Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
San

San

29-09-2009 om 14:16

Pistolen en zwaarden

Mijn zoon is 5 en zit in groep 2. Hij gaat veel met een 4 jarig kindje om die bij hem zit maar dan in groep 1. Dat kindje speelt thuis Star Wars op de Wii en loopt de hele dag te praten over schieten en doden. Neemt ook bijna altijd een 'wapen' mee als hij op school is. Wij hebben geen WII en kennen niets van Star wars maar zoonlief begint er nu ook steeds over. Daarnaast gaat hij meer vechten en praat dat andere kindje na.
Doen alle jongens dit ofmoet ik me zorgen maken. Ik wilde iets van lego star wars kopen voor 5 dec maar daar begin ik nu wel over te twijfelen. dat kindje heeft dat allemaal omdat papa het zo leuk vindt maar onze papa helemaal niet.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tango

Tango

29-09-2009 om 16:14

Mijn ervaring is

Dat je het niet helemaal kunt voorkomen dat jongetjes met pistolen etc. gaan spelen. Tangozoon is ook 5 en echt geen gewelddadig jongetje. Wij kochten ook echt geen pistolen of zwaarden voor hem tot hij er naar ging vragen. Hij zag het met name bij jongetjes uit de buurt en wilde meedoen. Het eerste pistooltje kochten we op een vrijmarkt voor 25 ct ofzo, helemaal blij was hij ermee.
Wat wij wel doen is naar hem benoemen dat praten over schieten en doden niet leuk is. Hij had ook zo'n periode dat hij steeds maar zei: ik ga je doodmaken. Dat is nu al veel minder omdat wij dus steeds zeggen dat wij dat niet willen horen. Ik denk dat het belangrijk is dat jij dat ook zegt tegen je zoontje: dat het niet leuk is en normaal om het daarover te hebben.
Wat je schrijft over dat 4-jarige jongetje vind ik ook behoorlijk extreem. Dat je een Wii hebt oké, moet je zelf weten (wij hebben hem ook niet hoor), maar laat je kind daar dan ook andere leuke spelletjes op doen en niet alleen maar vechtspellen. Misschien kun je je zoon een beetje stimuleren ook met andere kindjes te spelen naast met dit jongetje.
Of je Starwars-lego wilt geven, dat moet je zelf bepalen. Je kunt w.s. ook wel setjes kopen met alleen een leuk ruimteschip ofzo dat dan niet direct iets gewelddadigs oproept. Maar er zijn nog heel veel andere leuke dingen van lego of bijv. playmobil. Dat laatste vindt Tangozoon momenteel erg leuk, vooral piraten en zo. Ook wel een beetje gewelddadig natuurlijk, maar de piraten in zijn verhaal doen ook soms gewoon boodschappen of gaan gezellig samen zwemmen of varen en vooral heel vaak mooie schatten zoeken....

angel3

angel3

29-09-2009 om 16:29

Star wars lego

sorry ik moest even lachen. Star wars lego zou iets gewelddadigs oproepen?
Het is gewoon een lego ruimteschip .... niks meer en niks minder. Onze zoon vindt het geweldig. Hij is 6 en mag met ons samen ook naar Star wars op de tv kijken. Heb je zelf weleens de oude films gekeken?
Jetix is gewelddadiger vind ik persoonlijk. Er komt niks in beeld alleen het vechten met die laser zwaarden. Maar goed dat is van alle tijden. Tom en jerry slaan elkaar ook de hersens in.
Als je dit normaal begeleid is er niks aan de hand.
En ja vechten met pistolen en zwaarden doen veel jongens en als er geen zwaarden zijn dan doen ze het met takken of stokken.
Zo zit mijn zoon op hockye. Drie keer raden waar de hockey stick voor gebruikt wordt....juist als zwaard. Grappig detail: de meiden gebruiken hem als stokpaardje ha ha.

maarru lego star wars is superleuk, zeker als hij van het bouwen houdt. Echt ermee spelen en vliegen daar is het niet geschikt voor. Kan wel enigszins maar het is natuurlijk wel weer snel in elkaar gestort. Met name de grotere schepen. Die kleine gaan wel aardig, die gaan niet snel 'stuk' als het bijvoorbeeld valt.

Ef

Ef

29-09-2009 om 17:11

Ja, jongetjes.

Hier een jongetje van 4 die sinds de vakantie met kastelen bezoek, bezeten is van ridders en heel wat vijanden in pan hakt met zijn zwaard. Hij moet zich daarbij wel aan de spelregels houden, er wordt niemand echt geslagen, ook niet perongeluk, en alleen `gevochten` met andere kinderen die ook riddertje spelen. Anders gaat het zwaard voor een poosje in de kast.
Zelf zou ik niet zo snel een pistool voor hem kopen, maar dat is meer gevoelsmatig, in het echt is een zwaard net zo dodelijk als een pistool, maar ik heb voor mezelf iets meer moeite met een kleuter die zogenaamt iemand doodschiet dan met een nepzwaard speelt.

Tja

Hier probeerde ik zoon alvast een zetje te geven richting de schermsport door de aanschaf van een nep-degentje (leek namelijk erg op de plastic oefenwapentjes die voor de allerkleinste schermertjes worden gebruikt). En later nog een set schuimplastic sabels want aanbieding bij Kruidvat. Nou wil-ie af en toe 'vechten met zwaarden', maar het is me nog niet eens gelukt hem zelfs maar het begin van een wering aan te leren . Maar ik geef de moed nog niet op (en anders verleg ik mijn hoop naar dochter).

En eigenlijk ben ik van plan voor zijn op handen zijnde verjaardag aan iemand in de familie zo'n cowboysetje te vragen (met hoed, ster, en klappertjespistool - dat bestaat toch nog wel?).

Ik vind dat allemaal nog vrij onschuldig, zoon is bovendien niet erg agressief aangelegd. Speelgoedmitrailleurtjes (zag ik laatst) gaan mij dan weer te ver. En als een kind de hele dag over schieten en moorden loopt te roepen zou ik wel corrigerend optreden.

In mijn herinnering waren er in mijn jeugd ook wel kinderen die geen speelgoedwapentjes kregen van hun ouders. Maar volgens mij maakten alle jongens op enig moment zelf geweertjes van electriciteitspijp, blokjes en isolatietape.

Kortom, ik zie er weinig kwaad in, eigenlijk...

Groeten,

Temet

Annie Tsung

Annie Tsung

30-09-2009 om 02:53

Allemaal?

Volgens mij doen ze het allemaal wel hoor.
Mijn zoon had thuis helemaal nog geen pistolen,zwaarden of wat dan ook,maar bouwde ze dus gewoon van zijn onschuldige lego

Wij hebben gewoon elke keer de wapenuitrusting een hele dag(of langer) in de kast gestopt als hij er mee sloeg of agressief mee deed en steeds maar uitleggen dat het speelgoed is en hij begrijpt heel goed het verschil tussen de "goeierds en slechterikken".

Ik vind het allemaal niet zo zwaar en erg zelf.De ene dag spelen ze hier met zo'n pistool dat van die plak dingen schiet en ze schieten er vooral mee op de deur,omdat dat lekker blijft plakken.
En met de zwaarden doen ze zwaardvechten net als de drie musketiers.

Ik vind computerspelletjes iets anders.Ten eerste omdat die soms heel geweldadig zijn en niet uit hun eigen onschuldige speel fantasie komen en ten tweede omdat wij hebben besloten dat hij pas een spelletjes computer krijgt als hij goed kan lezen.
En vriendje van mijn zoon (5) zit rustig twee uur spelletjes te spelen.
Dan heb ik liever dat ze elkaar in de tuin achterna zitten, en musketiertje of cowboy spelen...

Annie

Mijn zoon is zijn pistolen loopbaan begonnen met een houten zwaardje dat bij zijn Peter Pan kostuum hoorde.

Houten zwaardjes

N.a.v. de posting van Annie: dat vind ik dus zulke ondingen, die houten zwaardjes! Ze zien er mooi uit, maar verdikke, een mep van zo'n ding komt hard aan! Daarom was ik zo blij met die schuimplastic sabels die ik vond. Hema heeft trouwens ook schuimplastic zwaarden (gehad?)

Of zie ik nou spoken en had ik mijn zoon best een houten zwaardje kunnen geven? Ik heb de gok niet durven nemen, in elk geval.

Groeten,

Temet

Je houdt het niet tegen

Ik ben ook geen voorstander van spelen met zwaarden en pistolen maar ik weet inmiddels wel dat je het niet tegenhoudt. Ik koop nog steeds geen zwaarden oid voor mijn zoon, maar laatst was hij met mijn moeder naar de kermis geweest en kwam hij toch met iets dergelijks thuis. Tja, hij mocht zelf kiezen... Daar maak ik dan ook geen probleem van. Spelen met ridders enzo doet hij wel, dat vindt ik toch anders dan buiten met nepzwaarden lopen zwaaien. Kan aan mij liggen natuurlijk...
Hier ook een vriendje van zoon die het liefst de hele dag vechtspelletjes op diverse spelcomputers doet en natuurlijk roept mijn zoon dan ook dat "die en die dat wel mag". Jammer dan, ze worden er al genoeg mee geconfronteerd, hier mag hij heel af en toe wel eens met papa meedoen maar daar houdt het dan ook mee op.

Hanne.

Hanne.

30-09-2009 om 10:39

Twee vingers

JE maakt al een pistool met een duim en een wijsvinger, of met een stokje of met...

Tegen houden doe je het inderdaad niet, dus misschien kan je het beter (begeleid) aanbieden dan dat ze het elders, zonder tekst en uitleg, zomaar overnemen.

Bananan, komkommers en wortels

Mooi verhaal over een kdv gehoord waar ze Geweldloos Wilden Gaan. Alle wapens weg.. jongetjes hadden binnen een dag het alternatief gevonden in de huishoek bij de plastic groentes.

Heb zelf twee jongens en naar mijn idee zijn er fases dat dit speelt. Bijvoorbeeld bij begin kleutertijd, dan willen ze graag stoer zijn. Later als zich bij 5-6 een groepje jongens vormt en er moeten wat rivaliteiten worden verkend. En rond de drie, hoewel het dan vaak voldoende blijkt om rond te lopen met een grote plastic Schleich-leeuw (namaak mag ook). Die leeuw ging bij het kdv van hand tot hand. Als een kindje er genoeg van had stond er weer een drie maanden jonger jongetje klaar. De tijger kon trouwens ook maar dan was je wel een beetje de loser, de tweede man.

Zodra er echt met zwaarden gespeeld wordt komt er trouwens ook de vecht-etiquette bij. Wat mij betreft onderdeel van de opvoeding. Niet onder de gordel of boven de hals slaan, groeten bij begin en eind, niet binnen, alleen met kinderen die het ook willen.

Valt ook in het grotere plaatje dat mannelijkheid in de opvoeding ondersneeuwt. Eigenlijk moeten die jongens regelmatig verkeren in een omgeving waar niets kapot kan gaan, waar geen zijige juffen zeggen dat ze lief voorelkaar moeten zijn en waar materiaal voorhanden is om je grof motorisch uit te leven.

Een bos bijvoorbeeld.

Oh ja, jongetjes die alleen maar vechten meekrijgen van huis: dat vind ik wat anders. Is imho vaak ook meer aan de hand binnen het gezin.

Grijnzzz rodebeuk

"Niet onder de gordel of boven de hals slaan, groeten bij begin en eind, niet binnen, alleen met kinderen die het ook willen. "

Heb jij op schermen gezeten? Je lijkt wel een florettist, met dat niet onder de gordel en niet boven de hals (bij floretschermen geldt dat alleen op de romp geldig gescoord kan worden). Hoewel, dat 'niet binnen'klopt daar dan weer niet bij.

Geheel terzijde - een spelletje dat hier bij zoon een hit was: ik blies een ballon op, gooide die omhoog en dan moest zoon hem in de neergang met het sabel zien te raken. Grote lol, en goed voor zijn grove motoriek (althans, dat leek me zo).

Groeten,

Temet

Temet: het heeft me altijd wel wat geleken

..maar het is er nooit van gekomen.

Wel op karate en judo gezeten.

Ben ook nog linkshandig, da's ook een voordeel toch bij schermen? Nou ja, ik wil ook nog op een koor, leren schilderen en stijldansen met mijn man. Ooit.

Die regel waar je mag slaan is trouwens van mijn moeder. Ze is duits en was als de dood dat wij bij het corps zouden gaan (vader komt uit een corps-milieu), omdat ze in Tübingen, zeg maar het Leiden van de BRD, had gezien hoe het toeging bij de 'schlagende Verbindungen'. Beetje vergezocht... maar die regel heb ik in mijn jeugd wel 1000 keer gezocht. Met Derrick-accent .

Het groeten en de toestemming is algemeen bij vechtsporten. Vind ik heel erg belangrijk, ook in het kader van aandacht-bij-het-moment. Gebruik het ook bij andere zaken, zoals scherpe messen hanteren. Dat mag bij mij altijd, zolang de concentratie maar volkomen is is dat wat mij betreft niet gevaarlijk. Ik gebruik paprikasnijden dus als oefening.

Alleen maar buiten is omdat wij een dressoir met glazen deurtjes hebben. Van mijn oma geweest dus onvervangbaar. In het begin was ik daar wat nonchalanter mee, het heeft ook al 11 kleinkinderen overlefd, maar ze worden steeds krachtiger en verwoestender, die jongens als ze opgroeien.

Gezocht=gehoord

te snel verstuurd.

100%mama

100%mama

01-10-2009 om 12:49

Hier

een mama die zei dat mijn zoon noooooooit met pistolen zou mogen spelen Totdat hij vorig jaar op de kermis een nep pistool won, hij was er zo vreselijk blij mee dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om "nee" te zeggen. Zwak, ik weet het niet. Het zijn en blijven jongens tenslotte. Heb wel goed duidelijk gemaakt dat hij niet op mensen mag richten en dat er ook nog ander seelgoed bestaat. Tuurlijk in het begin is pistool nummer 1, gelukkig speelt hij nu vaker met playmobiel! Op school is het not done met speelgoedmiddag overigens. Niets van iets wat op "geweld" lijkt mag mee.

Asa Torell

Asa Torell

02-10-2009 om 10:39

Ja en weet je

zelfs meisjes vinden dat geschiet vaak leuk. In elk geval ondergetekende, als kind. En dochter - maar goed, die doet als 2-jarige misschien gewoon haar grote broer na.
Nu vind ik het trouwens niet meer zo leuk dus ik ontmoedig het meest aggressieve geschiet wel enigszins, en leg uit waarom ik het niet leuk vind. Ik ga zelf ook geen pistool voor zoon kopen, maar als hij het bij elkaar spaart of van een ander krijgt vind ik het wel best. En als hij elders met vriendjes schietspelletjes speelt kan ik daar ook niet wakker van liggen.

Asa Torell

Asa Torell

02-10-2009 om 10:41

Trouwens rodebeuk

Mijn schoonouders studeerden in Tubingen, dus grote herkenning . Grappig weer! Hoewel schoonvader volgens mij bij een niet-schermende vereniging zat.

Asa/temet

Asa: wat grappig. Mijn moeder was een vreselijk ijverige student uit de middenklasse die later een nederlandse corpsalumnus aan de haak heeft geslagen... blijft lastig, al die verschillen.

En Temet: ik heb begrepen dat die duitse corpora (en dan dus de schlagende Verbindungen) met degens schermen waarbij alles is beschermd behalve het hoofd, en daar krijg je dus een "Schmiss", een zichtbaar litteken waarmee je je moed bewijst en voor de rest van je leven je lidmaatschap in je gezicht draagt. Brrr.

Overigens is het begrip "Mutprobe" onderdeel van de duitse samenleving, helaas niet voorbehouden aan de corpora. Ik vind het zo onzinnig. Natuurlijk moet je af en toe over je schaduw heenspringen maar die Mutprobe gaat net nog wat verder. Dan ga je heel ver aan je eigen grenzen voorbij.

Sera

Sera

02-10-2009 om 21:46

Eigenlijk niet

Toen de oudste geboren werd was mijn man heel duidelijk. Hij wilde absoluut dat we nooit speelgoed wapens zouden kopen. Ik had er nooit zo over nagedacht en van mij zou het best mogen. Ik denk namelijk inderdaad dat je misschien wel geen speelgoed wapens kan kopen maar dat je daarmee niet uitsluit dat de kinderen geen oorlogje spelen of zo.

Toen onze oudste 6 was won ze een waterpistooltje op de kermis. Dit wilde ze graag houden en ze had het zelf gewonnen. Dus ook van mijn man mocht ze het houden. Ze vond het heel leuk om in de zomer buiten op straat te spelen met andere kinderen en dan elkaar nat schieten inderdaad. Dat is ook geen gewelddadig spel of een imitatie van vechten.

Zij speelde verder nooit vechtspelletjes en had/heeft ook geen interesse in wapens.

Ons tweede kind was echter wel heel geïnteresseerd in cowboys, indianen, ridders en zo. Hij wilde zo graag een eigen ridder kostuum. Toen hij 5 was heeft hij had ook gekregen van ons. Er zat ook een houten schild en een houten zwaardje bij. Toen hij 7 was heeft hij Star Wars ontdekt en toen wilde hij ook een eigen lichtzwaard. Die kan je kopen van plastiek bij de speelgoed winkel. Hij heeft die uiteindelijk ook gekregen.

Mijn man is nog steeds tegen wapens als speelgoed en vind het eigenlijk erg jammer dat we deze wapens nu hebben. Ik heb hem gezegd dat zwaardvechten niet alleen echt vechten is maar ook een sport (schermen) en toen zag hij het wel positiever.

Echter hij wil nog steeds niet dat we pistooltjes in huis halen. Toen mijn zoon om een soldatenpak vroeg heeft hij dat ook niet gekregen. Dat wilde mijn man absoluut niet. Hij vind het vreselijk als kinderen oorlogje spelen of zo.

Ik vind nep uitziende pistooltjes niet zo'n probleem maar die speelgoed uzi die ik laatst zag bij een goedkope rommel winkel zou ik ook niet in huis willen.

De tweede en derde vinden spelletjes als riddertje spelen of Star Wars naspelen wel heel leuk. Dat zijn ook best gewelddadige dingen maar ik denk wel dat geweld ook in de mens zit en dat moet blijkbaar toch ergens geuit worden. Dan liever dmv een spelletje dan dat ze echt zouden gaan vechten.

Terug naar het topic

Excuses voor onze omzwervingen, Asa en ik wilden zeker geen overlast bezorgen.

We hadden echter, zeker toen Temet nog meedeed wel een wezenlijk punt: hoe stel je regels in de opvoeding, als je eenmaal pistolen en zwaarden toelaat? Wat mij betreft is die vraag wezenlijker dan het al dan niet verbieden van wapens omdat kinderen in het rollenspel vanalles als wapen kunnen inzetten.

Elkaar geen pijn doen is wat mij betreft veel te kort door de bocht, elkaar niet aanraken ook. Mijn zoons mogen dat allebei wel. Nou ja, dat klinkt nu weer heel heftig. Ze mogen niet zomaar iemand aanraken of pijn doen - dat is een absolute grens hier in huis. Maar ze mogen wel in onderling overleg stoeien en slaan. Dat doen wij ook met hen. Het doet dan ook geen pijn, het blijft bij stoeien.

Dit soort zaken is in verschillende culturen terug te vinden. Via het schermen van Temet, dat nog heel gereglementeerd is, kwam ik met Asa op het schermen in duitse corpora waarbij het toegestaan is om littekens te veroorzaken. Bij yoga en karate is het de gewoonte om in zijn algemeenheid de dojo (oefenruimte) te groeten als je binnenkomt. Daarnaast groet je voor en na ieder gevecht.

Dit soort zaken gebruik ik ook in het dagelijks leven. Mijn kinderen mogen grote scherpe messen hanteren, als ze maar in het moment blijven en alleen maar bezig zijn met snijden. Als je dat doet is een scherp mes minder gevaarlijk dan een bot mes.

Ik mis vaak bij de opvoeding dat kinderen in dit verband wordt geleerd dat je in verschillende situaties verschillende regels kunt hebben, en dat het heel erg belangrijk is om je aan de regels van de betreffende omgeving te houden. Sommige regels gelden overal, maar ook weer niet onverkort.

Uiteindelijk komen kinderen daar verder mee dan met een absoluut verbod dat niet houdbaar is, en leren ze onderweg ook nog een hoop over concentratie, respect en tradities. Stoeien geeft ze bovendien de mogelijkheid om met hun gevoel bepaalde vragen uit te werken.

Asa Torell

Asa Torell

03-10-2009 om 20:31

Rodebeuk (on topic )

Bedankt voor deze posting, ik vind het een mooie duidelijke samenvatting van hoe je hiermee omgaat. Hier gaan de regels niet verder dan 'niet op iemand richten met je speelgoedpistool'. Of soms 'houd er nu mee op, of doe het even niet in mijn buurt'. Hmmm. Dus je zet me even lekker aan het nadenken.

Mathilde

Mathilde

05-10-2009 om 12:25

Geen zorgen, maar je kunt wel iets doen

Mijn zoon zeurde vanaf zijn derde verjaardag om een zwaard. Bij gebrek eraan, verzamelde hij takken en andere dingen om daarmee te 'vechten' (inderdaad, ook komkommers en wortels). Na een half jaar heb ik 'm verrast met een plastic zwaard en daar was hij zo blij mee dat hij dat ding een hele tijd meenam als hij ging slapen. Hij is nu ruim 3,5 en nog altijd in de ban van ridders, kastelen en zwaarden. Maar wij hebben wel onze regels. Zo vindt mijn man het helemaal niet erg om voor draak te spelen en 'doodgestoken' te worden. Maar ik en dochter vinden het helemaal niet leuk om onverhoeds met een zwaard te worden geprikt. Dus dat mag niet. Anders gaat zwaard een tijdje op de kast. Ook zinnen als 'ik ga jou doodmaken' worden hier zwaar afgekeurd. Dat wil ik gewoon niet horen. Schietspelletjes op de computer zou ik al helemaal niet aanmoedigen. Hier mogen ze ook geen Jetix kijken, ook al mag de halve klas dat wel.
Mijn dochter heeft trouwens ook een zwaard gekregen, omdat ze dat zo graag wilde. Na een keertje samen vechten was de lol eraf . De conversatie daarna ging ongeveer zo. Jongste enthousiast: zullen we samen vechten? Oudste sjagrijnig: nee. Jongste, nog steeds enthousiast: maar dat is leuk hoor! Oudste: nee, dat is helemaal niet leuk, vechten doet pijn. Juist!
Mathilde

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.