Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Mijn zoon wordt genegeerd, niet gepest

mijn zoon, net 9 jaar, wordt op school niet gepest, prima geaccepteerd door de groep, maar verder genegeerd, nooit gevraagd om te komen spelen, nooit gevraagd voor een verjaardagsfeestje.
hij staat vaak alleen maar is beslist geen verlegen kind, heeft ook geen autisme of i.d, is een heel normale jongen, ook qua uiterlijk/gestalte doorsnee. In de groep komt hij prima voor zichzelf op maar niemand lijkt hem het waard te vinden om zijn vriend te zijn of hem te vragen.
thuis geeft hij helemaal geen problemen, een fijn kind voor ouders en juf dus.
hij leert gemakkelijk en staat echt boven de stof, maar absoluut niet hoogbegaafd, het is echt een kind van zijn leeftijd, geinteresseerd in wii-en, spelletjes enz., alleen geeft hij niets om voetbal.
Hij vraagt ook regelmatig een jongen uit zijn klas om bij hem te spelen maar krijgt 99 van de 100 keer nee te horen.. dat doet mij en hem zo'n pijn.

Ik zie hem verlangend kijken naar de anderen die lekker tikkertje spelen of een beetje stoeien op het plein maar als hij vraagt of hij mee mag doen is het nee.
Niemand slaat hem of scheldt hem uit maar het lijkt alsof niemand hem "ziet".

heeft iemand tips voor ons?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Fatima

Fatima

18-01-2010 om 10:48

Voor cary8

Als hij op het schoolplein niet mee mag doen is dat dan voor of na schooltijd? Op onze school doet tijdens schooltijden iedereen mee. Je hoeft dus niet te vragen of je mee mag doen. Natuurlijk kunnen er spelletjes gespeeld worden waar je een even aantal personen bij nodig hebt maar zoiets als tikkertje en niet mee mogen doen vind ik vreemd.

Praat eens met de leerkracht.

kaatje43

kaatje43

18-01-2010 om 11:06

Negeren is ook pesten

Ga dit met de juf bespreken. Zij moet dit bespreekbaar maken in de klas en kan er voor zorgen dat hij met groepsspelletjes mee mag doen op school.

koentje

koentje

18-01-2010 om 12:24

Hohoho

Ik zou niet direct de aandacht van de klas op zo'n negatieve manier op hem laten richten. Probeer eerst eens erachter te komen wat er aan de hand is; dat kan wel goed zijn om eens te bespreken op school. Er kan iets zijn wat je zelf niet ziet, waardoor er unaniem niet met hem gespeeld wordt.
Niet mee mogen doen is natuurlijk wel iets wat besproken moet worden in de klas. Maar in dit geval moet zeker ook naar 'kindfactoren ' gekeken worden.
Ga bijv. eens na welk gedrag van hem, jou wel eens irriteert. Ik ken eeen jongen die ook net in die situatie zat. Hij bleek iets zeurderigs, iets lijzigs te hebben waardoor anderen hem niet moesten. Als ouder kun je zo gewend zijn aan bepaald gedrag dat je het niet meer ziet. Als je het weet kun je er meestal wel iets mee. Veel succes!

En iets assertiever mag ook wel....

Ik ben het helemaal met kaatje en ook koentje wel eens. Negeren is ook pesten.
Maar aan de andere kant....waarom vraagt hij om mee te doen??? Over het algemeen zie ik als ik naar groepspelletjes kijk zoiets als : Groepje speelt spel...iemand staat even te kijken..besluit mee te doen en roept iets als: "Ik doe mee!! Wie is de tikker??" En rent dan mee..soms wordt de 'nieuweling' meteen dan automtatisch 'de tikker', soms niet...dat ligt een beetje aan de regels die er op dat moment gelden of de normen die gehanteerd worden in die groep. En dan roept iemand uit de groep vanzelf terug...: " je mag meedoen...maar dan ben je wel de tikker!" En roept vervolgens tegen de groep: "nieuwe tikker...allemaal uitlopen voor Pietje" ofzoiets.. Een 'vraag' vindt ik zowiezo geen goede 'houding' in zo'n druk spel...Want een vraag kan zo met nee beantwoord worden.Of wordt misschien wel niet eens gehoord...en dan denkt je zoon al gauw dat het nee is. Er is wat meer nodig om de aandacht op je te vestigen dat jij de nieuwe meedoender bent in zo'n drukte.
En ook in dat vriendjes vragen om te spelen zie ik een enigzins passieve houding. Als mijn dochter wil spelen, wil ze spelen. En als vriendinnetje 1 niet kan vraagt ze nummer 2 en als die ook niet kan nummer 3 en 4 en desnoods de hele klas...net zolang tot ze iemand gevonden heeft die kan. En als ze er flink van baalt dát iemand niet kan (of wil) zal ze ook nog vragen: "waarom niet?" Zo zie ik ook andere kinderen hun afspraakjes regelen. Iets assertiever dan alleen 1 vriendje vragen en verder niks mag dus best. Misschien kan je het hem eens uitleggen of zeggen dat hij oplet hoe anderen dat doen/regelen?
Ik denk ook dat juf veel kan betekenen. In jongstes klas wordt er regelmatig gepraat over pesten/negeren. Negeren is daar een standaard onderdeel in. En dan wordt er overlegd hoe zoiets kan worden opgelost. Soms open en bloot met de hele klas en dan is dat na het voorbesproken te hebben met betreffende kind/ouders. Pas geleden was er nog zo'n akefietjes. Het betrof een meisje dat niet mee mocht doen met de groepspelletjes in de pauzes en na school (had ze zelf of ouders aangegeven) en er werd gepraat on de klas erover. De hele klas was erovereens...ze vonden het allemaal erg en zo moest het niet. Maar toen juf doorvroeg hoe dat kwam, kwam de aap uit de mouw. Ze wilde altijd mee doen maar 'm nooit zijn. En als ze 'm wel moest zijn (bij tikspelen b.v.) dan wilde ze dat nog niet. Ook niet als ze getikt was ook niet als ze nieuw erin kwam. En zelfs als iedereen haar wist te bepraten dat ze 'm toch écht was dan liep ze boos weg.
Oepsie. Toen zag het er toch iets anders uit dan in eerste instantie. Dus is juf aan de slag gegaan met het feit dat het meisje slecht tegen d'r verlies kon en vals speelde en moest de klas het melden als het weer zover was en meisje beloofde vanaf nu eerlijk mee te spelen. Ik denk dat het meisje zelf ook geen flauw idee had dat het daárom was....dat is er gewoon ingeslopen, meestal zonder gevolgen en nu ze ouder werden werd dat irritant voor de rest (doe worden natuurlijk ook slimmer) en hadden ze haar 'door' en kreeg ze vanzelf het etiket 'aardig, maar niet voor pleinspelletjes want ze speelt vals..'
Vanaf die dag heeft het meisje eerlijk meegedaan en was er dus ook geen probleem meer.
zoiets kan het dus ook nog zijn.
groeten albana

mar-ank

mar-ank

18-01-2010 om 19:33

Inderdaad; niet vragen

Mijn dochter kwam een paar jaar geleden vaak huilend binnen; ik mag niet meedoen. Bleek dan dat ze inderdaad keurig vroeg aan een groepje kinderen dat samen aan het spelen was; mag ik mee doen. En dan is er niets leukers om nee te zeggen. Als ouder maakte ik dezelfde fout toen ze nog een peuter was; wil je dit of dat even doen? NEE! was dan het antwoord. En als ik zei; doe dit of doe dat, dan was er vaak geen enkel probleem.
Nu zegt ze dus gewoon; ik doe ook mee. En negen van de tien keer is het dan gewoon oké. Het was wel even wennen voor haar, maar toen ze zelf merkte dat het het gewenste effect had heeft ze het snel onder de knie gekregen.

cary8

cary8

20-01-2010 om 10:18 Topicstarter

Bedankt!

wat fijn dat er hier al zoveel zijn die meteen dezelfde dag al reageren op mijn/ons probleem.
zitten zeker wat goede tips tussen; ik zal hem vertellen dat hij het niet moet vragen maar "mededelen", die tactiek eens proberen
en het fijne gisteren was; hij kwam thuis met een jongetje uit zijn klas! gewoon gevraagd om te komen spelen en die had ja gezegd. We waren met het hele gezin in een jubelstemming.
Dat geeft moed. ik hoop van harte dat dit nog eens gaat gebeuren.
nogmaals bedankt allemaal.

mandy brock

mandy brock

27-01-2010 om 14:38

Herkenbaar

Het leek wel of ik mijn eigen verhaal las.
Mijn zoon is 10 en zit in groep 7.
Juf zegt: hij valt niet buiten de groep
Ik zeg: maar hij valt er ook niet in!!
Mijn zoon zegt ook, ze pesten me niet ze negeren me.
Huisarts zei tegen hem, maar dat is ook pesten!
Mijn zoontje is getest en blijkt hoogbegaafd. Al zijn zijn leerprestaties niet overdreven goed. Normaal.
Toch schijnt hoogbegaafdheid er wel voor te zorgen dat kinderen zich anders voelen dan de rest. Ze denken ook anders.
Dus misschien is je zoontje toch hoogbegaafd. Je zou een test aan kunnen vragen.
Dan kun je tenminste een beetje verklaren waarom hij er buiten valt en hoe ze op school het beste met hem en de rest van de groep om kunnen gaan.
Al bij al, het doet echt pijn. Voor je kind maar ook bij je als ouder. Ik weet het en het is een moeilijke kwestie omdat het voor anderen niet zo erg lijkt omdat er van pesten geen sprake is.
Wij zoeken nu via huisarts hulp bij psychologe omdat hij depressief aan t worden is.
Hoop dat t gaat helpen.
Veel sterkte.
Mandy

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.