 1,5 jaar (dat is nog ver, maar gaat snel genoeg en we kampen al 3 jaar met dit probleem) moet ze op kamp met groep 8 en daar maakt ze zich nu al zorgen over.
Ik wil het nu dus langzaamaan weer met haar gaan proberen. Ik heb haar gezegd dat ze het eerst bij oma moet proberen (vindt ze het makkelijkst). Ik heb haar ook gezegd daar duidelijke afspraken over te maken: als het echt niet gaat, kom ik haar halen (is vlakbij). Al is het midden in de nacht (ze neemt dan een mobieltje mee), dan kom ik haar ophalen (heb sleutel). Maar uiteraard ook gezegd dat ze het wel moet proberen en proberen zich erover heen te zetten, met de wetenschap dat als het ECHT niet gaat ik haar ophaal. Dit wil ik dan een paar keer doen. En dan bij een vriendinnetje met 'no problem' ouders. Maar goed, wat is wijsheid. Als het nou bij oma niet wil lukken, raakt ze misschien nog meer gefrustreerd en onzeker en denkt ze dat het nooit gaat lukken.
Iemand tips, ervaring?
Alvast bedankt!
Gr. Bibi

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
ijsvogeltje

ijsvogeltje

24-09-2009 om 17:17

Ophalen?

Ik heb niet zoveel ervaring met heimwee, maar ik vraag mij af: is het echt zinvol om te beloven haar op te halen? Is het niet beter om juist dat achterwege te laten en haar écht logeren te laten ervaren? Bevestig je met ophalen juist de heimwee niet? Ontneem je haar hiermee niet een succes-ervaring?
Ik kan mij voorstellen dat het - als je haar ophaalt - de volgende keer juist nóg lastiger voor haar is. De vorige keer lukte het haar immers ook niet, en de keer ervoor ook niet, waarom zou het nu dan wel lukken?

Fatima

Fatima

24-09-2009 om 17:48

Steeds een stapje verder

Ik denk dat de heimwee wel eens erger kan worden als je kind weet dat het niet opgehaald kan worden.

Als ze weet dat het wel kan kan ze het ook nog wel een uurtje rekken. Of nog een uurtje, of toch maar eens een nachtje slapen proberen?

Ach...

Mij dochter is net terug van kamp met groep 8.
Logeren? Nee hoor; heimwee... Bij oma ging het nog, maar sinds die is overleden is het niet meer gelukt... Ponykamp? Heel leuk, maar niet slapen...
Ze zag enorm op tegen kamp, maar had zich voorgenomen niet te gaan slapen. Natuurlijk viel ze uiteindelijk toch in slaap en het lijkt erop dat ze 'door' is...
Heimwee is vreselijk; als je kind niet wil, dwing haar dan niet! Dat kamp duurt nog 1,5 jaar; er kan nog zoveel gebeuren in die tijd... Ze krijgt dan zin in kamp, gaat met vriendinnen rotgeintjes bedenken om 's nachts uit te halen en de voorpret gaat zoveel energie kosten dat slapen dan geen issue meer is!

Echt, ik spreek uit ervaring, heimwee kan je ziek maken en dan wil je toch bij je moeder zijn?

mar-ank

mar-ank

24-09-2009 om 20:02

Mobieltje mee

Zelf heb ik er geen ervaring mee. Maar ons buurmeisje ging vorig jaar met groep 8 op kamp. En tot die tijd nooit uit logeren, want altijd heimwee. Zelfs logeren bij beste vriendinnetje aan de overkant van de straat lukte niet. Ze zag dan ook als een berg op tegen het kamp. Haar ouders hebben toen met haar en de juf afgesproken dat ze haar mobieltje mee mocht nemen (eigenlijk mogen er geen mobieltjes mee op kamp) en dat ze op ieder moment dat zij heimwee had naar huis mocht bellen. De eerste avond (ze gingen twee nachten) heeft ze gebeld om te zeggen hoe leuk het was maar dat ze het nog wel heel spannend vond om te gaan slapen, verder hebben ze niets meer van haar gehoord! Ze was er door, en ze heeft genoten. Alleen al het idee dat ze mocht bellen was genoeg.
Zij hebben er trouwens wel heel bewust voor gekozen om niet af te spreken dat ze haar zouden komen ophalen! Dan was het waarschijnlijk niet gelukt.

Caroline

Caroline

25-09-2009 om 10:58

Kun je niet mee?

hier een moeder die als kind zelf bijna doodging van de heimwee. Logeren was een ramp, alleen het idee al bezorgde me buikpijn. De eerste keer op kamp was huilen, huilen, huilen terwijl ik me er zo op had verheugd, maar omdat we op Ameland zaten kon ik niet naar huis. Het jaar daarna is mijn moeder meegegaan, we hadden amper contact tijdens deze dagen, maar ik heb een geweldig kamp gehad.
Je kunt je kunt (als het niet ver weg is) ook 's avonds ophalen en voor het ontbijt weer terugbrengen. Het enige wat ze mist is het keten 's nachts.

bibi63

bibi63

25-09-2009 om 15:06

Uiteenlopende ideeen

Dank voor jullie inbreng.
Kamp is zowiezo te ver om 's nachts thuis te laten komen (het gaat om 4 nachten). Doel is natuurlijk dat ze gewoon op kamp gaat. En dat zal ze ook super vinden op zich.
Haar bij oma laten logeren gaat natuurlijk niet om 1 keer. We gaan het gewoon regelmatig proberen. Anderhalf jaar is nog ver, dat weet ik, maar aan de andere kant zo om. Dus we hebben nu de tijd om het langzaam op te bouwen. Ik hoop ook dat het vertrouwen dat ze naar huis KAN als het echt MOET, aanleiding is om door te zetten en er op die manier overheen te komen.
Nog meer tips zijn welkom!
Groetjes,
Bibi

Tirza G.

Tirza G.

25-09-2009 om 16:59

Bibi

Heimwee is geen aanstellerij, geen fobie en geen aanwensel. Heimwee is iets wat de een nou eenmaal wel heeft en de ander niet. Het is niet zo dat je het "eruit" kunt trainen ofzoiets, het heeft ook niet zo bar veel met veilig en vertrouwd te maken.
Je dochter actief mee laten denken over een oplossing zal haar wellicht goed doen.

Tirza

picobello

picobello

25-09-2009 om 17:40

Ervaring

ooit een kind mee gekregen met met hele erge heimwee. Met ouders afgesproken ( die alles geprobeerd hadden) dat ze in de omgeving zouden overnachten en dat ze op een vast moment langs kwamen, tweede dag een later moment op de dag, na 3 dagen alleen bellen.
Ging erg goed, na dag 5 geen contact met ouders meer nodig gehad.
was gelukkig wel vakantie tijd en ouders hadden de tijd en mogelijkheid.

Naar toe leven

Hier een zoon die écht niet van logeren hield, kon geen afscheid nemen zonder tranen en vond er gewoon helemaal niets aan. Toen hij in groep 7 zat is hij er zelf over begonnen dat hij moest gaan oefenen omdat hij wél op kamp wilde in groep 8. Samen met hem regelmatig een afspraak gemaakt met een vriendje en bij zijn tante (mijn zus) om te gaan logeren. hij heeft er dus echt naar toe geleefd en het gaat steeds beter, hij heeft een hartstikke leuk kamp gehad in groep 8 en nu ook al in de brugklas. Wie weet helpt het vooruitzicht om dan straks wél leuk en gezellig met klasgenoten mee te kunnen doen al een beetje bij het oefenen. Succes met je dochter.

janneke

janneke

25-09-2009 om 19:17

Positief

Mijn dochter zat in 6 , en zag al tegen kamp op.( geen heimwee, zag ze niet zitten, niets aan) gezegd dat dit nog zo ver weg was, dat we daar nog niet over zouden hebben, dat zien we dan wel weer. Later kwam het nog een keer voorbij, gezegd dat dit juist gezellig is, met al je klasgenoten die je zo goed kent...
is allemaal goed afgelopen
Zit je dochter wel lekker in die groep?? Dan is het toch alleem maar gezellig????chips en snoep mee in bed, nachtelijke wandelingen, spooktocht enzo, ze slapen meestal de eerst nacht niet, dan zijn ze de 2e nacht wel zo moe dat ze op tijd slapen. tis meer auwehoeren dan slapen hoor
Is het heimwee of durft ze niet.....

judiths mama

judiths mama

27-09-2009 om 17:20

Bij scouting

gingen we ook elk jaar op kamp, een hele week. En altijd was er wel een kind met heimwee. Wat wij als leiding nog wel eens deden, als laatste redmiddel, zeg maar, was een pilletje geven tegen heimwee. Hartstikke nep natuurlijk, tic-tac ofzo, maar vaak hielp het wel. Maar de welpen zijn iets jonger en geloven daar nog wat sterker in.

Saskia

ijsvogeltje

ijsvogeltje

27-09-2009 om 18:21

Ja, heimweepilletjes!

Ik heb heel wat kampen begeleid, en we hadden altijd heimweepilletjes mee. En ze werken echt heel vaak! Mooi potje van de apotheek, duidelijk etiket erop. En dan iets van tictacs ofzo erin.
Ik kan mij nog goed herinneren dat we een keer op een groot kamp stonden, met kinderen van verschillende leeftijdsgroepen. Ook de oudere kids (11-15) van onze eigen groep waren daar. Op den duur kwam een van de begeleiders naar ons toe, met een meisje dat het jaar ervoor nog met ons was meegeweest. Kind had heimwee en wist dat wij altijd van die pilletjes hadden - of ze weer zo'n pilletje kon krijgen? Natuurlijk meid. Heb je een beetje heimwee, of heel erge heimwee? Nou, toch wel erge heimwee. Prima, dan moet je twee pilletjes, anders werkt het niet. Een kwartiertje later gingen ze weer weg en we hoorden het meisje nog net uitroepen: ik voel mij al véél beter, het is al bijna over!

Hier

Hoi Bibi, ik weet precies hoe je je voelt. Hier ook een dochter die inmiddels op de middelbare school zit, maar ook de gehele basisschooltijd last van heimwee had. En ja, op een gegeven moment komt het kamp van groep 8 dichterbij en denk je: ik gun het haar zo. Wat bij E. het beste werkte, was een houding van: Oke, je hebt heimwee, dat is jammer, maar er zijn ergere dingen, als je door je heimwee niet naar een slaapfeestje kan, of niet logeren kan of zelfs niet op kamp kan: jammer dan.
Voor mij was dat een hele stap om zelf zo te gaan denken. Zelf heb ik nooit heimwee gehad en het kamp van de (toen nog) zesde klas, vond ik super. Ik vond het zo vreselijk jammer dat ze dat zou moeten missen. Maar toen wij als ouders dat helemaal konden loslaten, konden we met haar een plan maken. Wat wil je er aan doen, wil je er iets aan doen etc.
Ze wilde er wat aan doen en kwam zelf met ideeën. Inderdaad logeren bij een vriendinnetje, wiens moeder haar van te voren verzekerde dat ze elke minuut van de dag en nacht naar huis mocht. En een slaapfeestje van een meisje die wist dat E. waarschijnlijk voortijdig zou afhaken.
Toen E. ook voelde dat ze "mocht falen", dat het echt niet uitmaakte of zij wel of niet kon logeren, was het probleem grotendeels opgelost.
In groep 8 logeerde ze regelmatig en ging ook naar slaapfeestjes en dan had ze 0 % heimwee (haar eigen woorden). En toen het kamp. Heel open met haar over gepraat. Wat wil je? Wil je het proberen? Zo niet, even goede vrienden.
Ze wilde het proberen. Oke, wil je ons bellen af en toe? Nee, dat wilde ze niet, want dan wist ze zeker dat ze heimwee zou krijgen. en daar ging ze, huilend de bus in met de verzekering dat papa haar zou ophalen als het niet ging, al zou hij dan naar Ameland moeten.
En de tweede dag, kregen we een kaart met: het is hier superleuk!
En de vierde dag, strompelde ze uitgeput, maar voldaan de bus uit. Eén avond had ze erge heimwee gehad en wilde ze bellen om haar op te halen, maar de boot was al weg en meneer zei dat ze dan de volgende dag ons kon bellen. Toen was de heimwee weer over. Wat dat betreft is Ameland wel een handige locatie. Even door de heimwee heen bijten en als het echt niet gaat, dan is er altijd een volgende dag met een boot die dan wel gaat.
Mijn man is zelf onderwijzer en op zijn school komt het zo één keer in de twee jaar voor dat een kind niet mee gaat op kamp, vanwege heimwee. De school maakt daar geen probleem van. Er zijn ergere dingen dan een kamp missen. En als je dat kan denken, wil het misschien zelfs wel lukken.

Zelfde schuitje: oplossing in zicht?

Hallo, Bibi,

Wij zitten met onze dochter op het moment in het zelfde schuitje. Zij zit nu in groep 7 en gaat aan het eind van het schooljaar op kamp. Ook zij heeft altijd probleemloos overal geslapen, tot ze een jaar of 8 was. Uit logeren is nu een probleem. Als wij er ook zijn is het geen probleem. Thuis met oppas zonder ons, is het ook geen probleem. Maar niet thuis én geen pappa of mamma: heimwee. Huilen en helemaal over haar toeren.

Kamp op komst dus (over 9 maanden pas). Ze vindt het helemaal geweldig, behalve dat slapen. Maar ze is van goede wil. Ze wil natuurlijk niet dat ze in bijzijn van al haar klasgenootjes moet huilen. Ik heb aan haar gevraagd hoe zij denkt het zover te krijgen dat ze wel kan logeren.

Zij kwam met het volgende: Ze wil gaan proberen bij mijn schoonzus. Daar voelt ze zich prettig, en kan goed opschieten en lachen met haar neefje. Mijn schoonzus is ook de rust zelf. Zij wordt niet zenuwachtig als het niet direct lukt om te gaan slapen of als ze moet huilen.
We hebben inmiddels een afspraak gemaakt, voor op een zaterdag. Onze dochter gaat dan overdag daar alvast heen. We hebben met onze dochter afgesproken dat wij haar NIET komen halen. Zij is het hier mee eens (op dit moment...) en heeft zelf het idee dat het wel gaat lukken.

Wij houden onze vingers gekruist en hopen dat ze met een aantal logeerpartijtjes voldoende zelfvertrouwen opbouwt om met een gerust hart op kamp te gaan.

Misschien heeft jouw dochter ook wel zelf een goed voorstel? Succes!

Mamma X.

Marjoleine64

Marjoleine64

07-10-2009 om 22:30

Hier ook ervaring

eerst met de oudste - drama's bij scoutingkamp (weekend), en zelfs bij oma. Dat begon toen hij ongeveer 6 was, daarvoor was het nooit een probleem. Hij is nu bijna 12 en heeft nog wel moeite met afscheid, maar gaat graag mee op weekendkampen of logeren bij oma of zijn beste vriend (die hij heeft opgedaan tijdens een week Sterkamp). Hij leeft al helemaal toe naar het groep-8 schoolkamp over 2 weken (2 nachten in een kampgebouw, op 25 km fietsen van huis).
De jongste begon ook zo rond 6 jaar heimwee-problemen te krijgen en is nu net 10, en het gaat steeds beter. De heimweepilletjes bij de scouting weekend-kampen werken prima, en ook hij leeft helemaal toe naar het groep-7 schoolkamp over 2 weken (2 nachten 'kamperen' in school).
Dus echt, het gaat over. Maar we hebben wel continu doorgezet, ze zijn ieder jaar een paar keer samen bij opa en oma geweest voor een paar dagen logeren, en we hebben ze nooit opgehaald (behalve de 1ste keer bij scouting).
Sterkte, Marjoleine

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.