Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
thee

thee

15-02-2011 om 08:59

Pikken en jokken

Mijn mooie zoon van net 5 jokt alles bij elkaar, met een stalen gezicht. Ik weet dat zijn geweten nu gevormd wordt, en dat het een fase is, maar het loopt nu toch wel de spuigaten uit.
Op het moment verduisteremaant hij enorm veel. Maar als je hem daarmee confronteert, ontkent hij zo stellig, dat eega en ik steeds aan onszelf gaan twijfelen.
Echter, nu zijn we al zo ver dat we denken: bij twijfel heeft hij het gedaan. Niet erg prettig.

Van de week heeft hij stiekem alle kauwgumpjes uit de gangkast in een leeg potje van hemzelf gedaan en mee naar boven gesmokkeld. Toen we daarachter kwamen, hebben we het potje ingenomen. Hij krijgt het potje pas terug als het weer leeg is.
Maar blijkbaar hadden we het potje niet hoog genoeg gezet. Toen we de volgende dag allemaal een kauwgumpje mochten, was het potje al opvallend leeg. En ja hoor: vanochtend vond dochter een ander potje met kauwgum toen ze met haar broertje op zijn kamer speelde. Hij was dus bepaald niet onder de indruk geweest van onze preek ...

Het stiekeme gedrag uit zich ook op rommelen in de badkamer. Laatst heeft hij de hele wc-bril ondergesmeerd met gel, en een tube creme leeggespoten in de wc.
Tot voor kort maakt hij toverdrankjes door shampoo en zo in een beker te mengen. Ik weet van mezelf nog dat ik dat deed en hoe leuk ik dat vond, dus heb dat ook (met enkele beperkingen) gelaten. Maar dit is niet leuk meer.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

15-02-2011 om 11:54

Grinnik

Om heel eerlijk te zijn zit ik hier vooral te grinniken om de streken van je zoontje.
Ik zou hem vooral zelf laten opdraaien voor het opruimen van de schade die hij maakt. Tube creme de volgende keer (deels) zelf laten betalen uit zijn spaarpot, want dit riekt naar opzet.
Ik lees er in elk geval niets verontrustends in. En ik zou hem niet bikkelhard vragen naar "de waarheid". Hij kan daar best heel andere ideeën over hebben, 't is een kleuter. Wel vertellen wat je hebt geconstateerd en hem zelf de gevolgen laten dragen.
< grinnikt nog een keer>

thee

thee

15-02-2011 om 13:14

Onschuldig ...

Tuurlijk zijn de streken onschuldig, en soms loop ik ook eerst weg op mijn lachen te verstoppen. Maar ik vind het toch wel echt vervelend dat hij glashard ontkent als je hem ernaar vraagt.
Toen het doosje kauwgumpjes opvallend minder vol zat (de tweede keer dus al), kijkt hij je recht aan en schudt heel geloofwaardig zijn hoofd. "Nee, ik heb niets gepakt."

We hebben op de wc zo'n (smerige) luchtverfrisser-spuitbus, hoog in het vensterbankje staan. Hij heeft drie dagen ongelofelijk uitgekookt mij ervan kunnen overtuigen dat hij daar niet bij kan. Maar blijkbaar wel, want de derde dag was er echt al een paar uur niemand anders in huis geweest.
Het is dus doelbewust ontkennen. En dàt is waar we nu tegen aan lopen.

Mamvantwee

Mamvantwee

15-02-2011 om 13:30

O ja, dat ken ik!

Hier ook een ondeugende, jokkende en ontkennende 5-jarige knul. Tot vorige week werd ik ook altijd boos als hij een duidelijk leugentje bleef volhouden. Als ik het spoor van koekkruimels tot op zijn sokken kon volgen en hem al kauwend hoorde beweren dat hij écht niets uit de koektrommel had gepakt...dan werd ik boos, want ik z'g het toch?
Maar inmiddels proberen we het anders aan te pakken. Ik heb gelezen (was misschien zelfs op oo) dat kleuters nog zo leven in een magische wereld, dat een leugentje ook echt waar wordt voor ze. Daarbij weten ze dondersgoed dat ze iets hebben uitgehaald wat niet mag, maar als pa of ma boos staan te eisen dat er een bekentenis komt, wordt dat gevoelsmatig helemaal onmogelijk...want de straf dreigt, en een boze mama is al heel erg, dus dan maar volhardend ontkennen. En...de volgende keer vooral ook niet toegeven!
Ik pak het nu anders aan. Als ik zie dat hij iets heeft gedaan, vraag ik eerst of hij dat toegeeft. Gewoon rustig. Geeft hij toe, dan zeg ik natuurlijk dat dat niet gewenst gedrag is. Blijft hij ontkennen, dan zeg ik dat ik begrijp dat hij het moeilijk vindt om het toe te geven, maar dat ik wel weet dat hij het heeft gedaan, en afkeur. Verder geen drama van maken.

Ik merk nu al verschil: mijn zoontje geeft sneller toe dat hij iets fout heeft gedaan. Hij is minder bang voor mijn reactie, en durft blijkbaar eerder toe te geven dat hij jokt, of stout was. Uiteindelijk moet je niet proberen om dat kattekwaad met straf te vergelden, maar je wil dat hij zelf zijn geweten laat spreken voordat hij iets uitvreet. En dat bereik je niet met straffen, maar met laten inzien bij je kind welk gedrag je goedkeurt en welk gedrag je afkeurt.

succes met alweer een fase...

groet, Mamvantwee

Eens

Helemaal eens met het advies van Mamvantwee. Met te grote nadruk versterk je het ontkennen.
Blijkbaar heeft je kind ook een grote behoefte aan experimenteren. Ik heb op een gegeven moment met mijn zoon afgesproken dat we dat samen doen, dan hoeft hij niet alleen op zoek. Elke dag een experiment. Dat nam wel een groot beslag op mijn fantasie, maar zoon wist vaak wel iets te verzinnen en mits het huis in de lucht zou gaan, deden we dat dan.

Massi Nissa

Massi Nissa

15-02-2011 om 19:47

Beemer

Hee, mijn moeder kon ook voorhoofden lezen! Het is een gave. Ik vind de zoon van thee ook erg grappig, maar ik ken ook het gefrustreerde gevoel als je kleuter blijft hangen in steeds weer dezelfde stoute dingetjes. Hier is het op het moment woorden gebruiken die ik niet wil horen, overdreven reageren op een normaal verzoek (tanden ontbloten, schoppen, nou moe?) en dan ineens weer helemaal ontdaan zijn als ik (of man) uit de slof schiet. Gelukkig is ze tussen de buien door erg lief en grappig.
Mamvantwee, jouw aanpak vind ik geweldig. Zo moet het inderdaad, lichtvoetig en toch heel redelijk/beredeneerbaar.
Groetjes
Massi

thee

thee

17-02-2011 om 09:17

Dank

Dank voor jullie reacties. Het is al lekker de herkenning te lezen, en zoiets opschrijven relativeert alweer.
Het is ook een heerlijk jong. (Zo idioot hoe een moederhart werkt: bij elke grijns van jullie groeit mijn trots, zelfs digitaal en na slechts een paar zinnen van mij en van jullie. Ja! Ja! Wat is-ie leuk, hè, wat leuk dat jullie dat ook zien! Het is waar! Hahaha.) En de aanpak van mamvantwee spreekt me aan, die hebben we nu ingezet.
AnneJ, kun je me helpen aan wat experiment-ideeën? Dat is zeker iets voor Zoon, maar verder dan smurfensnot maken en helpen met koken en zo ben ik nog niet gekomen.

thee

thee

17-02-2011 om 09:18

Oh en:

En natuurlijk het voorhoofd lezen, erg leuk om er een wat vrolijkere draai aan te geven. De leugen kwam er rap uit, want Zoon had haast om in een spiegel te kunnen kijken

thee

thee

17-02-2011 om 12:11

Maar ...

Maar vanochtend zat er wel weer shampoo op de tandenborstel van zijn zus ...

Experimenten

Als ik me goed herinner:
Oude chinese eetstokjes in het gaspitje laten gloeien
Alle soorten huishouding in een dingetje in de vriezer.
vloeistoffen en stofjes in de magnetron.
Shampoo mixen met tandpasta
Bakpoeder mixen met kraaltjes van taartbeleg; alle soorten keukenpotjes en verzorgingsproducten met elkaar mixen.
papiertje in de aanrechtbak in brand steken.
vuurkorf buiten
Gooirotjes op de tegels in de tuin gooien.
En zo nog wat van die dingen die ik vergeten ben, maar je krijgt hopelijk het idee.
Overigens zorgde ik dat alle aanstekers en lucifers onbereikbaar waren voor zoon en daar was ik zeer consequent in want hij had gewoon een fascinatie voor vuur.
Daarnaast maakte zoon graag dingen in de keuken zoals kleine cakejes of koekjes of toetjes of gevulde eieren of broodjes in de oven.
Toen hij ouder werd werd hij een fan van mythbusters, vooral als er explosies in voorkwamen.

Foute zaken

zoon heeft ook nog heel lang hele rollen wcpapier door de wc gespoeld. En nog meer van dat soort dat ik allang vergeten ben. Ik zorgde ervoor dat er gewoon nooit meer dan 1 rol in de toilet lag. Hij kon er gewoon niet vanaf blijven.

Ontdekken

Overigens is het ook gewoon ontdekken en nam ik de gelegenheid te baat om de regels bij vuur en stofjes uit te leggen of te laten zien. In een moeite door vond zoon het ook leuk om lego te maken van een schematje en een nieuwe kattebak met gebruiksaanwijzing in elkaar te zetten.

Ook leuk

In de afvoer/gootsteen een flinke schep soda, en daar dan (schoonmaak)azijn op gieten. Liefst met professioneel uitziende veiligheidsbril natuurlijk! Gaat mooi bruisen, en maakt in een moeite door de afvoer schoon.... Wel naspoelen met water.

Spoetnik

in een glas koffiemelk en suiker. En daar dan prik op schenken. Dat gaat bruisen.

Er was ook iets met melkpoeder in de brand steken? buiten.

Ook munten schoonmaken en laten glimmen. Of schroeien.

thee

thee

23-02-2011 om 10:19

Bedankt!

Bedankt voor jullie goeie ideeen! Voor mijn zoontje zit het vooral in zeep en gel en dat soort badkamerspul (gelukkig (nog) niet in vuur!), maar ik kan zeker wat met jullie tips.

Excuses voor de vertraagde reactie.

Goed praten met hem

Echt lastig als je dit zo hebt met je zoon. Het zal idd een fase zijn, maar ik zou hier wel op inspringen en goed praten met je zoon. Mijn jongste deed het ook (jokken en rommelen in huist) en soms nog wel. Al zegt ze uiteindelijk wel de waarheid.
We praten veel dat het onze spullen zijn, en geen speelgoed, etc.
Ben nu haar kamer aan het doorzoeken, ben schroeven kwijt van haar kinderbed....ben al een uur aan het zoeken...pff..

sterkte met praten!!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.