Ontzettend teleurgesteld (lang!)
Dochter, over een paar weken 12, kreeg stukje bij beetje meer vrijheid. Mocht weleens savonds met vriendinnen 'chillen' (1x in de week) en steeds vaker was ze in het weekend ook weg met haar vriendinnen.
Gisteren werd ik gebeld of ze met de vriendinnen ipv thuis komen eten een patatje mocht eten, er ging bij mij een alarmbelletje rinkelen toen een vriendin door het gesprek heen zat te praten dat haar moeder mij weleens kon bellen en ik dan maar moest zeggen dat ze even patat aan het halen waren. Heb dochter het verboden en ze moest gewoon thuis komen eten.
Thuis toen ik haar confronteerde met het gebeuren, bleef ze volhouden dat ik het verkeerd begrepen had, ik ben echt niet dom, ik weet heus wel wat mij gevraagd werd! Nadat ik dreigde om moeder van vriendin dan maar even te bellen en onderweg was naar de telefoon begon dochter het verhaal te vertellen.
Vriendin (13 jaar) heeft een tweelingzus en die was dronken geworden door toedoen van vriendje en om haar tijd te geven wilde ze tijd rekken om er voor te zorgen dat ze een beetje nuchter kon worden!
Ik schrok zo van dit verhaal, 13 jaar en dronken! Mijn dochter werd "geleend" en leende zichzelf er ook voor om mee te liegen.
Op basis van dit verhaal heb ik haar 2 weken huisarrest gegeven.
Ik heb de ouders van de meiden nog gebeld en het verhaald verteld, want als het mijn dochter zou zijn, zou ik ook heel graag willen weten dat ze dronken was. Ze waren inmiddels er al achtergekomen en waardeerden het heel erg dat ik gebeld had, de ouders van de andere meiden die er bij waren hebben niet gebeld.
Ik ben de hele avond bezig geweest met dit stuk, onze dochter heeft zo onze vertrouwen kapot gemaakt!
Hoe kan ik haar het vertrouwen weer teruggeven?
Te harde reactie
Ik snap dat je teleurgesteld bent dat je dochter heeft gelogen. Maar buiten dat liegen heeft zij zelf verder niks verkeerd gedaan. En ze loog om en vriendin die in een netele sitatuatie zat te helpen. Ik denk dat een goed gesprek met je dochter en goede voorlichting over drank gebruik hier meer op zijn plek is dan 2 weken huisarrest.
Tanja,
Ik heb ook iets dergelijks meegemaakt met meisjes van 13 en 14 jaar oud,dus wel iets ouder en nog iets heftiger 1 meisje moest naar het ziekenhuis.
Ik was ook het vertrouwen in mijn dochter kwijt.Zij had niet gedronken,ook niet voor alcohol gezorgd,maar had niets verteld.Ik begreep er neits van,ze weet heel goed wat comazuipen is en dan ligt daar een vriendin werkelijk doodziek in de badkamer en dan vervolgens niets zeggen,niemand waarschuwen en zelfs toe nde ouders van vriendin vragen gingen stellen,niets vertellen.Mijn dochter is naar een orthopedagoog gegaan en daar hebben we dit besproken.Als ik je verhaal lees ,geloof ik dat je dochter niet gedronken heeft,dat is al heel sterk van haar omn iet mee te doen.Dat ze probeert te helpen is uit loyaliteit naar haar vriendin toe en is ook begrijpelijk,daar ben je vriendin voor.Die ander meisjes waren met 2 en nog een jaar ouder,dan moet je als 12 jarige wel heel erg sterk in je schoenen staan om daar tegenin te gaan,dat kan niet.
Als ji jeen vriendin kunt helpen of ze neemt je in vertrouwen ,doe je het zelf toch ook???Alleeen weten wij ondertussen ,waar de grens ligt en dat moet je puber nog ontdekken.
Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uit kunnen leggen.
Verder goed in de gaten houden.Ik ben ook meteen weer strenger geworden,dochter mocht ineens weer minder.Heeft de pedagoog haar ook prima uitgelegd,dat als ik er geen vertrouwen in had,dat ze sterk genoeg zou kunnen zijn en dat ze geen grens kon trekken in beschermen en helpen van 'vriendinnen'dat ik haar dan niet los kon laten.Dat ze dan nog de bescherming van haar ouders nodig had,dat wij dat uit liefde doen.
Ze heeft het uiteindelijk wel tegen je verteld,weet je al wat er precies gebeurd is?Praat er gewoon over met je dochter,geef voorbeelden van wat er fout kan gaan.Hoe denkt zij erover,watt vind ze van alcohol.Leg haar uit dat het mooi is om vriendinnen te steunen,maar dat vriendinnen verkeerde beslissingen kunnen nemen en dat ze dan voor zichzelf moet kiezen om zelf uit de problemen te blijven.
Sterkte ermee en blijf in je dochter vertrouwen.Neem je voordeel uit het gebeuren en ga in gesprek met je dochter.Bedenk andere voorbeelden ,waarin je laat blijken dat ze voor zichzelf moet kiezen.
Moeilijk
Ik snap dat je schrikt van een dertienjarige dronken jongedame, maar ik schrik eigenlijk meer van de invloed die dat vríendje van die dertienjarige daar blijkbaar op gehad heeft. Griezelig.
De verhouding in leeftijd/ontwikkeling tussen deze meiden en je dochter is blijkbaar een beetje scheef. Ik snap heel erg goed dat je dochter jou gebeld heeft en het laatste wat je nu wilt, is dat je dochter jou niks meer durft te vertellen uit angst voor straf/huisarrest. Leg haar uit dat je ontzettend bent geschrokken, dat je moeite hebt met haar rol, maar óók dat je heus snapt dat het voor haar moeilijk is om pál te staan tegenover haar vriendinnen. Spreek bijv. een code met haar af (mam, we willen patatjes gaan eten, maar dat kan zeker niet - is een teken dat ze het eigenlijk niet wil bijvoorbeeld), zodat jíj door de telefoon kunt tetteren dat het niet mag. Dan ben jij gewoon een stomme moeder en is je dochter opgelucht dat ze zich met goed fatsoen aan de groepsdruk kan onttrekken. Sta náást je dochter. Niet tegenover haar.
Tirza
Verhaal
Voordat ik besloot om haar huisarrest te geven heb ik meerdere keren haar de kans gegeven om de waarheid te vertellen. Ik wist dat ze loog, maar wilde haar wel de kans geven om wel de waarheid tegen mij te zeggen. Niet wetende dat er dus dit achter zat.
Net bij thuiskomst van school heb ik weer een gesprek met haar gehad, dat ik het echt waardeer dat ze het wilde opnemen voor haar vriendin, maar of ze zelf wel wist wat voor gevaren er achter zat om te drinken? Dat ze ten alle tijden eerlijk tegen tegen mij moet en kan zijn. Dat ik haar geen huisarrest heb gegeven over het feit dat ze haar vriendin wilde 'beschermen' maar puur vanwege het feit dat ze gelogen heeft. Niet 1x maar gewoon 4x glashard dingen heeft ontkent.
Dochter gaf zelf ook aan dat ze het ook echt stom vind dat vriendin alcohol gedronken heeft. Dat je niet stoer bent om mee te drinken maar pas stoer bent om nee te zeggen! Ik hoop dat ze dat blijft inzien en dat ze sterk genoeg is en blijft als het haar ooit gevraagd wordt!
Toch vind ik de straf veel te groot
Waarom je dochter het eerst niet wilde vertellen is toch omdat ze haar vriendin niet wilde verraden. Toen je de ouders van het meisje belde heb je je dochter uitgelegd waarom je dat ging doen? niet om het meisje te verraden.
Zorgen dat je een goede vertrouwensrelatie met je dochter krijgt bereik je niet door haar straf te geven.
Ik vind
de straf ook te zwaar. Ze heeft niet zo veel fout gedaan, behalve tegen jou liegen. Dat is niet leuk, maar ik denk dat je in de toekomst ervan uit moet gaan dat ze toch niet alles meer aan je vertelt. Het is/wordt een puber, met de daarbij horende geheimen en privacy.
Ik denk dat je met haar moet afspreken wat je wel en niet wil weten. EN haar heel duidelijk aan moet geven waar voor jou de grens ligt. En haar dan pas echt uit gaan horen als je vermoedt/zeker weet dat zij ZELF iets uitgehaald heeft wat niet door de beugel kan.
Een leugentje om best wil om haar vriendin de beschermen verdient niet de schoonheidsprijs. Maar zelf was ze niet dronken.
Overigens zou ik het vanaf nu wel verbieden met deze betreffende vriendinnen de hort op te gaan en op straat rond te hangen.
Hoe vindt ze het zelf?
Wij hebben een tijdje geleden ook zo'n vervelend incident gehad met onze dochter. Zij had een vriendinnetje dat over behoorlijke financiële middelen beschikte en ons kind cadeautjes bleef geven. Daarvan hebben we gezegd dat we dat niet meer wilden. Toen vervolgens de moeder van dat meisje mij belde en vragen stelde over waar het geld van haar dochter vandaan kwam (?), kwam de aap uit de mouw. Na lang aandringen vertelde mijn dochter dat het vriendinnetje winkeldiefstallen pleegde en dat mijn dochter meermalen op de uitkijk had gestaan tijdens het stelen. Ik dacht dat ik compleet door de grond ging toen ik dat hoorde. Mijn dochter was er zelf ook heel erg door overstuur, ze wilde graag vriendinnen blijven met dat meisje en voelde zich zelfs gedwongen haar huiswerk te maken (dat bleek ze ook al een tijd te doen). Het ergste vond ik dat mijn dochter er zelf heel erg mee in haar maag zat, maar dat ze mij blijkbaar niet genoeg vertrouwde om het gewoon te vertellen. Haar vader en ik hebben heel erg benadrukt dat haar vriendschappelijke geheimhoudingsplicht ophoudt als er mensen in gevaar komen of als er wetten overtreden worden. Het is lastig om het vertrouwen weer helemaal terug te krijgen, te geven, en ik houd mijn dochter nu extra goed in de gaten. We hebben trouwens geen straf gegeven, maar de gestolen spullen weg gedaan en naar een goed doel (kleding).
1e week zit er bijna op
De 1e week zit er bijna op en dochter ondergaat haar 'straf' zonder mopperen. Met jullie tips en verhalen (bedankt daarvoor!) ben ik eens goed gaan nadenken en ik ben er achtergekomen dat ik in mijn boosheid haar een te hoge straf gegeven heb. Ze wilde inderdaad alleen haar vriendin beschermen, ze weet nu dat het fout is geweest en ik heb haar dat ook verteld, dat het lief is om vriendin te beschermen maar dat het gevaarlijk kan zijn en ook mijn fout toegegeven dat ik te boos heb gereageerd naar haar toe.
Het valt nog niet mee om moeder te zijn met opgroeiende pubers!
En?
Dus ga je haar dit weekend heel blij maken en zeggen dat jij ook fout zat en dan haar straf verkorten?
Of ga je ondanks je eigen inzicht van een te hoge straf toch vast houden aan die te hoge straf?
Onwetendheid
Veel kinderen en ouders weten trouwens helemaal niet hou gevaarlijk alcohol is.
Het snel consumeren van 5 a 6 glazen bier kan al tot blijvende hersenschade leiden.
Veel jongeren die na een avondje stomdronken thuis komen en op bed gelegd worden zouden eigenlijk op de eerste hulp aan een infuus moeten liggen.
Damajo
