Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Dendy Pearson

Dendy Pearson

21-02-2011 om 23:29

Ongeduldig en slecht gevoel achteraf

Mijn dochter van 8 kan echt soms zo traag doen. Eer ik die 's ochtends de deur uit heb ben ik al 3x bijna ontploft. Maar ook in andere dingen kan ze soms echt heel suf zijn, niet echt allert zeg maar. Terwijl ze pienter zat is. En ik erger me daar soms echt aan. Dan wordt ik ongeduldig en ga ik lopen mopperen. Waar ik een half uur later weer enorme spijt van heb. Zoals op dit moment. Ze begint volgende week aan een faalangstreductietraining en ik vraag me op dit moment serieus af of dit mijn schuld is. Herkent iemand dit?

grt Dendy

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Beetje wel

Mijn jongste zoon is bijna 6 en die weet echt niet wat opschieten betekend. Ik moet hem altijd uiterst om 7 uur wakker maken, anders red hij alles niet. Voorals als ik me een beetje heb verslapen, dan kunnen de irritaties wel eens oplopen. "We hebben haast! doe die jas nou aan!" Ik kan dan inderdaad ook wel 3 misschien wel 10x ontploffen. Ik weet dat hij dan ook geen leuke dag heeft op school. Het is gewoon zijn karakter, alles makjes aan en dat gehaast en gemopper zorgt ervoor dat hij niet lekker in zijn vel zit. Het heeft dus duidelijk wel effect op hem.
Ik praat hier wel over met mijn zoon. Wel op een ander tijdstip. Dan probeer ik hem uit te leggen dat ik gewoon zo ongeduldig wordt als hij niet opschiet.
Ik heb gewoon bij hem geleerd dat hij echt om 7 uur zijn bed uit moet en als eerste zich moet aankleden en zijn tanden poetsen e.d. Pas als dat gedaan is, dan mag hij pas iets pakken zoals zijn kubus of een boekje. Even eerst het belangrijke doen en dan pas het leuke. Dat werkt gelukkig bij hem.
De school begint om half negen en is twee minuten lopen bij ons vandaan. Toch heb ik als streven om 8:15 uur de deur uit te lopen. Bij de jongste moet ik dan om 08:00 uur al vragen om zijn schoenen en zijn jas aan te trekken. Dan heb ik nog tijd genoeg om alles wat nog tussendoor gedaan moet worden (plassen, schoenen zoeken, drinken e.d.) nog te doen en zo zijn ze toch allebei op tijd op school en redelijk zonder mopperen.
Dit heb ik wel moeten leren, want mijn eigen karakter is altijd geweest: zo laat mogelijk op staan en zo snel mogelijk de deur uit! Ik heb dus zelf echt een stap of 100 achter uit moeten doen, maar het werkt...... Meestal dan!

Faalangst is echter volgens mij iets dat meerdere oorzaken heeft dan gemopper en ongeduldige ouders. Het zal niet echt helpen, maar ik denk niet dat dit DE reden hiervoor is. Denk wel dat het belangrijk is dat je leert geduldiger te zijn en net als ik met mijn jongste een manier vind zodat beide partijen elkaar minder irriteren. Scheelt bij ons ook een hoop gemopper en dat is natuurlijk altijd fijn. Ik beloon mijn zoon trouwens ook ontzettend overdreven met positieve opmerkingen: "Wat ben ik blij dat jij je al helemaal hebt aangekleed" "Wauw wat heb jij dat snel gedaan zeg!" "Kijk, daar wordt mama nou echt blij van" Dat soort dingen. Ik merk dat dit bij hem stimulerend werkt...

ayla

ayla

22-02-2011 om 09:23

Yep

herkenbaar, ik troost mezelf maar met het idée dat het in man zijn familie meer voorkomt. Ik ben zelf ook niet zo, ben altijd 10 minuten te vroeg klaar voor vertrek en ik zal ook niet snel ergens te laat komen. Ayladochter treuzelt echter bij alles, vooral op dagen dat ik al gestressed ben kan ik dan echt meerdere keren ontploffen. Voel me dan ook wel rot want ik weet ook wel dat ze er weinig aan kan doen, het zit in haar aard. Alles gaat op haar gemak, rustig aan, laat komen deert haar niet, regelmatig moet de hele familie op haar wachten. Zelfs haar jongere broertje is vaak eerder klaar. Ze heeft trouwens ook faalangst waar de school extra aandacht aan wil geven, ik geef mijzelf echter niet de schuld van haar faalangst. Gisteren zei ze namelijk nog dat ik heel goed was in kinderen opvoeden, kijk, mijn faalangst wordt met de dag minder.

Hallo ben je daar?

dat heb een periode elke dag wel richting dat kind geroepen.

Ik doe het niet meer sinds kort, het heeft toch geen zin en het kind schrikt er alleen maar van zodat ze al helemaal niet meer weet dat ze d'r andere schoen ook nog aan moet doen. Cursusje positief opvoeden en hier heel veel tips gekregen, die werken goed, het is hier een stuk gezelliger. Niet dat ze nu wel altijd alert is, helemaal niet, maar ik ben niet zo vaak geirriteerd meer, ze kan er echt niets aan doen.

T&T

T&T

22-02-2011 om 12:27

Jaahaa...

hier een ontzettend trage zoon...zucht... en uit zichzelf gebeurd er helemaal niets, dus moet ik iedere ochtend de hele riedel opdreunen; poets je tanden, was je gezicht, kleed je aan, doe je schoenen aan... en dan nog moet ik hem er onder het aankleden geregeld aan herinneren wat hij ook alweer aan het doen was, anders zit hij gewoon in zijn onderbroek te spelen. Dochter is ook traag, maar minder snel afgeleid, ze gaat dus tenminste door al is het in een slakkegangetje
Twee dingen die hier dus onvermijdelijk zijn; vroeg opstaan! en vaak tot tien tellen! wat een beetje helpt is dat we alles precies op de klok doen; 7:00 opstaan, 7:50 tanden poetsen 7:58 schoenen en jassen aan etc. maar het resultaat is dat ik ook echt nooit 5 minuten eerder weg kom als dat eens nodig is, ze kijken echt op de klok tot 7:50 en gaan DAN hun tanden poetsen. Om 8 uur moeten we in de auto zitten, volgens mijn schema dan, maar dat word altijd om een of andere reden 5 minuten later... geen probleem, zijn we ook nog op tijd op school hoor.
Maar dat explosieve gevoel herken ik wel
groetjes, Tess

Guinevere

Guinevere

22-02-2011 om 12:43

Ochtendrituelen

Sinds wij een lijst hebben gemaakt voor onze wegdromende zoon, waar op staat wat hij allemaal moet doen en in welke volgorde, gaat het hier 's morgens een stuk soepeler. Bij het goed volgen van de lijst volgt een beloning (sticker om voor iets te sparen oid).
Niet steeds zeggen wat het kind moet doen, alleen naar de lijst wijzen en op die manier leren om zelf verantwoordelijk te worden voor het ochtendritueel. Houd het kind in het begin wel in de buurt, zodat je steeds naar de lijst kunt wijzen. Bijv. laten aankleden waar jij op dat moment ook bezig bent.
Je kunt ook picto's ophangen natuurlijk.

Moek

Moek

22-02-2011 om 12:53

Zeer herkenbaar

Het gaat hier precies zo. Zoals mijn oudste dochter eens zei: geduld is niet jouw sterkste kant, hè mama?

Ik gebruik nu veel kookwekkers en lijsten voor beloning/straf (bij herhaalde ovetredingen ene euro minder zakgeld), dat werkt redelijk. Maar idd moet ik mikken op 5 minuten eerder vertrekken dan we echt weg moeten, want je wil niet geloven hoe lang het nog kan duren om een jas aan trekken...

Valkyre

Valkyre

22-02-2011 om 14:37

Picto's

Mijn nichtje (hb en niet zo praktisch) heeft inderdaad picto's. Dwz ze heeft samen met mijn zus twee vlaggetjeslijnen geknutseld; 1 voor het ochtendritueel, en 1 voor 's avonds. Op elk vlaggetje staat een zelfgetekend plaatje (bv tandenborstel of kleren) en het "commando" (tanden poetsen, aankleden). Met een knijper op het vlaggetje houdt ze bij waar ze is gebleven.

Bij ons helpt: 's Avonds alvast kleren klaarleggen en alvast tafel dekken voor 't ontbijt, en lunch klaarmaken en klaarzetten (in dit geval voor onszelf). Ik ben ook rustiger als alles al voor 't grijpen ligt. Nog even, en zoonlief gaat naar school, dan moeten we ook de touwtjes weer wat strakker trekken 's ochtends. Spannend!

Guinevere

Guinevere

22-02-2011 om 14:44

Dendy

Dendy, wat ik me afvraag: speelt dit nu alleen 's morgens?
Na jarenlange tegenwerking (van mij) heb ik nu voor onze zoon enkele schema's ingevoerd. Ik vond eigenlijk dat hij die ordelijkheid vanzelf moest aanleren, namelijk. Veel je hoofd stoten, dan leer je het wel, dat idee. Aangezien dat niet werkte na 8 jaar, hebben we nu dat ochtendschema en een weekschema met alle zaken die hij in een week moet afronden (afkruisen indien gereed). Het is zó duidelijk voor hem dat hij niet eens in zijn weerstand-stand is geschoten. Werkt alleen wanneer het een realistische lijst is natuurlijk, aansluitend op de vaardigheden van het moment.

+ Brunette +

+ Brunette +

22-02-2011 om 14:45

Niet schuldig voelen!

Dat je je rot voelt als je je kind weer eens hebt uitgekafferd kan ik me helemaal voorstellen, dat heb ik ook, maar het gaat bij mij nooit verder dan: "Ach, eigenlijk is het wel een beetje zielig zoals ik zojuist tegen haar uitviel." Als alle ongeduldige gesnauw zo´n vreselijk effect op de kinderziel hadden, dan zat meer dan de helft van de schoolkinderen op een faalangstreductietraining. Volgens mij is ongeduldig uitvallen inherent aan opvoeden, al eeuwenlang bestaan uitdrukkingen als "kinderen zijn hinderen" en "je zou ze wel achter het behang willen plakken". Sterker nog, ouders die te allen tijde hun kinderen geheel sereen de voor- en nadelen van een bepaalde vorm van gedrag kunnen uitleggen vind ik eigenlijk een beetje eng.

Rafelkap

Rafelkap

22-02-2011 om 17:43

Eerder opstaan

Zoon ging pas geleden naar vriendje toe, al om half 8 's ochtends (wij moesten naar het ziekenhuis). De familie was eerder opgestaan dan anders en vond het ochtendritueel zoveel ontspannender dan anders.
Ik denk dus dat eerder opstaan ook kan helpen.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

22-02-2011 om 20:01

Niet alleen in de ochtend

Het is niet alleen in de ochtend. Ook als ze me ergens mee moet helpen oid kan ze er echt als een zombie bijstaan. Zo heel glazig kijken. Terwijl het dan echt om niets bijzonders gaat. Of dat je met de hele klas van gym afkomt en dat dochter er dan zo'n beetje suf achteraan fietst, nadat ze als laatste uit de kleedkamer is gekomen. Dan zeg ik er heus niets van, maar inwendig grom ik dan.
Het is niet zo dat ik haar doorlopend achter haar vodden zit, tuurlijk niet, ze is wie ze is. Maar soms erger ik me dus hardop. En eigenlijk zou ik dat niet moeten doen.
grt Dendy

Laurierdrop

Laurierdrop

22-02-2011 om 20:36

Ergeren

Joh Dendy, hier ook zo'n dochter. De laatste tijd gaat het echt een heel stuk beter. Wat hielp was vooral: me realiseren dat het geen onwil is, maar onvermogen. Het heeft te maken met executieve functies (tijdsbesef, werkgeheugen, logische volgordes bepalen) die nog moeten ontwikkelen en er zijn heel veel kinderen (of de ouders?) die er last van hebben.
Dochter trekt een sok half aan en vergeet dan werkelijk waar ze mee beter is. Dat mag ik haar niet kwalijk nemen. Als ik dan boos wordt, kost het werkgeheugen, omdat ze van mijn boosheid schrikt en dan duurt het nog langer voor ze klaar is.
Ze is ermee geholpen als ik kalm en positief blijf. Als ik opdrachten opdeel in kleine deelopdrachten. En als ik de boel voor haar organiseer. Dus 's avonds alvast kleding klaarleggen. De kleding op volgorde klaarleggen. In mijn oogveld aankleden, etc. Kleine praktische aanpassingen. En niet meer denken: 'Ze zou nu toch wel moeten weten dat...' 'Ik heb nu al duizend keer gezegd dat...' 'Is het nu zo raar dat ik van een kind van ... jaar verwacht dat....'
Ze gaat het niet doen, omdat jij boos wordt, want dan had ze het allang gedaan.
Als je het interessant vindt, kun je het boek 'Slim maar...' lezen, dat gaat over dit soort problemen.

joep

joep

22-02-2011 om 20:54

Eigen verantwoordelijkheid

De mijne is pas 5, maar zelfde probleem, waardoor nooit op tijd (en ik driftig rondstappen en druk doen).
Wat hier helpt is toch de eigen verantwoordelijkheid.
Uit bed, aankleden: niet aangekleed, gaat maar in de pyama. Ik leg wel alles op rij, dat het als een lopend buffet aangetrokken kan worden.
Dan eten (maak ik savonds klaar): niet gegeten, dan blijven we thuis.
Dan tandenpoetsen, haar, gezicht wassen, schoenen, jas, iets gemist dan gaan we niet.
Ik heb met hem afgesproken dat als we om 8:15 niet buitenstaan dat we dan thuisblijven. Sindsdien is het niet meer fout gegaan. Het is nogal veel gevraagd, maar we kwamen echt constant te laat, waardoor ik ook het zotje van het schoolplein begon te worden. Misschien maakt naar school wel/niet jouw dochter niet zoveel uit, maar kun je een andere sanctie eraan verbinden (afspreken, sporten, of id).
Je kan het ook met belonen doen, maar daar is de mijne niet zo gevoelig voor en het is ook een beloning op zich als je rustig en gezellig op pad kan.
Verder heb ik hier op dit forum geleerd dat achteraan lopen ook een positie in de groep is. Je ziet er in elk gezelschap wel 1. Zij zijn nou eenmaal zo en daar is eigenlijk ook niks mis mee. Ik zeg nu weleens tegen andere moeders met gepaste trots: kijk daar loopt de mijne, helemaal achteraan!!

joep

joep

22-02-2011 om 20:58

Eens laurierdrop

Het boek Slim maar.. is heel bruikbaar hiervoor. Ook leuk om te zien hoe jouw executieve functies zijn en die van je kind en waarom je dus `s-morgens ruzie krijgt!

Guinevere

Guinevere

22-02-2011 om 21:42

Joep en laurierdrop

Ah, mijn nieuwe lijfboek wordt hier alweer aangeprezen, zie ik. Inderdaad een zeer leerzaam en nuttig boek, een grote steun voor ouders die niet meer weten hoe ze bepaalde vaardigheden kunnen stimuleren.
Joep, ik ben het met je eens dat je kinderen zelf verantwoordelijk moet maken. Natuurlijk wel binnen de grenzen die ze op dat moment aankunnen, en dan steeds een stapje verder. Treedt er nog steeds stress en mislukking op, dan lag de lat helaas toch te hoog. En van een te hoog gelegde lat leert niemand iets (wel eens een hoogspringer over 4 meter zien springen?).
Mijn zoon is trouwens ook altijd als laatste klaar na de gym. Daar moeten we nog een schema voor verzinnen.

joep

joep

22-02-2011 om 22:03

daar heb je gelijk in. De meest getypte zin door mij op dit forum. (vaker dan mij lief is, in ieder geval).
Uiteraard is dat zo guinevere. Voor mijn zoon is het toch wel goed haalbaar hoor, als ik me er af en toe een beetje mee bemoei, nu haar, nu jas enz..
Bij hem is m.n het starten van de bezigheid moeilijk, gaat rustig staan koekeloeren (of draait wat aan de thermostaat, gaat nog eens aan de lego), maar eenmaal bezig komt het wel af.

Sera

Sera

22-02-2011 om 22:21

Lastig

Ik ben het niet eens met Brunette dat je je niet schuldig hoeft te voelen. Ik denk dat het schuldgevoel een duidelijke indicatie is dat je zelf ook weet dat de manier van reageren niet ok is. Veel tips hier gaan over hoe je het gedrag van je kind moet veranderen maar ik denk dat het ook vooral in haar karakter zit. Natuurlijk kan je bepaalde regels instellen en natuurlijk mag je verwachten dat ze zich daar aanhoudt maar wat ik belangrijk zou vinden is om te leren accepteren hoe haar karakter is. Je kan haar karakter niet veranderen maar wel hoe je zelf er mee omgaat.

Guinevere

Guinevere

22-02-2011 om 22:22

Boek

Het boek "Slim maar" benoemt het probleem van Dendy's dochter als "taakinitiatie" en "volgehouden aandacht". Precies de onderdelen waar onze oudste zoon het slechtst op scoorde. Ook in de klas levert dit bij hem grote problemen op. We zijn nu met een intensief thuistrainingsprogramma begonnen. / :-p (arme zoon).

ayla

ayla

23-02-2011 om 11:22

Eigen verantwoordelijkheid

werkt hier echt niet, dochter kan gewoon 10 minuten wezenloos voor zich uit zitten staren met een schoen in haar hand. Op school hetzelfde probleem, als ze eenmaal bezig is prima, maar voordat ze begonnen is. alsof ze in haar hoofd met 20 dingen tegelijk bezig is en de hoofdtaak vergeet. Ze is inderdaad ook altijd het laatste, de school is uit, wie is als laatste buiten, precies ayladochter, wie vergeet haar tas, ayladochter, wie vergeet haar huiswerk, ayladochter. Terwijl er toch genoeg hersens onder dat blonde haar zitten.
Boos worden heeft eigenlijk weinig zin weet ik want we voelen ons allebei er nie beter door maar soms kun je er weinig aan doen. Ben in ieder geval blij dat de jongste wat daadkrachtiger van aard is.

+ Brunette +

+ Brunette +

23-02-2011 om 11:59

Eigen verantwoordelijkheid

Ayla, volgens mij ben je in de war, je hebt het over míjn dochter Wel gaat het het laatste halfjaar wat beter. Zou het de leeftijd zijn (ze is nu 7,5) of zou na duizend keer herhalen het kwartje dan toch eindelijk gevallen zijn? 's Ochtends aankleden gaat tegenwoordig sneller, vestjes op school laten liggen is inmiddels meer uitzondering dan regel en misschien krijgt ze binnenkort weer eens een drinkbeker voor naar school, sinds vorig jaar gebruik ik oude waterflesjes omdat ik geen zin had om telkens weer nieuwe bekers te kopen.

Fiorucci

Fiorucci

23-02-2011 om 13:07

Maar joep

Mijn zoon zou er destijds geen seconde mee gezeten hebben, niet naar school gaan! Dus hier zou dat nooit gewerkt hebben..

Fiorucci

Fiorucci

23-02-2011 om 13:08

Daarbij

Sommige kinderen doen het echt niet expres, dus ben ik niet zo voor sancties. Het is een straf, terwijl kinderen gewoon zo zijn.

Krin

Krin

23-02-2011 om 13:24

De zeurlijst

Ik heb laatst met zoon een zeurlijst opgesteld. Naar aanleiding van zijn verzuchting dat ik 's ochtends 'altijd zo onaardig doe'.
Uitgelegd dat ik hem graag op tijd op school wil hebben, dat ik het vervelend vind om hem voor elk aangetrokken kledingstuk vijf minuten te moeten opjutten en dan van ongeduld onaardig word.
Op de zeurlijst staat alles waar ik hem aan moet helpen herinneren, eufemistisch gezegd, en het streven is om die lijst met vereende krachten steeds korter te maken, item voor item. Het vergt intensief diplomatiek overleg op hoog niveau, maar de eerste resultaten zijn bemoedigend.

joep

joep

23-02-2011 om 20:38

Fiorucci, het klinkt misschien een beetje zielig

Het klinkt zo geschreven alsof ik heel streng ben en niet zo aardig, maar het is eigenlijk meer een soort motiverende gespreksvoering. Het is hier niet dat hij onvaardig is, maar hij vind het ook best als we rond 9:30 ter plaatse zijn.
Hij gaat vooral graag omdat hij sinds 1e schooldag verliefd is, dus ja, dan ga je niet thuis zitten. Verder vind hij het er ook wel goed toeven.
Ik zie het eigenlijk zo dat als je iets wil dat je er dan ook soms iets voor moet doen. Zo gaat dat in het leven. Dus wil je gaan, dan heb je gegeten en ben je gewassen, net als iedereen. Dat snapt hij wel en het is ook nog nooit gebeurd dat we niet gingen.
Overigens erger ik mij in het geheel niet als de terugreis een uur duurt, hij nog 2x terug de school in moet voor zijn tas of spullen, of wat voor getreuzel dan ook.

+ Brunette +

+ Brunette +

24-02-2011 om 01:41

Joep

Naar school gaan is anders, daar moet je op tijd zijn maar op afhalen zit geen tijdsdruk dus dan is getreuzel niet zo erg, tenzij je kind op een bepaalde tijd op de sportclub of muziekles moet zijn natuurlijk. Vind het zelf heerlijk om langzaam kuierend van school naar huis te gaan, beetje kletsen...

Zou kunnen!

Zou best kunnen dat jouw reactie ermee te maken heeft.
Laat haar lekker haar ding doen op haar manier, wat niet jouw manier is. Of je helpt haar ondertussen een beetje dan hoef je je niet zo te ergeren!!

Fiorucci

Fiorucci

24-02-2011 om 17:09

Joep

Nou ik vind een kind niet zo gauw zielig hoor, maar voor mijn zoon zou thuisblijven geen punt zijn..

billie

billie

25-02-2011 om 01:00

Het knopje vinden

Bah, het ging er hier vreselijk aan toe de laatste maanden in de ochtenden met dochter van 7. Allebei langsame opstarters in de ochtend, en dochter dan zo fladderig als wat. Ik voelde me zo tegen 8 uur altijd nogal trots dat ik nog steeds heel lief en geduldig bleef. Zo tegen kwart over 8 zat mijn humeur weer zoiets in mijn tenen en rond 20 over 8 (kwart over 8 is eigenlijk onze uiterlijke vertrektijd) volgde meestal dan toch de ontploffing, als dochter nog even ging spelen rustig terwijl we allang hadden moeten vertrekken.
Het juiste recept is hier gevonden (voor nu iig) en het maakt mij echt een leukere moeder! Misschien wel al te makkelijk, maar als het gewoon niet loopt dan valt het ook niet mee.
Hier ook een beloningssysteem, iets waar ik niet zo snel voor zou kiezen, maar wat bij haar wel degelijk werkt. Een lijst is niet nodig hier, ze kan zich nu net zo goed concentreren dat ze haar lijst wel afgewerkt krijgt, maar het kost haar wel moeite te focussen. Af en toe checkt ze bij mij of ze nog iets vergeten is, maar eigenlijk zit het prima in haar hoofd wat ze moet doen. Je ziet haar worstelen om niet afgeleid te raken, maar dat lukt tot nu toe wonderwel. Ik vind het echt een wondertje. Opeens zijn de ochtenden leuk en ik houd zeeën van tijd over! Ze moet zorgen dat ze om 08.05 helemaal klaar is, met alles, en ik bemoei me helemaal niet meer met haar, behalve dan op vraag van haar. Mijn hoop is dan ook dat mocht ze niet klaar zijn, ik me daar niets van aantrek want dan verdient ze gewoon geen stickertje. Ik wilde vooral de strijd niet meer. Tot nu toe nog niet kunnen uitproberen want ze is iedere dag op tijd klaar met alles, had ik nooit durven dromen.
Maar goed, die juiste gebruiksaanwijzing. Het heeft ook met timing te maken, grote kans dat als ik dit drie maanden geleden had gedaan het niet gelukt was. Er zat ook een stukje strijd in van haar naar mij, logisch als het steeds misgaat. Ze was het zelf ook goed zat geloof ik. En ik heb de troetels in de strijd gegooid want die vindt ze geweldig, ze kan dus één per week verdienden. En hiervoor zoek ik wel een plus!
Mijn hoop is dat op deze manier het een beetje erin kan slijten bij haar, het ochtendritueel. En dat ze leert dat het zo allemaal veel leuker is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.