Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Floortje121

Floortje121

30-05-2012 om 09:45

Ontevreden verwend kind?

Hallo, mijn dochter van 11 begint te pubberen en het gaat totaal de verkeerde kant op. Ze wil niet naar school, geen zin, is stom. Haar leven is stom, ze zit wel op paardrijles, dat wou ze graag, heeft een hondje gekregen die ze wou, maar zit toch liever uren achter haar computer op Suny-day en slaapt 's ochtends lekker door, ze is te moe om de hond uit te laten. De hond, die ze zo graag wou. Is brutaal, hysterisch, ze liegt, is vaak onhandelbaar en drijft ons tot het uiterste. Ik overweeg naar een kinderpsycholoog te stappen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tineke

Tineke

30-05-2012 om 10:19

Ontevreden en verwend

Als ze alleen ontevreden en verwend is, dan heb je het aan jezelf te danken.
Maar de vraag is of dat aan de hand is. Het klinkt alsof ze erg onbegrepen wordt. Praat je weleens met haar, of eigenlijk alleen tegen haar? Waarom is ze zo moe? Slaapt ze voldoende? Heeft ze misschien iets onder de leden? Hoe gaat het op school? Heeft ze goede vriendinnen?
Is het nodig om haar zo negatief te beschrijven? Wat is er positief? Zie je dat nog? Of zit je alleen maar te vitten op haar? Wordt het daar beter van?

bibi63

bibi63

30-05-2012 om 11:08

Inderdaad

wel een heel negatieve posting over je dochter. Maar goed, bij jou kan natuurlijk het kookpunt zijn bereikt. En dan is het ook heel moeilijk om uit de negatieve cirkel te raken. Want mij (en dochter!) in zo'n situatie wel wil helpen is een brief aan haar schrijven. Daar kun je rustig over nadenken, dingen weer weghalen, anders formuleren, opnieuw beginnen enz. Je dochter hoeft dan niet direct in gesprek met jou. Ik zou de brief ook niet 'demonstratief' aan haar overhandigen, wat dan kan ook weer averechts werken. Ik zou hem bijv. als zij slaapt naast haar bed neerleggen, dan ziet ze hem vanzelf wel en zal haar nieuwsgierigheid zijn gewekt. Hoe dan ook, hou een postieve toon aan in de brief! Begin de brief met te zeggen dat je van haar houdt, benoem een aantal positieve dingen van haar. Vertel verder dat je het rot voor haar vindt dat ze blijkbaar niet lekker in haar vel zit enz. Vertel haar dat je haar graag wilt helpen zich wat beter te voelen, dingen te veranderen enz.
Gr. Bibi

koentje

koentje

30-05-2012 om 11:51

En wat

geef je voor consequenties aan haar gedrag?
Het klinkt bijna of je alles lijdzaam ondergaat en geen actie onderneemt. Of zit je gewoon in een vreselijke dip? Jij moet hier de grenzen stellen hoor!
Ik zou er eens mee beginnen om van haar te eisen dat ze de computer uitlaat totdat ze gedaan heeft wat jij van haar eist, namelijk hond uitlaten en alls wat je verder van haar eist. Handig om daat vaste structuur in aan te brengen; dus altjd uit school na iets drinken eerst hond uitlaten, huiswerk doen, dan pas op computer bijv.
De stap naar een kinderpsychologe is niet gek, maar bekijk wel even wat je zelf in de tussentijd kan doen. Wat haar dan ook dwars zit, jij moet haar veiligheid en rust geven, je bent nog steeds aan het opvoeden!
succes met je monstertje!

Tango

Tango

30-05-2012 om 12:16

Hier ook zo eentje

Hier ook een dochter van 11 die zo kan doen. Afgelopen weekend een behoorlijke aanvaring met haar gehad waarin ze me beschreef hoe slecht wij als ouders eigenlijk wel waren. Aanleiding was ook al de computer, ze deed een spelletje en dat lukte niet en toen begon ze te schelden, wat ik dus niet tolereer.
Wat ik doe is haar op dat moment uit laten razen en daarna als ze weer rustig is het gesprek met haar aangaan. En heus het lukt mij ook niet altijd om rustig te blijven hoor. Ik riep bijv. ook dat ik niets leuks meer ging doen met haar dat weekend. Ze had later echt spijt van haar uitbarsting en heeft het goed gemaakt.
Ik heb met haar ook besproken dat ze best wat vaker kan meehelpen met klusjes en bijv. haar rommel eens achter zich kan opruimen. Ik moet zeggen dat dat nu beter gaat.
Verder hebben we ons voorgenomen om eenmaal per week of evt. vaker met haar een gesprekje te hebben over wat haar bezig houdt. Dit doen we dan als haar broertje in bed ligt. Gisteravond zijn we ermee begonnen, het ging toen over school, wat haar dwars zit daar (gedoe met vriendinnen) en over de klassenindeling van volgend jaar. Wij willen haar eigenlijk bij een andere juf hebben, maar wilden haar daar wel in betrekken. Ze voelde zich echt serieus genomen dat we zo in gesprek gingen.
Het is zeker niet altijd makkelijk zo'n beginnende puber in huis, maar vaak is het voor henzelf het lastigst volgens mij. Dus probeer haar gewoon te helpen door een luisterend oor te bieden en daarnaast ook gewoon duidelijk te zijn in wat de regels zijn en waar ze zich aan moet houden.

May

May

30-05-2012 om 12:30

Herken het

Hier ook zo'n beginnende puber. wat hier wonderen doet, is een-op-een aandacht. Af en toe neem ik haar een dagje mee uit en dan praten we rustig over wat haar bezighoudt.. dat werkt echt!

Fiorucci

Fiorucci

30-05-2012 om 13:17

Inderdaad

Enerzijds grenzen stellen, heel duidelijk, en anderzijds er samen op uit en een op een aandacht. Pubers zeggen het niet, maar gedijen lekker op duidelijkheid en grenzen.

Anne

Anne

30-05-2012 om 13:55

Hond

Neem nooit een huisdier als je zelf geen huisdier wilt en verwacht niet dat je kind alle uitlaatbeurten doet. Daar ben jij al de fout mee in gegaan, niet je puber.

Yura

Yura

30-05-2012 om 14:01

Hond

Ten eerste over de hond. In elk boek, site etc word je gewaarschuwd nooit een hond te nemen omdat je kind dat wilt omdat puntje bij paaltje jij als ouder toch alles moet doen. Dus schrap die ergernis over die hond, dat is punt 1. De hond is jouw verantwoording.
Die vermoeidheid is wel iets om op te letten. Misschien zit ze in een groeispurt en dan hebben ze wat meer slaap nodig. Onze zoon was in groep 7 ook zo, zijn leven was niet leuk meer, hij was heel onaardig tegen zijn vrienden, was altijd boos, blafte ons af. Tot we op een dag echt boos werden en het hoge woord eruit kwam, wat bleek, hij had een overspannen meester die niets anders deed dan schelden en tieren (met woorden die zoon niet gewend was van ons) en heel hard op de tafel slaan en die weigerde om iets nog eens uit te leggen als je het niet begreep. Zoon kon hier niet tegen en hij raakte door de meester zelf ook min of meer depressief. Er was dus helemaal niks met ons of met hem of een beginnende puberteit, het was iets heel anders. We hebben gesprekken gehad met meester, duojuf, directie en echt helpen deed het niet, maar dat wij op de hoogte waren en alle afspraken met tandarts, specialisten, fysio gewoon voortaan lekker onder schooltijd deden gaf wel een stuk opluchting voor hem.

Jillian

Jillian

30-05-2012 om 14:30

Hond

Je mag best verwachten van een kind dat ze meehelpen met de hond uitlaten. Natuurlijk ligt de eindverantwoordelijkheid bij de vader en moeder. Echter net zoals dat kinderen mee helpen in het huishouden kan je ook van ze verwachten dat ze meehelpen met het verzorgen van de huisdieren. Mijn oudste kinderen laten ook volgens schema de hond uit. Dat moet gewoon gebeuren. Niet doen = die week geen zakgeld. Ik vind het niet erg als ze de andere huishoudelijke klusjes een keer vergeten. Dat mogen ze dan 's avonds inhalen. Echter de huisdieren verzorgen moet altijd gebeuren. Ook als je ziek bent, te laat bent of wat dan ook.

Je mag daar best streng om zijn.

Het is wel belangrijk dat je verwachtingen heel duidelijk communiceert en dat je ook inzichtelijk maakt wanneer ze wat moet doen. Het is nog te veel verlangt dat ze er uit zichzelf aan zal denken om bijvoorbeeld de hond uit te laten. Onuitgesproken verwachtingen van de ouders zorgen meestal voor teleurstellingen dus maak duidelijk wat je wilt.

Veel praten is ook belangrijk. Niet op momenten dat er conflicten zijn maar op rustige momenten.

mijk

mijk

30-05-2012 om 16:07

En ik vind 11

dan voor ons weer veel te jong om überhaupt de hond uit te laten. Laatst weer ingegrepen in een vechtpartij tussen twee honden waar een kind tussenzat.. Dus zo zie je maar heel veel verschillende perspectieven op die hond. Maar daar ging je vraag helemaal niet over..

In jouw geval zou ik proberen om weer even te investeren in aandachtt en contact los van haar gedrag. Even uit die negatieve cirkel komen en kijken wat er dan gebeurd. Ochtendje stadten met lekkere lunch ofzo...

Jade

Jade

30-05-2012 om 16:13

Genoeg tips..

..zijn er gegeven, maar dit valt me op: ze zit op paardrijles omdat ze dat wou (is niet bepaald goedkoop), ze wilde een hond en kreeg er 1, ze zit uren achter de computer en dat mag allemaal.

Ik schaar me volledig achter de posting van Koentje: kijk eerst wat je zelf kunt doen, een kinderpsychologe kan altijd dan nog (als dat dan al nodig is)

Succes!

Jade

Jade

30-05-2012 om 16:16

Hond uitlaten...

...daar heeft Mijk een punt (dat was ik van mezelf alweer vergeten, terwijl we 2 honden hebben: samen de hond uitlaten, totdat ze een paar jaar ouder is. Ik weet niet wat voor soort hond jullie hebben en of die met andere honden kan. Onze dochter is nu 13, maar ik laat haar niet de jongste hond alleen uitlaten, die is niet zo'n liefhebber (hoewel het wel beter gaat) van andere honden.

Rafelkap

Rafelkap

30-05-2012 om 18:51

Computer

Urenlang achter de computer en dan brutaal en hysterisch? Ik zou die computertijd drastisch beperken en wat meer tijd met haar doorbrengen, en ook haar sociale contacten (i.r.l.) weer wat ophalen.

Mama 5

Mama 5

30-05-2012 om 20:24

Avondwandeling

Op die leeftijd vind ik een zomeravondwandeling altijd heerlijk. Samen een heel eind lopen, gewoon de voordeur uit. En dan heerlijk bijpraten.
Daarnaast vind ik het ook de leeftijd van meer verantwoordelijkheden en meer zelf dingen doen.
Kan ze al wat koken? Mijn kinderen voelen zich altijd heel erg groot, als ze zelf iets bakken of zo. (en dan ook zelf de boodschappen doen en zelf opruimen, alles dus)
Zelf de kamer opruimen en schoonmaken, zelf je kleding in de kast leggen, zelf thuis overblijven als er geen ouder is.
Dat zijn allemaal verantwoordelijkheden waardoor mijn kinderen zich op die leeftijd, beter gingen voelen. Want dan krijgen ze zelf grip op hun leven en hun omgeving.
En daarnaast veel praten, tijdens zo'n wandeling bijvoorbeeld. Mijn kinderen krijgen rond die leeftijd behoefte aan uitleg over de serieuze zaken. Hoe was moeders/vaders kindertijd nu echt? Hoe zit onze familie in elkaar? Waarom ben ik soms onaardig tegen de buurvrouw? Wat zijn de leuke en wat de minder leuke dingen van het leven? Wat denk je dat je later worden gaat? Hoe is het om te werken? Hoe is het op de middelbare school? Lekker kletsen, leuk!

T&T

T&T

31-05-2012 om 09:19

Ook zo'n druif van 11

Tja, ik herken het wel een beetje: moe, dwars, nergens voor te motiveren...
Wat me verbaasd is hoeveel tijd sommige kinderen achter de computer mogen besteden, dat was het eerste dat ik drastisch zou inperken! Computers hebben niet zo'n bijster goede invloed op de ontwikkeling van een jong kind. En ja, we leven wel in 2012... dus je kunt ook niet helemaal zonder. Wij werken met computer half uurtjes; 1x per dag, bij uitzondering 2x per dag, de klok erop, en dan uit!
Vervelen is heel gezond, uit verveling worden de beste ideeen geboren, dus zet je eigen erger knop even om als ze lamlendig op de bank hangt, en gewoon laten hangen
Die hond... ja, die hebben wij ook! Is mijn hond. Dat heb ik ook van begin af aan gezegd; dochter wilde hem, manlief ook, ik zag de bui al hangen, want allebei zijn ze (om verschillende redenen) niet in staat om continu voor het brave beest te zorgen. Dus mocht ik de hond uitzoeken, en nu ook verzorgen, soms krijg ik hulp de hond luistert ook verreweg het beste naar mij, haha.
Paarden zijn ook fantastisch! maar wil ik niet in mijn tuin. Dus gaat dochter iedere week rijden op de manege, en heeft ze in de buurt nog wat verzorg paardjes waar ze wel eens helpt. Is dat niks voor jou dochter? Paardrijden is meer dan je paard opgezadeld van stal halen, een uurtje rijden en hem weer terug geven. Misschien kan ze op de manege helpen met de verzorging, misschien hebben jullie ook ergens paardjes in de buurt? Ons meiske komt altijd helemaal relaxed terug als ze bij de paardjes is geweest, die beesten praten niet, doen niet moeilijk, zijn altijd geduldig... soms kan ze beter met paarden overweg dan met mensen
Oh, en ik vraag me heel vaak af of ik de kinderen teveel verwend heb! ik wil ook kinderen die eens een keer helpen, of zelf hun rotzooi opruimen, of gewoon hun brutale mond houden... nou ja, om dat te bereiken heb ik gewoon nog wat tijd nodig, heeeeeel veel tijd!
groetjes, Tess

Ot floor

Toevallig wel, dat er vlak na deze draad een oproep van de vpro verscheen hier...

Nou

ik ben jaren vreselijk geweest, volgens mij was ik gewoon depressief vanaf mijn 14e. Vanaf het moment dat ik ongesteld werd heb ik jarenlang mij vreselijk gevoeld, totdat ik dus aan de prikpil begon toen ik een jaar of 25 was, heerlijk geen extreme schommelingen, zonde dat ik er zo laat pas aan begonnen ben.

Dus als mijn dochters mijn vreselijke pms hebben dan raad ik ze echt aan tegen die tijd ook die cyclus stop te laten zetten.

Vertigo

Zo toevallig nu ook weer niet op een ouders-forum...

Das waar

Heb je gelijk in!

dc

dc

01-06-2012 om 23:22

Ontevreden en verwend

dat ben ik elke maand ongeveer een dag. Dan ben ik een stomvervelend zeurend mens, dat nergens tevreden over is en alles zwart ziet.

Het zijn de hormonen. Je dochter doet het niet express, ze kan haar buien niet in de hand houden (lukt mij na al die jaren nog steeds niet), dus probeer het niet te persoonlijk te zien.

Wat betreft een hond, je kunt van een 11 jarige niet de verantwoordelijkheid verwachten om dat langdurig zorgen vol te houden. Hun hersenen kunnen echt nog niet overzien wat zo'n langetermijnplanning inhoudt. Ook al heeft ze duizend keer enthusiast ja en amen gezegd en de wereld beloofd. Dus ik zou er of voor kiezen de verzorging over te nemen, met een beetje hulp van haar, of de hond wegdoen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.