Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Klaasvaak

Klaasvaak

04-01-2010 om 18:51

Nachtmerries bij zoon van 9

Graag jullie advies en tips die mijn zoon kunnen helpen.

Sinds 2 jaar ben ik gescheiden; omdat het voor mijn zoon (toen 7) moeilijk was, door de omstandigheden moeilijk aarden in zijn eigen kamer, sliep hij regelmatig bij mij. Dit gebeurde ook bij zijn pa.
Vorig jaar met kerst zijn we verhuisd naar het nieuwe huis, hier is zijn kamer(net zoals mijn slaapkamer) beneden. In het begin was zijn kamer nog niet af, en mocht hij bij mij op de kamer op een matras. Later heb ik het geprobeerd in zijn eigen kamer, maar hij heeft erg veel last van nachtmerries/spoken.
Ik heb toen een afspraak met hem gemaakt dat als zijn bed( superfantasiebed!) klaar zou zijn, hij weer in zijn eigen bed zou gaan. Dat waren we eens.
Het heeft maar kort geduurd, hij staat 3 keer per nacht helemaal in paniek huilend naast mijn bed. Ik weet niet wat te doen. Als ik normaal werk trek ik dit niet.
Tegenwoordig is het al zo erg dat als het s'avonds bedtijd voor hem is, ik hem niet in het grote bed kan 'houden', hij is als de verschrikkelijk bang voor 'schaduwen'die hij ziet. Wat ik juist zo fijn vind; slapen op een andere verdieping/lekker rustig, dat vindt hij juist het enge.
Ergens anders slapen kan niet, hij heeft licht/radio.
Hebben jullie tips/ervaringen die me kunnen helpen?
Ik heb trouwens wel met hem een 'bedplan' gemaakt met een vaste routine, dat gaan we nog invoeren één dezer dagen.
Ik zie uit naar jullie reacties!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Stefanie

Stefanie

04-01-2010 om 20:24

Klaasvaak

Je vertelt eigenlijk een heleboel verschillende dingen in je berichtje. Je bent gescheiden, je zoon is bang in zijn eigen bed/kamer, hij heeft nachtmerries, ziet schaduwen. Ook schrijf je dat hij door omstandigheden niet kon aarden in zijn slaapkamer. Wat bedoel je hiermee? En hoe gaat hij nu met jullie scheiding om?

Mijn eerste vraag die in mij opkwam is: hoe slaapt hij nu als hij bij zijn vader is? Verder vraag ik me af wat jij denkt dat de werkelijke oorzaak van zijn angst is.
Is het de angst voor het donker, ziet hij dingen? Of heeft hij moeite met het afscheid nemen van jou? En hoe ziet het bedplan eruit? (routine is trouwens altijd goed!) En hoe was zijn slaappatroon voor de scheiding?
En hoe lang heb je het al geporbeerd in zijn nieuwe superbed?

Hier een zoontje van 8 met slaapproblemen. Niet zo heftig als bij jou, maar wel veel wakker in de nacht, een persoon in zijn kamer zien, en daar angst van hebben. Hij heeft zowieso veel moeite met het verwerken van de indrukken van de dag, is hooggevoelig, en het inslapen duurt lang. Ik heb een rozekwarts (steen) voor hem gekocht, en verteld dat het een slaapsteen is, die goed helpt met slapen en je beschermt. (ik ben geen zweefteef hoor, maar baat het niet dan schaad het niet dacht ik zo) De vaste routine hier hebben we al. Als hij bang is, dan verbeeld hij zich dat hij in een eitje ligt dat hem beschermt. (heeft hij zelf bedacht)

Ik denk dat het wel heel belangrijk voor hem en jou is, dat er duidelijkheid is. Duidelijkheid 1: slapen doe je in je eigen bed, hoe dan ook. Duidelijkheid 2: Mamma heeft ook nachtrust nodig. Mocht hij 's nachts in paniek naast je bed staan, dan breng je hem zwijgend naar zijn eigen bed. Aai over zijn bol, niet teveel ingaan op zijn drama in de nacht. Duidelijk zijn: jij gaat nu slapen, mama ook. Het lijkt misschien hard, maar ik ben bang dat je te lang te veel hebt toegegeven aan hem, misschien omdat je het zo akelig voor hem vindt waar hij doorheen heeft moeten gaan door de veranderingen van de scheiding. (begrijpelijk!)
Ik denk dat je even je tanden op elkaar moet zetten!

Misschien is een beloningssysteem ook een goed idee. Elke nacht die 'goed'ging (en wat dat 'goed' inhoud, kun je samen met hem bepalen) een sticker plakken oid, en na een x-aantal goede nachten volgt een fijne beloning. (samen met mama iets leuks gaan doen ofzo)

Maar als je een nieuwe weg inslaat en probeerd, geef niet te snel op! Hij zal moeten wennen aan jouw veranderde houding. En jij waarschijnlijk ook.

En mocht het niet lukken, dan zou ik eens kijken of het misschien zin heeft om het probleem voor te leggen bij een kinderspychologe of orthopedagoog? Zou ik niet metteen mee beginnen, om er niet al te veel zwaarte aan te leggen.

Sterkte en succes voor jou en je zoon!

groetjes Stefanie

Tango

Tango

04-01-2010 om 20:49

Ik denk ook

Dat het bij je zoon meer een gewenning is geworden dat hij bij jou mocht slapen. Het kan best zijn dat hij echt bang is, maar hij weet ook heel goed dat als hij zegt dat hij bang is, hij weer bij jou mag komen.
Overleg eens met hem hoe je hem kunt helpen minder bang te zijn: lampje op de kamer, muziekje aan etc. Kijk met hem mee naar de schaduwen? Waar worden ze door veroorzaakt?
Een duidelijk bedritueel is belangrijk. Vooral rustige dingen doen voordat hij gaat slapen, geen computer of spannende boeken lezen.
Wat bedoel je precies met de andere verdieping? Slaapt hij op een andere verdieping dan jij?
Ik ben ook wel benieuwd naar hoe jouw stappenplan eruit ziet. Misschien is een beloningssysteem ook iets.
En inderdaad hoe slaapt hij bij zijn vader nu?
Een en ander kan ook met de scheiding te maken hebben. Heeft hij deze goed verwerkt. Zo niet is het misschien helemaal niet zo gek om hulp in te schakelen, ook voor het slaapprobleem.

*bella*

*bella*

04-01-2010 om 21:52

Tussenfase?

Ik weet niet hoe abrubt je hem vanuit jouw kamer naar zijn eigen hebt laten gaan, maar hier ben ik iig soepel. Ik weet dat het momenteel als not done beschouwd wordt, pedagogisch gezien dan, maar ik heb nooit moeite gehad met kinderen in mijn bed. En hier hebben we niet eens iets meegemaakt als een scheiding oid.
Maar wel gevoelige, soms angstige kinderen en een luie moeder. Ik kan geen bange kinderen aan mijn bed ´ s nachts verdragen, dat trek ik ook niet. Dus ze mogen bij mij in bed kruipen en als ze al zouden willen zouden ze me moeilijk wakker krijgen. (klopt niet echt, als iets is word ik wel wakker, maar blijkbaar maak je ook onderscheid in je slaap)
Dus, misschien heb je dat ook wel al gedaan, maar iets van een tussenfase? Bijv hij slaapt in principe in zijn eigen bed maar mag bij jou op zijn matras kruipen als iets is?
Je moet mi iets vinden dat de lading eraf haalt, ik krijg uit je berichtje het gevoel dat jullie allebei graag willen, misschien iets te graag, en dat dat spanning geeft?
Oh ja en hier helpen luistercd´s erg goed, maar da´s ook toegespitst op zoon hier, het blijft lastig tips op afstand te geven omdat het maatwerk moet zijn. Zoon hier bijv schiet enorm in de stress van een beloningssysteem, werkt averechts hier.

emma43

emma43

05-01-2010 om 10:04

Slecht slapen

Onze gevoelige zoon heeft ook last van nachtmerries.Voelt zich op dit moment weer erg veilig als ik in de buurt ben.Hij slaapt nu ongeveer alweer een maand of 3 bij ons op de kamer.We hebben 2 matrassen op elkaar ,naast ons bed gelegd,nu ligt hij bijna net zo hoog als ons.'s nachts zoekt hij vaak mijn hand,als hij nu gilt ben ik meteen bij hem.
Bella ,ik kan ook niet tegen gebroken nachten nachten,ik heb m'n slaap echt nodig,anders word ik oververmoeid,ik vind echt niet dat je dan een 'luie'moeder bent.
Klaasvaak,ik maak me er niet druk om.Dochter heeft oo kalng bij ons geslapen,ze is nu 14 en denkt daar heel anders over,hoor,komt vanzelf goed.Maar als jij er problemen mee hebt,kun je ook eens porberen om een poosje bij je zoon op zijn kamer te slapen.Dan kan hij wennen aan zijn kamer,misschien is zijn kamer niet eng als jij erbij bent.Als hij zich dan goed voelt in zijn kamer ,kan hij er alleen slapen.
Succes ermee.
ojaaa,zoon slaapt ook veel langer als hij bij ons ligt.Is meer uitgerust.

angel3

angel3

05-01-2010 om 10:40

Wel eigen bed

Ik heb geen ervaring met een ouder kind en nachtmerries maar onze zoon had het erg in de jonge kleuterleeftijd.
Ik wil geen kinderen in mijn bed (kan ik zelf niet slapen) en ik wil dat ze wel gewend blijven aan hun eigen bed en kamer, dus ging 1 van ons bij hem op een matrasje ernaast liggen. Inslapen ging wel altijd goed. Als hij dan s nachts wakker werd, 1 van ons ernaast en knorren weer. Zo bleef zijn eigen kamer wel vertrouwd aanvoelen en konden we allemaal rustig verder slapen zonder discussie en gedoe s nachts.

suk6

Twee tips

- de oplossing voor de nacht ligt naar mijn idee altijd in de dag. 's Nachts lopen opvoeden kost bakken vol energie en komt niet aan bij je halfslapende kind. Ik zou dus de focus op de dag van je kind leggen, niet om dan met hem eindeloos over slapen te praten, maar om hem in eerste instantie te observeren.

- verder sluit ik me aan bij voorgangers: zelf bij je zoon gaan slapen een tijdje is misschien ook een oplossing.

Tineke

Tineke

05-01-2010 om 11:17

Praktisch

Te warm kan voor nachtmerries zorgen. Sokken aan in bed geeft 100% kans op nachtmerries. (misschien een fabel, maar hier wel waar)
Wat is er feitelijk op tegen dat hij bij jou slaapt?
Wij hebben inmiddels een aardige tussenoplossing: zoon valt in mijn bed in slaap, en als ik naar bed ga, leg ik hem in z'n eigen bed. Zo halfslaapdronken lukt het dat hij zelf loopt, met wat ondersteuning.
Weet dat nachtmerries echt heel bedreigend kunnen zijn, bijzonder akelig om daarmee alleen te moeten zijn. Wat heeft hij allemaal te verwerken? Wat is hem teveel -overdag-? Geen vragen waar ik antwoord op wil, maar vragen die jij voor jezelf beantwoord moet zien. Dan weet je hoe je hem verder kan helpen.
Misschien is een poosje een hulpmiddel noodzakelijk, zoals melatonine voor het slapengaan. Of een kindtherapie om minder angstig te worden. Het hoeft niet, maar dit houden jullie beiden niet lang vol.
In de kleuterleeftijd hielp hier de monstermepper (gewoon een vliegenmepper) naast het bed, plus natuurlijk een waakbeer. Maar ik vrees dat een negenjarige daar weinig van opknapt.

Klaasvaak

Klaasvaak

08-01-2010 om 10:26

Dank jullie...

voor zover voor jullie betrokken reacties.

Ik laat het voorlopig maar zo, eerst zijn kamer helemaal klaar hebben, en dan ga ik inderdaad een tijdje op een matras naast zijn bed tukken. Dat lijkt me wel het handigst.
Ik denk dat dit bij mij slapen, hem rust geeft in het leven van alle dag. Hij is net zo als ik een gevoelig mens. Pas spraken we nog over het uiteengaan van zijn vader en ik, ook al is het nu 2 jaar geleden, bij hem doet tijd er niet toe. Bij zijn pa en ma in bed slapen geeft hem een veilig gevoel, en dat is goed.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.