Moeite met intens geluid van dochter
Hoi allemaal,
Ik zoek even wat herkenning en wellicht tips.
Onze dochter is een heerlijk grappig, sociaal, leergierig kind. Dat zijn uiteraard niet de kenmerken waarmee we worstelen. Als baby al had zij een enorm hard stemgeluid op een hele nare frequentie. Ze huilde niet perse veel maar als ze huilde…. Gekmakend om eerlijk te zijn. Ze groeide op tot een vrij intensieve peuter, altijd intens blij of intens verdrietig. En bij dat laatste ging het nog steeds gepaard met voor ons letterlijke oorpijn. We hebben de babytijd en peutertijd een beetje doorstaan met het idee dat huilen alleen maar minder wordt maar terugkijken gaf haar stemgeluid ons enorm veel stress toen al. Nu herkennen we in haar ene hoogsensitief kind in combinatie met een sterke wil. Nog steeds zijn haar emoties extreem blij (superdankbaar, enthousiast, liefdevol ect) of extreem negatief. Bij een tegenslag maakt ze echt een heel naar geluid een soort nephuil misschien maar haar emoties zijn wel echt. Ze krijgt niet haar zin met huilen, we spreken haar er keer op keer er op aan. We leren ademhalingsoefeningen om te kalmeren ik ben aan de slag gegaan met de innerlijke familie, erken haar emoties, blijf consequent, heb een coach bezocht en dat heeft gelukkig al veel goeds gedaan. Eigenlijk hadden we voor de zomer een enorme doorbraak en ook de zomer was super. Nu is school weer gestart en daar doet ze enorm haar best. Toch opnieuw spanning en alles komt er thuis uit. En ik trek het niet meer. Het doet zo onwijs pijn aan mijn oren, de smartwatch gaat hier letterlijk af dat er een bepaald decibel wordt bereikt. Ik wil niet tegen haar schreeuwen laat staan haar slaan maar ik voel me ondertussen zelf mishandeld en ik moet echt moeite doen om me te beheersen. In het ergste geval stuur ik haat nu weg of loop ik weg om een escalatie te voorkomen maar zij zelf escaleert dan alleen maar verder. Ik trek alles uit de kast om haar en ons hier mee te laten omgaan.
Iemand nog een goed idee 😭 of bemoediging.
Wat een lastige situatie zal dit voor jullie zijn!
Hebben jullie al gekeken naar manieren hoe zij anders met haar spanning om kan gaan?
Het wordt vanzelf beter. Mijn dochter had toen ze klein was ook een hele hoge stem, pas rond haar 10de werd haar stem zwaarder en minder schel. Maar om heel eerlijk te zijn stoorde ik mij niet zo aan haar stem. Ik kreeg wel commentaar van andere er op. Maar het is denk ik net zoals je naast het spoor woont, want op een gegeven moment hoor je de treinen niet meer.
Sterkte ieder geval, Haar stem veranderd vanzelf wel weer. Probeer anders oordoppen of meditatie om het geluid te verdringen.
we leren haar ademhalingsoefeningen en stellen op advies van de coach dat nu als voorwaarde dat ze dat gaat doen voordat ik haar op schoot neem. Als dat lukt geven we veel positieve aandacht. Ook erkennen we haar emoties want het is ook jammer als iets niet gaat zoals je wilt of als iets niet mag. Ze zegt ook letterlijk: ik wil het zelf bepalen. We hebben ook een tijd op ons tenen gelopen om escalatie te voorkomen daar wil ik zeker niet naar terug. Ze krijgt inspraak en keuzemogelijkheden waar mogelijk.
Volgens mij is het zo dat als je je eenmaal ergens aan ergert je je er niet meer niet aan kunt ergeren. Je hoort het altijd. Wij hebben een peuter met ook echt een luide, schelle stem en het doet soms echt letterlijk pijn aan je oren. Het enige wat werkt is zsm afleiden zodat het gegil of geschreeuw stopt. Op deze leeftijd kan dat nog, als ze ouder zijn wordt het moeilijker denk ik. Heb je al geprobeerd tijdens zo een bui, als je niks hoeft te zeggen oordopjes in te doen?
Helaas is dit enorm herkenbaar, wij hebben hetzelfde met onze dochter. Als baby had ze al een enorm volume en eigenlijk hoopten we dat het met de tijd beter zou worden. Meest is ze heel lief gelukkig maar ze kan ook echt moeilijk en bazig zijn.
Ze is nu 5 en ze krijst soms echt heel hard als ze boos is. Er is dan geen manier meer om haar rustig te krijgen en het is bijna niet te verdragen. Ik ben pas ook de kamer uitgerend omdat het me teveel werd, maar dat zorgt vaak voor extra paniek. De buurvrouw heeft hier zelfs pas aan de deur gestaan met de vraag of het allemaal wel goed ging, erg gênant. Ook vanmorgen ontplofte het even flink en daar baal ik vreselijk van.
Spijtig genoeg heb ik geen tips, maar lees dus zeker mee.
Wat pittig voor jullie. Zo te zien doe je heel veel om haar spanning te verminderen. Heel knap dat het in de vakantie al gelukt is. Toch denk ik dat je een 'terugval' deze weken moet accepteren. Het begin van een schooljaar is ook heel spannend voor kinderen. Ik zou persoonlijk de druk er even afhalen. Plan een schreeuwminuutje met je kind in na school. Dan mag ze alles bij elkaar gillen wat ze kan. Daarna kunnen jullie rustig zitten (en eventueel kijken waar de spanning vandaan komt). Al is dat laatste misschien momenteel een stap te ver. Dan leg je immers de nadruk weer op de spanning en zo te lezen heeft ze genoeg handvaten om daarmee om te gaan. Misschien is het goed om voor jezelf naar de huisarts te gaan. Hoe gespannen je hier nu van raakt is niet gezond. Hij kan je misschien doorverwijzen naar een psycholoog? Ik raak namelijk door het woord 'coach' nogal getriggerd. Iedereen mag zich immers coach noemen. Ook kan hulp voor jezelf, los van kind, een hoop lucht geven. Ik heb hier hele goede ervaringen mee rondom mijn eigen dochter. Zij geloofde in complottheorieën en ik was erg bang voor covid-19. Mijn psycholoog heeft mij erg geholpen om de problemen die zij had en die ik had los te koppelen. Toen ik zelf minder spanning van haar gedrag kreeg, ging het tussen ons veel beter. Heel veel sterkte in ieder geval. Dit is niet makkelijk.
Naast voorkomen zou ik met haar ook werken aan haar volume. Zoals ik het nu lees heeft ze daar geen feedback begrenzing op gehad.
Ik zou haar er naar afloop op wijzen als ze rustig is en nog voordat het weer escaleert benoemen dat het niet goed is om zoveel geluid te maken.
Bedankt voor de lieve berichten en wat fijn dat er ook herkenning is…. Dat we niet de enige zijn die hiermee worstelen.
mijn oudste is begonnen op het vo, vind ik ook spannend En ze heeft nu eenmaal enorme antennes voor alles. Mijn man doet idd nu oordoppen in tijdens het autorijden want door haar enthousiasme of nijdigheid zitten we afentoe letterlijk tegen het plafond wat niet erg veilig is.
Misschien valt het zwaarder omdat het zolang zoveel beter is gegaan na zoveel energie er te in hebben gestopt. Het loskoppelen is wel weer goede bewustwording want ik voel me falen als ouder terwijl ik weet dat ik er genoeg liefde en effort in steek…. Namelijk alles wat ik heb 
alhambra schreef op 31-08-2022 om 20:59:
Naast voorkomen zou ik met haar ook werken aan haar volume. Zoals ik het nu lees heeft ze daar geen feedback begrenzing op gehad.
Ik zou haar er naar afloop op wijzen als ze rustig is en nog voordat het weer escaleert benoemen dat het niet goed is om zoveel geluid te maken.
Dit doen we wel regelmatig, We geven ook aan waarom dit niet mag en de laatste dagen ben ik ook aan het delen wat het mij doet (op kinderniveau). Ze wordt dan ook daar verdrietig van en zo zaten we vandaag in een soort eindeloze loop 🫣
Saartjepoes schreef op 31-08-2022 om 21:04:
[..]
Dit doen we wel regelmatig, We geven ook aan waarom dit niet mag en de laatste dagen ben ik ook aan het delen wat het mij doet (op kinderniveau). Ze wordt dan ook daar verdrietig van en zo zaten we vandaag in een soort eindeloze loop 🫣
Hmm.. Jammer dat daar geen ingang zit.
Zwaar moet het voor jullie zijn.
Hoe oud is je dochter?
En wat zegt zij zelf over het volume wat ze produceert? Vindt ze daar iets van?
Wat naar! Ik heb er geen ervaring mee, maar ik moet zeggen dat ik wel graag keihard (en vals 😁) ga zingen en dat lucht enorm op. Zie het als een ademhalingsoefening. Zet karaoke aan en maak er samen wat leuks van als het kan.
En sterkte voor jullie. Ik heb oordoppen op maat. Lijkt me ook handig, is dat wat? Dan kun je op standje ‘negeren’ overgaan.
Hoe oud is ze nu dan? Reken het jezelf niet te hard aan, je doet ook maar je best. Het is gewoon niet makkelijk en als je zelf moe bent of niet goed in je vel zit kun je ook minder hebben.
Ik zei vandaag nog tegen mijn man dat ik hoopte dat het op deze leeftijd beter zou gaan dan dat het nu is. Op rustige momenten hebben we het met haar wel eens over die boze buien. Boos zijn is helemaal niet erg, maar we moeten er wel gewoon over kunnen praten. Het volume begrenzen in zo'n bui proberen we echt, maar ze is op dan gewoon niet voor rede vatbaar. Ik schaam me er ook wel een beetje voor en zeker als ik zelf uit mijn slof schiet.
ze is 4,5 dus nog jong. Dat zingen en dansen is wel een goed idee!
Zou iets als logopedie misschien kunnen werken? Of desnoods zangles? Als ze haar stem anders leert gebruiken kan dat misschien helpen.
Best herkenbaar, wij hebben een buurmeisje met een snerpende stem en voor een jengelhuil die bij ons meteen zorgt voor vlekken in de nek. Zo ‘s zomers erg irritant omdat iedereen buiten zit / de deuren open heeft staan. Maar voor de ouders is het nog veel vervelender, dus wij zijn allang blij dat het ons kind niet is…
