Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Morgan

Morgan

30-01-2009 om 16:24

Moeite met afscheid nemen (6 jaar)

Mijn dochter van 6 jaar heeft erg veel moeite met afscheid van mij nemen op het schoolplein maar volgens mij wordt het huilen en zich aan mij vastklampen meer een gewoonte dan dat ze het echt zo erg vindt.

Op school is het namelijk na 2 minuten helemaal leuk ,ze heeft het heel erg naar haar zin en komt iedere dag stralend uit school.
Ook het naar school gaan is geen probleem, ze is niet stil, ze loopt vrolijk mee....tot het moment dat het gedagzeggen aanbreekt.

We hebben e.e.a. geprobeerd. Zo loop ik niet mee het schoolplein op en wordt ze door de juf of een vriendinnetje opgehaald bij het hek. Maar met vriendinnetjes loopt ze niet meer mee (ging 1 of 2 keer goed) en als juf haar ophaalt gaat het ook moeizaam (de ene keer schreeuwt ze meer dan de andere keer)

Ik weet dus dat er geen problemen zijn op school, totaal niet. Het is puur het van mij weggaan.

Ik heb het lief geprobeerd, ik heb het boos geprobeerd, ik heb een kadootje in het vooruitzicht gesteld als ze een paar dagen niet zou huilen (ging 1 dag goed....toen zei ze: "kan mij het kadootje schelen")

Ik vind het erg moeilijk om hier mee om te gaan, althans wat is de beste methode om hier mee om te gaan.
Ben het eigenlijk een beetje zat maar ja, wat doe je eraan....

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
angel3

angel3

30-01-2009 om 16:37

Herkenbaar

Zoon heeft dit ook een tijdje gehad. Hij was toen wat jonger (rond de 5) maar alles koek en ei TOT het moment dat ik wegging inderdaad. Ik heb een afspraak met hem gemaakt dat hij mag bepalen HOE het afscheid gaat maar dat ik wel wegga en dat huilen en drammen niet helpt omdat ik niet kan blijven. Dus ik kondige dan aan, nog 1 min. dan moet mama weg. Wat wil je nu nog doen. Vaak was dat dan nog een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele dikke knuffel. Dat heeft wel geholpen en ineens was het over. Overigens was het huilen bij man veel minder dus die heb ik ook wat vaker ingezet
Suk6

Morgan

Morgan

30-01-2009 om 16:53

Angel3

Ja dat zeg ik ook steeds : je kan gaan huilen, dan maak je het alleen maar vervelender voor jezelf want er verandert toch niets : mama gaat gewoon weg.

Het helpt alleen volstrekt niet.

Verder ben ik erg resoluut in het weggaan, ben dus geen "dralende" moeder. Knuffel, kus en weg

Mari

Mari

30-01-2009 om 19:13

Zakelijk

Ik heb deze probleem al jaren met zoon. Nu met 8 jaar lijkt het over te zijn. Het beste is om heel zakelijk afscheid te nemen en vooral heel snel. Maak de afspraak met de juf dat die je dochter overneemt. Spreek met dochter af wat ze wil. Hier was het knuffel, kus en ai en dan heel snel weg en niet omkijken. Ga vooral niet in discussie! Afspraak is afspraak en tijdens het afscheid nemen wordt er niet onderhandeld. Maak het thuis verder ook geen discussie punt, geen beloningen, geen vragen over het waarom.
Het is niet leuk zo te doen, ik heb weleens rare blikken van andere ouders gehad omdat ik juist zo emotieloos was. En je hebt een lange adem nodig. Hier begon het na een vakantie weer helemaal opnieuw. Maar goed, hij is net 8 geworden, vind afscheid nemen nog niet zijn favorite bezigheid, maar er zijn geen dramas of gehuil meer.

gr. Mari

Wij ook zo als mari

eerst 'even' erbij, overdragen aan juf.afscheid, kus, weg wezen. en niet meer omkijken, niet meer zwaaien.
ook hier konden we opnieuw beginnen na een vakantie. maar uiteindelijk was het rond groep 4 écht écht over.
(euh, schoolreisjes niet meegerekend)
groeten albana

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.